Συγκλονιστική η κακία που εκδηλώθηκε από κάποιους ανθρώπους που έβγαλαν τα ζωώδη –πανθηρικά- ένστικτα τους.
Δεν πήραν ποτέ το μηχάνημα να περιποιηθούν τον κήπο της ανήμπορης γειτόνισσας αλλά έκαναν τόση δουλειά, φαντάζομαι θα ίδρωσαν –μέρες Αυγούστου που διανύουμε- για να καταστρέψουν ένα γήπεδο και μάλιστα το δικό τους γήπεδο! Δεν ξέρω αν συσχετίζεται με τις γροθιές των άλλων στον δικό τους προπονητή! Όμως δέστε η κακία πόσους μπορεί να κινητοποιήσει για να υψώσουν ανάχωμα στους «εχθρούς»! Οι εχθροί αυτοί όλοι ξέρουμε ότι είναι άνθρωποι της ίδιας υπερπόλης, απλώς υποστηρίζουν άλλη ομάδα με άλλα χρώματα. Πολύ περισσότερο δε, που αυτή η ομάδα θα παίξει με μια ξένη εκπροσωπώντας τη χώρα μας. Την χώρα όλων μας...
Άλλοι βγάζουν το άχτι τους σε τράπεζες, κάδους, φανάρια, άλλοι σε τοίχους, άλλοι στους συνανθρώπους τους αδιακρίτως κι άλλοι σε πάγκους, γκολπόστ και γκαζόν... Μήπως τρελαθήκαμε; Μήπως σαν κοινωνία χάσαμε κάθε έννοια ηθικής αγάπης στους γύρω μας και κοινωνικής συνείδησης;
Συμπολίται γρηγορείτε! Δεν ξέρω τι σημαίνει και πού μπορεί να φτάσει, αλλά εγώ «ανησυχώ», σαν τους αμέτρητους ανησυχούντες πολιτικούς των τηλεοπτικών παραθύρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου