Έκλεισε ήδη ένας χρόνος από την τελευταία μου ανάρτηση σ΄αυτό το blog.
Σ' αυτό το διάστημα έκλεισα το κατάστημα που διέθετα στη Λάρισα αφού δεν πήγαινε πια άλλο και μη έχοντας άλλη εναλλακτική για εργασία και επιβίωση της οικογένειάς μου, στράφηκα για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό. Οι πρώτες επιλογές για έναν Έλληνα είναι η Γερμανία, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ και η Αγγλία.
Στη Γερμανία όμως γίνεται το έλα να δεις από Έλληνες και γενικά από μετανάστες που ψάχνουν για δουλειά…
Η Αυστραλία σχεδόν έχει κλείσει τα σύνορα για οικονομικούς μετανάστες. Έτσι οι επαφές μου με τους εκεί γνωστούς δεν οδήγησαν πουθενά.
ΟΙ ΗΠΑ δεν δίνουν βίζα στους μετανάστες, όπως και η Αυστραλία και η Αγγλία που προτιμάται συνήθως λόγω των Αγγλικών, της langua franka της εποχής μας, είναι ακριβή και κορεσμένη σαν αγορά εργασίας.
Έτσι έπρεπε να ανακαλύψω μια παρθένα γη στον πλανήτη… Στράφηκα λοιπόν στις Σκανδιναβικές χώρες και επέλεξα τη ΝΟΡΒΗΓΙΑ που είναι η χώρα με τη μικρότερη ανεργία, τους υψηλούς μισθούς, το γνωστό κοινωνικό κράτος παγκοσμίως και το υψηλό βιωτικό επίπεδο που χαρακτηρίζει όλη τη Σκανδιναβία.
Δεν είχα βέβαια γνωστούς εκεί, αλλά μέσω κάποιων γνωστών γνωστών μου, έκανα το βήμα -για να μη πω το πήδημα με κλειστά μάτια- και πήρα των οματιών μου από την Ελλάδα…
Αυτές τις μέρες μου λείψατε ιδιαίτερα και σκέφτηκα ότι ίσως θα σας ενδιέφερε να μάθετε πώς είναι η ζωή των μισητών τοι πάσιν νεόπτωχων στη μιζέρια της ξενητιάς. Ξέρω "καλά να πάθετε" λέτε μέσα σας, αλλά δεν πειράζει, αυτό το συζητάμε.
Αν σας ενδιαφέρει λοιπόν, σκέφτομαι να σας γράφω τακτικά για το πώς είναι η ζωή εδώ -πολλοί από εσάς ψάχνετε τρόπους να φύγετε από την πατρίδα-, και πώς κάποιοι κακόμοιροι, προσπαθούν να ξανασταθούν στα πόδια τους από την αρχή…
Τι λέτε λοιπόν, σας ενδιαφέρει;
...Φυσικά θα συνεχίσω να είμαι Λαρ'σινός αλλά όχι στη Λάρισα πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου