Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελληνική πολιτική σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελληνική πολιτική σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

ΤΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2014;


    Τι θα γίνει βρε παιδιά μ’ αυτή τη χώρα… Τι ελπίδες υπάρχουν για το 2014; Έχει φανεί καθόλου φως στο τούνελ όπως οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι διακηρύτουν ή είναι ακόμα όλα μαύρα κι άραχλα στην καθημερινή ζωή; Έχω βλέπετε ενάμισι χρόνο μακριά από την Ελλάδα και η επαφή μου μαζί της είναι μόνο  virtual, ηλεκτρονική. 
Έχω όμως την αίσθηση -και διαψεύστε με αν κάνω λάθος- ότι τα πράγματα είναι το ίδιο μαύρα και χειρότερα από τις λίγες πληροφορίες που φτάνουν ως εμένα. Διαβάζω αιδιόδοξες δηλώσεις περί εξόδου από το μνημόνιο μέσα στο 2014. Άλλοι λένε ότι το 2013 χτίσαμε τη βάση και το 2014 προχωράμε στην ανοικοδόμηση. Τα σύσκολα πέρασαν. Τέλος η τρόικα. Οι θυσίες του αξιοθαύμαστου Ελληνικού λαού έπιασαν τόπο και τώρα η χώρα μπαίνει σε άλλη εποχή… Με ρωτούν και οι Νορβηγοί φίλοι που βλέπουν αυτά τα νέα στα ΜΜΕ. Ποια είναι η πραγματικότητα; Εγώ ερωτώ, περιμένω απαντήσεις, ει δυνατόν όμως όχι από του καθενός μας την μονόπλευρη σκοπιά αλλά μια όσο το δυνατό ευρύτερη και αντικειμενικότερη θεώρηση χωρίς προκαταλήψεις και με τη γενναιότητα παραδοχών. 

    Εγώ θα περιέγραφα την κατάσταση ως εξής:
Τη χώρα την κατέστρεψαν οι πολιτικοί μας, καθώς δεν βρέθηκαν άξιοι, τίμιοι άνθρωποι να κυβερνήσουν. Σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι μεταξύ μας, αλλά το σύστημα αναρρίχησεις στην εξουσία είναι αρκετά κλειστό και διεφθαρμένο για να έχουν ελπίδες διάκρισης και εκλογής. Αυτή είναι όμως μόνο η μία πλευρά και θα πρέπει να έχουμε τη γενναιότητα να δούμε και την …άλλη. Η άλλη πλευρά είναι ότι και ο λαός μας είναι αντίστοιχος της ηγεσίας του, καθώς αυτός ο λαός εκλέγει κάθε φορά την ηγεσία του. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος που λέει ότι αυτοί μας δίνονται στα ψηφοδέλτια κι είμαστε υποχρεωμένοι να διαλέξουμε μεταξύ ανίκανων και διεφθαρμένων κάποιους…  Εγώ όμως ερωτώ: Αν εκλέγονταν ένας τίμιος και ειλικρινής που δυσαρεστούσε το βολεμένο λαό με τις αναγκαίες τομές, όλος μαζί ο λαός δεν θα τον έριχνε την επόμενη μέρα; Εμείς ως λαός δεν είμαστε αυτοί που ισχυροποιήσαμε τόσα χρόνια τους καρεκλοκένταυρους, τους λαϊκιστές, τους βολεμένους συνδικαλιστές και τη λογική των κλαδικών και των ημετέρων; Το σύστημα -κι εμείς ως λαός ανήκουμε σ’ αυτό- δεν αντέχει δυστυχώς στην Ελλάδα τους ειλικρινείς. Πρέπει να λέει κανείς ψέματα, να χαϊδεύει αυτιά, να κάνει κακές υποχωρήσεις και χάρες για να επιβιώσει στην πολιτική.
    Στο «Τσοβόλα δώστα όλα» όλος ο λαός προσέτρεξε για να μη χάσει κανένα κέρμα απ’ αυτά που πετούσε ο κουμπάρος από το μπαλκόνι. Έτσι τους δώσαμε το βήμα, ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος του πολιτικού προς το λαό του!
   Στο μεσαιωνικό κάλεσμα των υπογραφών για το θρήσκευμα στις ταυτότητες, σπάσαμε τα κοντέρ ενάντια σε κάθε έννοια ελευθερίας έκφρασης. Σήμερα παρότι το θρήσκευμα δεν αναγράφεται στις ταυτότητες για να δοθεί άδεια ναού ετεροδόξων χρειάζεται ακόμα η σύμφωνη γνώμη του οικείου… ορθόδοξου δεσπότη!
    Στου Γιαννίτση τις αντικειμενικές αναλύσεις, αντιτάξαμε τα τανκς και τα οδοφράγματα των συνδικαλιστών μας και… νικήσαμε!
    Στου Κώστα το κουμπαρλίκι, χτυπήσαμε φιλικά την πλάτη και κατεβάσαμε ακόμα ένα τσιπουράκι!
    Στη σημερινή κατάσταση ξεκινήσαμε όλοι με αναθεματισμούς ενάντια στο μνημόνιο κι όταν ο εθνικός Γιωργάκης μας πρότεινε δημοψήφισμα πέσαμε να τον φάμε! Αυτός που άναψε την πυρά για το κάψιμο του Γιωργάκη πρώτος πολέμιος του μνημονίου, σήμερα μας παρακαλάει να υπομείνουμε κι άλλο διότι αυτό είναι η μόνη σωτηρία μας… Σχιζοφρένεια!!! Κι εμείς ο λαός γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε, τι περιμένουμε; Πολλοί αναρωτιούνται. Όμως μεταξύ μας όλοι ξέρουμε την απάντηση έστω κι αν δεν την ομολογούμε ούτε στον εαυτό μας:
1. Φυσικά δεν έχουμε και ποιον να διαλέξουμε. Αν θες το μνημόνιο παίρνεις Σαμαρά σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει κι αν το μισείς παίρνεις…. Τσίπρα. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, ο Θεός να σε φυλάει!
2. Σίγουρα δεν θέλουμε να χάσουμε και το ευρώ που ήταν μια κατάκτηση που μας αναβάθμησε στην παγκόσμια σκηνή και νιώσαμε κι εμεί ότι γίναμε κάτι, ανήκουμε σε μεγάλο κλαμπ. Ε αυτό σίγουρα δεν του βάζεις μπουρλώτο έτσι άσκεφτα με όρους Σοβιετικού κηρύγματος!
3. Επίσης αν ξεσηκωθούμε υπάρχει βασίμως ο κίνδυνος να συγκαταριθμηθούμε με ακροαριστερούς τρομοκράτες (και καλά κάνουμε και δεν το θέλουμε) ή με ακροδεξιούς ανεγκέφαλους (φυσικά μας σηκώνεται η τρίχα). Τσουπ θα μουν οι μπαχαλάκηδες μεταξύ μας και θα πρέπει μετά να απολογούμαστε για τις φωτιές και τις καταστροφές…
4. Οπότε κι εμείς καθόμαστε στ’ αυγά μας μοιρολατρικά! Πολύ καλό για να είναι αληθινό. Πάντα οι άλλοι φταίνε κι όχι εγώ! Στην πραγματικότητα η πλειοψηφία του λαού μας ανήκει στους βολεμένους κι αυτοί θα ήταν ανόητοι να βάλουν βόμβα στο στάτους κβο που τους τρέφει έστω κι αν τελευταία τους τρέφει φτωχά. Ξέρετε όταν σε σημεδεύουν καμιά δεκαριά κάνες και η λογική σου σού λέει ότι σε λίγο θα σε καθαρίσουνε, αν σου πούνε άνοιξε το λάκο σου δεν αρνείσαι, το κάνεις για να κερδίσεις χρόνο, πού ξέρεις μπορεί κάτι να αλλάξει μέχρι τότε και να επιβιώσεις! Κατά κανόνα βέβαια αυτό δεν συμβαίνει, απλώς ποντάρεις στην εξαίρεση, αφού άλλη ελπίδα δεν υπάρχει. Σήμερα λοιπόν η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού έχει με τον ένα ή άλλο τρόπο ευννοηθεί από το σύστημα. Κάποιο ρουσφέτι, πρόσληψη, επιδότηση, ανάθεση έργο κοκ. Πώς είναι δυνατό ένας τέτοιος Έλληνας όσο και να δυσανασχετεί, να γκρεμίσει το οικοδόμημα που θα συμπαρασύρει και τον ίδιο; Ακόμα κι εκείνοι που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των απολυμένων ως την τελευταία στιγμή ελπίζουν… Εμείς οι Έλληνες δυστυχώς είμαστε γνωστοί ατομιστές με μειωμένη συλλογική συνείδηση. 

   Να λοιπόν γιατί δεν γίνεται τίποτα στην Ελλάδα. 
Να λοιπόν  γιατί μαζί με τους πολιτικούς φταίει και ο λαός με τη γνωστή νοοτροπία του. Πάντα μισούσα τις γενικεύσεις, φυσικά δεν είναι όλοι έτσι, αλλά είναι η πλειοψηφία. Οι υπόλοιποι λουφάζουν και υπομένουν μέσα στη γενική κατακραυγή ή σηκώνονται και φεύγουν, μισώντας την ίδια τους την κοινωνία. 

    Προσωπικά η μόνη λύση που βλέπω για την Ελλάδα είναι να σηκωθούν φωτισμένοι, τίμιοι και ικανοί άνθρωποι από το προοδευτικό(όχι απαραίτητα από τον αυτοπροσδιοριζόμενο ως προοδευτικό πολιτικό χώρο) υλικό που διαθέτει η χώρα, άφθαρτοι από το πολιτικό σύστημα και να εκσυγχρονίσουν τη χώρα εκ βάθρων χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα. Υπάρχουν ακόμα φωτισμένοι πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι κοκ, άφθαρτοι και με όραμα. Πολλά από αυτά που ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ δεν θα με συμφέρουν αλλά εγώ πρέπει να τους στηρίξω. Είναι αυτό εφικτό στην Ελλάδα του ωχαδελφισμού και του εαυτουλισμού, της τσαπατσουλιάς και των συμφερόντων; Χλωμόν! Αν υπήρχε μια τέτοια κίνηση θα τη στήριζα όμως αν και ξέρω ότι οι θιγόμενοι συμπατριώτες μου δεν θα έκαναν το ίδιο, στην ανάγκη θα συστρατευόμουνα, αν και δεν έχω ειδικές γνώσεις και εμπειρίες.  Για μένα είναι η μόνη ελπίδα και δυστυχώς αν και Πρωτοχρονιά την εύχομαι αλλά δεν την πιστεύω!
Εύχομαι το 2014 να είναι έτος ιστορικό όχι μόνο για το δημόσιο ταμείο αλλά και για τους αδίκως καταδικασμένους σε πείνα και ένδεια Έλληνες.


Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Προσοχή: Προβοκατόρικες πατάτες Νευροκοπίου!

Αυτές είναι οι πατάτες Νευροκοπίου που έφεραν σε νευρική κρίση το ΚΚΕ!
Όχι στους καταναλωτές δεν έχουν νευρολογικές επιπτώσεις! ΑλκαιοΕΦΕΤ
Η ανακοίνωση του ΚΚΕ σημειώνει ότι «με πρωταγωνιστές τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών και την ενθάρρυνση της συγκυβέρνησης εξελίσσεται μια νέα, ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού με τον κωδικό "κίνημα της πατάτας"» και προσθέτει ότι «παίζουν και αξιοποιούν τον πόνο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης».
Για να κατανοήσεις πώς μπορεί να σκέφτονται στον Περισσό, πρέπει να είσαι πολύ έξυπνος κι εγώ φαίνεται πως δεν είμαι. Γιατί πώς να εξηγήσω την απρόκλητη επίθεση του ΚΚΕ στο "λαϊκό" κίνημα της πατάτας! 
Το κίνημα της πατάτας δεν είναι καθεστωτικό, καθώς αντίθετα αναδεικνύει τις αδυναμίες του κράτους. 
Το κίνημα της πατάτας βοηθάει και τους αγρότες-εργαζόμενους που πωλούν σε ικανοποιητική τιμή και τους άλλους εργαζόμενους που αγοράζουν φτηνά και για τους οποίους κόπτεται το ΚΚΕ.
Το κίνημα της πατάτας σίγουρα δεν είναι ούτε "ανήθικο" πού ακριβώς βρίσκεται εδώ η έλλειψη ηθικής, αντιθέτως! Δεν είναι "εκστρατεία" και δεν είναι "προπαγάνδα". Τι λογική θα ήταν αυτή που θα προπαγάνδιζε φτηνή πατάτα για να καθησυχάσει το λαό και να τον αποπροσανατολίσει από τα καθημερινά προβλήματα. Όταν ο άλλος δεν έχει ούτε να πληρώσει το νοίκι του θα ησυχάσει επειδή γλίτωσε μερικά λεπτά ή ευρώ από ένα τσουβάλι πατάτες; Αποπροσανατολιστικό είναι αντίθετα να καταδικάζουμε και τους εχθρούς του λαού αλλά και τους φίλους του μαζί, ως προβοκάτορες. Όταν σε ένα πόλεμο φωνάζεις την ώρα της μάχης: Προσέξτε το διπλανό σας γιατί είναι κατάσκοπος του εχθρού, μάλλον εσύ είσαι ο εγκάθετος του εχθρού κι υπηρετείς τα δικά του συμφέροντα.

Παρόλα αυτά στο ΚΚΕ επιμένουν ότι: "«δεν στηρίζουν κανέναν μεσάζοντα, αλλά τους παραγωγούς και κυρίως τους συνεταιρισμούς παραγωγών».
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΑ, ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ!

Με τέτοιους πολιτικούς κι από τα δεξιά κι από τα αριστερά, δεν απορεί κανείς γιατί η χώρα έφτασε ως εδώ!

ΥΓ Φυσικά όλοι ξέρουν ότι το ΚΚΕ έκανε αυτή την κίνηση για να επιτεθεί στο ανταγωνιστικό του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα με τη λογική του: Μόνο ότι φέρει το δικό μας όνομα είναι γνήσιο. Αντίθετα ό,τι φέρει το όνομα του διπλανού μας είναι εξορισμού κλεψίτυπο!

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Φαίνεται ότι δεν μας έμεινε ούτε στάλα εθνικής αξιοπρέπειας, έναντι των Ευρωπαίων ...εταίρων μας!



“Ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, έφαγα και ξεκίνησα για το σχολείο” έγραφα μικρός στις σχολικές μου εκθέσεις. Σήμερα λοιπόν το πρωί ξύπνησα κι έφαγα για πρωινό τις εξελίξεις στο θέμα του ναυαγίου της χώρας μας και τις απόψεις που κυκλοφορούν γύρω από αυτό. 
Αγαπητοί μου δεν ξέρω πόσοι από μας το έχουμε καταλάβει, η Ευρώπη με αρχηγό τη Γερμανία, μας έχει βάλει κάτω και μας χτυπά σαν το χταπόδι ανελέητα! Με διάφορους εκβιασμούς έπεισαν τους άβουλους πολιτικούς μας να ψηφίσουν το μνημόνιο 2. Πριν καν “αλέκτορ φωνήσαι” δείχνουν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι. Πρέπει να κάνουμε κι άλλα... πολλά... Πόσα ; Δεν ξέρουμε ακόμα. Κι αν τα πάρουμε όλα αυτά που δεν ξέρουμε ποια είναι, πάλι δεν ξέρουμε αν θα σωθούμε; ήραμε μέτρα που καμία κυβέρνηση δεν θα έπαιρνε σε φυσιολογικές συνθήκες παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός μας αλλά εκ των αντιδράσεών τους φαίνεται ότι δεν ωφελεί! 
Ξυπνήσαμε σήμερα κι είπαμε ότι επιτέλους θα αρχίσει να πλησιάζει το τέλος του μαστιγώματος με το περιβόητο eurogroup. Μάταια! αναβλήθηκε για την επόμενη Δευτέρα. Το μαρτύριο της σταγόνας. Ο χρόνος κυλάει σε βάρος μας. Κάθε μέρα που κυλάει στην αβεβαιότητα, επιτείνει τη λαϊκή οργή που κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο και με ποια αποτελέσματα θα ξεσπάσει και καταβαραθρώνει την οικονομία της χώρας και την δική μας οικονομική κατάσταση. Αυτό το μαρτύριο είναι γνωστό από τις σοβιετικές ανακρίσεις, όπως περιγράφονται από τον Σολτσενίτσιν στο “αρχιπέλαγος γκουλάγκ”. Σε κλείνουν σε ένα κελί τόσο στενό που μένεις όρθιος και μια λάμπα 200W καίει νυχθημερόν για να μη κλείσεις μάτι, κι αφήνουν το χρόνο να κυλά, ενώ έχουν φροντίσει διάφορες φήμες να κυκλοφορούν, ότι θα σου σπάσουν τα κόκαλα, ότι θα ορμήξουν ξαφνικά μέσα και θα σε αρπάξουν για εκτέλεση ότι, ότι, ότι... Στο τέλος παρακαλάς να σε σκοτώσουν αμέσως κι εκείνοι χαιρέκακα αρνούνται! Πήραμε δηλαδή αποφάσεις 14 δισεκατομμυρίων κι εκείνοι προφασίζονται ότι δεν είμαστε εντάξει διότι εκκρεμούν 300 εκατομμύρια... Το πιστεύετε; Αμ και οι δικοί μας γιατί δεν τις πήρανε αμέσως και τρέχουν τώρα πρωί, πρωί της Τετάρτης; Γιατί δεν έβαλαν και τις υπογραφές τους από χθες, αφού θα τις έβαζαν ούτως ή άλλως και τρέχουν σήμερα με το eurogroup να έχει αναβληθεί; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! 
     Είναι δυνατό με τέτοιο πνεύμα να μας σώσουν; Είναι δυνατό με τη δουλική μας στάση να κερδίσουμε εκτίμηση, σωτηρία και ανεξαρτησία;
Η κατάσταση με δύο λόγια είμαι πια πεπεισμένος ότι έχει ως εξής:
Όλοι στην Ευρώπη ξέρουν ότι δεν έχουμε μέλλον, αλλά δεν ξέρουν τι να μας κάνουν! Φυσικά δραστικές μεθόδους πραγματικής βοήθειας δεν τις συζητούν καν, διότι δεν τους συμφέρουν οικονομικά και φοβούνται επιπλέον την κοινή τους γνώμη που θα ξεσηκωθεί.
Έτσι αναβάλλουν όσο μπορούν το μοιραίο, μέχρι να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να είναι λιγότερο επώδυνη γι’ αυτούς η εκδίωξή μας από την ευρωζώνη. Ήδη άρχισαν να διακηρύττουν στο εσωτερικό τους ακροατήριο ότι είναι πιο έτοιμοι πλέον να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της εξόδου μας από το ευρώ. Στο ενδιάμεσο διακηρύττουν όσο πιο δυνατά μπορούν, πόσο σιχαμένοι τους είμαστε και κάθε τόσο μας ρίχνουν κι από μία κλωτσιά, καθώς τους αγκαλιάζουμε δουλικά τα πόδια. Τα χρήματα θα αρχίσουν να μας τα δίνουν με το σταγονόμετρο κι όταν είναι πιο έτοιμοι, ξαφνικά θα πούνε στοπ, δεν ωφελεί, εσείς δεν σώζεστε με τίποτα κι έτσι θα γλιτώσουν τα υπόλοιπα. 
Χθες ο Γ. Μαλούχος έγραφε “‘όχι άλλο ξύλο”
Να τα μας… Πριν καν προλάβουν να περάσουν 24 ώρες από τη δραματική υπερψήφιση των απαιτήσεων των δανειστών μας, επιβεβαιώνεται, δυστυχώς, αυτό που εδώ και καιρό επιχειρεί να καταστήσει σαφές η παρούσα στήλη: ότι η υποταγή στα κελεύσματά τους, ενώ λειτουργεί διαλυτικά για τον τόπο, δεν επιτυγχάνει τον εθνικό στόχο της παραμονής στο κοινό νόμισμα και της αποφυγής της χρεοκοπίας. Κάθε άλλο μάλιστα. Ηδη, από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήρθαν τα πρώτα μηνύματα αμφισβήτησης των πάντων: ναι, λένε, ψηφίσατε. Αλλά τώρα που τα δύο κόμματα έχουν αποδυναμωθεί; Τώρα που είδαμε αυτές τις πυργκαγιές; Τώρα που νέες δυνάμεις αρχίζουν και αναδύονται στην ελληνική πολιτική ζωή; Τώρα που έχετε πει ότι θα κάνετε εκλογές; Λένε λοιπόν τώρα, ότι ακόμα και το αυριανό eurogroup θα είναι ξαφνικά πολύ σκεπτικό με το τι πρέπει να κάνει με την Ελλάδα.
Ηταν φυσικό και απολύτως αναμενόμενο: ο αληθινός εκβιασμός της χώρας, μόλις τώρα αρχίζει. Στο Βερολίνο ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι οι στόχοι που έχουν επιβάλλει, είναι αδύνατο να επιτευχθούν όχι μόνον λόγω των ενδογενών ελληνικών και πράγματι απαράδεκτων συμπεριφορών, για τις οποίες έχουμε την απόλυτη και πολύ μεγάλη ευθύνη, αλλά λόγω κυρίως, πλέον, των μέτρων που επίσης έχουν επιβάλλει. Τα ίδια τα μέτρα της ύφεσης σκοτώνουν τους στόχους που οι ίδιοι δια πυρός και σιδήρου πέρασαν.
Δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένας, ούτε ένας σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο που να συμφωνεί επιστημονικά με αυτό το έκτρωμα, τον συνδιασμό των στόχων και των μέτρων που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα. Ούτε ένας. Οι πάντες, σε Ευρώπη και Αμερική, από τον Κρούγκμαν μέχρι τον Μπόφινγκερ, φωνάζουν ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί ευθέως στην καταστροφή. Καταστροφή, την οποία εμείς εδώ, ζούμε μέρα με τη μέρα να κλιμακώνεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Όμως η Ελλάδα, όπως είναι βέβαια φυσικό, φοβάται. Δεν τολμά να εμφανιστεί στα ευρωπαϊκά όργανα και να φέρει έναν φάκελο με τις δημοσιευμένες απόψεις δεκάδων κορυφαίων επιστημόνων, όχι Ελλήνων: Γερμανών, Γάλλων, Αγγλων, Αμερικανών… Δεν τολμά να μοιράσει στο eurogroup φωτοτυπίες από αυτά που λέει ο Χέλμουτ Σμιτ, ή ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο Ζακ Ντελόρ ή τόσοι άλλοι. Δεν κομίζει τίποτα προς υπεράσπιση όχι του εαυτού της, αλλά της κοινής λογικής και της πραγματικότητας.
Το μόνο που κάνει, είναι να κάθεται να τρώει ξύλο. Κι όσο τρώει, τίποτα δεν βγαίνει, παρά μόνον ότι τρώει κι άλλο…
Οσοι πιστεύουν ότι προχθές διασφάλισαν τη χώρα, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι έχουν πέσει σε πολύ μεγάλη πλάνη. Ισως να το ανακαλύψουν αύριο κιόλας. Εστω και την τελευταία στιγμή, για μια φορά, ας δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό: ας περάσουν επιτέλους στην επίθεση. Ας μη δεχθούν να φάνε κι άλλο ξύλο. Ας υπερασπιστούν τη χώρα τους. Ας αναζητήσουν νέες συμμαχίες εντός κι εκτός ΕΕ. Ας υπενθυμίσουν τη θεσμική δύναμη της Ελλάδας που δεν μπορεί να της την πάρει κανείς. Ας φτιάξουν ένα χαρτί που να δείχνει τι έχει γίνει στη χώρα τα δύο τελευταία χρόνια και το πώς αυτά ακριβώς τα μέτρα έχουν καταστήσει αδύνατη την επίτευξη των στόχων – εκεί, θα βρουν κι άλλους να λένε τα ίδια, όπως λχ σήμερα η Ισπανία με το έλλειμμα που είναι ανάγκη να το αναθεωρήσει. Ας απειλήσουν ότι αν η Ελλάδα τιναχτεί στον αέρα, με την ευθύνη αυτού του φρικτού, εθνοκτόνου προγράμματος, κινδυνεύουν κι άλλοι να πάνε μαζί τους.
Ας κάνουν ότι θέλουν, αλλά, προς θεού, ας μην καθίσουν να φάνε κι άλλο ξύλο! Επιτέλους!
Σήμερα συνεχίζει με το “η μοίρα των δούλων”, εξίσου παραστατικά. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443729
Δέστε το βίντεο του Nigel Farage στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ της Ελλάδας και κατά της Γερμανίας. http://www.youtube.com/watch?v=DCYfUFUdeEA&feature=youtu.be
Είναι φανερό ότι οι Ευρωπαίοι πια μας αντιμετωπίζουν σαν τους λοχίες προς τους νεοσύλλεκτους, που δεν χορταίνουν να περνούν από καψόνια. Όσο πιο δουλικός είσαι και παρακαλάς, τόσο πιο πολύ τους ανατροφοδοτείται η μανία να σε γελοιοποιήσουν περισσότερο. Φερθήκαμε σαν χώρα πολύ δουλικά, τα δεχτήκαμε όλα χωρίς να τολμήσουμε να αρθρώσουμε λέξη κι αυτό είναι αντιπροσωπευτικό της σχέσης που χτίζουμε στο μέλλον απέναντί τους. Αδιέξοδο!
Ακόμα κι ο Α. Ανδριανόπουλος, αρθρογραφεί με τίτλο “η δειλία και τα λάθη οδήγησαν στο αδιέξοδο” Διαβάστε το: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-35-42-2012021451518/
Αδιέξοδο έχουμε μπροστά μας κι όχι λύση. Κανείς σοβαρός οικονομολόγος δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα σωθεί. Απλώς επιτείνουμε το πρόβλημα και μεγαλώνουμε το μαρτύριό μας. Κανείς δεν πιστεύει ότι το 2020 θα έχουμε φτάσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ. Και προσέξτε μιλάμε για 8 χρόνια μπροστά μας. κι αν όμως έφτανε στο 120%, πάλι θα είμαστε σε μια άθλια κατάσταση, καθώς σήμερα η Ιταλία έχει αυτό το ποσοστό χρέους και θεωρείται το χρέος της είναι μη βιώσιμο!!! Πολύ περισσότερο μια Ελλάδα του 2020 μετά από 13 χρόνια ύφεσης, όπου όλα θα είναι διαλυμένα!!! Διαβάστε μια μελέτη επ’ αυτού: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-42-22-2012021451519/
ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ... ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΟΥ!!!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Τελικά το μνημόνιο 2 ψηφίστηκε!


Τελικά το μνημόνιο 2 ψηφίστηκε! 
Μένει να αποδειχθεί ότι μπορεί να εφαρμοστεί και αν εφαρμοστεί ότι θα επιτύχει του στόχους του. 
Ας δούμε όμως το περιβάλλον μέσα στο οποίο ψηφίστηκε και τι άφησε πίσω του:
Ψηφίστηκε σε ένα κλίμα ψυχολογικής πίεσης και απειλών προς τους αντιτιθέμενους βουλευτές που απαξιώνει το θεσμό του βουλευτή. Πολλοί από αυτούς που ψήφισαν “ναι” θα ήθελαν να ψηφίσουν “όχι” αλλά δεν τόλμησαν υπό την πίεση των εσωκομματικών απειλών, ή υπό την απειλή της τάχα άμεσης χρεοκοπίας της χώρας μετά την επικράτηση του “όχι”. Φυσικά αυτό δεν τους τιμά. 
Ο λαός ο ίδιος πιέστηκε με το εκβιαστικό δίλημμα: “ναι” και συνεχίζεις να παίρνεις μισθό ή “όχι” και μένεις άμεσα στους πέντε δρόμους! Δίλημμα κοντόφθαλμο και ωμό που παραβλέπει όλες τις άλλες παραμέτρους, τις οποίες περιθωριοποιεί απαράδεκτα!
Οι Ευρωπαϊκοί μηχανισμοί οι περί την Γερμανία, πίεσαν εξοντωτικά και απαξιωτικά.
Όσο για τα απαράδεκτα επεισόδια, πιστεύω ότι η αλήθεια είναι πιο απλή από τα συνωμοσιολογικά σενάρια κάποιων μυθολάγνων:
Καταστροφομανείς αριστεριστές κι όχι μόνο ξέρουμε ότι υπάρχουν στη χώρα μας και ειδικά στην Αθήνα. Το ότι προσπαθούν να βρουν ευκαιρία να επιτελέσουν το νοσηρό τους έργο το ξέρουμε εδώ και δεκαετίες. Το γιατί δεν τους πιάνουν αφού είναι πλέον γνωστοί κι όχι άγνωστοι, είναι ένα μυστήριο για το οποίο αναρωτιέται όλη η Ελλάδα και επιτρέπει πλέον συνωμοσιολογικές ερμηνείες. Ο φανατισμός τους τούς ωθεί σε καταστροφικό μένος ενάντια σε καθετί που αντιπροσωπεύει εξουσία ή οικονομική δύναμη. Ένα μίσος εκδίκησης προς όλους και όλα τους διακατέχει. Ψυχολογικοί λόγοι σίγουρα ενυπάρχουν, που τους σπρώχνουν να ορθώσουν την καταπιεσμένη μικρότητά τους, ενάντια στην υπόλοιπη κοινωνία που δεν ανήκει στο δικό τους περιθώριο. Δρουν πάντα υπό την κάλυψη του πλήθους των διαδηλωτών και επιτίθενται σε κτήρια και υποδομές δίνοντας πάντα προτεραιότητα στο βασικό τους στόχο που είναι η αστυνομία, οι μισητοί τους “μπάτσοι”! Οι σημερινές πληροφορίες λένε ότι η αστυνομία ήξερε τα σχέδιά τους αλλά δεν επενέβη για να τους σταματήσει. Κακός σχεδιασμός της αστυνομικής επιχείρησης; Μάλλον! Ο μεγάλος αριθμός των 70 περίπου τραυματιών αστυνομικών, τι άλλο μπορεί να δείχνει! Αυτή η άποψη υποστηρίζει επιπλέον ότι έριξαν το βάρος στη Βουλή και δεν είχαν αρκετές δυνάμεις για την ...υπόλοιπη Αθήνα! Να σκέφτηκαν: Ας τους αφήσουμε να κάνουν και μερικές καταστροφές, που από μόνες τους θα υπονομεύσουν τον αντιμνημονιακό αγώνα; Δεν αποκλείεται!
Όπως και να ‘χει τελικά φαίνεται ότι η Βουλή παρασύρθηκε στην παγίδα:
Το μνημόνιο 2 δεν θα κρατήσει πολύ, καθώς πριν από την ψήφισή του ακόμη άρχισαν να ακούγονται οι φωνές που επεσήμαιναν ότι δεν είναι αρκετό και δεν μπορεί να επιτύχει.
Μετά τη διαφαινόμενη αποτυχία του θα είμαστε δεμένοι νομικά και με νέα δάνεια στην πλάτη μας. 
Όταν θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία τελικά θα είμαστε ακόμα πιο εξαντλημένοι, μετά από ένα τριετές μαστίγωμα για να αντέξουμε άλλα τόσα χρόνια στη δίνη της χρεοκοπίας, μέχρι να βρούμε το δρόμο μας. 
Οι χώρες του Βορά με την ηγεσία της Γερμανίας, θα είναι πιο έτοιμες να χειριστούν τις επιπτώσεις που όλοι φοβούνται ότι θα προκαλέσει η έξοδός μας από την ευρωζώνη, άρα ένα ακόμα διαπραγματευτικό μας  χαρτί θα έχει χαθεί.
Διαβάστε μία πιο εξειδικευμένη εκτίμηση της κατάστασης: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-12-23-26-25-2012021251255/
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης κατήγαγαν μία Πύρρειο νίκη, αφού το ΠΑΣΟΚ μεν έχασε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία και βρίσκεται αυτοπαγιδευμένο σε περίπτωση παραίτησης της παρούσας κυβέρνησης, στην οποία έδωσε τη δεδηλωμένη όταν είχε την πλειοψηφία. Τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να αποσύρει οποιαδήποτε στιγμή τους βουλευτές της από τη βουλή, προκαλώντας άμεσα την πτώση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών, κάτι που το ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε. Επιπλέον η αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ κορυφώθηκε με την αμφισβήτηση της κομματικής γραμμής και τη νομιμοποίηση της διαγραφής στελεχών πρώτης γραμμής από έναν πρόεδρο που βρίσκεται ήδη στην έξοδο κι ενόψει ψήφισης νέου.
Από την άλλη πλευρά στη ΝΔ ο πρόεδρός της αυτοπαγιδεύτηκε, δεσμευόμενος για διαγραφή όσων διαφοροποιηθούν, αφού διέγραψε τελικά το μεγαλύτερο μέρος των εσωκομματικών υποστηρικτών του του αντιμνημονιακού μπλοκ κι έμεινε με τους αντιπάλους του του μνημονιακού μπλοκ! Το εσωκομματικό τοπίο λοιπόν είναι εκρηκτικό!
Τα δώσαμε όλα λοιπόν, επιδεικνύοντας μια αδιανόητη στάση υποτέλειας, με διαδικασίες ιταμής αντιμετώπισης από τους εταίρους μας -δικαίως ή αδίκως- που σηματοδοτούν τη συνέχεια. Τα χειρότερα έπονται για τον απλό λαό και τη χώρα γενικότερα!

Με ποιο τίμημα μας καλούν να συναινέσουμε στη "σωτηρία" της χώρας;

ΚΥΡ από το ΒΗΜΑ

     Όχι δεν το έβαλα για αστείο, για να γελάσουμε. Το έβαλα διότι κατά τη γνώμη μου θέτει ξεκάθαρα ένα προβληματισμό:
     Μας καλούν να δεχτούμε θυσίες για τη σωτηρία της χώρας. Μάλιστα! 
Μέχρι ποιου ορίου; ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές μας; Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας λένε ότι για τρία τουλάχιστον χρόνια, πρέπει να βρείτε ένα τρόπο να ζήσετε, άνεργοι κι εξαθλιωμένοι, για να αρχίσει έπειτα σιγά σιγά η ανάκαμψη, αν όλα πάνε καλά και δεν ανακαλύψουμε ότι η μέθοδος είχε κάποια εγγενή λάθη! 
Αν μου πούνε π. χ. ότι πρέπει να θυσιάσεις το παιδί σου για τη σωτηρία της χώρας, πρέπει να δεχτώ; 
Αν πρέπει να θυσιάσω την τιμή της γυναίκας μου; Για καλό σκοπό πάντα, για τη σωτηρία της χώρας! Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές, ποια είναι τα όρια, πέραν των οποίων δεν πρέπει να δεχτούμε αυτού του είδους τη "σωτηρία" της χώρας; 
    Μας βιάζουν πανταχόθεν κι εμείς λέμε ότι αυτοί που αντιδρούν σ'  αυτό, δειλιάζουν! Η άρνηση σωτηρίας διά βιασμού ονομάστηκε δειλία, ενώ θαρραλέα στάση είναι η αποδοχή της θυσίας, του βιασμού δηλαδή! Μήπως κάναμε το μαύρο άσπρο;

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Είναι ώρα εμείς οι Έλληνες να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας


Φωτό από το www.tovima.gr

Νομίζω ότι είναι οι ώρα, όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας να αγωνιστούμε ώστε η εξουσία να φύγει από τα χέρια των ως τώρα πολιτικών. Του φθαρμένου πολιτικού συστήματος που μας βούλιαξε και να περάσει σε χέρια άφθαρτων και ικανών φωτεινών μυαλών που υπάρχουν. Το “πώς” προσωπικά ομολογώ ότι ακόμα δεν το ξέρω. Αν δεν το βρούμε όμως σύντομα για να το καταφέρουμε στη συνέχεια, απλώς είμαστε χαμένοι. Εδώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει μερίδιο ευθύνης. Ο λαός πρέπει να βγει ειρηνικά στους δρόμους, μαζικά κατά εκατομμύρια!!!

Πρέπει πάση θυσία να καταργηθεί το κατεστημένο της ομερτά της βουλής που δημιουργεί η “βουλευτική ασυλία”. Το πανεπιστημιακό άσυλο έπεσε -καλώς κατ’ εμέ- το βουλευτικό γιατί συνεχίζει;;;

Ναι στις διαρθρωτικές αλλαγές άμεσα γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο. Όχι όμως  στις ρυθμίσεις πείνας και εξαθλίωσης των Ελλήνων. Όχι δηλαδή στις μειώσεις συντάξεων τις οποίες οι άνθρωποι πλήρωναν μια ζωή και δεν τους τις χάρισαν. Όχι σε περαιτέρω μειώσεις των μισθών, όχι στα χαράτσια και γενικά το ανελέητο φορολογικό μαστίγωμα!

Το χρέος της χώρας μας πρέπει να επανεξεταστεί και να πληρωθεί αυτό που πραγματικά χρωστάμε. Ένα μεγάλο μέρος αυτού είναι απεχθές και άρα παράνομο. Ένα άλλο μέρος αυτού όλοι ξέρουμε ότι προήλθε από ανάθεση έργων σε αμαρτωλές εταιρείες -βλ. siemens-  που έδωσαν μίζες για να τα πάρουν με απαράδεκτα υψηλό τίμημα, άρα ως προϊόν εγκλήματος είναι παράνομο επίσης. Το ποσό που στο τέλος θα δεχτούμε να πληρώσουμε, θα κάνουμε σαφές σε όλους ότι θα το πληρώσουμε όπως και όποτε μπορούμε σαν χώρα! Όχι δεν λέω ότι πρέπει να το παίζουμε τσαμπουκάδες, αλλά να είμαστε πραγματιστές. Π.χ. 80% του ετήσιου προϋπολογισμού στο εσωτερικό της χώρας (παιδεία, υγεία κτλ) και το 20% σε τοκοχρεολύσια και μάλιστα με μια περίοδο χάριτος για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας... κι άμα θέλουν! Τέρμα οι ραγιαδισμοί του “ναι σε όλα” και με σκυμμένο κεφάλι!

Όχι δεν υποστηρίζω την έξοδό μας από την ευρωζώνη. Να το παλέψουμε με σθένος και αξιοπρέπεια. Διεκδικούμε -όσο κι αν είναι δύσκολο- τα δικαιώματά μας σαν μέλος της ευρωζώνης και δεν τα αποποιούμαστε, αλλά δεν θα δεχτούμε και το σβήσιμο της χώρας μας από το χάρτη! παραδεχόμαστε τα λάθη μας και τις ευθύνες μας σαν χώρα , είναι ένδειξη παλικαριάς. Αλλά ας αναδείξουμε και τις ευθύνες και των άλλων για τη χείριστη κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε. 

Και πού είστε. Εκείνο το  δάνειο που... δώσαμε στη ναζιστική Γερμανία, πότε θα το διεκδικήσουμε αν όχι τώρα. Όχι εκδίκηση ή αντιπαλότητα, αλλά αίσθημα δικαίου και ένστικτο αυτοσυντήρησης. 
Όταν λέμε σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να εννοούμε σωτηρία του δημόσιου ταμείου ή του χρηματοπιστωτικού και πολιτικού συστήματος μόνο. Θα πρέπει να εννοούμε και των πολιτών της χώρας. Εκτός αν σκοπεύουμε να κάνουμε χώρα χωρίς πολίτες...
ΣΥΣΤΗΝΩ:
Σχέση χρήματος και εκβιαστή 
Επιστολή παραίτησης της κας Ξενογιαννακοπούλου:

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Οφείλουμε να αποφασίσουμε όλοι μας, σήμερα κιόλας!


      Το σώου του εξευτελισμού και παγκόσμιου διασυρμού της Ελλάδας και των πολιτικών της συνεχίζεται. Τους φέρνουν με το ζόρι να ψηφίσουν μετά από πολλές αντιρρήσεις αυτό που τους ζητούν κι έπειτα τους τραβούν το κόκαλο, λέγοντάς τους ότι δεν είναι αρκετό. Πρέπει να κάνουν μερικά γαβ, γαβ ακόμα! Κι εκείνοι, δώστου να αποδείξουν πόσο πρόθυμοι είναι... Και το σώου συνεχίζεται: Τώρα, αυτή την Παρασκευή, αυτή τη Δευτέρα, αυτή την Τετάρτη θα υπογράψουν για το δάνειο. Μα μόλις φτάσουν πάλι στην όαση, θα καταλάβουν ότι μόνο ένας αντικατοπτρισμός, μια οφθαλμαπάτη ήτανε! Είτε επιδιώκουν τον τέλειο εξευτελισμό της χώρας μας και την υποταγή της στα συμφέροντά τους, είτε προσπαθούν να μας αναγκάσουν να παραιτηθούμε μόνοι μας από την ευρωζώνη. 
Οι γνωρίζοντες επιμένουν: δεν πρέπει να κάνουμε πίσω, πρέπει να ψηφίσουμε:
ΤΟ ΒΗΜΑ
Η χώρα βρίσκεται σε μεγάλο σταυροδρόμι. Αντιμετωπίζει συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών σε ένα διεθνές περιβάλλον απόλυτης δυσπιστίας. Είναι σαν έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας. Ωστόσο οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι επί 35 χρόνια ξοδεύουμε κάθε χρόνο 7% έως 10% περισσότερα απ' όσα παράγουμε. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε ένα βουνό χρεών, το βάρος του οποίου πρέπει να ελαφρύνουμε αν θέλουμε να ξαναβρούμε ρυθμό και βηματισμό. Από την εποχή των Μεδίκων ακόμη η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από καταρρεύσεις κρατών και δυναστειών εξαιτίας των χρεών. ...”
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
“Είναι απαράδεκτο αυτή την ώρα οι μικροκομματικοί και επικοινωνιακοί χειρισμοί των πολιτικών μας να οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία...
Όσο για τον κ. Παπαδήμο, το καλύτερο -από εθνική σκοπιά- είναι να μιλήσει ανοικτά και απολύτως ειλικρινά στον ελληνικό λαό και να μην φορτωθεί τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας, που δεν του ανήκει.”
Είναι έτσι όμως;
Οι "γνωρίζονται" γνωρίζουν ότι εκτός μνημονίου θα κλείσουν άμεσα οι ίδιοι! Εμείς όμως ο φτωχός λαός που τα χάσαμε ήδη όλα, δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε πλέον!

Το ερώτημα που μας θέτουν είναι: 
λεφτά και ρεαλισμός
ή
εθνικός εγωισμός και ...φούντο!
Αυτό είναι κάτι που πράγματι πρέπει να απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του, σήμερα κιόλας, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν κι όλοι πρέπει να πάρουμε θέση άμεσα! Το ερώτημα είναι ωμό: λεφτά ή αξιοπρέπεια. και τα δύο δεν γίνεται να τα έχουμε. Ας αποφασίσει ο καθένας για τον εαυτό του κι όλοι μαζί για τη χώρα στην οποία ζούμε! Η ωμή απάντηση χαρακτηρίζεται ρεαλιστική και η ιδεαλιστική φανατική και αιθεροβάμων.
Πέρα όμως για το δίλημμα, η απάντηση στο οποίο μας χαρακτηρίζει και θα μας χαρακτηρίζει στο μέλλον μας μόνιμα πια, ας ξέρουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος να πούμε ναι στα λεφτά και να χάσουμε και τα λεφτά και την αξιοπρέπεια μαζί!!! Διότι δεν αποκλείεται μετά το “ναι” να μας τραβήξουν πάλι το κόκαλο γελώντας σε βάρος μας όλη η υφήλιος, αλλά και διότι κι αν πάρουμε τα λεφτά, αυτά πανθομολογουμένως δεν φτάνουν και σε ένα χρόνο θα πτωχεύσουμε τελεσίδικα πια.

ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΙΟΛΑΣ!!!

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

4η πολιτική παρέμβαση: ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ




Παρουσιάζω ακόμα μία κίνηση, την 4η κατά σειρά:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Η Ένωση Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είναι ένα μη κερδοσκοπικό, μη κομματικό σωματείο, που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1995. Σκοπός της Ένωσης είναι η προώθηση του ουσιαστικού εκσυγχρονισμού της χώρας μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την αναζωογόνηση της ατροφικής στην Ελλάδα κοινωνίας πολιτών. Επίσης, η ενίσχυση της κοινωνίας πολιτών στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης και ιδιαίτερα των φορέων που υποστηρίζουν συγγενείς σκοπούς. Γι' αυτό κεντρικό ρόλο στις δραστηριότητες μας παίζει η προώθηση και προστασία των πολιτών απέναντι σε ένα κράτος που τους σέβεται ελάχιστα. Πιστεύουμε όμως ότι και η οργανωμένη κοινωνία πολιτών έχει ανεξάρτητες ευθύνες και υποχρεώσεις για την πρόοδο της χώρας.
ΣΚΟΠΟI ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
Ο βασικός της σκοπός, όπως καταγράφεται και στο καταστατικό της, είναι η προώθηση της ισχυρής Κοινωνίας Πολιτών στην Ελλάδα, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού και της υποστήριξης του δημοσίου συμφέροντος. Κεντρικός στόχος της Ένωσης είναι η «ενδυνάμωση του πολίτη» σε μια προοδευτική κοινωνία της Γνώσης για όλους. Από το 1999 η Ένωση Πολιτών για την Παρέμβαση αποκτά χαρακτηριστικά διαδικτυακού σωματείου πολιτικής σκέψης που δρα παρεμβατικά στον ίδιο χώρο. Ένα από τα θέματα που προωθεί είναι το νέο μοντέλο Διακυβέρνησης σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το οποίο εμπεριέχει εγγυήσεις για  μια πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ κράτους, αγοράς και πολιτών. Οι άξονες δράσης μας περιλαμβάνουν:
  • Την ενδυνάμωση και θεσμική κατοχύρωση του ρόλου της Κοινωνίας Πολιτών και των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών στο σύνολο των εθνικών και ευρωπαϊκών θεσμών.
  • Την ανεξάρτητη κινητοποίηση των πολιτών είτε διαμέσου των πρωτοβουλιών ΜΚΟ σε όλους τους τομείς της δημόσιας πολιτικής είτε διαμέσου της ηλεκτρονικής δημοκρατίας (e-Democracy), η οποία περιλαμβάνει κάθε μορφή ηλεκτρονικής συμμετοχής (e-participation) στην διαμόρφωση κυβερνητικών πολιτικών.
  • Την πλήρη εφαρμογή της Ηλεκτρονικής Κυβέρνησης (e-Government), η οποία συμπεριλαμβάνει την πλήρη οργανική και λειτουργική μεταρρύθμιση του κράτους.
  • Την προώθηση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
  • Η Ένωση Πολιτών για την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ έχει διατυπώσει τον "Δωδεκάλογο Θέσεων της Κοινωνίας Πολιτών" προς υιοθέτηση από τα πολιτικά κόμματα και την κυβέρνηση εκφράζοντας τη βασική της πεποίθηση "Δημόσιος Διάλογος παντού και Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές".
     
  • Επίσης, πιστεύοντας ότι ο ρόλος της Κοινωνίας Πολιτών και των ΜΚΟ πρέπει να είναι ουσιαστικός η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ έχει καταθέσει τις γενικότερες αρχές και θέσεις της για μια εναλλακτική πολιτική για τη Ραδιοτηλεόραση και τα ΜΜΕ σχετικά με τη συγκέντρωση καιαδειοδότησή τους.
     
  • Σταθερές παραμένουν και οι αρχές της Ένωσης σχετικά με τις Εθνικές Εκλογές υποστηρίζοντας "Διεκδίκηση αλλά μη εμπλοκή στον κομματικό ανταγωνισμό".
     
  • Ενδεικτική των θέσεων και της λειτουργίας της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ είναι η υπογραφή της "Χάρτας Αυτοδέσμευσης, Κοινωνικής Ευθύνης και Λογοδοσίας" σε συνεργασία με άλλες ΜΚΟ δεδομένου ότι ο αυξημένος ρόλος τους συνεπάγεται μεγαλύτερη ανάγκη και ευθύνη για λογοδοσία απέναντι στην τοπική κοινωνία καθώς και στην παγκόσμια κοινότητα.
     
  • Τέλος, περισσότερο επίκαιρος από κάθε άλλη στγμή, ο "Δεκάλογος του ενεργού πολίτη κατά της Διαφθοράς" που δημοσίευσε η Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς και υιοθετήσαμε από την αρχή.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

3η ανάρτηση για νέες πολιτικές κινήσεις


Να και μια ακόμα πολιτική κίνηση από τον Μίκη Θεοδωράκη. Η κρίση ανήκει στον καθένα μας. Η διάταξη των ως τώρα κομμάτων κατά τις δημοσκοπήσεις είναι!
1η η ΝΔ
2η η Δημοκρατική Αριστερά
3ο το ΚΚΕ
4ος ο Συνασπισμός
5ο  το ΛΑΟΣ

Τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού μετώπου με την ονομασία «Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση» ανακοίνωσε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ο μουσικοσυνθέτης, δήλωσε ότι το μέτωπο, που θα κάνει την επίσημη εμφάνισή του σε λίγες ημέρες, «θα πρέπει να αποτελείται από πολίτες από όλους του χώρους της εθνικής μας ζωής με αξία και ήθος».
Ο Μίκης Θεοδωράκης περιέγραψε τους άξονες του μετώπου ως «ελευθερία και ανεξαρτησία» και «αλληλεγγύη και αντίσταση».
Παράλληλα μίλησε για δυνάμεις που «εξετάζουν μεθοδικά την καταστροφή της πατρίδας και τη μετατροπή του λαού σε λαό ραγιάδων» και οι οποίες έχουν καταφέρει να ελέγχουν το σύστημα εξουσίας της χώρας.
Επίσης επιτέθηκε στους δανειστές της χώρας οι οποίοι, όπως είπε, «το πολύ σε πέντε χρόνια θα έχουν καταφέρει να έχουν δικά τους τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τις μεγάλες οδικές αρτηρίες, την ηλιακή ενέργεια, το νερό, τα δημόσια ακίνητα και τα ιστορικά μας μνημεία».


Χρησιμοποιώντας τις λέξεις "σπίθα" και "Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών", μπορεί κανείς να βρει στο google περαιτέρω πληροφορίες για τις κινήσεις του αειθαλούς όσο και αντιφατικού Μίκη.