Είμαι από αυτούς που υποφέρουν από την οικονομική κρίση και πλήττομαι από τα μέτρα της κυβέρνησης. Δεν είμαι όμως από αυτούς που γκρινιάζουν γιατί ο πρωθυπουργός δεν έδωσε παροχές από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ως είθισται. Πολλά πρέπει να αλλάξουν στην χώρα μας και πρωτίστως οι νοοτροπίες.
Τι προτιμάμε επιτέλους, να μας τάζει ο εκάστοτε πρωθυπουργός μας ότι θα μας δώσει αύξηση ώστε να έχω εγώ και οι δικοί μου προσωπικό όφελος; Ή προτιμούμε να καταφέρει να βάλει σε τάξη αυτή τη χώρα που είναι σκορποχώρι; Θα πούμε για μια ακόμα φορά το «Τι με νοιάζει εμένα η χώρα αν πεινάω εγώ»; Ή θα πληρώσουμε πάλι τον λογαριασμό γι’ αυτά που τάχα μας κερνάνε;
Ας πάψουμε επιτέλους να συνωστιζόμαστε γύρω από τους πολιτικούς μας όπως όταν ήμασταν παιδιά και συνωστιζόμασταν στις βαπτίσεις γύρω από τον ευτυχή μπαμπά που πετούσε τάλιρα... Αντίθετα ας αφήσουμε τη χώρα να καρπίσει μετά την αγρανάπαυση, ώστε να δρέψουμε με αξιοπρέπεια όλοι τους καρπούς της, ο καθένας ανάλογα με τον κόπο του και σύμφωνα με την αξία του. Μέχρι πότε θα είμαστε οι εργαζόμενοι της επιδότησης, του κεράσματος που κουτοπόνηρα πιστεύουμε ότι θα πληρώσουν οι άλλοι για εμάς και στο τέλος –το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται- ο λογαριασμός για το κέρασμα να βλέπουμε ότι έρχεται σε μας... ταχυδρομικώς!
ΥΓ ...Και σημειώστε –προς αποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως- δεν ήμουν ποτέ οπαδός κανενός κόμματος, ούτε χειροκρότησα, ούτε ποτέ κούνησα σημαία ΚΑΝΕΝΟΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου