Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Η μακέτα του τραίνου που χτίζεται στα πόδια του χειροποίητου μπιλλιάρδου μου… επεκτείνεται!.rtf


ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ… ΣΑΣ ΕΛΕΙΨΑ
    Ναι ξέρω, έχω καιρό να γράψω κάτι καινούργιο στο blog μου, για όσους το παρακολουθείτε. Αλλά ξέρετε άρχισα να νιώθω μοναξιά. Όλοι λείπουν κι εκεί που πήγαν, ούτε λόγος για επισκέψεις στα καθημερινά τους μονοπάτια στο διαδίκτυο. Ένα αμόκ φυγής έπιασε όλους τις τελευταίες μέρες πριν από το δεκαπενταύγουστο και δεν λέει ακόμα να κοπάσει. Βλέπω μερικούς που γύρισαν, αλλά είναι λίγοι. Η Λάρισα είναι ακόμα έρημη γενικά. 
     Το ίδιο και στο blog μου, εκνευριστική ερημιά! Έτσι πείσμωσα και πήρα την απόφαση να μη ξαναγράψω μέχρι να γυρίσετε, διότι δεν μου αρέσει να κραυγάζω "εις ώτα μη ακουόντων" ως "φωνή βοώντος εν τη ερήμω"… Λάρισα. 

ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΤΑΣ ΜΟΥ
     Επειδή όμως από εδώ και πέρα νομίζω ότι αρχίζετε να "σκάτε μύτη", αποφάσισα να επανέλθω από την ιδιότυπη απεργία μου. 
    Σας παρουσιάζω λοιπόν τη συνέχεια της μακέτα που δεν έσβησε λόγω της ραθυμίας του θέρους, όπως ίσως νομίζετε, αντίθετα όλο αυτό το διάστημα, δουλεύονταν και επεκτείνονταν με εκρηκτικούς ρυθμούς, υπό την εκκωφαντική συντροφιά της μουσικής που με συντροφεύει τις ώρες της δημιουργίας και όχι μόνο.

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΕ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΤΗΡΙΑ ΜΟΥ
    Νομίζω ότι τελευταία φορά είχαμε μείνει στην παρουσίαση της πλατείας και του… καθεδρικού Ναού, πίσω από το σταθμό (όπως τον βλέπουμε από τις γραμμες του τραίνου, ή μπροστά από το σταθμό (όπως θα τον έβλεπε ένας πεζός από την πλευρά του δρόμου).    
    Όλο αυτό τον καιρό δούλευα ένα βουνό στους πρόποδες του οποίου απλώνεται η μικρή πολιτεία με το σταθμό του τραίνου. Προτού όμως ξεκινήσω να σας το παρουσιάζω βήμα, βήμα, θα σας παρουσιάσω τη διπλή κατοικία που βρίσκεται πίσω δεξιά από το σταθμό (πάντα όπως βλέπουμε από μπροστά από το μπιλλιάρδο τη μακέτα) και ένα μικρό πρόχειρο κτήριο που προστέθηκε δίπλα του, ως σταύλος ζώων ημιαγροτικής περιοχής, μεταξύ του προαναφερθέντος σπιτιού και των προποδών του βουνού. 

ΘΕΤΩ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
    Απολαύστε λοιπόν στις φωτογραφίες το αποτέλεσμα. Νομίζω ότι το μέγεθος της επιτυχίας μιας τέτοιας μακέτας, είναι η αληθοφάνειά της. Η ικανότητά της δηλαδή να πείθει για τη φυσικότητά της, μάλιστα όταν φωτογραφίζεται με ζουμ από κοντά. Όταν δηλαδή βλέπει κανείς τη φωτογραφία και σχεδόν πείθεται ότι αυτό δεν είναι μακέτα σε μικρή διάσταση, αλλά ένα αληθινό τοπίο, βλέποντάς το από το ύψος της ματιάς ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι ζει στον κόσμο της μακέτας.  
   Ένα δεύτερο κριτήριο θα έβαζα την αρχιτεκτονική χωροθέτηση του τοπίου…
    ….και ένα τρίτο κριτήριο θα ήταν κατ' εμέ η κατασκευαστική δεινότητα των μικρών διαστάσεων κατασκευών. 
Οι κρίσεις δικές σας λοιπόν με αυτά τα κριτήρια, αν συμφωνείτε.    

ΥΓ. Πρέπει να σας πληροφορήσω, ότι απόφασή μου εδώ και ένα μήνα είναι, αυτή η μία πλευρά του μπιλλιάρδου και της μακέτα που αυτό φέρει στα πόδια του, να ονομαστεί spring city ή επί το Ελληνικότερον, απλά άνοιξη. Κι αυτό διότι ο στόχος μου είναι οι υπόλοιπες τρεις πλευρές του μπιλλιάρδου και της μακέτας να αναπαριστούν η κάθε μία από μιά εποχή του έτους στα πλάνα που ανάγλυφα (κυριολεκτικά) απεικονίζουν. Ήτοι με τη σειρά: Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. 



 Δεξιά από τα δύο κτήρια βλέπετε το βουνό που θα παρουσιάσω αργότερα, ενώ αριστερά διακρίνεται η πλατεία, που έχει ήδη παρουσιαστεί. 

 Όπως φαίνεται η όλη μακέτα από πίσω, από το δρόμο του βουνού. Τα δέντρα αριστερά, είναι τα δέντρα της πίσω αυλής της διπλής κατοικίας.

Η κατοικία όπως φαίνεται από πίσω από την πλατεία. 

 Η διπλή κατοικία με το σταύλο δίπλα της και το βουνό.

    Μπροστά από τα δύο κτήρια, βλέπει κανείς ένα συνεργείο, να διενεργεί ασφαλτόστρωση, έτσι ώστε ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος της αστικής περιοχής να συνεχίσει ασφαλτοστρωμένος και πάνω στο βουνό, στο οποίο ανηφορίζει και που τώρα είναι χωματόδρομος. 


 Τα δύο κτήρια όπως φαίνονται από τη μεσαία αποβάθρα του σταθμού με φόντο το βουνό.


 Τα δύο κτήρια στους πρόποδες του βουνού

 Η διπλή κατοικία δίπλα στην πλατεία. (εμπρόσθια όψη)

 Λεπτομέρεια από το συνεργείο οδοποιείας

  Λεπτομέρεια από το συνεργείο οδοποιείας
 Εμπρόσθια όψη του σταύλου με τα ζώα

 Όψη του σταύλου από το βουνό, με τα φωτισμένα παράθυρα

Νυχτερινή όψη των δύο κτηρίων

4 σχόλια:

  1. Απλά καταπληκτικό. Μη μας πεις όμως ότι δεν έδωσες δεκάρα για όλα αυτά και τα έφτιαξες από ανακυκλώσιμα υλικά όπως το μπιλιάρδο?

    Όπως και να' χει ένα μεγάλο μπράβο αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λοιπόν ναι.
    Το σπίτι μου το έκαναν δώρο στα γενέθλιά μου η οικογένειά μου.
    Το κτήριο των ζώων το αγόρασα εγώ με λιγότερο από 15€.
    Το σετ των ανθρώπων και το σετ των ζώων, λιγότερο από 10€ έκαστο (δεν θυμάμαι ακριβώς).
    Όλα τα άλλα είναι υλικά που είχα: Χαρτιά, χαρτόνια, κόλλες, πρασινάδες, άμμος από τη θάλασσα, συρματόπλεγμα από μία σίτα κουνουπιών που περίσσεψε, γύψος, οδοντογλυφίδες, κλαδάκια από το δέντρο μου και ότι άλλο φανταστείς.
    Σε επόμενη παρουσίαση θα δεις και το νέο κτήριο που μόλις τέλειωσα, κατασκευής εξ' ολοκήρου από εμένα, από κομμάτια κόντρα πλακέ, με χρήση κόλλας και χρωμάτων που έχω. Θα έχω στο εξής και τον προϋπολογισμό με κάθε παρουσίαση (επειδή με προκάλεσες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 'Ολα στη φόρα λοιπόν. Πόθεν έσχες και στα χόμπυ μας.

    Από τις φωτογραφίες φαίνεται εξαιρετική δουλειά. Είναι να πιάνουν τα χέρια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε παιδί μου, μήπως είσαι μυστικός... εφοριακός και με φορολογήσεις με φορολογία κλίμακος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή