Αυτή την ώρα νομίζω ότι όλοι πρέπει να κρατάμε την ανάσα μας παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην Αίγυπτο.
τα γεγονότα στην Τυνησία ήταν η θρυαλλίδα έδωσε το σύνθημα του ντόμινο τόσων λαών που χωρίς εμείς να το έχουμε πάρει μυρουδιά ζουν κάτω από καθεστωτικά... καθεστώτα. Η Αλγερία ήταν από τις πρώτες χώρες που συνταράχτηκαν από κινητοποιήσεις. Η Τυνησία όμως η πρώτη που κατάφερε το καίριο χτύπημα, ώστε ο δυνάστης να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα.
Όταν μια χώρα παίρνει φωτιά τόσο άμεσα, σαν ξερό χορτάρι που γειτνιάζει στην πυρκαγιά της Τυνησίας, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι υπέφεραν σιωπηλά και ο κόμπος πια είχε φτάσει στο χτένι. Το δράμα συνεχίζεται. Αυτή την ώρα έχουμε τουλάχιστον 18 νεκρούς και περίπου 1.100! τραυματίες. Ο πρόεδρος Μουμπάρακ εδέησε να κάνει υποχώρηση παραιτώντας την κυβέρνηση για να ...ορίσει άλλη. Μήπως είναι αργά κύριε Μουμπάρακ των 30 χρόνων στην εξουσία. Το αίμα των 18 νεκρών μάλλον κάνει την κατάσταση μη αναστρέψιμη. Ποιος μπορεί να ησυχάσει και να γυρίσει σπίτι του όταν το αίμα 18 νεκρών καίει στο στήθος του; Ποιος μπορεί να ρίξει τίτλους τέλους σε 1.100 τραυματίες και στο μαρτύριο των δικών τους ή στο μαρτύριο των χιλιάδων πλέον φυλακισμένων και των πολλαπλάσιων δικών του. Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει, είναι νομοτελειακό. Είτε συμφωνεί κανείς, είτε όχι.
Η Υεμένη ακολουθεί.
Η Ιορδανία βράζει. Μόνο που εκεί οι αστυνομικοί μοιράζουν νερό και χυμούς στους διαμαρτυρόμενους της πορείας κι όχι σφαίρες στο κεφάλι...
Ποιοι έχουν σειρά; Κατά σειρά προτεραιότητας, τα αφεντικά που έκλεισαν τα ...άντα στην εξουσία. Τα φαντάσματα των καταπιεσμένων, κάποια στιγμή ξυπνούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου