ΠΟΙΗΣΗ αφιερωμένο στο μεθεόρτιο hangover που βιώνουμε

ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ

Πέρασε τ’ απομεσήμερο

σκαρφάλωσαν οι ώρες

κι έμειναν έρ’μα τα στενά

κι οι πόρτες κλείσαν όλες.

Μία κουρτίνα απλώθηκε

σημαίνοντας το τέλος

ψυχρή μας ρίγησε πνοή

στο ασημένιο φέγγος.

Ποιος θα μαζέψει τώρα πια

τα χθεσινά λαμπιόνια

πού ‘μειναν έρμαια φριχτά

στα παγωμένα κλώνια;

...Βουβά βιολιά που μούσκεψαν

στην υγρασία της νύχτας,

ποτήρια που μνήσκουν μισόπιοτα

σκιές της άδειας πίστας;

--------------------------------------------------- Αλκαίος Λαρσινός

Αυτό το ποίημα ξεκίνησε πέρυσι τέτοιο καιρό (4/1/10) και πήρε την τελική του(;) μορφή μόλις τώρα!