Πάσχα στη Νορβηγία

Η παγωμένη ατμόσφαιρα του πρωινού πάνω από τα πιο ζεστά νερά του ποταμού, δημιουργεί υδρατμούς (χθες)

Το χθεσινό πρωινό (ώρα για δουλειά)

Χθες ήταν το πρώτο πρωινό για φέτος, που μας υποδέχτηκε με kaldegrader (βαθμούς κάτω από το μηδέν). Η δροσιά πάνω στα αυτοκίνητα είχε γίνει πάχνη. Στη διάρκεια της μέρας όμως ανέβηκε μέχρι και 16 βαθμούς που είναι καλή θερμοκρασία, ειδικά αν η μέρα είναι ηλιόλουστη. Η φθινοπωρινή ισημερία πέρασε και οι μέρες μικραίνουν πια αισθητά. 

Πηγαίνοντας όμως μισό χρόνο πίσω, στο ξεκίνημα της άνοιξης, θυμάμαι ότι η προσμονή του καλοκαιριού χαρακτηρίζονταν από έντονη ανυπομονησία. Απογοήτευση και θυμός για τα παγωμένα χιόνια που δεν εννοούσαν να λιώσουν. Έσπαζα μανιωδώς τις άκρες των πάγων για να επιταχύνω την υποχώρησή τους, αλλά αυτό δεν ήταν παγωμένο νερό, ήταν μπετόν! Σιγά, σιγά άρχισαν να εμφανίζονται τρύπες στους πάγους, που τις παρακολουθούσα ανυπόμονα κάθε πρωί, ευχόμενος να μεγαλώσουν γρήγορα. Μετά τα μέσα του Απριλίου, είχε μείνει μόνο μια τούφα χιόνι πίσω από κάτι θάμνους της αυλής μας, όπου δεν έφτανε ο ήλιος. Η πρώτη μου δουλειά μόλις ξυπνούσα το πρωί ήταν να ελέγχω ανυπόμονα και χαιρέκακα την υποχώρησή της. Για μένα αυτή η τούφα αντιπροσώπευε τους δωσίλογους της κατοχής καθώς ο ναζιστικός στρατός αποχωρούσε σταδιακά από την Ελλάδα.

Παγωμένα χιόνια γύρω από το σπίτι (17Απριλίου 2013)

Και πραγματικά αυτή την άνοιξη, μαζί με τον καιρό, άνοιξαν και πολλά άλλα πράγματα. Την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου γιορτάστηκε η Μεγάλη Εβδομάδα. Από την Μ. Πέμπτη μέχρι τη Δευτέρα μετά το Πάσχα, είχαμε αργία, ήταν μια καλή ανάπαυλα στις αρχές του Απριλίου. Εκτός από τον εκκλησιασμό και κάποια αρτοσκευάσματα, το Πάσχα εδώ δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Οι Έλληνες της Νορβηγίας βέβαια προσπαθούν να μιμηθούν το Λαμπριάτικο τραπέζι της πατρίδας. Ο Μάιος όμως ήταν ο μήνας με τις περισσότερες αργίες. Πρωτομαγιά, 17η Μαΐου (εθνική εορτή), Ανάληψη σωτήρος και Πεντηκοστή. Όπως προείπα, μαζί με την καλυτέρευση του καιρού, καλυτέρευσαν και τα οικονομικά μας και η εν γένει διαβίωσή μας εδώ. Αφού μειώθηκε το ποσοστό φορολόγησής μου (δες την ανάρτηση της 28ης Ιουλίου 2013) ο μισθός μου έγινε λογικά χαμηλός (πληρωνόμαστε κάθε δύο Πέμπτες) και σε συνδυασμό με τα επιδόματα παιδιών και ενοικίου, μπορούμε πια να πάρουμε μια ανάσα. Αρχίζουμε λοιπόν να αποχαιρετούμε τον πάτο του πηγαδιού των απωλεσθέντων νεόπτωχων και να ανεβαίνουμε, ενώ ο ουρανός πάνω από τα κεφάλια μας ακόμα φαίνεται σαν ένα απροσδιόριστο φεγγάρι μέσα στη συννεφιά. Ένας χρόνος στη Νορβηγία! Αυτή είναι η δική μου γιορτή, 18 Μαΐου! Μια μέρα που την περίμενα και τη γιόρτασα (νοερά) πιο πολύ κι από τα γενέθλιά μου λίγες μέρες αργότερα (4 Ιουνίου).