Ως γνήσιος θεατρόφιλος, που το παίζω κουλτουριάρης, πήγα στη δεύτερη παράσταση του Θεσσαλικού Θεάτρου στο κηποθέατρο που ανέβασε Χοηφόρες. Λέω κουλτουριάρης, διότι όσοι πάνε στο θέατρο, περνάνε για κουλτουριάρηδες. Οι υπόλοιποι χαλαλίζουν το εισιτήριο μόνο για Ρέμο κτλ. Όχι δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο όμως τέρμα στην υπερβολή. Γιατί δηλαδή πρέπει να είσαι "δήθεν" για να πας στο θέατρο; Πέθαναν όλοι εκείνοι που αγαπούν πραγματικά την τέχνη, ή τους πάτησε όλους … το τραίνο του λαϊκού άσματος εν είδει οδοστρωτήρα! Όπως θέλετε πέστε με, εγώ πάντως αγαπώ το θέατρο.

Συγχαρητήρια λοιπόν στο Θεσσαλικό Θέατρο, για την απόφαση να ανεβάσει ένα τέτοιο έργο, αλλά και για τη δουλειά που έκαναν οι συντελεστές του.

Προσωπικά δεν είμαι κριτικός θεάτρου, ούτε κατ’ οιονδήποτε τρόπο ειδικός. Όμως επιτρέψτε μου την… “ταπεινή μου γνώμη”. Τη γνώμη ενός αγνού λαϊκού. Το “αγνού” μόνο διότι δεν έχω κανένα λόγο να είμαι ούτε κόλακας, ούτε πολέμιος. Είμαι έξω από τα πράγματα. Ένας απλός θεατής, στον οποίο αν δεν κάνω λάθος απευθύνεται η παράσταση.

Καλή η δουλειά παιδιά, αλλά της έλειπε το κάτι. Η ψυχή, το δόσιμο, το μεράκι. Από άλλες παραστάσεις -και του Θ.Θ.- έχω φύγει μαγεμένος, συνεπαρμένος, αγγιγμένος, από αυτή όχι. Μου δόθηκε η εντύπωση ότι κάποιοι νόμιζαν ότι από μόνη της η επανάλειψη της συνταγής “Ηλέκτρα” θα έπαιρνε το ματς. Τα βαριά ονόματα, ίσως νόμιζαν ότι θα κέρδιζαν τις εντυπώσεις, άμα τη εμφανίση τους!

Στα ΣΥΝ η μουσική με τη ζωντανή της μάλιστα εκτέλεση.

Στα ΣΥΝ νομίζω και τα κοστούμια.

Και η χορογραφία δεν ήταν σε καμία περίπτωση αδιάφορη.

Τα σκηνικά γιατί τόσο αφαιρετικά;

Για τη σκηνοθεσία και τις ερμηνείες, έχω τις ενστάσεις μου...

Κι ένα σχόλιο επί της διαδικασίας: Εντάξει ανοιχτός χώρος είναι το κηποθέατρο, αλλά μπορεί να επιτρέπεται το κάπνισμα εκεί που είναι συγκεντρωμένοι χιλιάδες άνθρωποι, σαν σαρδέλες ο ένας δίπλα στον άλλο; Είδα πολλούς άντρες να καπνίζουν, αλλά πιο πολλές γυναίκες, η μία μάλιστα δίπλα μου κι είχα και δυο παιδάκια μαζί μου. Όχι δεν είπα τίποτα, έχω βαρεθεί να είμαι ο σπασίκλας της κοινωνίας. Απλώς ελπίζω ότι μετά το νόμο, θα περάσει σιγά, σιγά η νοοτροπία. Όμως όλοι το είδαν το φαινόμενο αφού πάνω από τους προβολείς τουλίπες καπνού χόρευαν, κλέβοντας την παράσταση.

Εν κατακλείδει συγχαρητήρια στο Θ.Θ. και του χρόνου. Για μια αδιάφορη Ελληνική επαρχιακή πόλη, ελπιδοφόρο είναι να έχουμε τέτοιες παραστάσεις, όσο για διακρίσεις... είμαστε μακριά από τον παλιό καλό μας εαυτό.