Όλοι αυτό λένε: "Εγώ αν ήμουνα πρωθυπουργός θα...." μεγαλοστομίες!
Κι ο γιος μου λέει, ότι αν ήταν ...πρόεδρος θα καταργούσε τα λεφτά και θα έπαιρνε ο καθένας ότι ήθελε τζάμπα...
Εγώ λέω ότι αν ήμουν πρωθυπουργός, μάλλον δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Θα μετάνιωνα που μπλέχτηκα σε μια αδιέξοδη κατάσταση και θα κοιτούσα να παραιτηθώ το γρηγορότερο. Διότι πώς να αλλάξεις μια χώρα που δεν θέλει να αλλάξει. Εδώ μας χρειάζεται ένας άνθρωπος που να εμπνεύσει όλη τη χώρα και να πείσει για την αναγκαιότητα των επώδυνων αλλαγών δίνοντας ελπίδα αλλά και φως στο βάθος του τούνελ. Φυσικά πρέπει να έχει και ανάλογους συνεργάτες. Ένα επιτελείο ανθρώπων με όραμα, με κότσια και αξιοπιστία. Αυτά δεν τα έχει σήμερα η Ελλάδα, ούτε εγώ βέβαια για να με κάνετε... πρωθυπουργό.
Η αριστερά σήμερα βρίσκεται σε άλλες εποχές, εντελώς εκτός πραγματικότητας. Τα όσα γραφικά διαλαλεί, τα υποστηρίζει ξέροντας ότι ποτέ δεν θα κληθεί να τα εφαρμόσει, πάντα θα μένουν ιδέες, αλλά με ιδέες δεν φτιάχνεται η χώρα, ειδικά στο χάλι που βρίσκεται σήμερα.
Η δεξιά είναι καταστροφή και με αυτά που υποστηρίζει και με το ανθρώπινο υλικό που διαθέτει –παρεκτός ελαχιστότατων εξαιρέσεων-. Να προσεύχεστε να μη βγει στην εξουσία. Μπροστά σ’ όλους αυτούς η αναποτελεσματική και αλληλοσπαρασσόμενη κυβέρνηση, φαντάζει τέρας λογικής και αποτελεσματικότητας. Μόνο που με ασπιρίνες δεν θεραπεύεται ο καρκίνος που κατατρώει την Ελλάδα. Εδώ χρειάζεται μαχαίρι και ακρωτηριασμούς κι ότι... απομείνει!
Ουαί τοις κυβερνώσι και τοις κυβερνομένοις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου