Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Μεσογειακοί Αγώνες Βόλου - Λάρισας, ΤΕΛΟΣ!



Αυλαία τέλους για τους Μεσογειακούς Αγώνες.

Δεν σας κρύβω ότι ήλπιζα ως το τέλος να βρεθεί λύση, ώστε οι αγώνες να γίνουν, παρότι πραγματικά η κυβέρνηση αντιμετώπισε το θέμα με έκδηλη αδιαφορία, προμηνύοντας τη βούλησή της για υποβάθμιση της σπουδαιότητας των.

Σ’ αυτό φαίνεται ότι πολλοί λόγοι αθροισμένοι συνήργησαν:

Η κυβέρνηση ποτέ δεν το είδε με καλό μάτι, καθότι ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Ο Δήμος Λάρισας που θα χρεώνονταν την επιτυχία δεν ελέγχονταν από την ίδια.

Το κόστος ήταν πάρα πολύ μεγάλο για μια χώρα που παλεύει να μη χρεωκοπήσει, χωρίς τίποτα να έχει κριθεί οριστικά ακόμα. Οι φιέστες μας έλειπαν; Πραγματικά σκέφτομαι αν είχα μια επιχείρηση, ένα μαγαζί για παράδειγμα, δεν θα ακύρωνα μια προγραμματισμένη από καιρό πολυέξοδη διαφημιστική καμπάνια; Σε καιρό κρίσης λίγοι είναι αυτοί που θα είχαν να ξοδέψουν για να ψωνίσουν από το μαγαζί μου, οπότε το αποτέλεσμα της διαφήμισής μου θα είχε την ελάχιστη ωφέλεια και μόνο μακροπρόθεσμα. Έχουμε όμως τα λεφτά τώρα για οφέλη του αύριο; Δεν πρέπει να επικεντρωθούμε στον αγώνα να μη βουλιάξουμε σήμερα;

Τι μηνύματα θα έστελνε η κυβέρνηση στο εσωτερικό –πλην Λάρισα και Βόλου- αλλά και στο εξωτερικό, με τέτοιου είδους προτεραιότητες;

Φυσικά σαν Λαρισαίος συναισθηματικά φερόμενος, είμαι σε υποκειμενική θέση, ώστε να υποστηρίζω τη διεξαγωγή των αγώνων. Ίσως αν δεν ήμουν εν-τόπιος, να υποστήριζα το αντίθετο.

Επίσης δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι αν η κυβέρνηση ήλεγχε το Δήμο Λάρισας, ή αν οι αγώνες γίνονταν στην Αθήνα, ίσως η έκβαση να ήταν αντίθετη. Εικασία μεν, αλλά μάλλον όχι μακριά από την αλήθεια. Φυσικά την απόφαση πήρε η ΔΕΜΑ, αλλά μάλλον η δική μας κυβέρνηση επιδίωξε με τη στάση της αυτή την απόφαση.

Το θέμα είναι δύσκολο. Μάλλον δεν είναι εύκολο να είναι κανείς αντικειμενικός και να ταχθεί αναφανδόν υπέρ ή κατά.

Μας μένει η πικρία όμως.

...και το έμβλημα!


ΥΓ ...μακάρι να μας έμενε και μια συναδέλφωση Λάρισας-Βόλου, διότι δεν είμαστε εχθροί, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Επιπλέον αυτοί οι τοπικισμοί είναι αναχρονιστικοί, ανώριμοι και παιδιάστικοι.

...δεν το βλέπω όμως.

Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου στις μουσουλμανικές χώρες

Απόκομμα από την ιστοσελίδα του ΒΗΜΑΤΟΣ


Αυτή την ώρα νομίζω ότι όλοι πρέπει να κρατάμε την ανάσα μας παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην Αίγυπτο.

τα γεγονότα στην Τυνησία ήταν η θρυαλλίδα έδωσε το σύνθημα του ντόμινο τόσων λαών που χωρίς εμείς να το έχουμε πάρει μυρουδιά ζουν κάτω από καθεστωτικά... καθεστώτα. Η Αλγερία ήταν από τις πρώτες χώρες που συνταράχτηκαν από κινητοποιήσεις. Η Τυνησία όμως η πρώτη που κατάφερε το καίριο χτύπημα, ώστε ο δυνάστης να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα.

Όταν μια χώρα παίρνει φωτιά τόσο άμεσα, σαν ξερό χορτάρι που γειτνιάζει στην πυρκαγιά της Τυνησίας, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι υπέφεραν σιωπηλά και ο κόμπος πια είχε φτάσει στο χτένι. Το δράμα συνεχίζεται. Αυτή την ώρα έχουμε τουλάχιστον 18 νεκρούς και περίπου 1.100! τραυματίες. Ο πρόεδρος Μουμπάρακ εδέησε να κάνει υποχώρηση παραιτώντας την κυβέρνηση για να ...ορίσει άλλη. Μήπως είναι αργά κύριε Μουμπάρακ των 30 χρόνων στην εξουσία. Το αίμα των 18 νεκρών μάλλον κάνει την κατάσταση μη αναστρέψιμη. Ποιος μπορεί να ησυχάσει και να γυρίσει σπίτι του όταν το αίμα 18 νεκρών καίει στο στήθος του; Ποιος μπορεί να ρίξει τίτλους τέλους σε 1.100 τραυματίες και στο μαρτύριο των δικών τους ή στο μαρτύριο των χιλιάδων πλέον φυλακισμένων και των πολλαπλάσιων δικών του. Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει, είναι νομοτελειακό. Είτε συμφωνεί κανείς, είτε όχι.

Η Υεμένη ακολουθεί.

Η Ιορδανία βράζει. Μόνο που εκεί οι αστυνομικοί μοιράζουν νερό και χυμούς στους διαμαρτυρόμενους της πορείας κι όχι σφαίρες στο κεφάλι...

Ποιοι έχουν σειρά; Κατά σειρά προτεραιότητας, τα αφεντικά που έκλεισαν τα ...άντα στην εξουσία. Τα φαντάσματα των καταπιεσμένων, κάποια στιγμή ξυπνούν.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Νέες ελπιδοφόρες φωνές στο ελληνικό τραγούδι (Μόνικα)




Στην πολιτιστική ανομβρία που μαστίζει τη χώρα μας, είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρα νομίζω η εμφάνιση φρέσκων ανθρώπων στη σκηνή, με τη νεανική τους αυθεντικότητα, σαν την Νατάσα Μποφίλιου, τον Κωστή Μαραβέγια και την απλά... Μόνικα. Για να πω την αλήθεια είχα απογοητευτεί ότι θα εμφανιστούν στο χλωμό τοπίο της σύγχρονης Ελλάδας, φρέσκιες και πηγαίες φωνές στο Ελληνικό τραγούδι. Αρχίζω να ελπίζω πάλι. Παιδιά που έγιναν γνωστά για την πάλη τους κόντρα στο ρεύμα μέσα από το ίντερνετ, καθώς προσπαθούσαν να φωνάξουν, να επικοινωνήσουν, να εξωτερικεύσουν αυτό που τους έπνιγε μέσα τους και ξεχείλιζε. Η γνησιότητά τους ξεχώρισε επιβλήθηκε, βρήκαν κοινό, αγαπήθηκαν. Νομίζω ότι αυτό φτάνει ως εδώ. Θα τους συμβούλευα να μείνουν σ' αυτό το επίπεδο και να μεγαλουργήσουν σ' αυτό. Αλλιώς αύριο στην προσπάθεια της ισορροπίας και του συμβιβασμού θα καταντήσουν τραβεστί για τους άλλους και μισητά ερείπια για τους εαυτούς τους. Κι όταν ο ίδιος σου ο εαυτός σου τραβάει το αυτί και σε απεχθάνεται, δεν νομίζω ότι θα βρεις και πιο χαμηλό σκαλοπάτι να κατρακυλήσεις.Χθες είχαμε μια παρουσίαση του Κωστή Μαραβέγια. Σήμερα θα ήθελα να παρουσιάσω την Μόνικα.

ΜΟΝΙΚΑ

Αν και η μουσική της δεν είναι το είδος μου, το προσωπικό της στιλ μπαλάντας σε σχεδόν πάντα αγγλικούς στίχους δεν μπορείς παρά να το προσέξεις. Η Μόνικα όπως και Κωστής

Μαραβέγιας της χθεσινής παρουσίασης είναι μια ερασιτέχνης με την έννοια ότι η δουλειά της ξεχειλίζει από μεράκι. Δεν αντιγράφει κάποιον, είναι ο εαυτός της. Στην

εμφάνισή της επίσης είναι ο καθημερινός της εαυτός ακόμα κι όταν βρίσκεται στη σκηνή. Δίνει την εντύπωση της αθώας παιδούλας που μόλις τέλειωσε το Λύκειο και ελπίζω να είναι πραγματικά και να μην πάψει να είναι ποτέ. Κορεστήκαμε νομίζω από μοντέλα. Από πολύ μικρή μπήκε στη μουσική, ώστε σήμερα μια 25χρονη απόφοιτος της μαθηματικής σχολής να έχει κυκλοφορήσει δίσκους και να έχει το κοινό της.

Προσωπικά μου θυμίζει λίγο την Alela Diane και περισσότερο τη Norah Jones, γιατί όχι και την Cat Power.

Η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της σε μια στιγμή αυτοκριτικής «μπαλαντόφατσα", «κλάψα»! Δείγμα κι αυτό της αντιστάρ αμεσότητάς της.

Δεν είναι απλώς τραγουδίστρια αλλά δημιουργός των τραγουδιών της, κάτι που για την ηλικία της αξίζει να εκτιμήσει κανείς δεόντως νομίζω. Ο στίχος της, είναι καθαρά ο εσωτερικός της εαυτός, αρκετά προβληματισμένος και σίγουρα τίποτα οδηγημένο από τον υπολογισμό της εμπορικότητας. Η ίδια δηλώνει ότι χαίρεται αυτό που κάνει κι ότι δεν το έχει σε τίποτα αύριο να αφήσει τη μουσική της και να τραβήξει σε άλλους δρόμους. Πάντα με γοήτευε αυτός ο "τυχοδιωκτισμός" της προσωπικής αναζήτησης. Όταν δένεις τον εαυτό σου με κάποια συγκεκριμένη πορεία συνήθως σε λίγο αυτό σε καταπιέζει και σε σκλαβώνει. Φυσικά τέτοιες αποφάσεις θέλουν ιδιαίτερο θάρρος. Φυσικά δεν θα της το σύστηνα να το κάνει τόσο νωρίς, ή ακόμη κι αργότερα αν δεν είναι σίγουρη ότι κορέστηκε σ’ αυτό το χώρο.

Ξεχώρισα το : I 'm not young in my youth

το Pretend

το Not enough

το Yes i do**

http://www.youtube.com/watch?v=Ub75VHKJmYM&feature=related

το Ca commence bien

και το Over the hill**

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=25734.0

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Νέες ελπιδοφόρες φωνές στο ελληνικό τραγούδι (Μαραβέγιας Κωστής)


Στην πολιτιστική ανομβρία που μαστίζει τη χώρα μας, είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρα νομίζω η εμφάνιση φρέσκων ανθρώπων στη σκηνή, με τη νεανική τους αυθεντικότητα, σαν την Νατάσα Μποφίλιου, τον Κωστή Μαραβέγια και την απλά... Μόνικα. Για να πω την αλήθεια είχα απογοητευτεί ότι θα εμφανιστούν στο χλωμό τοπίο της σύγχρονης Ελλάδας, φρέσκιες και πηγαίες φωνές στο Ελληνικό τραγούδι. Αρχίζω να ελπίζω πάλι. Παιδιά που έγιναν γνωστά για την πάλη τους κόντρα στο ρεύμα μέσα από το ίντερνετ, καθώς προσπαθούσαν να φωνάξουν, να επικοινωνήσουν, να εξωτερικεύσουν αυτό που τους έπνιγε μέσα τους και ξεχείλιζε. Η γνησιότητά τους ξεχώρισε επιβλήθηκε, βρήκαν κοινό, αγαπήθηκαν. Νομίζω ότι αυτό φτάνει ως εδώ. Θα τους συμβούλευα να μείνουν σ' αυτό το επίπεδο και να μεγαλουργήσουν σ' αυτό. Αλλιώς αύριο στην προσπάθεια της ισορροπίας και του συμβιβασμού θα καταντήσουν τραβεστί για τους άλλους και μισητά ερείπια για τους εαυτούς τους. Κι όταν ο ίδιος σου ο εαυτός σου τραβάει το αυτί και σε απεχθάνεται, δεν νομίζω ότι θα βρεις και πιο χαμηλό σκαλοπάτι να κατρακυλήσεις.

Χθες είχαμε μια παρουσίαση της Νατάσας Μποφίλιου. Σήμερα θα ήθελα να παρουσιάσω τον Κωστή Μαραβέγια.

ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ ilegal

Όταν πριν από λίγο μόλις καιρό πρωτοάκουσα τραγούδια του Κωστή, ένιωσα να με γοητεύει το πρόσωπο, η ερμηνεία, το κέφι, που αναδίδει η μουσική του και η στίχοι του, ακόμα και η ενορχήστρωση και γενικώτερα η εκτέλεση. Απόρησα μάλιστα πώς δεν τον ήξερα.

Στη δική του περίπτωση δεν έχουμε την μοναχικότητα και την μελαγχολία της Μποφίλιου αλλά κέφι, πολύ και κέφι, ζωντάνια που σε συμπαρασύρει. Σίγουρα αυτό που εκτίμησα και στον Κωστή περισσότερο είναι η αυθεντικότητά του που είναι έκδηλη. Δεν είναι ο λαμέ σταρ. Αναδίδει έναν παρεΐστικο επαγγελματικό ερασιτεχνισμό που τόσο μας έχει λείψει μπροστά στον ερασιτεχνικό επαγγελματισμό άλλων που προσπαθούν να επιβληθούν με την εικόνα ελλείψει περιεχομένου.

Προσωπικά με γοητεύει η εικόνα του τραγουδιστή – τραγουδοποιού. Κι αυτός παιδί του ίντερνετ, παιδί των «πειρατικών» ραδιοφωνικών σταθμών με το αστείρευτο μεράκι. Στα συν του η προσηνής εικόνα του καθώς μάλιστα για τη δημιουργία official clip διοργάνωσε ανοιχτό διαγωνισμό στο ίντερνετ.

Το ντύσιμό του και γενικά η εικόνα του είναι ενός από εμάς κι όχι κάποιου πάνω από εμάς, ανώτερου και δυσθεώρητου.

Παιδί της επαρχίας (Αγρίνιο) και σπουδαγμένος στην Ιταλία (στατιστική) που ως γνωστό ξεχειλίζει από μουσική (σε αντίθεση με μας). Εμφανίζεται με ένα ακορντεόν, πράγμα που ποτέ δεν διανοούμουν ότι θα γίνονταν αποδεκτό στην Ελλάδα. Είναι ένας καθαρόαιμος κεφάτος entertainer αλλά έχει τον προβληματισμό του και τα μηνύματά του μέσα από αυτά που έχει να πει. Παράδειγμα το τραγούδι του για τη... ζαρντινιέρα της Θεσσαλονίκης, που μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε με τον κυνισμό της αστυνομίας.

Απολαύστε τη δροσερή νεανικότητά του που ξεχειλίζει από τα τραγούδια του Maraveyas ilegal (=παράνομα θεύματα):

- Με σαγήνεψε το Rue madame

http://www.youtube.com/watch?v=h9CHoVbbMAk

- Δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου το Άσε με να μπω

- Δύο γυναίκες

- Πού να βρω μια να σου μοιάζει

- Έτοιμο σύνθημα του σήμερα το Κάτω από τον πάτο

Νέες αξιόλογες φωνές στο Ελληνικό τραγούδι


Στην πολιτιστική ανομβρία που μαστίζει τη χώρα μας, είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρα νομίζω η εμφάνιση φρέσκων ανθρώπων στη σκηνή, με τη νεανική τους αυθεντικότητα, σαν την Νατάσα Μποφίλιου, τον Κωστή Μαραβέγια και την απλά... Μόνικα. Για να πω την αλήθεια είχα απογοητευτεί ότι θα εμφανιστούν στο χλωμό τοπίο της σύγχρονης Ελλάδας, φρέσκιες και πηγαίες φωνές στο Ελληνικό τραγούδι. Αρχίζω να ελπίζω πάλι. Παιδιά που έγιναν γνωστά για την πάλη τους κόντρα στο ρεύμα μέσα από το ίντερνετ, καθώς προσπαθούσαν να φωνάξουν, να επικοινωνήσουν, να εξωτερικεύσουν αυτό που τους έπνιγε μέσα τους και ξεχείλιζε. Η γνησιότητά τους ξεχώρισε επιβλήθηκε, βρήκαν κοινό, αγαπήθηκαν. Νομίζω ότι αυτό φτάνει ως εδώ. Θα τους συμβούλευα να μείνουν σ' αυτό το επίπεδο και να μεγαλουργήσουν σ' αυτό. Αλλιώς αύριο στην προσπάθεια της ισορροπίας και του συμβιβασμού θα καταντήσουν τραβεστί για τους άλλους και μισητά ερείπια για τους εαυτούς τους. Κι όταν ο ίδιος σου ο εαυτός σου τραβάει το αυτί και σε απεχθάνεται, δεν νομίζω ότι θα βρεις και πιο χαμηλό σκαλοπάτι να κατρακυλήσεις.

ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ

http://el.wikipedia.org/wiki/Νατάσσα_Μποφίλιου

Η Νατάσα Μποφίλιου βρέθηκε πρόσφατα στη Λάρισα στο Stage. Πέρα από στερεότυπα ακολουθεί το δικό της μάλλον μοναχικό δρόμο με την ομάδα της που δείχνουν να είναι αξιόλογα άτομα. Ποιοτική η δουλειά τους και στο στίχο και στη μουσική και πολύ προσωπική και ξεχωριστή η ερμηνεία της Νατάσας. Μπράβο τους που κρατούν την προσωπικότητά τους ενάντια στα στερεότυπα του σταρ σύστεμ. Φυσικά δεν είναι πολύ εμπορικοί, αλλά έχουν το δικό τους κοινό. Το κοινό των «ψαγμένων» και προβληματισμένων.

Σας τους προτείνω ανεπιφύλακτα. Δεν ξέρω πια από τα τραγούδια τους να σας συστήσω πρώτα ως πιο αντιπροσωπευτικά! Belle reve, ασπιρίνη, εκατό μικρές ανάσες, εκκρεμότητα, πρωινή μελαγχολία, κρύψου, Σε ξεχώρισα ...

Βίντεοκλίπ ΑΣΠΙΡΙΝΗ: http://www.youtube.com/watch?v=

Βίντεο κλίπ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ: http://www.youtube.com/watch?v=eTiUhQiFUcY



Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Το Πατριαρχείο δεν έχει νομική προσωπικότητα



Ας μη μας κάνει εντύπωση η κατάσταση της Τουρκίας, η οποία λέει, δεν είναι έτοιμη να αντιμετώπιση το θέμα της αναγνώρισης νομικής προσωπικότητας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών στο έδαφός της.

Στη δική μας προοδευμένη, Χριστιανική και Ευρωπαϊκή χώρα, τι νομίζετε ότι γίνεται; Εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας που απολαμβάνει το δικό της προνομιακό καθεστώς λόγω της πλειοψηφίας των πολιτών που ανήκουν σ’ αυτή, οι υπόλοιπες ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ Εκκλησίες ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ!!! Έτσι ακριβώς όπως και στη Μουσουλμανική Τουρκία, υπάρχουν μεν νομίμως, αλλά... δεν αναγνωρίζονται!!! Τι να πούμε έπειτα για άλλες μη Χριστιανικές θρησκευτικές μειονότητες στην Ελλάδα...

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους φόβους, τις παραισθήσεις και τις προκαταλήψεις» λέει ο Τούρκος αντιπρόεδρος σε μια σπάνια στιγμή αυτοκριτικής. Μήπως το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα, αφού δεν το κάναμε προ πολλού κι αν θέλουμε να είμαστε περήφανοι για τη Δημοκρατία μας;

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Απλήρωτοι λογαριασμοί ΔΕΗ



Διαβάστε το παραπάνω δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ:

Παρατηρείστε ότι πρόπερσι είχαμε απλήρωτους λογαριασμούς αλλά και επανασυνδέσεις σε φυσιολογικά επίπεδα. Πέρυσι περισσότεροι δεν πλήρωσαν, άρα περισσότερες συνδέσεις διακόπηκαν. Άργησαν λίγο αλλά κατάφεραν να πληρώσουν και να γίνει η επανασύνδεσή τους. Φέτος όμως (2010) είχαμε ΔΙΠΛΑΣΙΕΣ διακοπές συνδέσεων, ενώ οι μη πληρώσαντες για δύο συνεχή δίμηνα ήταν 400.000 (υπερτριπλάσιοι δηλαδή!). Ενώ προβλέπεται ότι αυτοί που δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τελικά για να πετύχουν επανασύνδεση θα είναι τριπλάσιοι των περσινών...

Μήπως φτάσαμε σε κατώτατα επίπεδα φτώχιας.

Μήπως η κοινωνία μας ήδη έχει πτωχεύσει κι είναι μάταιο το κράτος να προσπαθεί με νέα δάνεια να μη πτωχεύσουν τα δικά του ταμεία;

Μήπως θα ήταν καλύτερα τελικά να παραδεχτούμε ότι πτωχεύσαμε και να προσπαθήσουμε να τα χτίσουμε όλα από την αρχή; Δεν ξέρω, αναρωτιέμαι!

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΑ... ΣΚΑΝΔΑΛΑ


Βλέπετε, αυτό που στην πραγματικότητα λείπει από το λαό μας είναι ο πολιτισμός. Ναι ο πολιτισμός! Εμείς που διδάξαμε τον πολιτισμό δεν έχουμε στάλα από αυτόν. Μάλιστα ούτε να δανειστούμε τον πολιτισμό - αντιδάνειο των κουτόφραγκων θέλουμε. Άλλες φορές επικαλούμαστε τους «αρχαίους ημών...» κι όποτε δεν μας συμφέρει αυτό θυμούμαστε ότι «εδώ είναι Ελλάδα...», «εδώ είναι Βαλκάνια» ή προτιμούμε να μην ανήκουμε στην Δύση αλλά στην Ανατολή. Γινόμαστε ράθυμοι, αισθησιακοί ανατολίτικου στυλ. Όταν όμως βγαίνουμε έξω, σε Δυτικές χώρες κυρίως, όλοι γυρίζουμε γοητευμένοι από την τάξη, την ισχύ των νόμων, την αποδοχή τους από τους πολίτες, καθώς κάθε παράβαση τιμωρείται άμεσα. Φυσικά αν και μας γοητεύει αυτό το πρότυπο δεν θέλουμε να το εφαρμόσουμε στον εαυτό μας και στη χώρα μας επικαλούμαστε την ιδιαιτερότητα του λαού μας –τι ιδιαιτερότητα έχουμε δηλαδή, αλλεργία στην τάξη και στους νόμους μια οργανωμένης κοινωνίας;- και ότι μόνοι μας δεν μπορούμε να σώσουμε την Ελλάδα, αφού οι άλλοι σίγουρα δεν θα ακολουθήσουν... Φυσικά όλα αυτά είναι υποκριτικές προφάσεις, απλά προτιμάμε την αναρχία, διότι θέλουμε εμείς προσωπικά να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ό,τι βραχυπρόθεσμα μας συμφέρει, χωρίς να λογοδοτούμε. Έτσι ζούμε εμείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα, μόνο που η κοινωνία μας βουλιάζει στην ανυποληψία. Τότε αρχίζουμε τους αναθεματισμούς, του τύπου ότι φταίει η χρόνια σκλαβιά στους Τούρκους, ή οι πολιτικοί μας που είναι όλοι κλέφτες και διεφθαρμένοι, ωσάν να μη τους εκλέξαμε εμείς αλλά η ...CIA ή οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες!

Έτσι από χθες βλέπουμε τα χάλια μας στις κοινοβουλευτικές επιτροπές των σκανδάλων όπως αυτό της siemens τους εκπροσώπους μας να παίζουν θέατρο με σκοπό να αυτοκαταργήσουν την εξέλιξη της έρευνας, ώστε στο τέλος κατά την πάγια τακτική μας, να μην τιμωρηθεί κανείς!

Πρώτο σκάνδαλο με αυτούς είναι ότι η Βουλή σήκωσε μπαϊράκι και δεν δέχτηκε ουσιαστικές περικοπές απολαβών στα μέλη της, σε προκλητική αντίθεση με αυτές του λαού!

Δεύτερο σκάνδαλο είναι η βουλευτική ασυλία και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, μαζί με τη συντήρηση της αναχρονιστικής πρόβλεψης του Συντάγματος από κάθε μέχρι τώρα αναθεώρηση.

Τρίτο σκάνδαλο είναι η βούληση των κομμάτων και των μελών τους μέσα σ’ αυτές τις επιτροπές που δεν κινούνται από ήθος, αλλά από την ειλημμένη τους απόφαση να βγάλουν λάδι την παράταξή τους και τους δικούς τους.

Στη Βρετανία όμως πρόσφατα ένας εργατικός αποπέμφθηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επειδή δήλωσε στα έξοδά του ένα ποσό ως μίσθωμα ενοικίασης κατοικίας που όμως ανήκε σε δικό του οικογενειακό πρόσωπο. Πιο πριν κάτι παρόμοιο συνέβη με έναν της κυβέρνησης που ενώ διέμενε με τον ...δικό του, δήλωνε την οικία στην οποία φιλοξενείτο –αφού συζούσε- ως ενοικιαζόμενο διαμέρισμα για να δικαιολογήσει έξοδα... Χθες παραιτήθηκε πρώην υπουργός των εργατικών και νυν μεγαλοστέλεχος του κόμματος, επειδή... η γυναίκα του(!) τα έφτιαξε με τον αστυνομικό που το κράτος διέθεσε για να τους φυλάει. Ο Θεός να μας φυλάει δηλαδή! Ούτε καν ο ίδιος δεν το έκανε. Μάλλον ο ίδιος ήταν το θύμα αυτής της κατάστασης!!!

...Και μετά από αυτά προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα μιας χώρας που έδωσε τα φώτα της ηθικής που είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη πολιτισμού! Απογοήτευση! Όχι δεν είπε κανείς ότι σε άλλες χώρες δεν υπάρχει διαφθορά, ότι τάχα εμείς την εφεύραμε κι έχουμε την αποκλειστικότητά της, λέμε όμως ότι εδώ υπάρχει ανοχή, διάθεση συγκάλυψης από όλους μας, γιατί την εγκρίνουμε και αύριο θα είμαστε εμείς σ’ αυτή τη θέση. Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια δηλαδή, αυτή είναι η δική μας ηθική. Εκεί εξαντλούνται οι εθνικές μας αρχές.

Να τις χαιρόμαστε λοιπόν τις αρχές μας και τη χώρα μας, αυτή που φτιάξαμε, ώστε σ’ αυτή να ζούμε. Ορίστε «παραγράφηκαν τα αδικήματα για το Βατοπέδι»! Ικανοποιημένοι τώρα; Είναι βέβαιη η ύπαρξη του σκανδάλου. Κάποιοι τα πήρανε χοντρά κι εμείς τους παρακολουθούσαμε σαν κορόιδα. Ο νόμος όμως τους προστάτευσε –παραγραφή-. Η δικαιοσύνη τους απήλλαξε, αφού τους παρέδωσε στην κοινωνία καθαρούς από κάθε κατηγορία. Εκείνοι νιώθουν ότι η επιλογή της κλεψιάς δικαιώθηκε και μάλιστα μας βγάζουν τη γλώσσα που νομίζαμε ότι θα τους τιμωρούσαμε, τα κλοπιμαία δικά τους με τη βούλα κι εμείς σκεφτόμαστε να κάνουμε το ίδιο, γιατί αν συνεχίσουμε με το σταυρό στο χέρι θα είμαστε οι βλάκες της υπόθεσης. Τόλμα μάλιστα να τους αποκαλέσεις κλέφτες. Σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί και σε κλείνουν μέσα για συκοφαντική δυσφήμιση και ...ασέβεια προς την απόφαση του δικαστηρίου!!!

Εξανίσταμαι!

Θέλω να φύγω να πάω αλλού και σε κανένα να μην αποκαλύψω ότι ανήκω σ' αυτό το έθνος, σ' αυτή τη χώρα!

Ούτε θέλω να είμαι για πάντα το θύμα, ούτε όμως θέλω να συμβιβαστώ. Τι να κάνω;

(δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ από την εβδομάδα που πέρασε)

Συνέχεια στα "χειρότερα... της ιστορίας"


(Αναδημοσίευση από το σημερινό "ΒΗΜΑ")


Η φρίκη για τα ανθρώπινα πλάσματα, συνεχίζεται εκεί. Ποιος έχει σειρά;

Υπογραμμίστε στην τελευταία παράγραφο τη φράση "Η χειρότερη καταστροφή στη σύγχρονη ιστορία της..." Μια φράση που όλο και πιο συχνά ακούμε τελευταία και από ότι φαίνεται θα ακούμε στη συνέχεια. Απλώς στη θέση των αποσιωπητικών θα βάζουμε άλλο όνομα κάθε φορά...

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

ΚΟΥΙΖ: Ποιο είναι το πιο ζεστό έτος που έχει καταγραφεί ποτέ;

Συγχωρέστε με που γίνομαι κουραστικός, αλλά ξέρετε στο κύκνειο άσμα του κόσμου μας κάποιοι πρέπει να σφυρίζουν από τη σκοπιά όταν βλέπουν την καταστροφή να έρχεται, αντί για εκείνους που σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην αποχαυνωτική TV!

ΤΟ ΠΙΟ ΖΕΣΤΟ ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΤΟ 2010!
Διαβάστε το "ιδίοις όμμασι":

Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός το επιβεβαιώνει. Ψάξτε το!
"Οι πάγοι το Δεκέμβριο στην Αρκτική ήταν λιγότεροι από ποτέ!" Λένε.
"Το 2010 ήταν η πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ, μαζί με το 2005 και το 1998"
Δηλαδή ξαφνικά το 1998 είχαμε υχηλές θερμοκρασίες κι όταν πέρασε η μπόρα του καύσωνα είπαμε ότι σίγουρα ήταν τυχαίο. Φάνηκε να επιβεβαιωθήκαμε από τη συνέχεια, αφού τα έξι επόμενα χρόνια το κακό δεν επαναλήφθηκε. Τον έβδομο όμως χρόνο, το κακό ξαναχτύπησε. Φυσικά με αυστηρά επιστημονικούς όρους αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί πολλά χρόνια στη σειρά για να μπορούμε να πούμε βασίμως ότι έχουμε φαινόμενο. Βέβαια όταν το καταλάβουμε θα έχουμε γίνει φρυγανιά και οι φρυγανιές ξέρετε μονο ένα πράγμα ξέρουν αν κάνουν, να πέφτουν κάτω... ξερές! Το κακό όμως τρίτωσε φέτος και δεν χρειάστηκαν αυτή τη φορά επτά χρόνια αλλά μόλις πέντε. Η μαθηματική ακολουθία λέει ότι η συνέχεια αναμένεται για το 2013, αλλά το μοντέλο δείχνει ανεξέλεγτη επιτάχυνση της επιδείνωσης, οπότε ας μη παραξενευτούμε αν το φαινόμενο επαναληφτεί το 2012 ή ακόμα και ... φέτος!
Μάλλον εγκληματούμε όχι ενάντια στη φύση, αλλά ενάντια στον εαυτό μας.
Δικαιούμαστε άραγε;

Ο εφιάλτης στον δρόνο με ...τα υπερβακτήρια


(Δημοσίευμα του προηγούμενου μήνα)

ΒΟΣΤΩΝΗ
Εξαπλώθηκαν ήδη σε 12 χώρες ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια που πρωτοεμφανίστηκαν προ μηνός στην Ινδία. Όχι δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας. Προέρχεται από το ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας Μικροβιολογίας.

Οι ... άλλες 12 χώρες είναι: ΗΠΑ, Καναδάς, Βέλγιο, Ολλανδία, αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, πακιστάν, Κένυα, Αυστραλία, Χονγκ Κονγκ και Ιαπωνία.
"Τα ανθεκτικά βακτήρια έχουν πιθανότατα εξαπλωθεί ήδη σε ολόκληρο τον κόσμο" ανέφερε ο Πατρίς Νορμάν, καθηγητής κλινικής Μικροβιολογίας στην ιατρική Σχολή του Νότιου Παρισιού κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.
...καλά πάμε!

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Πλημμυρίσαμε από... ακραία καιρικά φαινόμενα




Μετά από τις Ευρωπαϊκές πλημμύρες, τη σκυτάλη πήρε η Αυστραλία. Δεν προλάβαμε να το συνειδητοποιήσουμε και μας ενέσκηψε και η Βραζιλία.
Φαίνεται ότι είναι η εποχή του Νότιου ημισφαιρίου.
Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα φέτος για τις προμήθειες σιταριού μετά και τις φωτιές της Ρωσίας.

Το σερί γίνεται ανησυχητικό και θα πρέπει να κάνει καχύποπτο και κάθε σκεπτικιστή πλέον, καθότι δεν έχουμε πάρει ανάσα, από το ηφαίστειο της Ισλανδίας, τη διαρροή πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού, τον πριν από ένα χρόνο σεισμό στην Αϊτή... και αναφέρουμε μόνο τα πιο χτυπητά γεγονότα οικολογικής φύσεως.
Σαν αντίστροφη μέτρηση για την πυροδότηση μιας οικολογικής βόμβας μοιάζει.

Πλημμύρες σε Αυστραλία

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=378063&dt=14/01/2011

Πλημμύρες στη Βραζιλία

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=378046&dt=14/01/2011

...και η ανθρωπότητα ετοιμάζεται για την αντιμετώπιση των δεινών που έρχονται. Όχι βέβαια τα δεινά που συνεπάγεται η διασάλευση της οικολογικής ισορροπίας από την ανθρώπινη υπερδραστηριότητα, αλλά από την... έλευση των εχθρικών εξωγήινων όντων!

http://www.skai.gr/news/technology/article/160212/i-anthropotita-na-proetoimastei-gia-mia-sunadisi-me-exogiinous/

Η ανθρωπότητα κινδυνεύει όντως αλλά κινδυνεύει από τα μέλη της κι όχι από εξωτερικούς εχθρούς. Η ανθρωπότητα φαίνεται να έχει περιπέσει σε μία αυτοκαταστροφική δίνη. Δεν μπορεί να αξιολογήσει επαρκώς τους άμεσους κινδύνους που απορρέουν από τις επεμβάσεις του στη φύση, τη στιγμή που δεν διστάζει να εφεύρει νέους και αναπόσεικτης ύπαρξης εχθρούς. Για αυτοαποπροσανατολισμό; Δείγμα μώρανσης της αυτοκαταστροφικής σοφίας του;

Η ιστορία αν κάτει μας δίδαξε, είναι ότι κάθε απόγειο ακμής φέρνει μία έντονη παρακμή. Θα είναι απλω΄ς παρακμή; Θα βρεθούμε πάλι εκεί από όπου ξεκινήσαμε; αυτή τη φορά θα τινάξουμε σοτν αέρα την ίδα μας την ύπαρξη; Θα δείξει! Δεν ξέρω όμως ποιοι θα είναι εκεί να το δουν και τι αξία θα έχει τότε!

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Το μπάσκετ στη Λάρισα και στην Ελλάδα γενικότερα



Μαζί με όλα τα άλλα που καταρρέουν στην πόλη μας, είναι και το μπάσκετ. Σ’ αυτό το χώρο γυρίζουμε πολλές δεκαετίες πίσω. Μικρός ήξερα το ΓΣΛ και την ΕΑΛ. Μετά θυμάμαι ότι πήρε κεφάλι η Ολύμπια. Έπειτα έγινα κάτι συνενωτικά μαγειρέματα και σήμερα το τοπίο κατέληξε... βομβαρδισμένο. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα, εκτός από τις ελπίδες για το έλλον, που πάντα –ως γνωστόν- πεθαίνουν τελευταίες.
Όχι ας μην επεκταθούμε στο χώρο του ποδοσφαίρου με την ΑΕΛ να γίνεται –εκτός απροόπτου- η ομάδα της Β’ Εθνικής με το καλύτερο γήπεδο! Οι αρχοντοχωριάτες που μου ήθελαν σαλόνια σαν γίγαντας με πήλινα πόδια, προτού φτιάξουν ομάδα...
Ας μείνουμε όμως στο χώρο του μπάσκετ, του basket ball, ή της καλαθοσφαίρισης αν θέλετε –όρος που ποτέ δεν έπεισε-. Από δύο ομάδες στην Α1, έστω και με καινούργιο γήπεδο που έσταζε όταν έβρεχε... φτάσαμε φέτος εξαφανισμένοι για το παρών αλλά και για το άμεσο μέλλον. Αλλά και σε εθνικό επίπεδο, είναι κοινό μυστικό ότι αν εξαιρέσουμε τουν Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό –ή αν θέλετε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό- η χώρα δεν διαθέτει άλλη... ομάδα. Συγχαρητήρια επί τη ευκαιρία που κατάφεραν να παίξουν χωρίς να πλακωθούν πολύ! Έμειναν μόνο λίγοι κομπάρσοι για να κάνουν προπόνηση στους δύο μεγάλους, αλλά δυστυχώς ούτε για προπόνηση δεν τους βγαίνει καθώς συνήθως κερδίζουν με double score! Φυσικά το μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, δεν συμφέρει ούτε τους ίδιους, αλλά δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν. Μόλις βγει ένας καλός παίκτης σε μια άλλη ομάδα, τον εξαγοράζουν αμέσως, με αποτέλεσμα ούτε μεσοπρόθεσμα να είναι δυνατό να αλλάξει κάτι, σ’ αυτό τον ασταμάτητο συγκεντρωτισμό.
Κάποιος να κάνει κάτι... η κυβέρνηση... Χλωμό το βλέπω καθώς αυτοί έχουν χλωμιάσει μπροστά στις οθόνες τους παίζοντας ζάρια στο Αμλέτιο δίλημμα: «Να χρεοκοπήσει κανείς ή μα μη χρεοκοπήσει»!

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Τα 'υρωμόλογα και οι υβρεολόγοι



Κάθε μέρα ακούω στις ειδήσεις γι’ αυτό το βρωμόλογο. Στην αρχή δεν έδωσα και τόση σημασία. Στο δρόμο, στη δουλειά, στο καφενείο στην τηλεόραση, όλο βρωμόλογα ακούς. Τι είναι ένα βρωμόλογο παραπάνω. Όμως η περιέργειά μου κορυφώθηκε όταν άκουσα ότι κι ο πρωθυπουργός μας ασχολείται μ’ αυτό το βρωμόλογο. Αυτό με παραξένεψε διότι αυτός είναι καλό παιδί. Δεν είναι σαν εκείνο τον Πάγκαλο, που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί πετάει κι από μια βρισιά. Προσέχοντας λίγο παραπάνω στις ειδήσεις κατάλαβα ότι το ζητάει ο Γιωργάκης μας από την Ευρώπη. Τώρα μάλιστα κατάλαβα. Φαίνεται ότι εκτός από τη siemens έχουμε κι άλλο διεθνές σκάνδαλο. Ακτινοβολεί βλέπετε η χάρη μας σ’ όλη την υφήλιο. Για δες πράγματα κοτζάμ άντρες σοβαροί, πολιτικοί και πετούν βρωμόλογα. Δεν ξέρω ποιος το είπε αυτό το βρωμόλογο αλλά όλοι λένε να εκδοθεί. Μάλλον από τη Γερμανία θα είναι γιατί αυτοί είναι σιγανά ποταμάκια. Όλο μου καλοί και καλοί αλλά από πίσω νααα τα σκάνδαλα! Είδατε τι ποτάμια λάδι λάδωναν με τη siemens! Τόσο που ρίξανε και σε κείνο το υποβρύχιο το οποίο μπατάρισε και έγερνε. Ναι, ναι να την εκδόσουνε τη Μέρκελ, γιατί να μη την εκδόσουνε. Να δικαστεί από τη Χάγη γι’ αυτό το βρωμόλογο που είπε. Το λένε όλοι ότι αυτή το ‘κανε. Σου το παίζει κυρία και να τα βρωμόλογα. Από μπροστά ευγενεστάτη κι από πίσω.... Το χει δίστομο, το λένε όλες οι εφημερίδες. Να την πάνε στη Χάγη, να πληρώσει. Όλα εδώ πλερώνονται σου λέει. Υπάρχει και δικαιοσύνη σ’ αυτό τον κόσμο. Για μια αξιοπρέπεια ζούμε. Να σου πετάει κοτζάμ κυρία και καγκελάρισα βρωμόλογα κατάμουτρα! Κρίμα κι εγώ τους καγκελάδες τους είχα για καλλιτέχνες!

Λοιπόν παιδιά από κάτω θα βάλω κάτι κουτάκια να ψηφίσετε όλοι. Μαζεύουμε υπογραφές, να πλερώσει για τα βρωμόλογα! Ο Μπαρόζο και ο Ρεν που είναι καλά παιδιά το ‘πανε καθαρά. Θα εκδοθεί είπανε. Κάτι υπογραφές μένουν να πέσουν και το Μάρτη ο Γιωργάκης θα μας την εκδώσει τη Μέρκελ για το βρωμόλογό της.

Έψαξα και στην εφημερίδα να δω ποιο βρωμόλογο ακριβώς είπε, γιατί στις ειδήσεις ντρέπονται οι εκφωνητές ως φαίνεται και κανένας δεν τολμάει να το πει με το στόμα του καθαρά και ξάστερα μπροστά στον κόσμο. Αλλά εκεί διαπίστωσα μιαν άλλη διάσταση του θέματος. Είναι λέει Ευρωμόλογο αυτό το βρωμόλογο. Είναι 'υρωπαϊκό σου λέει. Όχι σαν τα δικά μας τα βαλκάνια βρωμόλογα που δεν ακούγονται. Είναι 'υρωπαϊκό! Πως λέμε Μερσεντέ, ΜπέΜπα κτλ. να 'ν' καλά εγώ που δεν ξέρω τίπουτα από φράγκικα, ούτε Εγγλέζικα, ούτε Γερμανικά κι δεν έχω να φοβάμαι. Ευτυχώς που και να το πει η Μέρκελ η παλιογύναικα, στα Γερμανικά ή στα Ευρωπαίικα θα το πει. Εγώ δεν θα καταλάβω γρι και δεν θα κοκκινίσω...

Τώρα διαβάζω, λέει ότι «κερδίζει έδαφος η πρόταση για το βρω...» Θα ‘ναι ως φαίνεται ολόκληρη πρόταση, τραίνο ολόκληρο να το πεις! Αλλά με τέτοια γλώσσα που έχουν κι αυτοί οι Γερμανοί πώς δεν τη στραμπουλάν! Τσβαν, γκλαμπαχ, πφαβίστεν και τέτοια. "Τα ‘χουμε λέει όλα κοινά, την ήπειρο, την κοινή αγορά, το κοινό νόμισμα, πρέπει να έχουμε κι ένα κοινό βρωμόλογο!" Σωστό! Φαίνεται ότι χρειάζεται στο Ευρωκοινοβούλιο να καταλαβαίνουν πότε βρίζει ο ένας τον άλλο. Γιατί μερικοί εκεί βρίζουν τους άλλους στη γλώσσα τους κι ο άλλος νομίζει ότι τον κολακεύει και χαμογελάει ικανοποιημένος. Πρέπει να μπει μια τάξη κι εκεί. Έτσι είναι, εγώ συμφωνώ πρέπει όλοι να πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα γι’ αυτά που κάνουν! Δεν μπορείς να ανοίγεις το στόμα σου και μετά...

Αλλά λέει οι Γερμανοί δεν θέλουν γιατί θα το πληρώσουν πιο ακριβά και με υψηλό τόκο. Ε μα άδικο είναι; Να πλερώσουν και μάλιστα ακριβά για τα βρωμόλογά τους τα παλιόπαιδα! Φτάνει πια, νισάφ'! Μια βρωμόλογα, μια βρωμοχειρονομίες με τα αγάλματά μας. Ντιπ τσίπα πια; Να πλερώσουν! Και για τους Ιβραίους να πλερώσουν. Βέβαια ειδικός ιβραιουλόγους –με συγχωρείτε για την ορθογραφία- δεν είμι, αλλά ούλ' ξέρουν τι έκαναν. Να πλερώσουν!

Αλκαίους Λαρ'σινούς.


Προπονητής της ΑΕΛ ένας θρήσκος! Ο Νίκος Κωστένογλου


Πολλή εντύπωση μου κάνει πραγματικά, η εμμονή των δημοσιευμάτων για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους νέου προπονητή της ΑΕΛ Κωστένογλου. Το πρώτο που μάθαμε γι’ αυτόν είναι ότι είναι θρήσκος. Κάθε μέρα διαβάζουμε γι’ αυτό. Σήμερα διαβάσαμε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ότι δεν τους είπε λέει τίποτα θρησκευτικό... Όχι ακόμα τουλάχιστον! Αναμείνατε!

Φυσικά κανένα δημοσίευμα δεν αναφέρεται στα φιλοσοφικά του πιστεύω, στα πολιτικά του πιστεύω, ποιο κρασί προτιμάει –αν πίνει-, ποια εφημερίδα διαβάζει, ποια μάρκα ρούχα φοράει... και καλά κάνουν βέβαια. Φαίνεται όμως ότι το πιο χαρακτηριστικό του είναι.. η θρησκεία. Ο Θεός να μας φυλάξει φίλοι μου, τι πράγμα είναι αυτό! Είναι τόσο σπάνιο, παράξενο, δακτυλοδεικτούμενο φαινόμενο να είναι κανείς θρήσκος; Υποτίθεται ότι ζούμε σε μία χώρα που θέλει να ονομάζεται Χριστιανική. Σε κάθε γωνιά υπάρχει κι από ένα εκκλησάκι και κάθε μικροσυνοικία και χωριουδάκι έχει τουλάχιστον από ένα ναό αξίας εκατομμυρίων. Η κρατική Εκκλησία επαίρεται ότι ένα ποσοστό πάνω από 95% του πληθυσμού είναι ποίμνιό της.

Πώς είναι δυνατό λοιπόν μέσα σε ένα τόσο θρησκευόμενο λαό να γίνεται τόσος λόγος για έναν από αυτούς, που είναι... θρησκευόμενος ανάμεσα στους κατ’ όνομα θρησκευόμενους δε! Ποιο λογικό θα ήταν να γίνεται θέμα αν κάποιος δεν είναι! Στα δημοσιεύματα τουλάχιστον κυριαρχεί ένα πνεύμα του τύπου: Εντάξει δεν μας πειράζει που είναι θρησκευόμενος αρκεί να είναι καλός προπονητής –του συγχωρούμε δηλαδή το ...κουσούρι-! Αρκεί να μη το ρίξει και πολύ στην αγιαστούρα και ας κάνει και καμιά προσευχή για να μείνουμε στην κατηγορία, που ξέρεις μπορεί και να πιάσει! Όλοι παραμονεύουν πότε θα ρίξει τη θρησκευτική του ατάκα!

Από σημερινό δημοσίευμα γι’ αυτό το αξιοπερίεργο θρησκευόμενο ων:

“Ο Νίκος Κωστένογλου δεν το κρύβει ότι είναι βαθιά θρησκευόμενος, δεν είναι κακό και για πολλούς ανθρώπους είναι και τρόπος ζωής, αλλά στην ομιλία του προς τους ποδοσφαιριστές δεν έκανε νύξη για τέτοιο θέμα.”

Δεν είναι πασιφανής εδώ μια προσπάθεια συγκαταβατικής τάχα αποδοχής αυτού του σπάνιου είδους; Ναι, ναι φυσικά ο συντάκτης σπεύδει να του δώσει συγχωροχάρτι, μη τον κατηγορήσουμε και για θρησκευτική μισαλλοδοξία! Μας θυμιζει ότι υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι άνθρωποι, ας μη ...παραξενευόμαστε και τόσο πολύ! Άλλωστε –μας κλείνει το μάτι- εμείς καιροφυλακτούμε πότε θα αρχίσει να πετάει τα γελοία θρησκευτικά του, αλλά ακόμα δεν είπε τίποτα, ησυχάστε, όταν θα πει θα σας το μεταφέρουμε αμέσως, για να γελάσουμε δεν θα μας διαφύγει!

Ο ΚΟΟΥΤΣ «ΠΑΤΕΡ» ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Θα τη βοηθήσει (με τη βοήθεια του Θεού) να αποφύγει τον υποβιβασμό; «Μόνο αν είναι θέλημά Του» όπως συνηθίζει να λέει ο 40χρονος καβαλιώτης τεχνικός. (ΒΗΜΑ 10 Ιανουαρίου 2011)

Όλα τα σε παρένθεση και εισαγωγικά, προφανώς ειρωνικοί υπαινιγμοί.

Ε λοιπόν φίλοι μου κι εγώ πιστεύω στο Θεό. Αυτό με κάνει παράλογο ων; Να το ξέρω δηλαδή. Όσοι πιστεύουμε στο Θεό είμαστε συλλήβδην φανατικοί θρησκόληπτοι; Είμαστε τόσο σπάνια και αξιοπερίεργα φαινόμενα;

Όχι δεν έχω καμιά σχέση με τον Κωστένογλου, μόνο το όνομα του είχα ακουστά από τα αθλητικά ρεπορτάζ. Αλλά με ενοχλεί η εμφάνιση των πιστών Χριστιανών ως των γραφικών της σύγχρονης ζωής. Είναι τόσο παράλογο σήμερα να πιστεύεις ότι σε έφτιαξε ένας νους, ο Πάνσοφος Θεός κι όχι ότι ξεπήδησες από το... μηδέν! Από μια σπίθα ή μια αστραπή! Την οποία μάλιστα κανείς δεν μπορεί να μας εξηγήσει ποιος την έφτιαξε! Προφανώς το μηδέν κι αυτή! Πρέπει όλοι να παρασυρθούμε σε μια ομαδική παράκρουση στην οποία μας οδηγεί η εποχή μας! Πρέπει να συμβιβαστούμε σ’ αυτό τον κατήφορο που πήρε ο κόσμος μας που οδηγείται χωρίς Θεό στον χείλος του γκρεμού, για να μη μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι ως μη έχοντας σώας τα φρένας!

Ναι να καταδικάσουμε τη θρησκευτική υποκρισία. Ναι να καταδικάσουμε το θρησκευτικό φανατισμό.

Όμως έλεος, ας σταματήσουμε να κάνουμε το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Άλλωστε όλα τα μεγάλα μυαλά της ανθρωπότητας μέχρι και την αρχή του 20ου αιώνα ήταν συνειδητοί Χριστιανοί. Όλη η διανόηση, η επιστημονική έρευνα και ο Δυτικός πολιτισμός εν γένει έχουν τις ρίζες τους εκεί, είτε μας αρέσει είτε όχι. Όλοι τους αλαφροΐσκιωτοι ήταν;

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Του αγίου αγρότη!



Πλησιάζει μια από τις μεγαλύτερες ετήσιες γιορτές της χώρας μας! Ποια είναι αυτή; Ερωτώ είναι κουίζ! Όλες οι απαντήσεις των κουίζ στην αυριανή σελίδα, κάτω, κάτω γραμμένες ...ανάποδα!

ΥΓ. για να σας βοηθήσω...

1. Έχει σχέση και με τα διόδια του προηγούμενου θέματος

2. Είναι κινητή γιορτή

3. Είναι κοινωνικοπολιτική κι όχι θρησκευτική ή πατριωτική.

4. Το έθιμό της απαιτεί την κατάργηση αντίστοιχου άρθρου του συντάγματος κατά τη διεξαγωγή της.

Διόδια



Κάποια λύση πρέπει να δοθεί σ’ αυτή τη διελκυστίνδα των διοδίων. Οι κυβερνώντες πρέπει να παρέμβουν άμεσα προτού τα πράγματα αγριέψουν. Μήπως πολύ τράβηξε κύριοι;

Ούτε είναι δυνατό ο κόσμος να μαθαίνει το νταηλίκι του «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», ούτε όμως είναι δυνατό να πληρώνουμε διόδια κάθε μισή ώρα ταξιδιού στον εθνικό δρόμο και μάλιστα σε τόσο υψηλό αντίτιμο! Επιπλέον πρέπει να υπάρξει μέριμνα για τους τοπικούς πληθυσμούς που οι εθνικές οδοί κόβουν στα δύο τον τόπο τους σαν Σινικά τείχη ή –για να θυμηθούμε την επικαιρότητα- σαν τον φράχτη του Έβρου!

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Κατέρρευσε ο χώρος της οικοδομής;



Δεν έχω καμία σχέση με το χώρο της οικοδομής, αλλά ξαφνικά σήμερα συνειδητοποίησα ότι μέσα στη Λάρισα δεν έχω δει τελευταία ούτε μία ανέγερση οικοδομής! Φαντάζομαι ότι αν υπάρχει ...τέτοιο πράγμα θα είναι εξαίρεση. Έχει βουλιάξει λοιπόν εντελώς και ο κόσμος της οικοδομής, μαζί με τον χώρο των επιχειρήσεων και του εμπορίου; Τι κάνουν τώρα οι αρχιτέκτονες, μηχανικοί, εργολάβοι; Τι κάνουν οι στρατιές των μαστόρων οι οποίοι κατά κύριο λόγο είναι αλλοδαποί; Έφυγαν με τα αποδημητικά πουλιά του φθινοπώρου ή βρίσκονται ανάμεσά μας και φυτοζωούν χωρίς μεροκάματο, τρώγοντας σκύλους και γάτες! Ας μας υποδείξει όποιος ξέρει που γίνεται σήμερα ανέγερση οικοδομής στην πόλη μας! Ποιος ξέρει να μας ενημερώσει στα πλαίσια της κοινωνικής αλληλεγγύης;

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

ΠΟΙΗΣΗ αφιερωμένο στο μεθεόρτιο hangover που βιώνουμε


ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ


Πέρασε τ’ απομεσήμερο

σκαρφάλωσαν οι ώρες

κι έμειναν έρ’μα τα στενά

κι οι πόρτες κλείσαν όλες.


Μία κουρτίνα απλώθηκε

σημαίνοντας το τέλος

ψυχρή μας ρίγησε πνοή

στο ασημένιο φέγγος.


Ποιος θα μαζέψει τώρα πια

τα χθεσινά λαμπιόνια

πού ‘μειναν έρμαια φριχτά

στα παγωμένα κλώνια;


...Βουβά βιολιά που μούσκεψαν

στην υγρασία της νύχτας,

ποτήρια που μνήσκουν μισόπιοτα

σκιές της άδειας πίστας;


--------------------------------------------------- Αλκαίος Λαρσινός

Αυτό το ποίημα ξεκίνησε πέρυσι τέτοιο καιρό (4/1/10) και πήρε την τελική του(;) μορφή μόλις τώρα!