Να γίνουμε όλοι «αγανακτισμένοι»;

φωτό από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Το παρακάτω αρκετά μακροσκελές κείμενο στέλνεται στο πρωθυπουργικό email και στο email της τοπικής εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αυτές τις ημέρες είμαι αρκούντως μπερδεμένος, όπως πολλοί από εσάς. Οι «αγανακτισμένοι» δεν μπορώ να κρίνω τι μπορούν να κάνουν κι αν κάποιο συμφέρον κρύβεται πίσω από τους αγνούς αυτούς διαδηλωτές που μπορεί να τους εκμεταλλευτεί. Συγκινητική πάντως η ενεργοποίησή τους αλλά και η «Εκκλησία του Δήμου» που έχουν συστήσει δίπλα από το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος, όπου ο καθένας μπορεί να πάρει το μικρόφωνο και να πει τη γνώμη του.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=403805

Η χώρα είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι και οι ελπίδες για το μέλλον έχουν πια στερέψει.

Μέχρι που σκέφτομαι να μεταναστεύσω για «...άλλες πολιτείες, ερωτικές ή αναρχικές...»

ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΡΧΩΝ, ΔΟΜΩΝ, ΗΘΙΚΗΣ

Όμως τι γίνεται μ’ αυτή τη χώρα;

Καταρχάς είναι πασιφανές ότι στερούμαστε δημοκρατικής παιδείας κοινωνικής ευαισθησίας. Στερούμαστε σαν λαός παιδείας τάξης κι ευνομίας. Έτσι και οι κυβερνώντες ως σαρξ εκ της σαρκός μας υπονομεύουν ουσιαστικά κάθε προσπάθεια ευταξίας στοιχειώδους πολιτισμού και δικαιοσύνης αυτής της χώρας. Η αταξία στη διοίκηση και στη διαχείριση των οικονομικών πρέπει να αποδοθούν όχι αποκλειστικά σε ένα κόμμα αλλά σ’ αυτή ακριβώς την αντίληψη που κυριαρχεί μεταξύ μας.

Όλα αυτά καθιστούν αδήριτη την ανάγκη επιβολής μιας τάξης στοιχειώδους πολιτισμού. Μιας επανάστασης στις δομές και τους θεσμούς. Η τρόικα ομολογουμένως προσπάθησε να μας σπρώξει προς αυτή την κατεύθυνση –μόνοι μας δεν θα το αποφασίζαμε ποτέ- αλλά τα αποτελέσματα λόγω δικής μας ανοργανωσιάς και απροθυμίας, μέχρι τώρα είναι απογοητευτικά. Δεν θέλουμε να εκπολιτιστούμε. Προτιμούμε το μεσαίωνα. Όλοι όταν πηγαίνουμε σε δυτικές χώρες, γοητευόμαστε από την τάξη, τη συνέπεια, τις δομές... αλλά μόλις επιστρέφουμε καταλαβαίνουμε ότι εδώ δεν γίνεται τίποτα και ξαναβουλιάζουμε στη μακαριότητα της ζοφερής Ελληνικής πραγματικότητας.

Από την άλλη πλευρά βέβαια αυτό δεν μπορεί να γίνει επιλεκτικά, βιαστικά και χωρίς γενική συναίνεση. Κάποιος δηλαδή πρέπει να πείσει για τις αγνές προθέσεις του και με στη γενική στήριξη να προχωρήσει σε σάρωμα του σάπιου κράτους δημιουργώντας μια νέα σεισάχθεια. Η κυβέρνηση έδειξε ως τώρα μια τέτοια πρόθεση, χωρίς να πείσει όμως, λόγω της απροθυμίας των στελεχών της, των συνεχών υπαναχωρήσεων και της χρήσης αυτής της ρητορικής για την επιλεκτική πλήξη ασθενών κοινωνικών ομάδων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους δύσκολους στόχους των μεγάλων συμφερόντων.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ

Δεν σας κρύβω ότι βλέπω με θετικό μάτι τον πρωθυπουργό, όχι όμως και το κόμμα του. Γενικά θα υποστήριζα αυτούς που πάνε κόντρα στο ρεύμα του μίζερου καθεστώτος ανομίας της χώρας. Σε ειλικρινείς, αξιοπρεπείς, εργατικούς ανθρώπους με όραμα. Όχι μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι προσπαθώ να περάσω συγκαλυμμένα κάποιες κομματικές θέσεις. Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα, ούτε συμπαθώ ιδιαίτερα κάποιο από αυτά. Αγαπώ μόνο την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, και τη χώρα. Μ’ αυτή τη σειρά μάλιστα! Έχω δε την ελπίδα ότι τελείωσε η εποχή της Δημοκρατίας δι’ αντιπροσώπων, κάτι πρέπει να κάνουμε με την άμεση Δημοκρατία, στην εποχή μάλιστα της επανάστασης στις επικοινωνίες. Αντιπαθώ τους αριστερούς που μόνο προοδευτικοί δεν είναι εμμένοντας σε πεθαμένα φαντάσματα του αραχνιασμένου παρελθόντος. Όπως μισώ την τυφλή εμπάθεια των δεξιών. Όχι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι κεντρώος. Ειδικά δε όταν το κέντρο είναι ένας τρίτος δρόμος που προσπαθεί να κλέψει από τα δύο παραδοσιακά στρατόπεδα εντελώς οπορτουνιστικά. Προσπαθώντας να πάρει χωρίς να έχει κάτι να δώσει. Ποτέ δεν εκτίμησα τις νόθες λύσεις!

ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ...

Μέσα σε όλα αυτά έχω πολλά ερωτηματικά και δεν ξέρω πλέον τι να πιστέψω. Όχι, επειδή είμαι blogger δεν σημαίνει ότι ξέρω κάτι παραπάνω από εσάς. Σαρξ εκ της σαρκός σας είμαι. Δεν θα προσποιηθώ ποτέ κάτι που δεν είναι αλήθεια. Έχω κάθε δικαίωμα να έχω γνώμες. Γνώμες που κάποτε μπορεί να αποδειχθούν εκ των υστέρων λάθος ή και να επιβεβαιωθούν μερικές φορές. Από αυτά τα ποσοστά επιτυχίας, κρίνω κι εγώ τη βαρύτητα των προβλέψεών μου και αναπροσαρμόζομαι. Ποτέ δεν πίστεψα ότι δεν υπάρχει αλήθεια. Ότι η αλήθεια είναι εντελώς υποκειμενική, αν και μπορούμε να τη βλέπουμε από σχετικές πλευρές. Αν δεν υπάρχει αλήθεια όλα αυτά δεν υφίστανται. Δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο, σωστές ή λάθος πολιτικές, σωστοί ή λάθος πολιτικοί. Δεν υπάρχει δηλαδή θετική ή αρνητική πορεία της χώρας. Τότε τι νόημα έχει να συζητάμε!

Έχω πάρα πολλές απορίες και λίγες απαντήσεις-απόψεις λοιπόν. Τότε θα μου πείτε κι αφού δεν ξέρεις, πάψε να μας ζαλίζεις γράφοντας. Εγώ δεν γράφω σαν ειδήμονας, αλλά αποζητώντας να σκεφτούμε μαζί με ειλικρίνεια. Να προσθέσουμε όλοι τίμια και δίκαια τις γνώσεις μας για το κοινό καλό. Ας το κάνουμε μαζί σαν μια διαδικτυακή Εκκλησία του Δήμου, για το κοινό καλό του τόπου μας. Για την αφύπνισή μας και τη δραστηριοποίησή μας. Για να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

1. –Η χώρα μας χρωστάει.

- Σωστόν!

- Δεν τα δανείστηκα εγώ αλλά οι κυβερνήσεις.

- Κι αυτό σωστόν!

- Όμως αν ήμουν εγώ η εσύ ο δανειστής, θα λέγαμε ότι δεν μας ενδιαφέρει η προσωπική ευθύνη του κάθε πολίτη. Αφού δανείστηκε η χώρα από εμένα, έχω κάθε δικαίωμα να ζητώ τα δανεικά με τους συμφωνηθέντες τόκους!

- Κι αυτό σωστόν!

Στον ως τώρα συλλογισμό μας έχουμε δύο σκέλη: Το ένα είναι ότι οι κυβερνήσεις μας που εξ ονόματός μας δανείζονταν –και συνεχίζουν- αφειδώς, το έκαναν χωρίς μέτρο, χωρίς λογική και χωρίς αποτέλεσμα. Διότι αν αυτά που δανείστηκαν ήταν αναπτυξιακά κεφάλαια, που είναι η ανάπτυξη! Αν απλώς τα δανείζονταν για να ανατροφοδοτήσουν τον φαύλο κύκλο του χρέους, πληρώνοντας απλώς τα δανεικά και τους υπέρογκους τόκους των, γιατί ανέλαβαν να οδηγήσουν μια τέτοια χώρα χωρίς να διαθέτουν τις κατάλληλες λύσεις! Ή τέλος πάντων γιατί συναίνεσαν σ’ αυτό τον παραλογισμό και δεν έκοψαν με το σπαθί το γόρδιο δεσμό, προτού γίνει ιστός αράχνης –όπως έγινε τώρα- που πνίγει εμάς σαν θηράματα... Αυτή είναι η πλευρά του δανειζόμενου. Τώρα το άλλο σκέλος, αυτό του δανειστή: Ποιος ή ποιοι είναι αυτοί οι δανειστές; Ας ρίξουν τα προσωπεία για να τους γνωρίσουμε. Δεν έχουμε δικαίωμα να τους ξέρουμε; Πού τα βρήκαν αυτά τα κεφάλαια; Διότι έχω την υποψία ότι ούτε αυτοί δεν τα είχαν, απλώς από κάπου τα υπεξαίρεσαν. Εκμεταλλεύονταν και συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται κεφάλαια άλλων, που δεν τους ανήκουν! Άρα μας δάνεισαν και μας δανείζουν προϊόν εγκλήματος!!! Επιπλέον αυτοί οι τόκοι δεν είναι ληστρικοί; Μήπως υπήρξε διαπλοκή και συνενοχή μεταξύ αυτών και των εκπροσώπων μας που σύναψαν τις συμβάσεις; Η απόδειξη αυτών από ένα δικαστήριο θα καθιστούσε τη σύμβαση άκυρη ή τέλος πάντων διαβλητή με δικαίωμα επαναδιαπραγμάτευσης.

Απαντήστε κε πρωθυπουργέ!

2. Άλλη απορία μου, που κανείς δεν φρόντισε να μου απαντήσει: Όταν μία χώρα έχει οικονομικά προβλήματα, απευθύνεται πρώτα σε όσους της χρωστάνε ήδη, τα μαζεύει και μετά στρέφεται στην παραγωγή, επιδιώκοντας να την αυξήσει για να μεγιστοποιήσει το προϊόν της άρα και τα έσοδα από αυτά. Στο τέλος στρέφεται και σε εξωτερικό και εσωτερικό δανεισμό, αφού πρώτα ζητήσει από τους πολίτες της να δώσουν κάτι παραπάνω στα όρια των δυνατοτήτων τους για να ξεπεραστεί η δυσμενής συγκυρία. Σε όλα αυτά χρειάζονται συγκεκριμένες και ρεαλιστικές μελέτες με αντίστοιχα χρονοδιαγράμματα, που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της όλης προσπάθειας, ώστε να πείσει για την αναγκαιότητά της. Για να πείσει επιπλέον ότι θα αποφέρει την επιζητούμενη λύση, την ομαλότητα και την επιθυμητή έκβαση, χωρίς οι θυσίες να πάνε χαμένες, αλλιώς δεν αρχίζει καν! Γιατί λοιπόν δεν ζητήθηκαν τα αναγκαστικά δάνεια των ναζί από το Γερμανικό κράτος; Γιατί η κυβέρνησή μας είπε απλώς ότι δεν παραιτούμαστε αλλά δεν είναι η ώρα να ανακινήσουμε αυτό το θέμα; Πότε δηλαδή θα είναι η ώρα, όταν θα σβήσουμε και ως εκ τούτου, δεν θα τα χρειαζόμαστε πλέον; Γιατί δεν κλήθηκαν να πληρώσουν πρώτοι οι πολιτικοί που έκαναν περιουσίες ή που με τις αποφάσεις τους ζημίωσαν το κράτος αλλά αντίθετα αυτοί χαίρουν ασυλίας; Κι αν ακόμα μαζεύονταν ψίχουλα, το μήνυμα που θα στέλνονταν θα ήταν χρυσός! Γιατί δεν ξεγυμνώθηκαν και δεν ρίχτηκαν στη φυλακή οι πάσης φύσεως καταχραστές του Δημοσίου αλλά αντίθετα πρώτοι που κλήθηκαν να ξεγυμνωθούν αδιαμαρτύρητα ήταν οι εύκολοι στόχοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι;

Απαντήστε κε πρωθυπουργέ!

3. Γιατί η Γερμανία μας δανείζει με ποσά πενταπλάσια από αυτά που αγοράζει, ενώ αν αυτό το έκανα εγώ σε σένα θα ήταν τοκογλυφία και θα πήγαινα φυλακή; Φυσικά την εκάστοτε Γερμανία δεν μπορούμε να τη στείλουμε φυλακή, ούτε να της κηρύξουμε πόλεμο, νομιμοποιούμαστε όμως να της βγάλουμε τη... γλώσσα με ένα δεν πληρώνω, στο όνομα μάλιστα του δικαίου!

Γιατί δεν είναι λύση η άρνηση άλλων πληρωμών στα επανοτόκια που έχουμε μαζέψει τόσες δεκαετίες τώρα, αφού τα δανεικά έχουν εξοφληθεί προ πολλού αλλά οι ληστρικοί τόκοι αντιθέτως όλο και αυξάνουν;

Απαντήστε κε πρωθυπουργέ!

4. Γιατί έχουμε ανάγκη δανεισμών, αφού τα δανεικά πηγαίνουν κατά 95% στα χρεολύσια των προηγούμενων δανείων κι όχι στη χώρα; Τελικά ο αγώνας μας όλος είναι για τους δανειστές και τις τράπεζες και όχι για εμάς! Τα δάνεια που παίρνουμε δεν φτάνουν καν στην Ελλάδα. Απλώς λογιστικά διαγράφονται από τις αντίστοιχες δόσεις μας στα κιτάπια των δανειστών μας! Ποια είναι στην πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ποια η Τράπεζα της Ελλάδος ως ΑΕ άγνωστων ιδιωτών, που επιπλέον δεν ελέγχεται όπως οι ΑΕ; Γιατί στύβουμε έναν ολόκληρο λαό για να μη χάσουν κάποιοι παραχορτασμένοι δανειστές κι αφού δεν έχουμε ανάγκη της αγορές κεφαλαίων; Ναι δεν έχουμε ανάγκη τις αγορές κεφαλαίων διότι και σήμερα δεν χρειαζόμαστε δανεικά για να ζήσουμε, αφού όπως είπαμε τα δανεικά τα παίρνουμε για να επιδοτούμε το τραπεζικό σύστημα και να πληρώνουμε άγνωστους δανειστές, παλιών δανείων... Τα φορολογικά έσοδα αρκούν για να κινήσουν την κρατική μας μηχανή. Τα λεφτά μας πηγαίνουν σ’ εκείνους που κρατούν το χρυσό μας και κόβουν το νόμισμα, ενώ εμάς σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα δεν δίνεται πια αυτή η δυνατότητα.

Απαντήστε κε πρωθυπουργέ!

Έχω βλέπετε πολλά αναπάντητα γιατί!

5. Γιατί ο κος πρωθυπουργός μας βεβαίωνε ότι λεφτά υπάρχουν; Αν υπήρχαν γιατί δεν τα χρησιμοποίησε για να ομαλοποιήσει την οικονομία μας; Αν εννοούσε ότι υπάρχουν αλλά είναι σε χέρια λίγων και πρέπει να αναδιανεμηθούν, γιατί δεν το κάνει τώρα; Αν εννοούσε ότι υπήρχαν στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, γιατί δεν τις τροφοδότησε με ευκαιρίες για να τα αποδώσουν; Όχι δεν πιστεύουμε ότι δεν ήξερε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτός ο μύθος έχει ήδη καταρριφθεί με στοιχεία. Οι ίδιοι οι νυν κυβερνώντες άλλωστε, προεκλογικά ανέφεραν τα νούμερα που καταδείκνυαν το οικονομικό αδιέξοδο της διαχείρισης της προηγούμενης κυβέρνησης και καλά έκαναν τότε. Όμως αυτό αποδεικνύει ότι ήξεραν! Επιπλέον κι αν ακόμα δεν ήξεραν –υπόθεση εργασίας- δεν είχαν το δικαίωμα να προσποιούνται ότι ήξεραν και να ζητούν από εμάς να τους δώσουμε τη δυνατότητα να κυβερνήσουν. Ενώ αν απλώς μας παραπλάνησε για να πάρει την εξουσία, του αξίζει να τον πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα! Επί δύο χρόνια που ο πρωθυπουργός λοιδορείται καθημερινά για εκείνη τη δήλωση, δεν έχει δώσει ακόμα μία πειστική απάντηση. Πώς να σας εμπιστευόμαστε πλέον κε πρωθυπουργέ!

6. Κι αν πάρουμε τώρα την 5^η δόση, στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία μας, από πού προκύπτει ότι δεν θα βρεθούμε σε στάση πληρωμών αντί του Ιουλίου σε κάποιον από τους επόμενους μήνες; Το αντίθετο είναι μάλλον αποδεδειγμένο! Αν λοιπόν το «κανόνι» μας είναι προδιαγεγραμμένο γιατί να κάνουμε θυσίες; Ας αποδεχθούμε το μοιραίον πάραυτα, αντί να ταΐζουμε λιμοκτονώντας πάμπλουτους ιδιώτες!

7. Γιατί ο υπουργός των οικονομικών τόσο καιρό μας διαβεβαιώνει ότι όλα ελέγχονται κι έχουμε πρόοδο και καρπούς και ξαφνικά αυτές τις ημέρες μας ξεφουρνίζουν ότι κινδυνεύουμε με στάση πληρωμών; Ξέρω θα απαντήσουν ότι σαν υπουργός πρέπει να στέλνει αισιόδοξα μηνύματα στις αγορές. Εκτός όμως από τις αγορές τα στέλνει και σε μένα τον πολίτη που του εμπιστεύτηκα τη διακυβέρνηση, πλήρωσα με ελπίδα παραπάνω, υπομένω τη φτώχεια και τον πίστευα μέχρι τώρα. Πώς έχουν την θρασεία απαίτηση να τους ξαναπιστέψουμε; Η εμπιστοσύνη ξέρετε ότι δεν επιβάλλεται αλλά κερδίζεται...

8. Μέχρι τώρα δεν θα μας την έδιναν αυτή την 5^η δόση. Τώρα τι άλλαξε και ξαφνικά μετάνιωσαν και θα μας τη δώσουν! Μήπως κάποιοι μας εκβιάζουν και μας κοροϊδεύουν; Μήπως κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

9. Γιατί άλλοι ειδικοί επιμένουν ότι η επιλογή του μνημονίου είναι ο μόνος δρόμος και πρέπει να συνεχίσουμε διότι δεν υπάρχει άλλη λύση ενώ άλλοι είναι βέβαιοι ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν υπάρχει ρεαλιστική πιθανότητα εξυπηρέτησης του και αποφυγή αναδιάρθρωσης, κουρέματος, χρεοκοπίας; Μάλιστα γιατί υπογράψαμε τόσο επαχθείς όρους χωρίς επαρκή διαπραγμάτευση, αφού μάλιστα η χρεοκοπία μας δεν τους συμφέρει! Τελικά μπορεί να αποδειχθούν αυτοί οι όροι επαχθέστεροι οποιασδήποτε χρεοκοπίας!

10. Ποιες θα είναι οι πραγματικές συνέπειες μιας στάσης πληρωμών για τη χώρα αλλά και για την καθημερινή ζωή του πολίτη; Γιατί δεν μας το λέει κανείς ευθαρσώς και σαφώς, ώστε συνειδητοποιημένα και με όλες μας τις δυνάμεις να στηρίξουμε μια μνημονιακού τύπου «μόνη λύση»; Μέχρι και η... Παπαρήγα ακόμα και ο Τσίπρας, παρότι αντιτίθενται στην Ευρωπαϊκή προοπτική, υποστηρίζουν το ευρώ κι όχι την επιστροφή στη δραχμή. Γιατί όμως; Δεν είναι αντιφατικό; Δεν πρέπει να μας το εξηγήσουν επαρκώς;

11. Με ποιο δικαίωμα έφτασε η κυβέρνησή μας να απεμπολήσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σε οργανισμούς, χώρες και ιδιώτες, χάριν αυτού του προαναφερόμενα αμφιλεγόμενου χρέους μας; Όχι δεν είναι υπερβολή αυτό! Διαβάστε:

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=403559

Το ξέρατε ότι τα χρέη μας είναι άμεσα απαιτητά ακόμα και από την στρατιωτική μας περιουσία; Το ξέρατε ότι τα χρέη μας αυτά θα μπορούσαν οποιαδήποτε στιγμή να πωληθούν οπουδήποτε, ακόμα και στην Τουρκία; Είναι στους όρους της σύμβασης δανεισμού μας. Αναζητήστε τους στο διαδίκτυο!

12. Μέχρι πότε νομίζετε κε πρωθυπουργέ ότι μπορείτε να κυβερνάτε αυτό το λαό ερήμιν του, επειδή πήρατε την εντολή διακυβέρνησης πριν από σχεδόν δύο χρόνια, σε τόσο δυσμενείς συνθήκες και σε μια τόσο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του;

Μακάρι να υπήρχαν πειστικές απαντήσεις στα παραπάνω. Αν όμως δεν υπάρχουν, ο λαός ίσως πρέπει να καταλύσει αυτή τη λεγόμενη δημοκρατία παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια του, να τους κατεβάσει όλους αυτούς κάτω και να τη στήσει από την αρχή σε υγιείς βάσεις. Εμείς δηλαδή ο απλός και ακομμάτιστος λαός! Δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει αυτό, να γίνει μάλιστα χωρίς να το εκμεταλλευτούν κάποιοι, αλλά και να γίνει αποτελεσματικά. Αλλά αν δεν υπάρχει άλλη λύση, θα πρέπει να το τολμήσουμε, με όσους αγαπούν τη χώρα, με τους διανοούμενους μπροστά και τη στήριξη των αγνών δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας. Το χρωστάμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας!