Ο κόσμος γύρω μου καταρρέει κι εγώ εννοώ να χτίζω σαν παιδί, μόνος, κλεισμένος στο υπόγειο της απομόνωσής μου τον δικό μου κόσμο. Ο κόσμος του σιδηροδρομικού μου σταθμού λοιπόν, εκτός από Εκκλησία, απέκτησε και μία παιδική χαρά.
"...να 'ταν ο κόσμος ζωγραφιά... μα εσύ τον πήρες σοβαρά..." λέει το τραγούδι.
"αν δεν γίνεται σαν τα παιδιά..." είπε ο Ιησούς Χριστός.
Δοκιμαστικό σχόλιο. Επειδή φίλος του blog λέει ότι δεν μπορεί να στείλει σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δικό μου σχόλιο μπήκε αμέσως και επιτυχώς. Θα ζητήσω κι από φίλο να το κάνει σαν επισκέπτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Gyro Gearloose έγραψε:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όταν παίζεις μπιλιάρδο να μην το κάνεις σε ώρες κοινής ησυχίας ώστε να μην ενοχλούνται οι από κάτω περίοικοι της μακέτας.
Εξαιρετικό το project!!!
Μπράβο.