Έγινε αυτή τη φορά –την περασμένη Πέμπτη- η απεργία με την αντίστοιχη πορεία της, χωρίς να ανοίξει μύτη.
Να που αυτή τη φορά οι συνδικαλιστές κατάφεραν να κάνουν πορεία χωρίς νεκρούς και τραυματίες. Είναι μια απόδειξη αυτό ότι αν ήθελαν μπορούσαν και την πρώτη φορά, που κατέληξε με το θάνατο τριών αθώων συνανθρώπων μας, αλλά φαίνεται να το ήθελαν και λίγο...
Γιατί όλοι μας από τις κυβερνήσεις, τους συνδικαλιστές μέχρι τον καθένα από εμάς θέλουμε πρώτα να γίνει το κακό και μετά να βάλουμε μυαλό. Δεν γίνεται να προνοούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου