Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

...Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!!!

Στην εποχή της σκανδαλολογίας που διανύουμε, καθώς όλοι μας μπλεχτήκαμε αναπόφευκτα με τη λάσπη, επιτρέψτε μου να παρατηρώ και να σχολιάζω.

Μου κάνει εντύπωση λοιπόν που όλες οι κοινωνικές ομάδες της χώρας μας, όταν τα άπλυτά τους έρχονται στη φόρα επαναλαμβάνουν σαν συνεννοημένοι μεταξύ τους το ίδιο ρεφραίν: «Δεν είμαστε όλοι ίδιοι».

Φυσικά είμαι ο πρώτος που θα σταθώ ενάντια σε κάθε είδους υπεραπλουστευτικό οδοστρωτήρα, που εξομοιώνει τους πάντες και τα πάντα, τιμωρώντας μαζί με τους φταίχτες και τους αθώους. ΤΙ πιο εξοργιστικό και άδικο να τιμωρείσαι για κάτι που δεν έκανες, επειδή κάποιοι σε συμπεριέλαβαν ελαφρά τη καρδία με τους γύρω, στην ίδια κατηγορία, έστω κι αν εσύ απλώς ... περνούσες!

Όμως από την άλλη πλευρά, αυτή η κατά τα άλλα δίκαιη αιτίαση, λειτουργεί συχνά αντιστρόφως, καλύπτοντας τους ένοχους ανάμεσα στους αθώους, σαν τους κουκουλοφόρους μέσα στο πλήθος της πορείας. Διότι είναι σαφές σε όλους μας ότι σχεδόν όλοι οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι έμποροι κοκ, φοροδιαφεύγουν. Όταν όμως βγεις να το πεις δημοσίως, πέφτουν πάνω σου όλοι τους με ένα συντεχνιακό πνεύμα, να σε εγκαλέσουν διότι δεν μπορείς να αποδείξεις το αυτονόητο. Κι όταν ακόμα ανάμεσα στις χιλιάδες από δαύτους αποδείξεις την ενοχή μερικών δεκάδων ή και εκατοντάδων, οι υπόλοιποι με ένα στόμα θα επαναλάβουν: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!!!

Ας αφήσουμε όμως τις σοφιστείες. Έστω κι αν δεν έχει εξατομικευτεί η ευθύνη της ενοχής, σε μία ομάδα όταν το σύνολο φαίνεται από τους αριθμούς ότι είναι διεφθαρμένοι, τότε μπορούμε να το πούμε χωρίς επιφύλαξη. Όταν ο υπολογιστής μπορεί να βγάλει κατά μέσο όρο τι πληρώνουν οι δικηγόροι ως επαγγελματική ομάδα ή οι έμποροι ως επαγγελματική ομάδα στην εφορία και βλέπεις ότι δηλώνουν κάτι λίγο πιο κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν νομίζω ότι μπορείς να διστάσεις να πεις ότι ναι αυτή η ομάδα είναι διεφθαρμένη. Εύχομαι εσύ προσωπικά που ανήκεις σ’ αυτή την ομάδα να μην είσαι και δεν μπορώ να σε κατηγορήσω προσωπικά ότι είσαι. Όμως δεν είναι άδικο να μιλήσω με τους νόμους της στατιστικής και των πιθανοτήτων και να πω ότι η ομάδα είναι διεφθαρμένη κι εσύ προσωπικά δεν ξέρω τι είσαι απλώς έχει 70-80% πιθανότητες να είσαι! Λυπάμαι! Είναι απολύτως λογικό και το «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» παρότι είναι σωστό δεν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα. Κι εγώ ανήκω σε μια από τις προαναφερθείσες ομάδες, θέλω να δουλεύω τίμια και νομότυπα, αλλά στο γενικό συμπέρασμα δεν μπορώ να πω όχι, όσο κι αν αυτό με θίγει προσωπικά. Είμαι βέβαιος επίσης ότι ανάμεσα στους δικηγόρους υπάρχουν και οι καινούργιοι που δεν μπορούν αν βγάλουν ούτε ένα ενοίκιο, ανάμεσα στους γιατρούς υπάρχουν και οι καινούργιοι που παίρνουν έναν πενιχρό μισθό από το ΕΣΥ κι ανάμεσα στους εμπόρους είναι εκείνοι που ήδη έχουν πτωχεύσει αλλά συνεχίζουν να ονειρεύονται πουλώντας τα ασημικά της οικογένειας, αλλά αυτή η μερίδα δεν μπορεί να κατεβάσει το μέσο όρο του τόσο ώστε να εμφανίζονται στη φορολογική δήλωση ως επαίτες!

ΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ανήκετε στην κατηγορία των διεφθαρμένων και μη κάνετε τους ανήξερους.

ΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΦΟΡΙΑΚΟΙ ανήκετε σε μια επαγγελματική ομάδα διεφθαρμένη ως το κόκαλο. Για σένα προσωπικά δεν μπορώ να πω τίποτα με ασφάλεια, αλλά για την ομάδα που ανήκεις το συμπέρασμα είναι ασφαλές.

ΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ανήκετε στην πιο διεφθαρμένη ομάδα της ελληνικής κοινωνίας και ισχύουν τα παραπάνω και για σας. Μη διανοηθείτε να καλυφτείτε πίσω από το ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ

ΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, ΓΙΑΤΡΟΙ, ΕΜΠΟΡΟΙ, ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ κοκ είστε διεφθαρμένοι ως το κόκαλο και μη μας ρίχνετε στάχτη στα μάτια, φτάνει πια!

Αλλού τα ψέματα! Μεταξύ μας τώρα, όλοι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε ότι όλοι φοροδιαφεύγουν, ή ότι όλοι «θα τα πάρουν» αν μπορέσουν στη χώρα μας. Φωνάζουν όλοι αλλά φωνάζουν για τους... άλλους. Φωνάζουν επίσης αυτοί που δεν μπόρεσαν «να τα πάρουν». Έχουν δικαίωμα να φωνάζουν μόνο εκείνοι που ανήκουν στην ομάδα του 10% του πληθυσμού, οι οποίοι είναι εκ φύσεως και παιδείας τίμιοι και υπεύθυνοι και δεν μπορούν να το κάνουν αυτό στον εαυτό τους και τους άλλους και που οι επιτήδειοι τους κοροϊδεύουν ως ηλίθιους. Δέστε για παράδειγμα τους δημόσιους υπαλλήλους που στο μεγαλύτερό τους ποσοστό δεν φοροδιαφεύγουν. Γιατί, είναι πιο ευσυνείδητοι στον όρκο τους; Όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αυτός ο λόγος. Απλώς είναι πιο δύσκολο να κρύψουν από το κράτος τα χρήματα που παίρνουν, διότι απλώς αυτό τους τα δίνει!

Το δυστύχημα είναι ότι σ’ αυτή την εθνική συνωμοσία συμμετέχει και το κράτος και οι πολιτικοί μας, ως καθρέφτης της κοινωνίας μας άλλωστε! Όταν βρεθεί μια κυβέρνηση ν αλυτρώσει το 10%, να επιβάλλει την ηθική, την τάξη και το δίκαιο, έχουμε ελπίδες να σωθούμε όλοι. Μέχρι τότε θα τρώμε τις σάρκες μας, μέχρι να μας φάνε οι άλλοι, οι απ’ έξω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου