Και το πρώτο αρνητικό σχόλιο! Καλή Ανάσταση!

"πραγματικα δε θα το ξαναδιαβασω το μπλογκ σου.ειναι αηδιαστικο.
ανθρωποι περιμενουν να μαθουν καποια πραγματα αλλα και μαθαινουν για μαλακιες.
εισαι αχρηστος.
μη ξαναγραψεις γιατι καθε ειναι ιντερνετικα σκουπιδια τα γραφωμενα αυτα"

     Μόλις έλαβα το πρώτο αρνητικό σχόλιο στο σχεδόν πέντε χρόνων ζωής ιστολόγιό μου! Φυσικά δεν είμαι περήφανος γι' αυτό. Φυσικά κι ένιωσα ένα σοκ καθώς άνοιξα όλος χαρά το μήνυμα -ε, δεν παίρνω και πολλά...- και διάβασα το οργισμένο περιεχόμενό του. Φυσικά σε όσους γράφουν, το χειρότερο που μπορεί να ακούσουν είναι το" δεν θα σε ξαναδιαβάσω", χειρότερο κι από το "είσαι άχρηστος"! Γιατί το προβάλλω και μάλιστα άμεσα χωρίς να περιμένω να κάτσει η σκόνη και να απαντήσω πιο ψύχραιμα; Μάλλον διότι η πληγή χρειάζεται ενός είδους ομοιοπαθητική θεραπεία, ο αυτοσαρκασμός βοηθάει υποθέτω να το πάρω λίγο πιο ελαφρά... 

     Απαντώ λοιπόν: Λυπάμαι που απογοήτευσα τον μέχρι τώρα φίλο του μπλογκ μου. Φυσικά εφόσον του φαίνεται αηδιαστικό, πώς θα μπορούσε να συνεχίσει να το διαβάζει. 
Λυπάμαι που δημιούργησα προσδοκίες σε απελπισμένους ανθρώπους. Δεν γράφω όμως μόνο για να δώσω πληροφορίες για τη Νορβηγία, κυρώς γράφω για μένα, για τις δικές μου συναισθηματικές, ανθρώπινες ανάγκες και τις σκέψεις που η συγκυρία μου γεννά. Ανάμεσα βέβαια σ' αυτά φροντίζω να περνώ και πληροφορίες για τη χώρα, τη μετανάστευση και την ξενητιά. Δυστυχώς δεν έχω γίνει ο "θείος από την Αμερική" για να βοηθήσω κι άλλους να βρουν δουλειά εδώ, αφού εγώ ο ίδιος ψάχνω για μια καλύτερη δουλειά, ακόμα αγωνίζομαι να σταθώ και νιώθω μια σχετική ανασφάλεια. 
    Γιατί τότε να διαβάσει κανείς τα γραφόμενά μου; Πρώτα απ' όλα, ξεκίνησα να γράφω έχοντας δεχτεί ότι ενδεχομένως κανείς δεν θα με διαβάσει. Το βρήκα καλύτερο να γράφω στο ίντερνετ από το να γράφω σε χαρτιά που θα καταχωνιάσω σε ένα συρτάρι... Δεύτερον για να ..."ψαρέψω" κάποιους που μπορεί να έχουν παρόμοιες, σκέψεις ή εμπειρίες, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια παρέα, ίσως και κάποιες σχέσεις... Γενικά οι συγγενείς και γνωστοί μου δεν ξέρουν καν την ύπαρξη αυτού του μπλογκ, άρα ο κύκλος αυτού του μπλογκ είναι μια παρέα αγνώστων μεταξύ τους, που με δική τους πρωτοβουλία μπήκαν. Τέλος γράφω προσπαθώντας να δώσω ανάμεσα στα δικά μου, ορισμένες πληροφορίες που μπορεί να φανούν χρήσιμες σε κάποιους ομοιοπαθείς με εμένα, στην Ελλάδα ή στη διασπορά. Πχ. έθιμα, ρατσισμός, ιδιαιτερότητες της χώρας, προβλήματα που μπορεί κανείς να συναντήσει κατά την εδώ εγκατάστασή του κοκ.

     Ο μέχρι τώρα αναγνώστης μου λοιπόν με παροτρύνει να μη ξαναγράψω... Λυπάμαι που δεν θα ακολουθήσω τη συμβουλή του. Ανέφερα ήδη ότι γράφω πρωτίστως για μένα κι έπειτα για τους άλλους. Δεύτερον, μπορεί για κείνον να είναι άχρηστο αλλά ίσως σε κάποιους άλλους να φανεί χρήσιμο. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό, ότι την ίδια ανάρτηση για την οποία εκείνος νιώθει αηδία, κάποιος άλλος έχει χαρακτηρίσει "συναρπαστικό".  Τρίτον, δεν ενόχλησα ποτέ κανένα με προωθητικές ενέργειες ώστε να επισωρρεύω ιντερνετικά σκουπίδια στα τερματικά των άλλων. Αν αυτά που γράφω είναι σκουπίδια, μπορούν να μείνουν εκεί, στη μέση του κυβερνοχώρου, χωρίς να μολύνουν τους άλλους γύρω, αφού κανείς δεν θα τα ... ανακατώνει. Όλοι εσείς που με διαβάζετε, ξέρετε ότι δεν σας παρακίνησα εγώ να το κάνετε, αλλά από κάπου ακούσατε/διαβάσατε για το alkaioslarsinos και μπήκατε να δείτε! Μόνοι σας μπήκατε -και χαίρομαι να σας έχω παρέα- ελεύθερα μπορείτε να κλείσετε την πόρτα της εξόδου πίσω σας, αν δεν σας αρέσει ή ενδιαφέρει το περιεχόμενο. Έτσι δεν είναι; Είναι κανείς από σας που εγώ τον φόρτωσα με τα ...σκουπίδια μου; Ας το πει κι εγώ θα τον αναρτήσω αμέσως! 
     Συμπεραίνω μετά επιφυλάξεως, ότι ο "φίλος μου" είναι για κάποιο λόγο οργισμένος. Ελπίζω όχι με εμένα προσωπικά, καθώς δεν ξέρω να έχω εχθρούς και δεν γνωρίζω προσωπικά τους αναγνώστες μου κατά 95%. Κατανοώ, το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται πολλοί Έλληνες και προσπαθούν να πιαστούν από εμάς που νομίζουν ότι πιάσαμε την καλή(;) Είναι ανθρώπινο. Εδώ στη Νορβηγία, έχω γνωρίσει ανθρώπους που ήρθαν κατευθείαν σε έτοιμη δουλειά. Έχω γνωρίσει όμως κι άλλους που είναι τρία/τέσσερα  χρόνια εδώ κι ακόμα παιδεύονται να βρουν το δρόμο τους, ανάμεσα από ταμείο ανεργίας και περιστασιακές μικροδουλειές. Είναι καλύτερα από πολλές άλλες χώρες, αλλά δεν είναι και η γη της επαγγελάίς! 
Δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω, παρά να τους ευχηθώ να βγούμε όλοι γρήγορα από τα αδιέξοδά μας, χωρίς πολλές απώλειες και βέβαια καλό Πάσχα!

alkaioslarsinos@gmail.com


ΥΓ. Αρπάζω την ευκαιρία να σας παρουσιάσω μερικές εικόνες από την ανέμελη εδώ ζωή τις ημέρες του Πάσχα.

Μ. Τετάρτη στο Drammen

Το Drammen είναι μια ωρία πόλη.
Η γέφυρα αυτή ονομάζεται Υψιλον, καθώς έχει το σχήμα ενός Ελληνικού ύψιλον!