Δεν ξέρω τι έχετε ακούσει εσείς από ΜΜΕ για τα δάνεια με την εγγύηση του ΤΕΜΠΕ (Ταμείο εγγυοδότησης μικρών & πολύ μικρών επιχειρήσεων). Υποτίθεται ότι είναι δάνεια με την εγγύηση του δημοσίου για την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Όμως αυτά τα δάνεια δεν τα δίνει η κυβέρνηση -όπως τεχνηέντος αφήνει να εννοηθεί- αλλά οι τράπεζες. Οι οποίες βέβαια δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν, έτσι επειδή το θέλει η κυβέρνηση κι εφόσον δεν τους συμφέρει. Το κέρδος των τραπεζών από αυτή τη χρηματοδότηση είναι μηδαμινό, ενώ η επισφάλεια είναι μεγάλη. Το κράτος που ισχυρίζεται ότι εγγυάται αυτά τα δάνεια, στην πραγματικότητα τα έγγυάται σε μία τράπεζα μέχρι το ποσοστό του 12%. Από εκεί και πέρα αποσύρει την εγγύησή του για το σύνολο των δανείων κι αφήνει τις τράπεζες "ξεκρέμαστες"! Ποιος τραπεζίτης θα έπαιρνε αυτό το ρίσκο, θα αναλάμβανε ένα τέτοιο κόστος εν μέσω περιόδου έλλειψης ρευστότητας, μόνο και μόνο για το καλό πρόσωπο της κυβέρνησης προς το λαό -βλ. ψηφοφόρους- και μάλιστα με "ξένα κόλλυβα"! Όλα τα υπόλοιπα που παρακολουθούμε από την τηλεόραση περί καλών υπουργών και κακών τραπεζών, που ο καλός μας υπουργός προσπαθεί να πείσει τους κακούς τραπεζίτες να γίνουν καλοί Ρομπέν των δασών, είναι απλώς ένα θέατρο εντυπώσεων για πολιτικά και δη ψηφοθηρικά οφέλη. Ήδη η τελευταία έκθεση έδειξε ότι αυτή η ρευστότητα δεν κατευθύνθηκε "στην πραγματική οικονομία". Για μένα κι όσους είμαστε άνθρωποι της αγοράς είναι κοινό μυστικό, ότι όσοι κάναμε αίτηση δεν πήραμε ποτέ καμία απάντηση. Βλέπετε οι τράπεζες απρόθυμες να τα δώσουν, αποφεύγουν να πουν το "όχι" ευθέως στους πελάτες τους, συντηρώντας ελπίδες... Από τις χιλιάδες αιτήσεις το δάνειο αυτό το πήραν μόνο συγκεκριμένα άτομα (επιχειρήσεις), που δεν το είχαν ανάγκη, απλώς εκμεταλλεύτηκαν το "δώρο" του επιτοκίου. Το πήραν δηλαδή όχι για το ρευστό που χριάζονταν, αλλά για την υπεραξία της επιδότησης του επιτοκίου και κέρδισαν από αυτή τη διαφορά, χωρίς να κάνουν τίποτα. τα λεφτά βέβαια σ' αυτές τις περιπτώσεις με προηγούμενη συμφωνία, έμειναν κατατεθειμένα στην ίδια τράπεζα,για δική της εκμετάλλευση. Δηλαδή τελικά οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες δεν είχαν αναγκη αυτά τα λεφτά, άλλωστε ποτέ δεν τα πήραν στα χέρια τους, αλλά πήραν μόνο την επιδότηση του επιτοκίου του ποσού καθαρό κέρδος και μάλιστα από τα ταμεία του κράτους. Αυτό δεν είναι σκάνδαλο! Ενώ όλοι εμείς που ο είχαμε ανάγκη για να επιβιώσουμε κάνοντας τις αναγκαίες επενδύσεις σε ένα περιβάλλον σκληρού ανταγωνισμού, ή απλώς για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας μέχρι να έρθει η ανάκαμψη και να καταφέρουμε να επιβιώσουμε χωρίς να κατεβάσουμε ρολλά, μείναμε με την ελπίδα. Τώρα βέβαια ποιοι τα πήραν αυτά τα λεφτά καταλαβαίνουμε όλοι χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε καμία έρευνα -με το σκεπτικό των ενεργησάντων στα τελευταία οικονομικά σκάνδαλα- ότι τα πήραν άτομα των υπουργών κι λοιπόν παρατρεχάμενων αλλά και κάποιοι χαϊδεμένοι -και σθγιυρα μεγάλοι- των τραπεζών, που έτσι οι τραπεζίτες ανταμοίβουν -με χρήματα του κράτους- για την ως τωρα συνεργασία τους, αποβλέποντας στη διεύρυνσή της.
Δεν είμαι δημοσιογράφος αλλά απορώ -επειδή είναι τόσο οφθαλμοφανές- πώς κανείς δημοσιογράφος δεν το ανέδειξε. Ο πολύς ο κόσμος έχει μείνει με την εντύπωση ότι η κυβέρνηση έτσι βοήθησε όσο μπορούσε τους μικρομεσαίους που επλήγησαν από την κρίση! Στις εφημερίδες διαβάζω μόνο τα νούμερα που... δόθηκαν και φουσκώνω από περηφάνια για τις κυβερνήσεις μας που μεριμνούν(!) για την επιχειρηματικότητα.
Φυσικά όλα αυτά δεν τα γράφω για να κάνω κακό στην τωρινή κυβέρνηση, ούτε επειδή πιστεύω ότι έτσι κάτι θα αλλάξει στο διεφθαρμένο, ανήθικο και αφερέγγυο σύστημα της πατρίδας μας. Τα γράφω μόνο... για να τα πω κάπου!!! Να πω τον πόνο μου. Είναι κι αυτό ένα ξαλάφρωμα από τα οικονομικά βάρη που με πνίγουν, εμένα κι όλους τους επαγγελματίες και τα οποία βέβαια παρότι δεν φταίμε εμείς, τα πληρώνουμε εμείς!
Αλκαίος Λαρ'σινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου