Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Cherchez le Maque (Big Mac)

Cherchez le Maque (Big Mac)... που λένε και οι Γάλλοι.

Ψάξτε παιδιά, να σας δώσομε κι ένα φακό...σαν τον ειρωνικό  φανό του Διογένη. Η τραγική εικόνα της Ελλάδας από θεσμούς, δικαιοσύνη στην κοινωνία της και κράτος. Ψάξτε καλύτερα το χαμένο μας φιλότιμο. 


Στο τέλος πάντα ένα καλός πρίγκιπας σώζει τη φυλακισμένη πριγκίπισσα, μόνο που στο δικό μας παραμύθι λείπει η πριγκίπισσα κι ο μελαμψός πρίγκιπας που έρχεται δεν μπορεί παρά να είναι πρίγκιπας του σκότους...

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Συνέχεια της μακέτας του τραίνου κάτω από το μπιλλιάρδο

Σήμερα σας παρουσιάζω τον εμπορευματικό σταθμό.
Για λόγους οικονομίας αλλά κι επειδή δεν βρήκα έτοιμο κάτι που να με ενδιαφέρει, αγόρασα 3 φύλλα ξύλλου μπάλτσα, διαφορετικού πα΄χους το καθένα (περίπου 4€ έκαστον) κι έφτιαξα μόνος το παλιό κτήριο του εμπορευματικού σταθμού, όπως βλέπετε στις φωτογραφίες. Μετά το βάψιμο ακολούθησε η παλαίωση.
Είναι το πρώτο κτήριο που έφτιαξα μόνος μου.
Σε επόμενες φωτογραφίες θα το δείτε στη θέση του.
 Η βάση είναι χαρτόνι (μακετόχαρτο)
 Οι κολώνες είναι από χοντρό φύλλο μπάλτσα χαραγμένο στο χέρι.
 Οι τοιχοποιίες είναι από λεπτό ξύλο μπάλτσα.

 Να και το ...επιστέγασμα.

 Μια μακρινή όψη του κτηρίου σχεδόν έτοιμου
 Η πλευρά των σιδηροδρομικών γραμμών




Η πλευρά φόρτωσης των αυτοκινήτων



Ας μη γελιόμαστε. Το Ελληνικό κράτος είναι χρεοκοπημένο. Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις ένα κράτος του οποίου τα σχολεία δεν έχουν βιβλία, του οποίου να νοσοκομεία δεν έχουν ...γάζες κοκ; Δεν ομολογεί μόνο του το κράτος τη χρεοκοπία του όταν λέει στους πολίτες και μάλλον στους πιο φτωχούς από αυτούς, δώστε στα ταμεία του κράτους έκτακτες εισφορές, πέραν της τρέχουσας φορολογίας άμεσης και έμμεσης; 
Όμως αυτή η μη ομολογούμενη χρεοκοπία, δεν θα αργήσει να ομολογηθεί. Τα μηνύματα πλέον είναι καθαρά. Τα plan B της Γερμανίας, ο θυμός όλων εναντίον μας, που μας βλέπουν σαν την Ιφιγένεια που πρέπει να θυσιαστεί ως ένα σωτήριο σοκ της Ευρωπαϊκής οικονομίας, τα επερχόμενα κουρέματα...  Η αδυναμία της κυβέρνησης να βάλει πάτο στο βαρέλι του κράτους, οι συνεχείς διαψευσμένες διαβεβαιώσεις της ότι “...τώρα θα μπει τάξη, τώρα θα μπει πάτος, από εδώ και πέρα περιμένουμε καρπούς...” Πανθομολογουμένως το ερώτημα πλέον δεν είναι ΑΝ θα χρεοκοπήσει το Ελληνικό κράτος αλλά ΠΟΤΕ! 
Μόνο ο πανικός της κυβέρνησης να πετάει φόρους κατά ριπάς χωρίς να νοιάζεται ποιος και πώς θα τους πληρώσει, μιλάει καθαρά. 
Ούτε το εύχομαι, ούτε το εκβιάζω να γίνει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, ούτε έχω εσωτερική πληροφόρηση. Δεν χρειάζεται να είσαι μετεωρολόγος για να αποφανθείς ότι θα βρέξει, όταν τα σύννεφα είναι μαύρα πάνω από το κεφάλι σου! 
Τώρα τι σημαίνει αυτό για μένα και για σένα... δεν ξέρω... Θα δείξει! Για κάποιους βουτηγμένους στο βούρκο θα είναι λυτρωτικό. ΓΙα κάποιους επιτήδειους που σαν τον λύκο στην αναμπουμπούλα χαίρεται θα είναι χρυσή ευκαιρία. Για πολλούς που είναι ήδη ...βρεγμένοι, ξέρετε ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Για κάποιους άλλους θα είναι αρνητικό και για κάποιους που μέχρι τώρα δεν κατάλαβαν τίποτα από κρίση, καταστροφικό. Έτσι είναι τα πράγματα δεν μπορεί να είναι αλλιώς.
Εγώ πάντως συνεχίζω να διατηρώ την ελπίδα ότι ένα τέτοιο σοκ ίσως θα μπορούσε να ξυπνήσει την Ελλάδα που βουλιάζει στην διαφθορά και στην απαξίωση του “δε βαριέσαι” και του “ωχ αδελφέ”, αν βέβαια γίνει η σωστή διαχείριση του σοκ, ώστε να απελευθερωθούν οι υγιείς παραγωγικές δυνάμεις. Αν τώρα το σοκ το διαχειριστούμε σαν αυτό του ποδοσφαίρου, μια από τα ίδια και καμία ελπίδα πάλι εκτός από τον ξενιτεμό!

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

ΝΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΗΜΕΡΗ ΑΠΟΥΣΙΑ

Φίλοι μου γεια σας και πάλι.
Αν ανησυχήσατε μήπως αρρώστησα, με απήγαγαν ή πέθανα, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά είναι όλα καλά.
Απλώς με απήγαγαν τα πεζά και επίγεια των επαγγελματικών αναγκών κι αναγκάστηκα για τρεις εβδομάδες να γίνω αχθοφόρος, ελαιοχρωματιστής, ηλεκτρολόγος ξυλουργος και ...μερικά άλλα. Δούλεψα μέχρις εξαντλήσεως αλλά τα κατάφερα και έδωσα στον εαυτό μου ΔΥΟ ολόκληρες μέρες άδεια για κάμπιγκ στην Παλιουριά, διπλα στο κύμα για να συνέρθω. τώρα μπορώ πάλι να κάθομαι στο γραφείο μου και να γράφω στο καθημερινό μου διαδικτυακό ημερολόγιο τις σκέψεις μου και να επικοινωνώ μαζί σας.
Μοιράζομαι μαζί σας λοιπόν μερικές από τις φωτογραφίες που έβγαλα εκεί και σας εύχομαι το αντιπαθές για μένα ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!