Ναι ο Βαλεντίνος είναι αυτός. Εκτός από Θεός -συγγνώμη Άγιος ήθελα να πω- της Αγάπης και του έρωτα, τώρα αναγορεύτηκε και σε προστάτη των διαζυγίων και των διαζευγμένων!
Βλέπετε κάθε 14 Φλεβάρη, αυξάνονται τα διαζύγια, λες και κάποιοι το 'βαλαν τάμα να χωρίσουν αυτή τη μέρα γιατί είναι πιο... ρομαντικό το διαζύγιο έτσι, ίσως και για να τους είναι... τυχερό!
Δεν φταίω εγώ παιδιά, οι στατιστικές φταίνε που το λένε κατά το ρεπορτάζ:
Μια και το 'φερε η κουβέντα, να θυμηθούμε και την παλιά έρευνα κατά την οποία οι γυναίκες που βγάζουν περισσότερα από τον άντρα τους έχουν περισσότερες πιθανότητες (38%) να χωρίσουν. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=353458&dt=10/09/2010
Γιατί; ας αφήσουμε τους επιστήμονες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Εμείς όμως, κι επειδή μας αφορά άμεσα, κι επειδή μιλάμε για πολύ σοβαρά πράγματα για να τα αφήσουμε στους επιστήμονες, καταλαβαίνουμε το αυτονόητο, αυτό που ξέραμε πάντα κι ας μοιάζει παλιομοδίτικο και παρωχημένο: Κοιτάζουμε απλώς τους εαυτούς μας χωρίς παρωπίδες, πώς είμαστε φτιαγμένοι, τι επιθυμούμε, τι λαχταρούμε. Τι θέλει ο άντρας, τι θέλει η γυναίκα. Μας παπαγάλισαν τη φιλοσοφία του φεμινισμού περί εξομοίωσης του άντρα και της γυναίκας λόγω ισότητας. Φυσικά και είναι ίσοι οι γυναίκες με τους άντρες, αλλά διαφέρουν. Η γυναίκα λαχταράει ο εκλεκτός της καρδιάς της να είναι ΑΝΤΡΑΣ, γι' αυτόν ψάχνει κι αυτόν τελικά επιλέγει, κακά τα ψέματα!!! Κι ο άντρας ψάχνει για μια ΓΥΝΑΙΚΑ με όλη τη σημασία της λέξης, αυτή θα επιλέξει αν τη βρει!!! Όλα τα άλλα συγχωρείστε μου αλλά είναι μπούρδες. Φυσικά και υπάρχει και το αντίθετο, μιλάμε όμως για τον κανόνα κι όχι για τις εξαιρέσεις φίλοι μου! Για να υπάρχει μια ισορροπία σε μια τέτοια σχέση ζωής χρειάζονται οι σωστοί και διακριτοί ρόλοι στις σωστές αναλογίες και βέβαια αγάπη. Όμως μιλάμε για αντδρόγυνο κι όχι για φιλία. Γιατί αν θέλεις να μοιράζεσαι απλώς τη ζωή σου με κάποιον που τα βρίσκεις και τον αγαπάς, για να έχεις παρέα, μπορείς να συγκατοικήσεις και με έναν κολλητό σου ή ακόμα και με τη μαμά σου... Μάλιστα αν είστε του ίδιου φύλου, θα έχετε και μικρότερη διαφορετικότητα άρα και λιγότερες οξύτητες και προβλήματα. Αν θέλεις όμως την αλληλοσυμπλήρωση και το "αλατοπίπερο" του άλλου φύλου, τότε τα πράγματα αλλάζουν και οι προϋποθέσεις είναι συγκεκριμένες, δοκιμασμένες επί αιώνες και αναλλοίωτες από τις εκάστοτε κοινωνικές συμβάσεις, καθώς κύρια εξαρτώνται από τις προδιαγραφές ...κατασκευής μας.
Δέστε την ταινία "αυθεντικό αντίγραφο" με τη Ζυλιέτ Μπινός, σας τη συστήνω. Εκεί -ανάμεσα σε πολλά άλλα (εγώ κρατούσα και σημειώσες με χαρτί και μολύβι)- η κυρία του καφενείου λέει στην πρωταγωνίστρια "εμείς οι γυναίκες, είναι επιλογή μας αν θα δουλέψουμε. Οι άντρες όμως... το κάνουν από ανάγκη. Αν δεν το κάνουν θα σκάσουν!" Θυμάμαι και τη Χαρούλα Αλεξίου "Είναι σκληρό για μια γυναίκα να 'ναι μόνη/ στο λέω τώρα που η αλήθεια δεν θυμώνει/όση και να 'ναι η δύναμή μου/ θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου/ η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει" Κι όλα αυτά σε ένα ερωτικό τραγούδι που απευθύνει η ίδια σε έναν άντρα, μια γυναίκα δε ιδιαίτερα δυναμική και ανεξάρτητη!!!
15 Φλεβάρη σήμερα, περαστικά σε όλους μας!
Σκεφτείτε το κι ας πάψουμε να βιάζουμε τη φύση μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου