Φαίνεται ότι το θέμα της μετανάστευσης το σκέφτονται πολλοί, αν κρίνω από τη μεγάλη επισκεψιμότητα των τελευταίων μου αναρτήσεων. Σήμερα μάλιστα έμαθα για μια Νορβηγίδα παντρεμένη με Κρητικό που κλείνουν την τουριστική επιχείρησή τους κι έρχονται στη Νορβηγία μετά από 15 περίπου χρόνια γάμου.
Να λοιπόν μερικές οδηγίες/συμβουλές προς επίδοξους "ναυτιλομένους", σαν μια παρένθεση στη δική μου διήγηση:
Το να αφήνεις τον τόπο σου που γνωρίζεις και νιώθεις άνετα, είναι από μόνο του πολύ δύσκολο. Πολύ περισσότερο σε μεγάλη ηλικία και μάλιστα υπό το βάρος οικονομικών προβλημάτων. Επιπλέον η βορειοευρωπαϊκή κουλτούρα είναι πολύ δύσκολη για τις συνήθειες των Ελλήνων που μισούν την τάξη, που αρέσκονται να κάνουν ό,τι τους γουστάρει χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα. Αλλά αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο το δικό μας σπίτι (βλ. πατρίδα) το κάναμε "θερινό" ενώ οι βορειο- και δυτικο- ευρωπαίοι αντιστέκονται καλύτερα στο φαινόμενο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη αλλά και όλη την παγκόσμια κοινότητα.
Όχι δεν θα έλεγα ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ο καιρός. Αν κανείς αποφασίσει να ξεπεράσει τους δύσκολους μήνες, από τέλος Νοεμβρίου έως τέλος Φεβρουαρίου, που η θερμοκρασία είναι μονίμως πολύ κάτω από το μηδέν, κατά τα άλλα το κλίμα της Νορβηγίας είναι πολύ καλό.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ένα σημαντικότατο πρόβλημα που είναι η γλώσσα. Μπορεί όλοι εδώ να μιλούν και αγγλικά (ειδικά οι νεώτεροι) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να πιάσεις δουλειά αν δεν ξέρεις τη γλώσσα. Γι' αυτό και είναι λογικό μεγάλο μέρος των σύγχρονων Ελλήνων μεταναστών να κατευθύνονται προς αγγλόφωνες χώρες, αφού οι πιο πολλοί απ' αυτούς μιλούν λίγο ως πολύ αγγλικά. Νομίζω όμως ότι αν κάποιος μπορέσει να μάθει Νορβηγικά από την Ελλάδα, ή βρει τρόπο να μείνει στη Νορβηγία μαθαίνοντας τη γλώσσα για ένα τουλάχιστον χρόνο σκληρής προσπάθειας, έπειτα είναι σχεδόν αδύνατο να μη βρει δουλειά. Έχω υπόψη μου μόνο τους Πολωνούς στο συγκεκριμένο χώρο της οικοδομής, που βρίσκουν δουλειά από μεταξύ τους συστάσεις, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα. Αυτοί όμως συνήθως δουλεύουν κατά ομάδες, έτσι ώστε σε κάθε ομάδα να υπάρχει ένας που μιλάει Νορβηγικά με τους υπεύθυνους. έτσι παίρνουν οδηγίες για το τι θα κάνουν κι έπειτα απλώς… το κάνουν μιλώντας μεταξύ τους τη γλώσσα τους. Μερικοί στην Ελλάδα πιστεύουν αφελώς ότι μόλις πατήσουν το πόδι τους στη Νορβηγία θα τους περιμένουν στην ουρά οι επιχειρήσεις να τους προσλάβουν. Πλάνη οικτρά! Είναι κρίμα να έρθει κανείς ως εδώ κι έπειτα να αναγκαστεί να επιστρέψει απογοητευμένος.
Χωρίς τις παραπάνω προϋποθέσεις, καλά είναι κανείς να μη κάνει το τόλμημα να έρθει. Φυσικά αν κάποιος έχει μια περιζήτητη εξειδίκευση, μπορεί να στείλει βιογραφικό και αίτηση απευθείας στην επιχείρηση από την Ελλάδα κι εκείνη να τον καλέσει. Σ' αυτή την περίπτωση μπορεί να δουλέψει από την πρώτη μέρα, χωρίς να περιμένει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Αν πάλι κάποιος είναι ανειδίκευτος αλλά έχει κάποιον στη Νορβηγία που μπορεί να του βρει δουλειά με προσωπικές συστάσεις σε επιχειρήσεις που γνωρίζει, ε αυτός ανήκει σε ειδική κατηγορία και είναι ... ο τυχερός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου