Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Οι θερμοκρασίες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο φέτος




Στις αρχές της άνοιξης μάθαμε ότι ο περασμένος χειμώνας ήταν ο θερμότερος όλων των εποχών. (Πάντα από το 1880 που άρχισαν να κρατούνται σε αρχείο οι μετρήσεις. )


Στις αρχές του καλοκαιριού μάθαμε το ίδιο για την περασμένη άνοιξη.
http://alkaioslarsinos.blogspot.com/search?q=θερμοκρασίες

Χθες μάθαμε ότι το καλοκαίρι μας που μόλις έκλεισε, ήταν το δεύτερο θερμότερο όλων των εποχών... Φυσικά μιλάμε για μέσες τιμές και συνολικά για τη γη. Έτσι ας μη πει κάποιος ότι στη δική του χώρα είχαμε και πολύ θερμότερα καλοκαίρια, καθότι δεν υπολογίζεται η δική του χώρα αλλά όπως είπαμε συνολικά ο πλανήτης.


"Τι χρείαν πλέον μαρτύρων έχομεν;" Μπορεί κανείς να παραβλέψη τη συνεπή και συνεχή άνοδο της θερμοκρασίας; Μπορεί να εξηγηθεί με τους νόμους των πιθανοτήτων ως τυχαία η κατά σειρά επίτευξη "οροφών" στις μετρήσεις;
Μέχρι εμείς να αποφασίσουμε ότι οι ενδείξεις μας φτάνουν για να καταλήξουμε ομόφωνα ότι ο πλανήτης μας έχει πρόβλημα, ώστε έπειτα να αποφασίσουμε τρόπους αντιμετώπισης μετά από ένα κυκεώνα αντεγκλήσεων για την επιλογή των πλέον κατάλληλων λύσεων, τα γεγονότα θα μας έχουν ξεπεράσει! Κοινώς ο πλανήτης μας θα έχει... κρασάρει (κατά το κουμπιοτερικώς λεγόμενον).

Όταν η ανθρώπινη σοφία αποδεικνύεται μωρία...

Τα πόθεν έσχες των πολιτικών



Έφτασε κιόλας η εποχή του πόθεν έσχες των πολιτικών μας. Αμάν μ’ αυτή την κουτσομπολίστικη διάθεση όλων να χώνουν τη μύτη τους στα συρτάρια των εσώρουχων των πολιτικών και να τα ξετινάζουν όλα στον αέρα! Αφήστε τους ανθρώπους ήσυχους, λίγη αξιοπρέπεια. Στο βλέμμα όλων μπορώ να διαβάσω ένα σαρδόνιο χαιρέκακο χαμόγελο εκδίκησης των επώνυμων που πέφτουν στα νύχια μας.

Δεν λέω στη χώρα μας που ευδοκιμεί το... το άνθος της διαφθοράς, μάλλον –δυστυχώς- μας είναι απαραίτητο το μέτρο, παρότι όλι ξέρουμε ότι οι επιτήδειοι έχουν τον τρόπο να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους χωρίς να εκτίθενται. Αλλά ας αφήσουμε τη δουλειά για τους ειδικούς χωρίς διασυρμούς και θριαμβολογίες. Οι «επαναστάτες» όταν αλώνουν την Βαστίλλη, αρέσκονται να δίνουν αφειδώς εντολές «αποκεφαλίστε τον», γινόμενοι χειρότεροι των αφεντικών που καθαίρεσαν.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1869788

http://news.pathfinder.gr/greece/politics/656267.html

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

O αλγόριθμος του ψέματος




Να λοιπόν που η επιστήμη τα μπορεί όλα. Μέχρι και το τεχνητό ψέμα κατασκεύασε. Μέχρι τώρα το.. προνόμιο να λένε ψέματα το είχανε μόνο οι άνθρωποι. Τώρα το μεταλαμπάδευσαν και στις μηχανές και συνεχίζουν να αναζητούν καλύτερους τρόπους να τους το διδάσκουν. Φυσικά για να μπορείς να πεις ψέμα πρέπει να έχεις ηθική υπόσταση. Τα κομπιούτερ δεν έχουν, αλλά έχουν οι άνθρωποι που τα προγραμματίζουν κι εκείνοι μπορούν άνετα να τα μολύνουν με την αμαρτία τους, όπως μόλυναν και όλο το οικοσύστημα.

Όλα αυτά περιορίζονται στο πεδίο του αστείου, μέχρι να καταλάβουμε τις πρακτικές συνέπειες της νέας μας εφεύρεσης. Ουσιαστικά συνεχίζουμε να πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε. Διότι αρχικά για όλες τις επιστημονικές ανακαλύψεις, υποστηρίζεται η ειρηνική και ωφέλιμη χρήση της. Όμως δυστυχώς πάντα και χωρίς εξαίρεση ακολουθεί και η κακή χρήση της. Έτσι και με τον αλγόριθμο του ψεύδους, ξεκινάμε με τη χρήση της σε ανθρώπους με εκφυλιστική άνοια και προχωράμε στη στρατιωτική της χρήση, για παραπλάνηση του εχθρού. Άλλωστε τι άλλο είναι το ψέμα παρά μια παραπλάνηση λόγω ή έργω!

Ιοί μολυσμένοι με τον αλγόριθμο του ψέματος, θα μπορούν άνετα να σε παραπλανούν, όταν αναζητάς πληροφορίες στο ίντερνετ.

Λογισμικό με τον εν λόγω αλγόριθμο θα μπορούν να σου δίνουν λάθος πληροφορίες για τις ιατρικές σου εξετάσεις, έτσι ώστε να νομίζεις ότι είσαι καλά ενώ δεν είσαι και το αντίστροφο ή να πάρεις φάρμακα συγκεκριμένης εταιρίας που δεν χρειάζεσαι.

Το ηλεκτρονικό σύστημα ασφαλείας μιας τράπεζας μπορεί να δείχνει ότι όλα πάνε καλά και οι ληστές να δουλεύουν ανενόχλητοι.

Το σύστημα αυτόματου πιλότου να δείχνει ότι η πτήση διεξάγεται ομαλά αλλά έτσι απλώς καθησυχάζει τους πιλότους ενώ στην πραγματικότητα κατευθύνεται πάνω σε έναν τρίδυμο –αυτή τη φορά- πύργο!

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι χάκερς μπορούν με έναν «ιό» να μας καταστρέψουν το σύστημα, αλλά εφόσον αυτό λειτουργούσαμε ήμασταν σίγουροι ότι μας έδειχνε σωστές πληροφορίες. Στο εξής όχι πια...

Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δούρειο ίππο που μπορεί σε μια στιγμή να βγάλει άχρηστη όλη την ηλεκτρονική μας κοινωνία γνώσης και επικοινωνίας; Να χαιρόμαστε τις ανακαλύψεις μας...

http://www.nooz.gr/science/rompot-pou-lene-psemata
http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=27712

ΥΓ
1Τώρα μένει να κατασκευαστεί και ο ορός της αλήθειας για κομπιούτερ! Έτσι γίνεται πάντα, κατασκοπία - αντικατασκοπία!
2Και δεν πάνε πολλές μέρες που δημοσιεύτηκε η δημιουργία τεχνητού δέρματος με αφή που θα μπορεί να ντύνει τα κομπιούτερ, μεταμορώνοντάς τα σε όντα τύπου Ασίμωφ।

Τι σχέση έχει το μνημόνιο με τους δήμαρχους;



Μου φαίνεται ότι δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε στη χώρα μας, να βάζουμε το κάθε πράγμα στη θέση του. Η κυβέρνηση νομίζει ότι τη συμφέρει -αμφιβάλλω- να εμφανίσει την ενδεχόμενη επιδοκιμασία των υποψηφίων της στις εκλογές ως επιδοκιμασία του μνημονίου. Από την άλλη πλευρά τα κόμματα της αντιπολίτευσης πιστεύουν ότι τους συμφέρει να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι το «ναι» σε ένα πρόσωπο που υποστηρίζει η κυβέρνηση είναι ένα «ναι» στο μνημόνιο, το οποίο έχει δαιμονοποιηθεί πλέον.

Ας μου εξηγήσει κάποιος τι σχέση έχει το «μνημόνιο» με τις εκλογές των οργάνων της αυτοδιοίκησης; Ψηφίσαμε πέρυσι μια κυβέρνηση που καλώς ή κακώς αποφάσισε ότι το καλό της χώρας περνάει από το ΔΝΤ και ανέλαβε κάποιες δεσμεύσεις έναντι αυτού. Αν θέλουμε να αντιδράσουμε σ’ αυτό... στους βουλευτές μας που μας εκπροσωπούν. Συλλογές υπογραφών, διαδηλώσεις, απεργίες και στο τέλος «μαύρο» μετά τρία χρόνια.

Τώρα όμως θα ψηφίσουμε για το ποιος θα είναι δήμαρχος στο δήμο μας, νομάρχης στο νομό μας και περιφερειάρχης στην γεωγραφική μας περιφέρεια. Αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα στην οικονομική πολιτική της χώρας. Δεν μπορούν να πουν ούτε ναι, ούτε όχι στο «μνημόνιο» μια και η κυβέρνηση το υιοθέτησε. Μπορούν ενδεχομένως να δυσκολεύουν το έργο της, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Ή να έχουμε ένα δήμαρχο της προκοπής που δεν θα αποβλέπει σε κομματικά οφέλη αλλά στο καλό του τόπου μας; Μας ζητούν δηλαδή τα κόμματα στο βωμό της μικροκομματικής να θυσιάσουμε την εκλογή καλών τοπικών αρχόντων για να διαμαρτυρηθούμε για το μνημόνιο... Είναι υπεύθυνη πολιτική αυτό; Κι εμείς θα «τσιμπήσουμε»; Ξέρω ότι θα μου ανταπαντήσουν ότι αν ψηφίσουμε υποψήφιους που πρότεινε ή απλώς στήριξε το κυβερνών κόμμα, θα βγει την επαύριο των εκλογών η κυβέρνηση και θα πει ότι οι πολίτες με το αποτέλεσμά τους επιδοκίμασαν το μνημόνιο. Ε και; Κακό του κεφαλιού τους αν αντιδράσουν έτσι. Θα ετοιμάσουν την ήττα τους για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Προσωπικά θα παρακαλούσα τους συμπολίτες μου να ψηφίσουν τα πρόσωπα που πιστεύουν ότι θέλουν και μπορούν να πάνε τον τόπο τους μπροστά ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης κι όχι αυτούς που θα τους κάνουν τα ρουσφέτια ή αυτούς που θα χαϊδέψουν τα αυτιά του κόμματός τους. Εμείς οι πολίτες έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε την μοίρα του τόπου μας κάθε τέσσερα χρόνια, ας μη τη χάνουμε κάθε φορά μπροστά στην κάλπη, πειθόμενοι σ’ αυτούς που αναμενόμενο –δυστυχώς- είναι να βάζουν σε πρώτη μοίρα τα δικά τους συμφέροντα από τα δικά μας και αυτά του τόπου μας. Άλλωστε και μετά από τέσσερα χρόνια, όποια κι αν είναι τότε η κυβέρνηση, πάλι ένα άλλο μνημόνιο θα βρουν σαν πρόσχημα για να μας ζητήσουν να ψηφήσουμε αυτούς αντί για το μέλλον μας!

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Οι "καλλιτέχνες" επιχειρηματολογούν ενάντια στον "αντικαπνιστικό" νόμο


Άρχισαν να βγαίνουν στον αέρα και οι απόψεις των μη καπνιστών ενάντια στον αντικαπνιστικό νόμο. Τα μπαρ λέει επιστρατεύουν τους καλλιτέχνες για να μιλήσουν υπέρ του ελεύθερου καπνίσματος...

Τα επιχειρήματα γενικά κυμαίνονται -αν μου επιτρέπεται μια αξιολόγηση- σε επίπεδα που αδικούν αυτούς που τα εκφέρουν.

Γιατί τι να πει κανείς για το «το κάπνισμα είναι πιο βλαβερό από το κοκορέτσι»... του Σταμάτη Κραουνάκη από τον οποίο περίμενα κάτι παραπάνω. Θα τον περίμενα ίσως ενάντιο στα μεγάλα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας.

«Αυτές οι απαγορεύσεις που έχουν Ευρωπαϊκή προέλευση...» χρυσέ μου άνθρωπε τι θέλεις να πεις με την προέλευση; Καταδικάζεται ως δυτική, διότι εμείς είμαστε περήφανοι Ανατολίτες;

«θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα στην οθόνη ενός υπολογιστή». Δεν το βρίσκω κακό να ασχολείται κανείς πολύ με τον υπολογιστή του, αρκεί να ασκείται επαρκώς καθημερινά. Μάλλον όμως έχει κατά νου τους ανθρώπους που έγιναν ρομπότ, χάνοντας τα ανθρώπινά τους συναισθήματα. Εδώ θα συμφωνήσω, μόνο που μέχρι τώρα δεν είχα καταλάβει ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σ’ αυτούς που καπνίζουν και είναι ζωντανοί και πηγαίοι και σ’ αυτούς που έχουν στερήσει τον εαυτό τους από τη θεϊκή απόλαυση του τσιγάρου και κατέληξαν με μια άδεια ματιά στην ανθρωποκομπιουτερική μέθεξη... Και ναι ξέρετε ο πρυθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασαν και είπαν πώς θα κάνουμε ρομπότ τους υπηκόους μας για να μην κάνουν απεργίες και μας ενοχλούν και βρήκαν την λύση. Θα τους απαγορεύσουμε το τσιγάρο είπαν και θα γίνουν όλοι τους αυτομάτως ζόμπι. Θεέ μου πού τις βρίσκουν τέτοιες ιδέες!!!

«συμφωνώ –λέει- ότι οι μη καπνιστές δεν πρέπει να ενοχλούνται από τους καπνιστές αλλά στην Ελλάδα δεν είναι... τόσο πολλοί» Μα αυτό δεν είναι απλώς φάουλ, αυτό είναι πέναλτι! Για να μη πω ότι διακόπτεται ο αγώνας κι ο υπαίτιος χάνει με 2-0!!! Δηλαδή ναι οι λίγοι έχουν δίκιο αλλά επειδή είναι λίγοι ας πεθάνουν, δεν αξίζουν –λόγω της αριθμητικής πλειοψηφίας τους- να έχουν γνώμη και δικαιώματα!!! Νόμιζα ότι η ανθρωπότητα έχει αγωνιστεί για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Άλλωστε οι μη καπνιστές δεν είναι και τόσο μειονότητα όσο θέλει να νομίζει. Τα ανήλικα παιδιά, οι ασθενείς, οι αθλητές και όλοι οι ενήλικες που αρνούνται να γίνουν έρμαια μιας εξάρτησης., δεν είναι και καμία αμελητέα μειοψηφία. Ας μη κρίνει ο Σταμάτης εξ ιδιών τα αλλότρια.

Και να μην πω τίποτα για την αλλαγή θέματος που συνήθως επιχειρείται σε τέτοιες συζητήσεις και την οποία δεν απέφυγε και ο συμπαθής κατά τα άλλα Κραουνάκης: «αν τους ενδιέφερε να κάνουν κάτι για την υγεία μας, θα έπρεπε να απαγορέψουν τις εισαγωγές τσιγάρων, αντί να στέλνουν τα δικά μας καπνά στις βιομηχανίες της Αμερικής. Δεν ξέρω αν εδώ χωρούν επιχειρήματα... Δηλαδή τι εννοεί; Να καπνίζουμε τα δικά μας που είναι πιο... υγιεινά; «Ας απαγορεύσουν πρώτα το κοκορέτσι που –κατά τη γνώμη του- είναι πιο βλαβερό- και μετά ας έρθουν να μου απαγορεύσουν και το τσιγάρο». Δηλαδή μας λέει ότι θεωρεί σωστό το μέτρο αν αρχίσουν όμως από αλλού τις απαγορεύσεις κι εν προκειμένω από το κοκορέτσι... Άλλος θα μας πει ότι ας μειώσουν τους θανάτους από τα τροχαία και μετά να έρθουν να μας πουν για το τσιγάρο. Άλλος ας μειώσουν τους θανάτους από το αλκοόλ και μετά να μας πουν για το τσιγάρο.

Οι αλκοολικοί θα πουν με τη σειρά τους ας μειώσουν τους θανάτους από τα ναρκωτικά και μετά να ασχοληθούν με τους θανάτους από το οινόπνευμα και οι ναρκομανείς δεν θα παραλείψουν να μας στρέψουν στους θανάτους από τα καυσαέρια που απειλούν όλο τον πληθυσμό, από τους θανάτους από τα ναρκωτικά που απειλούν μικρή ομάδα πληθυσμού.

Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά τώρα. Απλώς αναφαίνεται ότι κάποιοι απλώς δεν θέλουν να συζητήσουν σοβαρά και κάνουν σαν τα παιδιά στο σχολείο που λένε όχι δεν την πέταξα εγώ τη σβήστρα, κάποιος άλλος το έκανε.

Δεν πιστεύω ότι αξίζει σοβαρά να αναφέρω τα επιχειρήματα της Ζυράννα Ζατέλη που πρέπει να είναι πολύ άρρωστη για να διατείνεται ότι χωρίς τσιγάρο θα «ζει σαν άρρωστη για να πεθάνει υγιής»...

Ή με τον Δημήτρη Παπαχρήστο που ξέθαψε το «απαγορεύεται το απαγορεύεται», φαντάζεστε δηλαδή να μην απαγορεύονταν ο βιασμός, η κλεψιά, οι φόνοι κοκ...

Ούτε με τον Θάνο Μικρούτσικο που ούτε λίγο, ούτε πολύ μας λέει ότι νιώθει πολίτης δεύτερης κατηγορίας μετά την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους κλειστούς χώρους. Ομοίως όποιος οδηγεί μεθυσμένος θα πρέπει να νιώθει πολίτης δεύτερης κατηγορίας όταν του απαγορεύουν να οδηγεί στο δημόσιο δίκτυο ποτισμένος με το αγαπημένο του αλκοόλ, ή εκείνος που δεν του επιτρέπουν να τρέχει με 100 μέσα στην πόλη –σε μη ιδιωτικό δρόμο- με κίνδυνο να σκοτώσει το παιδί μου, ή ακόμα, ακόμα ο παιδόφιλος που θέλει να το αποπλανήσει, θα μπορούσε να μας ζητήσει και τα ρέστα που δεν αποδεχόμαστε τις... ορμές του, τη διαφορετικότητά του και ποινικοποιούμε τα γούστα του...

Όσο για την ανεπανάληπτη πρότασή του να απαγορεύεται το κάπνισμα μόνο εκεί που είναι υποχρεωμένος να πάει ο αντικαπνιστής και άρα να επιτρέπεται εκεί που θα μπορούσε και να μην πάει... Με άλλα λόγια σε ένα κατάστημα, σε ένα κινηματογράφο, σε ένα εστιατόριο, σε ένα θέατρο θα καπνίζω ΕΓΩ εκεί, αν δεν σου αρέσει φύγε, πήγαινε μόνο όπου δεν πάω εγώ!!! Και πού μου επιτρέπει ο κος Μικρούτσικος να πάω, εκτός από το σχολείο που υποχρεούμαι και το νοσοκομείο, που κάποια ώρα θα με πάνε θέλω δε θέλω; Μάλλον μου λέει, εσύ σπαστικέ σκάσε και κάτσε σπίτι σου.

Και τέλος κε Πανούση είναι υπεκφυγή η δήλωση ότι η απαγόρευση του καπνίσματος είναι μάθημα, επιβολή προτύπου κομφορμισμού και καθωσπρεπισμού. Είναι απλώς το δικαίωμα κάποιων να μη πνίγονται από τον καπνό του διπλανού και βήχουν ασταμάτητα ή ακόμα περισσότερο, το δικαίωμά μου στην υγεία που κάποιοι θέλουν να μου αφαιρέσουν παίρνοντάς με στο λαιμό τους. Κανείς δεν λέει ότι απαραίτητα οι καπνιστές δεν είναι καθωσπρέπει. Λέμε όμως ότι όταν καπνίζουν σε δημόσιο κλειστό χώρο, μου επιβάλουν να αναπνέω τα δικά τους καυσαέρια θέλω δε θέλω, καθώς τον αέρα σε ένα κλειστό χώρο το μοιραζόμαστε υποχρεωτικά όλοι οι παρευρισκόμενοι. Φαντάζεστε δηλαδή κάποιος να βάλει στο κοινόχρηστο σύστημα ύδρευσης τοξικά χρώματα γιατί του αρέσει να πίνει το νερό του κόκκινο ή αλκοόλ γιατί προτιμάει να ξεδιψάει με μπίρα αντί για σκέτο νερό!!!! Δεν λέμε ότι δεν είναι καθωσπρέπει να πίνεις μπίρα. Λέμε όμως ότι δεν είναι σωστό να επιβάλλεις κι εμένα να πίνω αντί για νερό τη μπίρα σου.

Με τέτοια επιχειρήματα ουσιαστικά οι καπνιστές ομολογούν ότι δεν έχουν επιχειρήματα. Περίμενα κάτι περισσότερο από καλλιτέχνες και γενικά ανθρώπους του πνεύματος. Όπως θα περίμενα από αυτούς να στρατεύονται σε μάχες για το κοινό καλό κι όχι για το παιδιάστικο πάθος ενός γλειφιτζουριού στο στόμα με το πρόσχημα ότι αυτό είναι η ελευθερία τους –κι ας καταπατούν αυτόματα την ελευθερία του διπλανού τους- ή ότι αυτό τους βοηθάει να σκεφτούν και να κατεβάσουν ιδέες. Με τα παραισθησιογόνα θα τα κατάφερναν καλύτερα.

ΥΓ ...και συγχωρέστε μου το μέγεθος του άρθρου που σίγουρα είναι κουραστικό για τέτοιου είδους ανάγνωσμα, αλλά με παρέσυραν τα "μαργαριτάρια" τους...

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Μας προσπερνάει και η ...Τουρκία



Η χώρα μας είναι δακτυλοδεικτούμενη σ’ όλο τον πλανήτη. Είμαστε πίσω από τη Μποτσουανά, λέγαμε πρόσφατα. Στη διεθνή οικονομική κρίση που έπληξε όλα τα κράτη, εμείς είμαστε που πιάσαμε πάτο σε όλα, αδιαφιλονίκητα!
Το όραμα της μετά των Ολυμπιακών αγώνων εποχή, έσβησε άδοξα.
Στο Μουντιάλ δεν μπορέσαμε να δικαιολογήσουμε τα... κεκτημένα της –εν είδει κομήτη- Ευρωπαϊκής μας πορείας. Μια από τις αιτίες παρουσιάστηκε πρόσφατα με τις ομαδικές αποχωρήσεις (βλ. παραιτήσεις) ποδοσφαιριστών. Στο Μουντομπάσκετ σχεδόν το ίδιο. Να μη μιλήσουμε και για τη χθεσινή πεντάρα –και φτηνά τη γλιτώσαμε- του Παναθηναϊκού...

Γιατί δεν ευδοκιμεί τίποτα σ’ αυτή τη χώρα; Φταίει το κλίμα, φταίνε οι πολίτες της, μας φταίνε ακόμα οι Τούρκοι και η τετρακοσαετής κατοχή τους, ή μήπως τα παγκόσμια συμφέροντα που μας... έβαλαν στο μάτι σαν το γαλατικό χωριό που μένει ανυπότακτο!
Όλοι μας κάθε μέρα διαβάζουμε για την Τουρκία που –μπράβο τους- πάνε καλά. Ψήφισαν τις προοδευτικές αλλαγές τους στο σύνταγμα. Με ρυθμό 10,3% διαβάσαμε σήμερα ότι μεγεθύνθηκε η οικονομία τους, ανακάμπτοντας εντυπωσιακά από τη διετή ύφεση. Ο τουρισμός τους σταδιακά έχει πάρει την πάλαι ποτέ δική μας θέση, και με στοχευμένες παρεμβάσεις γιγαντώνεται και από μόνη της και σε βάρος του δικού μας. Και να μη πούμε τίποτα... για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, όπου όχι μόνο μας προσπέρασαν, αλλά αρχίζουμε να υποκλινόμαστε μπροστά τους.
Γιατί μας λείπει τόσο η συλλογικότητα και η κοινωνική ευαισθησία; Μέχρι πότε θα κοιμόμαστε στο σταθμό βλέποντας τα τραίνα να περνάνε;

Όχι δεν περιμένω απαντήσεις. Τώρα πια τις ξέρω δεν τις ψάχνω. Όχι δεν φταίει η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, οι Αμερικανοί, οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, ο διεθνής Σιωνισμός, οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί, ούτε καν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Φταίμε ατομικά όλοι εμείς που απαρτίζουμε τον Ελληνικό λαό. Εσύ κι εγώ! Από εμάς βγαίνουν οι πολιτικοί κι εμείς τους ψηφίζουμε. Κάποτε τέτοιες δηλώσεις τις θεωρούσα εντελώς θεωρητικές και στείρους ηθικισμούς, σήμερα όμως τις ασπάζομαι ανεπιφύλακτα.
Φταίει εκείνος που δεν θα ψηφίσει τον κατά τεκμήριο καλύτερο, ικανότερο, καταλληλότερο, αλλά εκείνον που είναι κουμπάρος του, που θα διορίσει ή διόρισε τον ίδιο και το παιδί του κοκ. Φταίμε δηλαδή όλοι εμείς σαν λαός που έχουμε υπερτροφικά ανεπτυγμένη την ατομική μας –βλ. Ατομιστική μας- συνείδηση ανεπτυγμένη σε βάρος της ατροφικής κοινωνικής! Το πνεύμα που συνοψίζεται στο ωχαδελφικό: «Εμείς να είμαστε καλά κι άσε τους άλλους». «Κοίτα τον εαυτό σου κανείς δεν θα σου δώσει να φας!» Έτσι όλοι έχουμε χρυσά πόμολα στο διαμέρισμά μας, αλλά από το κλιμακοστάσιο μέχρι τα θεμέλια η υγρασία υποσκάπτει την πολυκατοικία μας και κατά συνέπεια την ίδια μας την ύπαρξη, αλλά εμείς κλείνουμε την πόρτα μας κι αφήνουμε... τα προβλήματα απ’ έξω ως μη υπάρχοντα.
Κάθε μέρα που βγαίνω από το σπίτι μου φωτογραφίζω τους φταίχτες του Έθνους, αλλά δεν τολμώ να τους καταγγείλω με ένα «wanted» κολλημένο στους κεντρικούς τοίχους, διότι ξέρω ότι στην πραγματικότητα εγώ είμαι ο καταζητούμενος. Φωτογραφίζω κάθε μέρα το δρόμο που χρησιμοποιώ για να πάω στη δουλειά μου. Είναι γεμάτος από αυτό το σήμα που λέει «απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση» ανά 50 μέτρα. Όμως στη σκιά τους είναι σταθμευμένα κάθε είδους οχήματα, πάνω ή κάτω από το πεζοδρόμιο, διπλοπαρκαρισμένα ή και τριπλοπαρκαρισμένα, κατά τη φορά του ρεύματος ή αντίθετα από τη φορά του ρεύματος, προσωρινά –με αλάρμ- ή σκονισμένα και ξεχασμένα από τους κατόχους τους...
Φωτογράφησα προχθές έναν τέτοιο ένοχο όταν στην ουρά του βενζινάδικου, πέρασε από δεξιά τρέχοντας με κίνδυνο να χτυπήσουμε, για να προλάβει να μας «γειώσει» μπαίνοντας πρώτος.
Πριν από δέκα μέρες φωτογράφησα τη γειτόνισσα που κάθε πρωί, προτού πιάσει τη σκούπα της, πιάνει τον κάδο και τον φέρνει μπροστά μου, γιατί... της μυρίζει! Όταν τον επανέφερα στη θέση του το απόγευμα μου είπε ότι δεν τη σέβομαι και ότι της τον έφερα στα μούτρα, επειδή κάθονταν στο πεζοδρόμιο σε παρέα των πέντε με τις καρέκλες τους και παρότι τον πήγα ένα αυτοκίνητο μετά για να μη τους μπω στο μάτι. Όταν αντέταξα ότι όλοι πρέπει να σεβόμαστε τη νομιμότητα, εισέπραξα την πληρωμένη απάντηση ότι στο όνομα της νομιμότητας γίνονται όλες οι παρανομίες και με διαβεβαίωσαν ανερυθριάστως εν χορώ ότι μόλις φύγω θα τον ξαναφέρουν σε μένα!
Όχι αυτά δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι κατασταλαγμένες απόψεις που περιγράφουν το λαό μας. Αυτοί είμαστε! Γι’ αυτό είμαστε αυτοί που είμαστε.

Σκέφτομαι να μεταναστεύσω διότι ο λαός μου με αποβάλλει σιγά, σιγά. Κατά πού να κάνω; Να πάω στο Βέλγιο, που η φίλη μου η Άλτα μου λέει ότι εκεί τόσο καιρό χωρίς κυβέρνηση όλα λειτουργούν ρολόι ή κατά Τουρκία μεριά που έχουν τη Σεχραζάτ –ο Θεός να μας φυλάξει- και τις ευκαιρίες μπροστά τους; Να πάψω να είμαι ΑΕΛ που δεν μπορεί να νικήσει ούτε τον ΠΑΣ Γιάννινα στην έδρα της και να γίνω Γαλατά σαράι; Ας με βοηθήσει κάποιος!

ΥΓ. Τώρα πια δεν το δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε, το δηλώνουμε καθημερινά εμείς. Ένας Καποδίστριας, ένας Κολοκοτρώνης να μας δώσει και μετά να τον φάμε...

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Το χειροποίητο μπιλλιάρδο από ανακυκλωμένα υλικά πλαισιώνεται...

το μπιλλιάρδο λοιπόν πλαισιώνεται με έναν πάγκο-μπαρ τις φωτογραφίες που δείχνουν την ιστορία κατασκευής του και τον πίνακα "billiard' s score" για ευχάριστη παρέα κατά το παιχνίδι με συντροφιά μουσικής (το ένα ηχείο διακρίνεται λίγο αριστερά).

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Παπούτσι κι όχι εξαγγελίες στη ΔΕΘ


Είμαι από αυτούς που υποφέρουν από την οικονομική κρίση και πλήττομαι από τα μέτρα της κυβέρνησης. Δεν είμαι όμως από αυτούς που γκρινιάζουν γιατί ο πρωθυπουργός δεν έδωσε παροχές από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ως είθισται. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στην χώρα μας και πρωτίστως οι νοοτροπίες.

Τι προτιμάμε επιτέλους, να μας τάζει ο εκάστοτε πρωθυπουργός μας ότι θα μας δώσει αύξηση ώστε να έχω εγώ και οι δικοί μου προσωπικό όφελος; Ή προτιμούμε να καταφέρει να βάλει σε τάξη αυτή τη χώρα που είναι σκορποχώρι; Θα πούμε για μια ακόμα φορά το «Τι με νοιάζει εμένα η χώρα αν πεινάω εγώ»; Ή θα πληρώσουμε πάλι τον λογαριασμό γι’ αυτά που τάχα μας κερνάνε;

Ας πάψουμε επιτέλους να συνωστιζόμαστε γύρω από τους πολιτικούς μας όπως όταν ήμασταν παιδιά και συνωστιζόμασταν στις βαπτίσεις γύρω από τον ευτυχή μπαμπά που πετούσε τάλιρα... Αντίθετα ας αφήσουμε τη χώρα να καρπίσει μετά την αγρανάπαυση, ώστε να δρέψουμε με αξιοπρέπεια όλοι τους καρπούς της, ο καθένας ανάλογα με τον κόπο του και σύμφωνα με την αξία του. Μέχρι πότε θα είμαστε οι εργαζόμενοι της επιδότησης, του κεράσματος που κουτοπόνηρα πιστεύουμε ότι θα πληρώσουν οι άλλοι για εμάς και στο τέλος –το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται- ο λογαριασμός για το κέρασμα να βλέπουμε ότι έρχεται σε μας... ταχυδρομικώς!

ΥΓ ...Και σημειώστε –προς αποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως- δεν ήμουν ποτέ οπαδός κανενός κόμματος, ούτε χειροκρότησα, ούτε ποτέ κούνησα σημαία ΚΑΝΕΝΟΣ!

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Αντιδράσεις μουσουλμάνων για τον Τέρι...

(Φωτο από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)


Η δυτική και -τυπικώς- Χριστιανική πλευρά, αντέδρασε υγειώς στα του... Τέρι, όπως βλέπουμε στην πιο κάτω φωτογραφία, αλλά και όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Ομπάμα και άλλων Χριστιανών ποιμένων.

Πριν καν "αλέκτωρ φωνήσαι" τα καλά παιδιά (οι μουσουλμάνοι) αντέδρασαν πριν από τη... δράση. Τώρα δεν θα λέμε πια "δράση-αντίδραση" αλλά "αντίδραση-δράση"! Χαρακτηριστικό των λαών αυτών , της κουλτούρας τους και της θρησκείας τους. Ειδικά οι δικηγόροι τους θα έπερεπε να είναι πιο συγκρατημένοι. Αν αυτοί πρωτοστατούν, τι θα κάνει ο αμόρφωτος λαός;
Αντιθέτως γνήσιοι Χριστιανοί, οι οποίοι μάλιστα υφίστανται στο πετσί τους την Μουσουλμανική μισαλλοδοξία επέδειξαν Χριστιανική ανωτερότητα όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία:
Από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το κάψιμο του Κορανίου


Δεν κατάλαβα ποτέ τι σημαίνει το κάψιμο ενός βιβλίου ή μιας σημαίας. Ο Πάστορας (ποιμένας) Τέρι Τζόουνς αποφάσισε να κάνει αυτή τη «συμβολική»(!) πράξη: Στην Πυρά το Κοράνιο. Τι εννοεί όμως όταν λέει «συμβολική πράξη»; Μπορεί η βία να συμβολίζει κάτι από την πίστη της αγάπης που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός των Χριστιανών; Μήπως η στάση του ουσιαστικά αποτελεί μια εκβιαστική απειλή, που λέει προσέξτε εσείς οι μουσουλμάνοι γιατί θα αντιδράσουμε κι εμείς με τον δικό σας τρόπο –εκδίκηση- στις θρησκευτικές σας προκλήσεις; Ούτε ο πρώτος διδάξας Ιησούς Χριστός δεν φέρθηκε ποτέ παρόμοια –αντιθέτως-, ούτε όμως πιστεύει κανείς ότι αν στον ισλαμικό φανατισμό αντιτάξουμε έναν χριστιανικό, θα έχουμε μια ρεαλιστική ισορροπία. Αντιθέτως όλοι ξέρουμε ότι θα έχουμε ένα γενικευμένο πόλεμο. Μια πυρκαγιά που θα κάψει και τις δύο πλευρές.

Όχι ότι οι Μουσουλμάνοι είναι ειρηνικοί και σέβονται τις άλλες θρησκείες, αντιθέτως στους κύκλους τους έχουν επικρατήσει οι φανατικοί ισλαμιστές. Σίγουρα υπάρχουν και πάρα πολλοί μετριοπαθείς μεταξύ τους, όπως και πολλοί αδιάφοροι θρησκευτικά μεν, μουσουλμάνοι δε. Όμως αυτοί χάνονται στο πλήθος και επιπλέουν οι φανατικοί που έχουν επιβληθεί στους υπόλοιπους, καθώς μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν καταλάβει και τις ηγετικές θέσεις. Έτσι δεν καταδικάζουμε τη μουσουλμανική θρησκεία συλλήβδην αλλά το φανατικό σύστημα που έχει επικρατήσει στους κόλπους του και το οποίο ουσιαστικά την εκπροσωπεί. Αυτή είναι μια αλήθεια που δεν αρνούμαι στους σκληροπυρηνικούς της δυτικής πλευράς, αλλά αυτό δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με τους τρόπους αντιμετώπισης του... Τέρι Τζόουνς. Θα εθελοτυφλούσα αν στα πλαίσια της ανοχής της διαφορετικότητας που έχει επικρατήσει στις δυτικές κοινωνίες –και προσωπικά με εκπροσωπούν- έλεγα ότι οι μουσουλμάνοι δεν αποτελούν απειλή για τις δυτικές χώρες και κοινωνίες. Όχι οι μουσουλμάνοι σήμερα είναι απειλή! Η δύση όμως πρέπει να αποφασίσει πώς θα αντιμετωπίσει αυτό τον κίνδυνο με ρεαλισμό και σίγουρα ενδεδειγμένη λύση δεν είναι η περιφρόνηση ή η βία που προτείνει ο γραφικός Τέρι που έχει μείνει στην εποχή του Αμερικανικού εμφύλιου.

Τέλος σ’ αυτόν τον κυκεώνα πο ξεσήκωσε ο φίλος μας ο... Τέρυ, αναφάνηκε πάλι το κοινό χαρακτηριστικό όλων των φανατικών της υφηλίου: Οι γενικεύσεις! Οι γενικεύσεις δημιουργούν μια θεώρηση των πραγμάτων, τύπου οδοστρωτήρα, που μόνο αντικειμενική δεν είναι. Ένας Καθολικός ή Ορθόδοξος θα πει έτσι είναι ΟΛΟΙ τους οι Ευαγγελικοί. Ένας άθεος θα πει έτσι είναι ΟΛΟΙ οι θρησκευόμενοι, ένας μουσουλμάνος θα πει ότι έτσι είναι όλοι οι Χριστιανοί, ένας ταλιμπάν θα πει ότι έτσι είναι ΟΛΟΙ οι Αμερικανοί κοκ. Κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε όλοι μας αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, εκτός βέβαια αν απλώς ψάχνουμε για αφορμές σαν τους μισαλλόδοξους και φανατικούς.

Στην πυρά λοιπόν η πυρά! Από όπου κι αν αυτή προέρχεται, ότι κι αν υπερασπίζεται, διότι ο σκοπός ποτέ δεν αγιάζει τα μέσα.

http://www.skai.gr/news/world/article/151608/anamenetai-amesi-paremvasi-obama-gia-na-stamatisei-to-kapsimo-toy-koranioy/

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Ποιος δημιούργησε το σύμπαν; ΣΤΙΒΕΝ ΧΟΚΙΝΓΚ


«Ο Θεός δεν δημιούργησε το σύμπαν και το «μπίγκ μπαΝγκ» υπήρξε αναπόφευκτη συνέπεια των νόμων της φύσης» υποστηρίζει ο μεγάλος Βρετανός επιστήμονας στο νέο του βιβλίο «Μεγάλο σχέδιο».

Πάντα παραξενεύομαι όταν επιστήμονες αφήνουν τα χωράφια της επιστήμης τους και μπαίνουν σ’ αυτά άλλων χώρων όπως φιλοσοφία, θρησκεία, προσωπική πίστη κτλ. Αυτά τα πανανθρώπινα ερωτήματα δεν απαντήθηκαν αιώνες τώρα και δεν νομίζω ότι θα απαντηθεί τώρα. Το ερώτημα εκκρεμεί πάντα και η διέξοδος που μέχρι τώρα έχει δοθεί –και μάλλον έτσι θα συνεχίσει- είναι κάποιοι να ασκούν πίστη στην ύπαρξη και κάποιοι άλλοι στην μη ύπαρξη Θεού. Είναι πάντα όμως θέμα πίστης και οριστική απόδειξη δεν νομίζω ότι θα μπορέσει ποτέ να δοθεί σ’ αυτό τον κόσμο.

Απλώς προσωπικά θεωρώ πιο πιθανή λογικά την απάντηση ότι κάποιος τα έφτιαξε όλα αυτά από εκείνη που λέει ότι... δεν τα έφτιαξε κανένας. Απλή λογική είναι. Δεν αντιληφθήκαμε ποτέ κάτι να έρχεται στην ύπαρξη εκ του μη ώντος, οργανικό ή ανόργανο, υλικό ή πνευματικό. Αυτό και πιστεύω, διότι εκτός από σώμα (ύλη), βλέπω να είμαι και ψυχή (πνεύμα).

Επί της πιο πάνω φράσης που αποδίδεται στο βιβλίο του κου Χόκινγκ –ακόμα δεν κυκλοφόρησε στην Ελλάδα- μου κάνει εντύπωση η φράση «συνέπεια των νόμων της φύσης».

1. Παρατηρώ πρώτον ότι όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει μια φύση, όπως κι αν εννοούμε την έννοια ύπαρξη. Αυτής της ύπαρξης την προέλευση όμως αν και την παραδεχόμαστε αυθαίρετα, δεν μπορούμε να αποδώσουμε κάπου.

2. Επίσης όλοι μπορούμε να παρατηρήσουμε την ύπαρξη πολύπλοκων και τέλειων στη σύλληψη νόμων, οι οποίοι προϋποθέτουν έναν αντίστοιχο νου που τους συνέλαβε. Κι αυτό στην οποιαδήποτε περίπτωση δεν απαντάει η θεωρία Χόκινγκ. Δηλαδή απλά και σταράτα ο κος Χόκινγκ αναγνωρίζει την ύπαρξη νόμων της φύσης αλλά δεν μπορεί να μας απαντήσει ποιος συνέλαβε, προγραμμάτισε και έβαλε σε λειτουργία όλο αυτό το πολύπλοκο σύστημα αλληλεπίδρασης αυτών στο σύστημα που λέγεται φύση κι έκτοτε αυτό αυτορρυθμίζεται, ώστε να λειτουργεί μέχρι σήμερα. Και οι άνθρωποι έχουν φτιάξει συστήματα που έχουν την ικανότητα να αυτοδιορθώνονται και να φροντίζουν την ίδια τους τη λειτουργία, αλλά μέχρι τώρα η έκταση αυτής της αυτορρύθμισης είναι πρωτόγονη. Ίσως αύριο φτιάξουν και πιο πολύπλοκα συστήματα. Ποτέ όμως κανείς δεν θα μπορεί να υποστηρίξει ότι πχ. ένα ρομότ που αυτοεπιδιορθώνεται και αυτοβελτιώνεται δεν φέρει μέσα του τα χαρακτηριστικά του μηχανικού που συνέλαβε την ιδέα τη σχεδίασε και την υλοποίησε!

Νομίζω ότι όλα αυτά είναι κοινή λογική από την οποία ξεκινάει ως βάση και στην οποία αναφέρεται και η πιο εξειδικευμένη επιστημονική γνώση.

Από εκεί και πέρα αν ισχύει η ενοποιημένη θεωρία ή όχι δεν είμαι ο ειδικός να κρίνω. Ακόμα κι αν ήμουν θα σεβόμουν μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα. Όμως δεν ξεχνώ ότι όλα αυτά είναι θεωρίες, θεωρήσεις, προσεγγίσεις. Αυτό είναι φανερό από το γεγονός ότι κι ο ίδιος ο κος Χόκινγκ ήταν θιασώτης της θεωρίας ότι μια θεωρία εξηγεί συνολικά το σύμπαν, όμως τώρα έρχεται να την ανασκευάσει κι αυτό είναι προς τιμήν του. Άνθρωπος είναι, άνθρωποι είμαστε κι από ιδέες μπορούμε να έχουμε πολλές. Τϊποτα όμως δεν είναι απόλυτο για τον πεπερασμένο άνθρωπο.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Συνέχεια χειροποίητου μπιλλιάρδου

Σταντ για τις στέκες λοιπόν μετά το χειροποίητο μπιλλιάρδο. Κι αυτό στο ίδιο πνεύμα της ανακύκλωσης... Ένας "καλόγηρος" σπασμένος κι αχρησιμοποίητος για χρόνια, μετασκευάστηκε σε στεκοθήκη και πήρε τη θέση του δίπλα στο καινούργιο μας μπιλλιάρδο!

Κι άλλη έκρηξη σε εξέδρα άντλησης πετρελαίου

Κι άλλη πετρελαιοπηγή... Σκάνε μία μία απειλώντας να μας αφανίσουν , λες και συνωμότητσαν μεταξύ τους. Άντε και να τις... εκατοστήσουμε!

Προσηλυτισμός του Καντάφι




Δεν ξέρω πως πέρασε απαρατήρητη η προσπάθεια προσηλυτισμού στη μουσουλμανική θρησκεία του Μουαμάρ Καντάφι, που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την εποχή στην Ιταλία με την ανοχή βέβαια αυτού του κλόουν της πολιτικής Μπερλουσκόνι. Τη στιγμή μάλιστα που ο γείτονας του Σαρκοζί ξεκίνησε ένα κυνήγι μαγισσών και τσιγγάνων χαρτοριχτρών...

Φυσικά ο Καντάφι ήταν και είναι πάντα ένα γραφικός τύπος κι έτσι δεν εκπλησσόμαστε από τις «τρελές» εμπνεύσεις του. Όμως οι αποφάσεις του, καθώς κι αυτές του Μπερλουσκόνι –αυτοί οι δυο συμμάχησαν στην καραγκιοζοποίηση της πολιτικής- είναι αποφάσεις κρατών στο παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα του 21ου αιώνα κι αυτό είναι από ανησυχητικό μέχρι επικίνδυνο.

Φυσικά το να πηγαίνει ένας αρχηγός κράτους σε άλλη χώρα και να δωροδοκεί για να κάνει κηρύγματα και προσωπικές εκκλήσεις προσηλυτισμού στη θρησκεία του, ξεπερνάει τα όρια της ελευθερίας έκφρασης, του διπλωματικού πρωτόκολλου και του σεβασμού μεταξύ κρατών, πολιτισμών και θρησκειών. Η Ιταλία εκτός από μία ελεύθερη χώρα είναι και μέλος της ΕΕ και κατ’ επέκταση τέτοιες «πολιτικές», θίγουν και ανησυχούν ολόκληρη την Ευρώπη και το λαό της. Ειδικά όμως οι ανταγωνισμοί θρησκειών, η επίσημη αρπακτική επίθεση της μίας προς την άλλη εμπεριέχει κίνδυνο –έστω και σημειολογικά- για τη σταθερότητα στην περιοχή και γαι τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, ειδικά μάλιστα όταν αυτή η θρησκεία είναι η μουσουλμανική με την αφοριστική αλλά και επιθετική της πλευρά που έχει σφραγίσει τη γενική της εικόνα.

Ο Καντάφι πουλάει τους λαθρομετανάστες: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=351526&dt=01/09/2010 Λίγος σεβασμός και ανθρωπιά. Όχι στον οικονομικό εκβιασμό με ομήρους τα θύματα της χώρας του και γενικότερα της Αφρικής.


http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&pubid=27188948&subid=2 Οι Ιταλοί έπρεπε να ξεσηκωθούν όταν ψήφιζαν τον "καβαλιέρε" τους κι όχι τώρα που βρήκε τον όμοιό του. Σε λίγο θα διοργανώσουν στο κολοσσαίο μονομαχίες μοντέλων -αδυναμία και των δύο- που η νικήτρια θα τιμάται επιλεγόμενη στο χαρέμι τους για μια νύχτα.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=1&artId=314706&dt=05/09/2010 Το μόνο που μας έλειπε είναι να νιώσουμε και κολακευμένη που ο ...Μουαμάρ σαγηνεύτηκε από μία δική μας!

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Έφυγε το καλοκαίρι. Καλό φθινόπωρο σε όλους


"Παρήλθεν ο θερισμός, ετελείωσε το θέρος και ημείς δεν εσώθημεν" (Ιερεμίας 8ο κεφ. 20 στίχος, ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ)

Έτσι γίναμε...


Την ξέρετε την κυρία της φωτογραφίας; Ναι την έβγαλαν με γερανό από το σπίτι για να πάει στο νοσοκομείο κι εκείνη είναι ευτυχής που μετά από τρία χρόνια βγήκε έξω από την φυλακή της.

Πριν από πολλές δεκαετίες, ένας γείτονας πήρε κι έφτιαξε μέσα στο σπίτι του –όχι μπιλιάρδο μη με πειράζετε- μια βάρκα! Όταν επιτέλους η βάρκα «χτίστηκε» , ανακάλυψε ότι η πόρτα δεν την χωρούσε... Τότε θυμούμενος το κόλπο των Τρώων με τον Δούρειο Ίππο, αποφάσισε να μη χαλάσει τη βάρκα που με τόσο κόπο έχτισε αλλά την πόρτα...

Κλείνεσαι λοιπόν στον κόσμο σου, μπροστά στην τηλεόραση και δίπλα στο ψυγείο και αποκοιμιέσαι με ανοιχτά μάτια. Πιστεύεις ίσως ότι δεν θα πληρώσεις ποτέ το λογαριασμό. Ίσως και να μη πιστεύεις απολύτως τίποτα, απλώς... δεν σκέφτεσαι. Και κάποια ώρα χτυπούν την πόρτα σου –αυτή που δεν μπορείς πλέον να ανοίξεις- για το λογαριασμό.

Μήπως κλειστήκαμε σαν έθνος, σαν οικογένειες, σαν πολίτες στον κόσμο, πείθοντας τον εαυτό μας ότι δεν υπάρχει τίποτα απ’ έξω ή κι αν υπάρχει ότι δεν μας ενδιαφέρει καθόλου; Μήπως αφήσαμε τον εαυτουλισμό μας να γίνει υπερτροφικός; Μήπως αυτό όμως στο τέλος στρέφεται εναντίον μας. Μήπως επιπλέον στο τέλος αρχίζουμε τις συνωμοσιολογικές καταγγελίες ότι το αποτέλεσμά μας δεν ευθυνόμαστε εμείς αλλά κάποια παγκόσμια συνωμοσία που μας παγίδευσε;;;

Απλώς λέω μήπως!


ΥΓ Τελικά την ξέρετε την κυρία της φωτογραφίας; Αν όχι, τότε φαίνεται ότι σ’ αυτό τον τόπο έσπασαν όλοι οι καθρέφτες...