Στην πολιτιστική ανομβρία που μαστίζει τη χώρα μας, είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρα νομίζω η εμφάνιση φρέσκων ανθρώπων στη σκηνή, με τη νεανική τους αυθεντικότητα, σαν την Νατάσα Μποφίλιου, τον Κωστή Μαραβέγια και την απλά... Μόνικα. Για να πω την αλήθεια είχα απογοητευτεί ότι θα εμφανιστούν στο χλωμό τοπίο της σύγχρονης Ελλάδας, φρέσκιες και πηγαίες φωνές στο Ελληνικό τραγούδι. Αρχίζω να ελπίζω πάλι. Παιδιά που έγιναν γνωστά για την πάλη τους κόντρα στο ρεύμα μέσα από το ίντερνετ, καθώς προσπαθούσαν να φωνάξουν, να επικοινωνήσουν, να εξωτερικεύσουν αυτό που τους έπνιγε μέσα τους και ξεχείλιζε. Η γνησιότητά τους ξεχώρισε επιβλήθηκε, βρήκαν κοινό, αγαπήθηκαν. Νομίζω ότι αυτό φτάνει ως εδώ. Θα τους συμβούλευα να μείνουν σ' αυτό το επίπεδο και να μεγαλουργήσουν σ' αυτό. Αλλιώς αύριο στην προσπάθεια της ισορροπίας και του συμβιβασμού θα καταντήσουν τραβεστί για τους άλλους και μισητά ερείπια για τους εαυτούς τους. Κι όταν ο ίδιος σου ο εαυτός σου τραβάει το αυτί και σε απεχθάνεται, δεν νομίζω ότι θα βρεις και πιο χαμηλό σκαλοπάτι να κατρακυλήσεις.
Χθες είχαμε μια παρουσίαση της Νατάσας Μποφίλιου. Σήμερα θα ήθελα να παρουσιάσω τον Κωστή Μαραβέγια.
ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ ilegal
Όταν πριν από λίγο μόλις καιρό πρωτοάκουσα τραγούδια του Κωστή, ένιωσα να με γοητεύει το πρόσωπο, η ερμηνεία, το κέφι, που αναδίδει η μουσική του και η στίχοι του, ακόμα και η ενορχήστρωση και γενικώτερα η εκτέλεση. Απόρησα μάλιστα πώς δεν τον ήξερα.
Στη δική του περίπτωση δεν έχουμε την μοναχικότητα και την μελαγχολία της Μποφίλιου αλλά κέφι, πολύ και κέφι, ζωντάνια που σε συμπαρασύρει. Σίγουρα αυτό που εκτίμησα και στον Κωστή περισσότερο είναι η αυθεντικότητά του που είναι έκδηλη. Δεν είναι ο λαμέ σταρ. Αναδίδει έναν παρεΐστικο επαγγελματικό ερασιτεχνισμό που τόσο μας έχει λείψει μπροστά στον ερασιτεχνικό επαγγελματισμό άλλων που προσπαθούν να επιβληθούν με την εικόνα ελλείψει περιεχομένου.
Προσωπικά με γοητεύει η εικόνα του τραγουδιστή – τραγουδοποιού. Κι αυτός παιδί του ίντερνετ, παιδί των «πειρατικών» ραδιοφωνικών σταθμών με το αστείρευτο μεράκι. Στα συν του η προσηνής εικόνα του καθώς μάλιστα για τη δημιουργία official clip διοργάνωσε ανοιχτό διαγωνισμό στο ίντερνετ.
Το ντύσιμό του και γενικά η εικόνα του είναι ενός από εμάς κι όχι κάποιου πάνω από εμάς, ανώτερου και δυσθεώρητου.
Παιδί της επαρχίας (Αγρίνιο) και σπουδαγμένος στην Ιταλία (στατιστική) που ως γνωστό ξεχειλίζει από μουσική (σε αντίθεση με μας). Εμφανίζεται με ένα ακορντεόν, πράγμα που ποτέ δεν διανοούμουν ότι θα γίνονταν αποδεκτό στην Ελλάδα. Είναι ένας καθαρόαιμος κεφάτος entertainer αλλά έχει τον προβληματισμό του και τα μηνύματά του μέσα από αυτά που έχει να πει. Παράδειγμα το τραγούδι του για τη... ζαρντινιέρα της Θεσσαλονίκης, που μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε με τον κυνισμό της αστυνομίας.
Απολαύστε τη δροσερή νεανικότητά του που ξεχειλίζει από τα τραγούδια του Maraveyas ilegal (=παράνομα θεύματα):
- Με σαγήνεψε το Rue madame
http://www.youtube.com/watch?v=h9CHoVbbMAk
- Δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου το Άσε με να μπω
- Δύο γυναίκες
- Πού να βρω μια να σου μοιάζει
- Έτοιμο σύνθημα του σήμερα το Κάτω από τον πάτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου