Μοιάζουμε στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες, με ένα παιδί που του έδωσαν ένα παιχνίδι κι εκείνο δεν το ήθελε. Όταν όμως του το πήρανε πίσω, τότε εκείνο άρχισε τα παρακαλετά για να του το δώσουν…
Τούτων δοθέντων κι εγώ χάρηκα με τη λύτρωση της εθνικής συνεννόησης για την Εθνική σωτηρία!
Δεν μπορεί όμως να μου βγει από το μυαλό ο φόβος ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Όχι συνήθως δεν είμαι φιλύποπτος, μάλλον το αντίθετο. Αλλά δεν τρελάθηκε ξαφνικά ο Γιωργάκης να ζητάει δημοψήφισμα. Χρόνια υπουργός -μάλιστα και στο εξωτερικών-, πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, δύο χρόνια πρωθυπουργός όργωσε όλα τα διεθνή φόρα… Ποια μύγα τον τσίμπησε! Σίγουρα εκ των υστέρων φάνηκε ότι η κίνησή του δεν ήταν καλοζυγισμένη, αλλά δεν μπορώ ακόμα να τη θεωρήσω κίνηση αδαούς κι εντελώς αναιτιολόγητη.
Ας θυμηθούμε ότι και τον προκάτοχό του κάποια μύγα τον τσίμπησε και καφνικά προχώρησε σε εκλογές χάνοντας την πρωθυπουργία. Δύο χρόνια μετά η ίδια μύγα τσίμπησε τον μέχρι σήμερα πρωθυπουργό ζητώντας δημοψήφιασμα πράγμα που επίσης του στοιχίζει την πρωθυπουργία… Εδώ δεν μιλάμε για το κουνούπι του δυτικού Νείλου αλλά για την αλογόμυγα που θα τσιμπήσει όλους μας η νέα αναγγελία μέτρων που αναμένεται. Ήξερε ο Κωστάκης ότι επέρχεται αναπόφευχτη προσφυγή στο ΔΝΤ και προκήρυξε εκλογές ξέροντας ότι θα χάσει. Αλλά και στην περίπτωση που κέρδιζε, θα είχε να πει στο λαό, ότι εσείς μου αναθέσατε να το κάνω. Κάτι ανάλογο θα πρέπει να σκέφτηκε κι ο Γιωργάκης. Διαβλέποντας ότι τα επερχόμενα μέτρα θα έκαναν τα ως τώρα να ωχριούν μπροστά στα νέα, κατάλαβε ότι δεν τον παίρνει… Ή θα έπρεπε να πει στο λαό: Εσείς το επιλέξατε με το δημοψήφισμα, ή θα έπρεπε να προκαλέσει την αποχώρησή του το συντομότερο! Δεν μπορεί, κάτι είδε αυτός και πανικοβλήθηκε. έπειτα οι Σαρκοζί-Μέρκελ, γιατί αντέδρασαν τόσο βίαια, πράγμα που δεν μας είχαν συνηθίσει;
Τούτων δοθέντων ας μη βιαζόμαστε να πανηγυρίσουμε τη σωτηρία μας. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα φέρει το μέλλον. Αν τα νέα μέτρα είναι σκληρά, δεν θα αντέξουμε και θα εκραγούμε και τότε θα δούμε τι είναι προτιμότερο: Η Ευρωπαϊκή δια νέων δανείων σωτηρία μας ή η επιστροφή στα παλιά λημέρια της δραχμής!
Η αλήθεια είναι ότι η αρχική έκπληξη στην ανακοίνωση δημοψηφίσματος έφυγε και αντικαταστάθηκε με υποψία. Όμως πουθενά δεν πάει το μυαλό μου, μα πουθενά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθεί να μοιάσει τον Ανδρέα που δεν ήξερε κανείς τι σκεφτόταν.
Άλλο Ανδρέας όμως και άλλο Γιώργος.
Βέβαια επί Ανδρέα ξεκίνησε το μπάχαλο του μεγάλου δανεισμού για τις αυξήσεις μισθών του δημοσίου χωρίς ανταποδοτικότητα φυσικά, με τα γνωστά αποτελέσματα που βιώνουμε.
Τώρα Γερμανία και Γαλλία μας διοικούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάποιο λόγο όμως σκληραίνουν συνεχώς τη στάση τους και μας το κάνουν όλο και ποιο δύσκολο ωθώντας μας προς την έξοδο... Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλη αυτή η αλλαγή οφείλεται στη απόφαση δια δημοψήφισμα, όταν μάλιστα αυτή έχει ήδη ανακληθεί.
Από πίσω όμως έρχεται η Ιταλία και στο βάθος φαίνεται και Γαλλία εκτός Πορτογαλίας, Ισπανίας. Το παιχνίδι χοντραίνει...