“Ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, έφαγα και ξεκίνησα για το σχολείο” έγραφα μικρός στις σχολικές μου εκθέσεις. Σήμερα λοιπόν το πρωί ξύπνησα κι έφαγα για πρωινό τις εξελίξεις στο θέμα του ναυαγίου της χώρας μας και τις απόψεις που κυκλοφορούν γύρω από αυτό.
Αγαπητοί μου δεν ξέρω πόσοι από μας το έχουμε καταλάβει, η Ευρώπη με αρχηγό τη Γερμανία, μας έχει βάλει κάτω και μας χτυπά σαν το χταπόδι ανελέητα! Με διάφορους εκβιασμούς έπεισαν τους άβουλους πολιτικούς μας να ψηφίσουν το μνημόνιο 2. Πριν καν “αλέκτορ φωνήσαι” δείχνουν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι. Πρέπει να κάνουμε κι άλλα... πολλά... Πόσα ; Δεν ξέρουμε ακόμα. Κι αν τα πάρουμε όλα αυτά που δεν ξέρουμε ποια είναι, πάλι δεν ξέρουμε αν θα σωθούμε; ήραμε μέτρα που καμία κυβέρνηση δεν θα έπαιρνε σε φυσιολογικές συνθήκες παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός μας αλλά εκ των αντιδράσεών τους φαίνεται ότι δεν ωφελεί!
Ξυπνήσαμε σήμερα κι είπαμε ότι επιτέλους θα αρχίσει να πλησιάζει το τέλος του μαστιγώματος με το περιβόητο eurogroup. Μάταια! αναβλήθηκε για την επόμενη Δευτέρα. Το μαρτύριο της σταγόνας. Ο χρόνος κυλάει σε βάρος μας. Κάθε μέρα που κυλάει στην αβεβαιότητα, επιτείνει τη λαϊκή οργή που κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο και με ποια αποτελέσματα θα ξεσπάσει και καταβαραθρώνει την οικονομία της χώρας και την δική μας οικονομική κατάσταση. Αυτό το μαρτύριο είναι γνωστό από τις σοβιετικές ανακρίσεις, όπως περιγράφονται από τον Σολτσενίτσιν στο “αρχιπέλαγος γκουλάγκ”. Σε κλείνουν σε ένα κελί τόσο στενό που μένεις όρθιος και μια λάμπα 200W καίει νυχθημερόν για να μη κλείσεις μάτι, κι αφήνουν το χρόνο να κυλά, ενώ έχουν φροντίσει διάφορες φήμες να κυκλοφορούν, ότι θα σου σπάσουν τα κόκαλα, ότι θα ορμήξουν ξαφνικά μέσα και θα σε αρπάξουν για εκτέλεση ότι, ότι, ότι... Στο τέλος παρακαλάς να σε σκοτώσουν αμέσως κι εκείνοι χαιρέκακα αρνούνται! Πήραμε δηλαδή αποφάσεις 14 δισεκατομμυρίων κι εκείνοι προφασίζονται ότι δεν είμαστε εντάξει διότι εκκρεμούν 300 εκατομμύρια... Το πιστεύετε; Αμ και οι δικοί μας γιατί δεν τις πήρανε αμέσως και τρέχουν τώρα πρωί, πρωί της Τετάρτης; Γιατί δεν έβαλαν και τις υπογραφές τους από χθες, αφού θα τις έβαζαν ούτως ή άλλως και τρέχουν σήμερα με το eurogroup να έχει αναβληθεί; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Είναι δυνατό με τέτοιο πνεύμα να μας σώσουν; Είναι δυνατό με τη δουλική μας στάση να κερδίσουμε εκτίμηση, σωτηρία και ανεξαρτησία;
Η κατάσταση με δύο λόγια είμαι πια πεπεισμένος ότι έχει ως εξής:
Όλοι στην Ευρώπη ξέρουν ότι δεν έχουμε μέλλον, αλλά δεν ξέρουν τι να μας κάνουν! Φυσικά δραστικές μεθόδους πραγματικής βοήθειας δεν τις συζητούν καν, διότι δεν τους συμφέρουν οικονομικά και φοβούνται επιπλέον την κοινή τους γνώμη που θα ξεσηκωθεί.
Έτσι αναβάλλουν όσο μπορούν το μοιραίο, μέχρι να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να είναι λιγότερο επώδυνη γι’ αυτούς η εκδίωξή μας από την ευρωζώνη. Ήδη άρχισαν να διακηρύττουν στο εσωτερικό τους ακροατήριο ότι είναι πιο έτοιμοι πλέον να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της εξόδου μας από το ευρώ. Στο ενδιάμεσο διακηρύττουν όσο πιο δυνατά μπορούν, πόσο σιχαμένοι τους είμαστε και κάθε τόσο μας ρίχνουν κι από μία κλωτσιά, καθώς τους αγκαλιάζουμε δουλικά τα πόδια. Τα χρήματα θα αρχίσουν να μας τα δίνουν με το σταγονόμετρο κι όταν είναι πιο έτοιμοι, ξαφνικά θα πούνε στοπ, δεν ωφελεί, εσείς δεν σώζεστε με τίποτα κι έτσι θα γλιτώσουν τα υπόλοιπα.
Χθες ο Γ. Μαλούχος έγραφε “‘όχι άλλο ξύλο”
Να τα μας… Πριν καν προλάβουν να περάσουν 24 ώρες από τη δραματική υπερψήφιση των απαιτήσεων των δανειστών μας, επιβεβαιώνεται, δυστυχώς, αυτό που εδώ και καιρό επιχειρεί να καταστήσει σαφές η παρούσα στήλη: ότι η υποταγή στα κελεύσματά τους, ενώ λειτουργεί διαλυτικά για τον τόπο, δεν επιτυγχάνει τον εθνικό στόχο της παραμονής στο κοινό νόμισμα και της αποφυγής της χρεοκοπίας. Κάθε άλλο μάλιστα. Ηδη, από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήρθαν τα πρώτα μηνύματα αμφισβήτησης των πάντων: ναι, λένε, ψηφίσατε. Αλλά τώρα που τα δύο κόμματα έχουν αποδυναμωθεί; Τώρα που είδαμε αυτές τις πυργκαγιές; Τώρα που νέες δυνάμεις αρχίζουν και αναδύονται στην ελληνική πολιτική ζωή; Τώρα που έχετε πει ότι θα κάνετε εκλογές; Λένε λοιπόν τώρα, ότι ακόμα και το αυριανό eurogroup θα είναι ξαφνικά πολύ σκεπτικό με το τι πρέπει να κάνει με την Ελλάδα.
Ηταν φυσικό και απολύτως αναμενόμενο: ο αληθινός εκβιασμός της χώρας, μόλις τώρα αρχίζει. Στο Βερολίνο ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι οι στόχοι που έχουν επιβάλλει, είναι αδύνατο να επιτευχθούν όχι μόνον λόγω των ενδογενών ελληνικών και πράγματι απαράδεκτων συμπεριφορών, για τις οποίες έχουμε την απόλυτη και πολύ μεγάλη ευθύνη, αλλά λόγω κυρίως, πλέον, των μέτρων που επίσης έχουν επιβάλλει. Τα ίδια τα μέτρα της ύφεσης σκοτώνουν τους στόχους που οι ίδιοι δια πυρός και σιδήρου πέρασαν.
Δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένας, ούτε ένας σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο που να συμφωνεί επιστημονικά με αυτό το έκτρωμα, τον συνδιασμό των στόχων και των μέτρων που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα. Ούτε ένας. Οι πάντες, σε Ευρώπη και Αμερική, από τον Κρούγκμαν μέχρι τον Μπόφινγκερ, φωνάζουν ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί ευθέως στην καταστροφή. Καταστροφή, την οποία εμείς εδώ, ζούμε μέρα με τη μέρα να κλιμακώνεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Όμως η Ελλάδα, όπως είναι βέβαια φυσικό, φοβάται. Δεν τολμά να εμφανιστεί στα ευρωπαϊκά όργανα και να φέρει έναν φάκελο με τις δημοσιευμένες απόψεις δεκάδων κορυφαίων επιστημόνων, όχι Ελλήνων: Γερμανών, Γάλλων, Αγγλων, Αμερικανών… Δεν τολμά να μοιράσει στο eurogroup φωτοτυπίες από αυτά που λέει ο Χέλμουτ Σμιτ, ή ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο Ζακ Ντελόρ ή τόσοι άλλοι. Δεν κομίζει τίποτα προς υπεράσπιση όχι του εαυτού της, αλλά της κοινής λογικής και της πραγματικότητας.
Το μόνο που κάνει, είναι να κάθεται να τρώει ξύλο. Κι όσο τρώει, τίποτα δεν βγαίνει, παρά μόνον ότι τρώει κι άλλο…
Οσοι πιστεύουν ότι προχθές διασφάλισαν τη χώρα, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι έχουν πέσει σε πολύ μεγάλη πλάνη. Ισως να το ανακαλύψουν αύριο κιόλας. Εστω και την τελευταία στιγμή, για μια φορά, ας δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό: ας περάσουν επιτέλους στην επίθεση. Ας μη δεχθούν να φάνε κι άλλο ξύλο. Ας υπερασπιστούν τη χώρα τους. Ας αναζητήσουν νέες συμμαχίες εντός κι εκτός ΕΕ. Ας υπενθυμίσουν τη θεσμική δύναμη της Ελλάδας που δεν μπορεί να της την πάρει κανείς. Ας φτιάξουν ένα χαρτί που να δείχνει τι έχει γίνει στη χώρα τα δύο τελευταία χρόνια και το πώς αυτά ακριβώς τα μέτρα έχουν καταστήσει αδύνατη την επίτευξη των στόχων – εκεί, θα βρουν κι άλλους να λένε τα ίδια, όπως λχ σήμερα η Ισπανία με το έλλειμμα που είναι ανάγκη να το αναθεωρήσει. Ας απειλήσουν ότι αν η Ελλάδα τιναχτεί στον αέρα, με την ευθύνη αυτού του φρικτού, εθνοκτόνου προγράμματος, κινδυνεύουν κι άλλοι να πάνε μαζί τους.
Ας κάνουν ότι θέλουν, αλλά, προς θεού, ας μην καθίσουν να φάνε κι άλλο ξύλο! Επιτέλους!
Διαβάστε το στο:http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443520&h1=true
Σήμερα συνεχίζει με το “η μοίρα των δούλων”, εξίσου παραστατικά. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443729
Δέστε το βίντεο του Nigel Farage στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ της Ελλάδας και κατά της Γερμανίας. http://www.youtube.com/watch?v=DCYfUFUdeEA&feature=youtu.be
Είναι φανερό ότι οι Ευρωπαίοι πια μας αντιμετωπίζουν σαν τους λοχίες προς τους νεοσύλλεκτους, που δεν χορταίνουν να περνούν από καψόνια. Όσο πιο δουλικός είσαι και παρακαλάς, τόσο πιο πολύ τους ανατροφοδοτείται η μανία να σε γελοιοποιήσουν περισσότερο. Φερθήκαμε σαν χώρα πολύ δουλικά, τα δεχτήκαμε όλα χωρίς να τολμήσουμε να αρθρώσουμε λέξη κι αυτό είναι αντιπροσωπευτικό της σχέσης που χτίζουμε στο μέλλον απέναντί τους. Αδιέξοδο!
Ακόμα κι ο Α. Ανδριανόπουλος, αρθρογραφεί με τίτλο “η δειλία και τα λάθη οδήγησαν στο αδιέξοδο” Διαβάστε το: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-35-42-2012021451518/
Αδιέξοδο έχουμε μπροστά μας κι όχι λύση. Κανείς σοβαρός οικονομολόγος δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα σωθεί. Απλώς επιτείνουμε το πρόβλημα και μεγαλώνουμε το μαρτύριό μας. Κανείς δεν πιστεύει ότι το 2020 θα έχουμε φτάσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ. Και προσέξτε μιλάμε για 8 χρόνια μπροστά μας. κι αν όμως έφτανε στο 120%, πάλι θα είμαστε σε μια άθλια κατάσταση, καθώς σήμερα η Ιταλία έχει αυτό το ποσοστό χρέους και θεωρείται το χρέος της είναι μη βιώσιμο!!! Πολύ περισσότερο μια Ελλάδα του 2020 μετά από 13 χρόνια ύφεσης, όπου όλα θα είναι διαλυμένα!!! Διαβάστε μια μελέτη επ’ αυτού: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-42-22-2012021451519/
και τη γνώμη: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443732
ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ... ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΟΥ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου