Άρχισαν να βγαίνουν στον αέρα και οι απόψεις των μη καπνιστών ενάντια στον αντικαπνιστικό νόμο. Τα μπαρ λέει επιστρατεύουν τους καλλιτέχνες για να μιλήσουν υπέρ του ελεύθερου καπνίσματος...
Τα επιχειρήματα γενικά κυμαίνονται -αν μου επιτρέπεται μια αξιολόγηση- σε επίπεδα που αδικούν αυτούς που τα εκφέρουν.
Γιατί τι να πει κανείς για το «το κάπνισμα είναι πιο βλαβερό από το κοκορέτσι»... του Σταμάτη Κραουνάκη από τον οποίο περίμενα κάτι παραπάνω. Θα τον περίμενα ίσως ενάντιο στα μεγάλα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας.
«Αυτές οι απαγορεύσεις που έχουν Ευρωπαϊκή προέλευση...» χρυσέ μου άνθρωπε τι θέλεις να πεις με την προέλευση; Καταδικάζεται ως δυτική, διότι εμείς είμαστε περήφανοι Ανατολίτες;
«θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα στην οθόνη ενός υπολογιστή». Δεν το βρίσκω κακό να ασχολείται κανείς πολύ με τον υπολογιστή του, αρκεί να ασκείται επαρκώς καθημερινά. Μάλλον όμως έχει κατά νου τους ανθρώπους που έγιναν ρομπότ, χάνοντας τα ανθρώπινά τους συναισθήματα. Εδώ θα συμφωνήσω, μόνο που μέχρι τώρα δεν είχα καταλάβει ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σ’ αυτούς που καπνίζουν και είναι ζωντανοί και πηγαίοι και σ’ αυτούς που έχουν στερήσει τον εαυτό τους από τη θεϊκή απόλαυση του τσιγάρου και κατέληξαν με μια άδεια ματιά στην ανθρωποκομπιουτερική μέθεξη... Και ναι ξέρετε ο πρυθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασαν και είπαν πώς θα κάνουμε ρομπότ τους υπηκόους μας για να μην κάνουν απεργίες και μας ενοχλούν και βρήκαν την λύση. Θα τους απαγορεύσουμε το τσιγάρο είπαν και θα γίνουν όλοι τους αυτομάτως ζόμπι. Θεέ μου πού τις βρίσκουν τέτοιες ιδέες!!!
«συμφωνώ –λέει- ότι οι μη καπνιστές δεν πρέπει να ενοχλούνται από τους καπνιστές αλλά στην Ελλάδα δεν είναι... τόσο πολλοί» Μα αυτό δεν είναι απλώς φάουλ, αυτό είναι πέναλτι! Για να μη πω ότι διακόπτεται ο αγώνας κι ο υπαίτιος χάνει με 2-0!!! Δηλαδή ναι οι λίγοι έχουν δίκιο αλλά επειδή είναι λίγοι ας πεθάνουν, δεν αξίζουν –λόγω της αριθμητικής πλειοψηφίας τους- να έχουν γνώμη και δικαιώματα!!! Νόμιζα ότι η ανθρωπότητα έχει αγωνιστεί για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Άλλωστε οι μη καπνιστές δεν είναι και τόσο μειονότητα όσο θέλει να νομίζει. Τα ανήλικα παιδιά, οι ασθενείς, οι αθλητές και όλοι οι ενήλικες που αρνούνται να γίνουν έρμαια μιας εξάρτησης., δεν είναι και καμία αμελητέα μειοψηφία. Ας μη κρίνει ο Σταμάτης εξ ιδιών τα αλλότρια.
Και να μην πω τίποτα για την αλλαγή θέματος που συνήθως επιχειρείται σε τέτοιες συζητήσεις και την οποία δεν απέφυγε και ο συμπαθής κατά τα άλλα Κραουνάκης: «αν τους ενδιέφερε να κάνουν κάτι για την υγεία μας, θα έπρεπε να απαγορέψουν τις εισαγωγές τσιγάρων, αντί να στέλνουν τα δικά μας καπνά στις βιομηχανίες της Αμερικής. Δεν ξέρω αν εδώ χωρούν επιχειρήματα... Δηλαδή τι εννοεί; Να καπνίζουμε τα δικά μας που είναι πιο... υγιεινά; «Ας απαγορεύσουν πρώτα το κοκορέτσι που –κατά τη γνώμη του- είναι πιο βλαβερό- και μετά ας έρθουν να μου απαγορεύσουν και το τσιγάρο». Δηλαδή μας λέει ότι θεωρεί σωστό το μέτρο αν αρχίσουν όμως από αλλού τις απαγορεύσεις κι εν προκειμένω από το κοκορέτσι... Άλλος θα μας πει ότι ας μειώσουν τους θανάτους από τα τροχαία και μετά να έρθουν να μας πουν για το τσιγάρο. Άλλος ας μειώσουν τους θανάτους από το αλκοόλ και μετά να μας πουν για το τσιγάρο.
Οι αλκοολικοί θα πουν με τη σειρά τους ας μειώσουν τους θανάτους από τα ναρκωτικά και μετά να ασχοληθούν με τους θανάτους από το οινόπνευμα και οι ναρκομανείς δεν θα παραλείψουν να μας στρέψουν στους θανάτους από τα καυσαέρια που απειλούν όλο τον πληθυσμό, από τους θανάτους από τα ναρκωτικά που απειλούν μικρή ομάδα πληθυσμού.
Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά τώρα. Απλώς αναφαίνεται ότι κάποιοι απλώς δεν θέλουν να συζητήσουν σοβαρά και κάνουν σαν τα παιδιά στο σχολείο που λένε όχι δεν την πέταξα εγώ τη σβήστρα, κάποιος άλλος το έκανε.
Δεν πιστεύω ότι αξίζει σοβαρά να αναφέρω τα επιχειρήματα της Ζυράννα Ζατέλη που πρέπει να είναι πολύ άρρωστη για να διατείνεται ότι χωρίς τσιγάρο θα «ζει σαν άρρωστη για να πεθάνει υγιής»...
Ή με τον Δημήτρη Παπαχρήστο που ξέθαψε το «απαγορεύεται το απαγορεύεται», φαντάζεστε δηλαδή να μην απαγορεύονταν ο βιασμός, η κλεψιά, οι φόνοι κοκ...
Ούτε με τον Θάνο Μικρούτσικο που ούτε λίγο, ούτε πολύ μας λέει ότι νιώθει πολίτης δεύτερης κατηγορίας μετά την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους κλειστούς χώρους. Ομοίως όποιος οδηγεί μεθυσμένος θα πρέπει να νιώθει πολίτης δεύτερης κατηγορίας όταν του απαγορεύουν να οδηγεί στο δημόσιο δίκτυο ποτισμένος με το αγαπημένο του αλκοόλ, ή εκείνος που δεν του επιτρέπουν να τρέχει με 100 μέσα στην πόλη –σε μη ιδιωτικό δρόμο- με κίνδυνο να σκοτώσει το παιδί μου, ή ακόμα, ακόμα ο παιδόφιλος που θέλει να το αποπλανήσει, θα μπορούσε να μας ζητήσει και τα ρέστα που δεν αποδεχόμαστε τις... ορμές του, τη διαφορετικότητά του και ποινικοποιούμε τα γούστα του...
Όσο για την ανεπανάληπτη πρότασή του να απαγορεύεται το κάπνισμα μόνο εκεί που είναι υποχρεωμένος να πάει ο αντικαπνιστής και άρα να επιτρέπεται εκεί που θα μπορούσε και να μην πάει... Με άλλα λόγια σε ένα κατάστημα, σε ένα κινηματογράφο, σε ένα εστιατόριο, σε ένα θέατρο θα καπνίζω ΕΓΩ εκεί, αν δεν σου αρέσει φύγε, πήγαινε μόνο όπου δεν πάω εγώ!!! Και πού μου επιτρέπει ο κος Μικρούτσικος να πάω, εκτός από το σχολείο που υποχρεούμαι και το νοσοκομείο, που κάποια ώρα θα με πάνε θέλω δε θέλω; Μάλλον μου λέει, εσύ σπαστικέ σκάσε και κάτσε σπίτι σου.
Και τέλος κε Πανούση είναι υπεκφυγή η δήλωση ότι η απαγόρευση του καπνίσματος είναι μάθημα, επιβολή προτύπου κομφορμισμού και καθωσπρεπισμού. Είναι απλώς το δικαίωμα κάποιων να μη πνίγονται από τον καπνό του διπλανού και βήχουν ασταμάτητα ή ακόμα περισσότερο, το δικαίωμά μου στην υγεία που κάποιοι θέλουν να μου αφαιρέσουν παίρνοντάς με στο λαιμό τους. Κανείς δεν λέει ότι απαραίτητα οι καπνιστές δεν είναι καθωσπρέπει. Λέμε όμως ότι όταν καπνίζουν σε δημόσιο κλειστό χώρο, μου επιβάλουν να αναπνέω τα δικά τους καυσαέρια θέλω δε θέλω, καθώς τον αέρα σε ένα κλειστό χώρο το μοιραζόμαστε υποχρεωτικά όλοι οι παρευρισκόμενοι. Φαντάζεστε δηλαδή κάποιος να βάλει στο κοινόχρηστο σύστημα ύδρευσης τοξικά χρώματα γιατί του αρέσει να πίνει το νερό του κόκκινο ή αλκοόλ γιατί προτιμάει να ξεδιψάει με μπίρα αντί για σκέτο νερό!!!! Δεν λέμε ότι δεν είναι καθωσπρέπει να πίνεις μπίρα. Λέμε όμως ότι δεν είναι σωστό να επιβάλλεις κι εμένα να πίνω αντί για νερό τη μπίρα σου.
Με τέτοια επιχειρήματα ουσιαστικά οι καπνιστές ομολογούν ότι δεν έχουν επιχειρήματα. Περίμενα κάτι περισσότερο από καλλιτέχνες και γενικά ανθρώπους του πνεύματος. Όπως θα περίμενα από αυτούς να στρατεύονται σε μάχες για το κοινό καλό κι όχι για το παιδιάστικο πάθος ενός γλειφιτζουριού στο στόμα με το πρόσχημα ότι αυτό είναι η ελευθερία τους –κι ας καταπατούν αυτόματα την ελευθερία του διπλανού τους- ή ότι αυτό τους βοηθάει να σκεφτούν και να κατεβάσουν ιδέες. Με τα παραισθησιογόνα θα τα κατάφερναν καλύτερα.
ΥΓ ...και συγχωρέστε μου το μέγεθος του άρθρου που σίγουρα είναι κουραστικό για τέτοιου είδους ανάγνωσμα, αλλά με παρέσυραν τα "μαργαριτάρια" τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου