Ρ. Βάουμπελ: Ξεπουλά τη δημοκρατία η Ελλάδα

Σε σκλάβο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μετατραπεί η Ελλάδα, σύμφωνα με τον οικονομολόγο Ρόλαντ Βάουμπελ, αναφέρει σε δημοσίευμα της η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ. Η ίδια η χώρα που ανακάλυψε τη δημοκρατία τώρα την ξεπουλά σε υποτιθέμενους διασώστες οι οποίοι παρέχουν ρευστότητα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα η αυτονομία των Ελλήνων πολιτικών έχει πεθάνει. το ιδιο και η ελευθερία επιλογής τους όταν πούλησαν το λιμάνι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Μα επιτέλους γιατί δεν δίνουμε στους δανειστές μας αυτά που μας χρωστάει η Γερμανία με το κατοχικό δάνειο; Γιατί το θέμα δεν είναι της ώρας; Πότε δηλαδή θα είναι η ώρα, αν όχι τώρα;

να μνημονίσω, να μη μνημονίσω...(κατά το μηδίσω) Μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα...

Συμβατικό ή ανορθόδοξο πόλεμο;

Στην τελική ευθεία λοιπόν για την ψήφιση του περιώνυμου μεσοπρόθεσμου. Φαίνεται ότι προκρίνεται η συμβατική πολιτική λύση, μόνο που είναι πια πολύ αργά για συμβατικούς πολέμους. Στην κατάσταση που φτάσαμε κάποιες ελπίδες έχουν μόνο οι ανορθόδοξοι πόλεμοι.

Δεν υπάρχει δυστυχώς προφανής λύση... άρα τα διλήμματα είναι χωρίς νόημα.

Ανεβάσαμε πολύ τον πήχη και τώρα δεν μπορούμε ν’ ανέβουμε για να τον κατεβάσουμε! Βλέπεται τη λαίλαπα στα θεσμικά θεμέλια της σαρακοφαγωμένης κοινωνίας μας. Διαφθορά, σαπίλα παντού.

Την προηγούμενη χρονιά –όπως ξαναέγραφα- διαλύθηκε ουσιαστικά το μπάσκετ στη χώρα μας μένοντας μόνο οι δύο αιώνιοι... Φέτος πάει κι αυτό, δεν άντεξε περισσότερο. Η ΚΑΕ Ολυμπιακός και η ΚΑΕ Παναθηναϊκός, διαλύονται στα εξ ων συνετέθησαν. Το γιατί έχει τις ρίζες του στη θεσμική διάβρωση της χώρας μας που δεν αφήνει τίποτα να ευδοκιμήσει και ως αφορμή που αποτελεί τη σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει –κάποτε θα έφτανε κι αυτή- είναι τα γεγονότα στην οικονομία και στον αθλητισμό του τελευταίου καιρού. Λεπτομέρειες θα κάνουμε καιρό να μάθουμε.

Μνημόνιο ή αμνησία;

Η Ελλάδα δεν σώζεται πλέον ούτε με μνημόνιο, ούτε χωρίς μνημόνιο. Ας το πάρουμε απόφαση. Τουλάχιστον να μη ξεπουλήσουμε μόνοι μας ό,τι μας απέμεινε, την αξιοπρέπειά μας. Ένας πολιτικός με πολιτικό αισθητήριο δεν υπάρχει αυτή την ώρα; Δεν μας μένει παρά σαν τα ποντίκια να αδειάζουμε το πλοίο. Ο γνωστός Πάγκαλος έφτασε να απειλεί με τανκς στους δρόμους. Μπεγλίτης: Μνημόνιο ή επώδυνη επόμενη μέρα.

Τι σημαίνει όμως το ψήφισμα του μεσοπρόθεσμου και τι όχι.

Η ψήφισή του σημαίνει θεωρητικά ότι η χώρα σώζεται με τον συμβατικό πολιτικά τρόπο: Φορολογούμε τους πάντες, παίρνουμε και την επόμενη δόση δανείου και μαζεύουμε αρκετά λεφτά για να τα δώσουμε... στους δανειστές μας πάλι, οι οποίοι επιπλέον θα τα βρούνε ξανά πολύ λίγα... Διότι είναι γνωστό ότι όσα και να μαζευτούν δεν αρκούν για τα δικά μας έξοδα, πολύ περισσότερο για την πολυπόθητη ανάπτυξη που κάποτε πρέπει να αρχίσει. Έπειτα περιμένουμε αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, αν τα σενάρια επαληθευτούν –όλα τα προηγούμενα απέτυχαν ως γνωστόν- να δούμε αν θα βουλιάξουμε του χρόνου...

Όλα αυτά εάν βέβαια όλα δουλέψουν σωστά. Αν βέβαια ο λαός απλώς δεν έχει να δώσει, τότε και οι προηγούμενες απλώς ελπίδες είναι απλώς φρούδες! Ή αν ο λαός υποθέσουμε ότι έχει –που δεν έχει- αλλά δεν θέλει να δώσει εξαθλιούμενος εντελώς, θα ξεσηκωθεί και θα έχουμε και πάλι αναρχία, διάλυση του κράτους, χρεοκοπία κτλ.

Η μη ψήφιση του μνημονίου, είναι απλά ο πιο γρήγορος δρόμος για το προηγούμενο σενάριο. Κυβερνήσεις πέφτουν, νέες δεν μπορούν να σταθούν, ακυβερνησία για μεγάλο διάστημα με αποτέλεσμα τη διάλυση της έννομης τάξης, χρεοκοπία σε λίγες μέρες και... άγνωστον! Είναι ένα μονοπάτι που αφού δεν εξερευνήθηκε ποτέ, μένει μόνο να δοκιμαστεί. Φυσικά για ένα διάστημα δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, αλλά στην αναρχία που θα προκληθεί, ούτε και κανείς θα ζητά να τον πληρώσεις. Μάλλον θα κοπεί δραχμή ισότιμη του ευρώ –αν οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν καμία θεαματική στροφή, που δεν είναι απίθανο- και σε λίγους μήνες θα αρχίσουν τα πράγματα να παίρνουν μια σειρά, αλλά με σημείο εκκίνησης της χώρας, την κατάστασή στην οποία βρίσκονταν μια δεκαετία πριν. Άλλωστε με το μνημόνιο θα χρειαστούμε λιγότερα χρόνια, αν όλα πάνε κατ΄ ευχήν, που δεν είναι καθόλου βέβαιο; Έπειτα θα αρχίσουν οι ελλείψεις σε αρκετά εισαγόμενα είδη... Αλλά μήπως δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτά; Μήπως επίσης είναι μια ευκαιρία –επώδυνα βεβαίως- να αναγκαστούμε να δραστηριοποιούμαστε εμείς σ’ αυτά που μέχρι τώρα τα παίρναμε έτοιμα απ’ έξω με τις εισαγωγές που εκτίνασαν το ισοζύγιο; Μήπως μάλιστα αυτό είναι μια ευκαιρία να χτυπηθεί η εγχώρια ανεργία; Φυσικά θα έχουμε υψηλούς πληθωρισμούς, αλλά ας κάνουν και κάτι οι πολιτικοί για τη συγκράτησή του, αν τους έχει μείνει καμία ικανότητα...

Δηλαδή να χρεοκοπήσουμε;

Δεν αρέσει σε κανένα η λέξη χρεοκοπία. Κουβαλάει μια τόσο αρνητική σημειολογία. Δεν ξέρω όμως αν στην πράξη είναι τόσο κακή όσο ακούγεται. Άλλωστε μήπως ο αντίθετος δρόμος είναι λιγότερο κακός; Δεν έχουμε την πολυτέλεια παρά να διαλέγουμε το μη χείρον που το θεωρούμε βέλτιστο. Σκεφτείτε ότι στη συμβατικής πολιτικής λύση, πρέπει να πληρώσω περαίωση, αλληλεγγύη, φόρο επιτηδεύματος, ΦΠΑ, αυξημένο, έκτακτη εισφορά, αυξημένους συντελεστές φόρων και μειωμένα έσοδα λόγω ύφεσης και περικοπής μισθών ή μείωσης αφορολόγητου... Αυτό δεν είναι κατοχή; Σίγουρα δεν μπορώ. Κι αν μπορούσα μάλλον δεν θα ήθελα, αλλά αυτό είναι εντελώς θεωρητικό σενάριο. Ας με βάλουν μέσα, δίπλα στον Μπέο. Τουλάχιστον να είχαμε πολιτισμένες φυλακές... Μόνο που δεν επιτρέπεται το ίντερνετ στις φυλακές και δεν θα μπορώ να γράφω στο blog!

Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη λοιπόν, διαλέγω το δρόμο που δεν ξέρω και μπορεί να κρύβει ακόμα και ελπιδοφόρες εκπλήξεις. Τον άλλο τον ξέρω. Ατελέσφορος μέχρι τώρα, κι αν περπατήσει πρέπει να συντρέξουν πολλοί παράγοντες για να έρθει η πολυπόθητη σωτηρία, άλλως πάνε πάλι όλες οι θυσίες όλα χαμένες και τέλος πάντων ΔΕΝ ΕΧΩ για να το στηρίξω. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος κι ας χτυπιέσαι από κάτω κι ας μου βάλεις το πιστόλι στον κρόταφο. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ;

Η στάση των δημοσίων προσώπων του κατεστημένου

Ψηφίστε ότι θέλετε κύριοι βουλευτές. Όμως από αύριο μη τολμήσετε να βγείτε έξω. Όχι δεν κινδυνεύετε από εμένα προσωπικά, απλώς την κατάσταση βλέπω ρεαλιστικά. Μπορεί να σώσετε την κομματική σας ταυτότητα, αλλά θα χάσετε την κοινωνική. Και σίγουρα την Ελλάδα δεν τη σώσατε, απλώς της δώσατε μια ελπίδα που κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχτεί φρούδα...

Η Ντόρα λέει ότι θα δηλώσει ότι θα είναι εκεί αλλά δεν θα έχει γνώμη. Ουσιαστικά η γνώμη της είναι ότι συμφωνεί αλλά για λόγους συμβολισμού δεν θέλει να το πει ανοιχτά. Τα κόμματα της Αριστεράς δεν λένε σε τίποτα ναι εκτός από Σοβιετικό καθεστώς. Η ΝΔ θα πει όχι μόνο για λόγους αντιπολιτευτικής τακτικής ώστε να δείχνει αλληλέγγυα στους κατατρεγμένους υπηκόους, αλλά ουσιαστικά λέει κι αυτή ναι με αστερίσκο. Δηλαδή ελπίζει ότι θα μπορούσαμε κάποιες παραγράφους να τους διαπραγματευτούμε καλύτερα. Μάλλον δεν είναι τόσο αφελείς, Μια απλή πρόφαση είναι. Όσο για τον Καρατζαφέρη, κάπως πάλι θα τα καταφέρει. Το ζυγίζει μέχρι την τελευταία στιγμή, παίζει σε διπλό ταμπλό και ψηφίζει μόνο σε επίπεδο εντυπώσεων κι όχι σε επίπεδο αρχών, που δεν έχει. Η κυβέρνηση βαράει τα παιδιά της για να κάνει την καλή στους ξένους. Τάχα μας σώζει ταΐζοντάς μας το αίμα μας! Οι βουλευτές μάλλον θα φοβηθούν να ρίξουν την κυβέρνησή τους και να χρεωθούν την τόσο κακόηχη λέξη «χρεοκοπία»! Αν όμως κάποιος φίλος τους ήταν υπερδανεισμένος και με ρεαλιστικούς υπολογισμούς δεν είχε ελπίδες, μάλλον θα τον προέτρεπαν να κηρύξει πτώχευση και θα τον απέτρεπαν να ξαναπάρει δάνειο για να πληρώνει τόκους προηγούμενων δανείων, είναι καταδικασμένο να τον οδηγήσει πιο βαθειά στο βούρκο! Στον φίλο τους θα το επεσήμαιναν, στην κρατική οικονομία όμως όχι!

Βλέπω ότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι του κατεστημένου, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι ακόμα και μερικοί καλλιτέχνες στηρίζουν δημοσίως το μνημόνιο. Από τους διανοούμενους μάλλον έχουμε διχασμό. Φυσικά από την πλευρά τους όλοι αυτοί, πιστεύουν ότι οι συμπατριώτες τους έχουν να πληρώσουν από αυτά που έφαγαν τα προηγούμενα χρόνια κι απλώς τα κρύβουν. Κάποιοι νομίζουν ότι η κατάσταση δεν είναι και τόσο άσχημη, απλώς τα ΜΜΕ διόγκωσαν το πρόβλημα υπέρμετρα. Είναι η αλήθεια όμως;

Φυσικό είναι επίσης οι ίδιοι να μη θέλουν να χάσουν το μισθό τους και προτιμούν μια κάποια μείωσή του.

Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ

...Αν και έγινε φανερή από τα παραπάνω την ξεκαθαρίζω με δύο λόγια: Δυστυχώς το μνημόνιο μέσω του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, πρώτον δεν εγγυάται τίποτα εκτός από κάποιες ελπίδες και δεύτερον δεν νομίζω ότι μπορεί να εφαρμοστεί. Είναι εντελώς εξωπραγματικό και μόνο για χώρες που ευημερούν.

Μέχρι τώρα το υποστήριζα κι εγώ διότι:

...εγγυούνταν με την καθοδήγηση των ευρωπαίων μια βίαιη μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη ο τόπος.

... επιπλέον πρέπει όλοι να βοηθήσουμε για να σωθεί η χώρα, έστω κι αν δεν φταίμε προσωπικά για την κατάστασή της, αφού δεν έχουμε άλλη επιλογή. Και τελικά αφού ψηφίσαμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ, τώρα ας πληρώσουμε.

Όμως διαπιστώνω ότι...

1. Αυτά που ζητάει το μεσοπρόθεσμο είναι απαράδεκτα και εξωπραγματικά. Τόσο που κάνουν τη χρεοκοπία να μας χαμογελάει σαν γη της επαγγελίας.

2. Κι αν τα δώσουμε έχουμε πολύ λίγες πιθανότητες να γλιτώσουμε τη χρεοκοπία σε ένα ή δύο χρόνια. Θα ξεγυμνωθούμε εντελώς δηλαδή και στο τέλος θα υποστούμε και πτώχευση...

3. Μια χρεοκοπία ίσως αφυπνίσει το λαό να δουλέψει ομόψυχα και συντονισμένα, να ξαναχτίσει από την αρχή τη χώρα σε νέες βάσεις. Συμφωνώ βέβαια ότι αυτό απλώς ελπίδα είναι.

4. Δεν είμαι βέβαιος ότι πραγματικά χρωστάμε κι αν χρωστάμε, ότι χρωστάμε τόσα. Δεν είναι καθαρό σε ποιους τα χρωστάμε, αν τα όσα έχουμε δώσει ως τώρα δεν είναι αρκετά κτλ. (Ληστρικά επιτόκια, πανωτόκια, ιδιώτες δανειστές με σκοτεινά συμφέροντα κτλ).

5. Δεν μπορώ να παραβλέψω ότι οι κυβερνώντες μας λειτουργούν πειθήνια προς τους έξω, σπεύδοντας σε κάθε τους παραίνεση να μας ρημάζουν, χωρίς ποτέ να λένε όχι, να διαπραγματεύονται, να βάζουν όρια. Δεν μπορώ να παραβλέψω την υποτέλεια και το ξεπούλημα στο οποίο έχουν οδηγήσει τη χώρα. (Όροι δανειακής σύμβασης επιεικώς απαράδεκτοι, εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας κτλ).

6. Δεν μπορώ να παραβλέψω ακόμα, ότι δύο χρόνια τώρα, δεν εξάντλησαν όλες τις δυνατότητες συλλογής χρημάτων. Η Γερμανία μας χρωστάει από το κατοχικό δάνειο που μας επέβαλε, όσα χρωστάμε!!! Τα μεγάλα εισοδήματα στην Ελλάδα δεν έχουν φορολογηθεί. Αντίθετα κυνηγιούνται οι συνήθεις κακομοίρηδες μικρο- και μεσαίοι πολίτες. Πετρέλαια, βωξίτες, ηλιακή ενέργεια ΑΟΖ και τόσα άλλα αγαθά της χώρας μας δεν αξιοποιήθηκαν...

ΛΕΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ... ΟΤΙ ΠΡΟΚΥΨΕΙ! (δεν μπορεί να είναι χειρότερα από τον εφιάλτη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος).

Χρειαζόμαστε μακροπρόθεσμο πρόγραμμα με ρεαλιστικές απαιτήσεις και αναπτυξιακή προοπτική.

Για την τεκμηρίωση των παραπάνω από αύριο θα αναρτήσω βίντεο, άρθρα, ρεπορτάζ κτλ. που πιστεύω ότι κάθε Έλληνας πρέπει να δει. Όλα αυτά θα είναι διαλεγμένα, αποκλείοντας ακραίες ύποπτες και αναξιόπιστες πηγές, καθώς και φωνές, συνωμοσιολογικών υπερβολών και παραλογισμών.

ΥΓ.1 ...και πού είστε... Είμαι κατά της κομματικοποίηση που δημιουργεί παρωπίδες και φανατισμό, αλλά και κατά της βίας. Υπέρ βέβαια μαζικών ειρηνικών κινητοποιήσεων.

ΥΓ2. Συγχωρέστε με για το μέγεθος του άρθρου. Δεν το συνηθίζω άλλωστε. Το θέμα όμως είναι πολύ μεγάλο και συγκριτικά μ’ αυτό, το άρθρο είναι μικρό!

χόμπυ, μεράκια και καυτές πατάτες...

Όπως βλέπετε προσπαθώ σκληρά να μη γράφω για τα οικονομικά, τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, αλλά δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρω για πολύ ακόμα να αντιστέκομαι. Το μοιραίο το βλέπω να πλησιάζει απειλητικά... Φοβάμαι ότι δεν θα αργήσω να ενδώσω πολύ βραχυπρόθεσμα τα μεσοπρόθεσμα και μνημονεύοντας τα μνημόνια μαζί με όλα τους τα συναφή που μου προκαλούν νυχτερινές εφιαλτικές αϋπνίες.

Τέλος πάντων γι' απόψε αφήνω τους πολέμους στην άκρη και παρουσιάζω ειρηνικά έργα:

Η μακέτα λοιπόν που σας έλεγα... Κάτω από το χειροποίητο, ανακυκλωμένο μπιλιάρδο... Μεγαλώνει και συμπληρώνεται σιγά, σιγά... Προσετέθη και ο ...καθεδρικός ναός του σταθμού AltKirchen.

έπεται συνέχεια τάχιστα...

Πιστεύετε στα θαύματα;

Γεννηθήκαμε από θαύμα, ζούμε μέσα στο θαύμα, η ύπαρξή μας είναι ένα μεγάλο, πολύπλευρο θαύμα και το μόνο που δεν πιστεύουμε είναι το θαύμα

Τηλεγράφημα από Λάρισα σε παράλια...

φωτό... αρχείου!

Σήμερα (Σάβατο) αρκετή ζέστη στη Λάρισα. Κόντεψε 40 στον ήλιο 34 στη σκιά. Δυνατός βόρειος άνεμος από το μεσημέρι. ΣΤΟΠ!

Μπλακ άουτ στο κέντρο από το πρωί 10:30πμ. μέχρι τη 1:30μμ! ΣΤΟΠ!

Στις διασταυρώσεις σκηνές απείρου κάλους. Τροχονόμοι να ρυθμίζουν την κυκλοφορία άφαντοι. ΣΤΟΠ!

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του. ΑΜΗΝ!

Καταλάβατε ότι πέρασε η γιορτή του πατέρα;

Για όσους δεν το κατάλαβαν, την Κυριακή που πέρασε ήταν η μέρα του πατέρα... Πέρασε όμως χωρίς κανείς να το καταλάβει.

Βρίσκω γενικά γελοίες όλες αυτές τις ημέρες της μητέρας, του πατέρα του παιδιού κοκ. Όμως οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι άλλη αίγλη έχει η μέρα της μητέρας με τα μπαλόνια, τις καρδούλες, τα λουλούδια κοκ, από αυτή του πατέρα. Μια ρατσιστική θεώρηση, μειωτική για εμάς τους άντρες, σαν την κατά κανόνα απόδοση του παιδιού στη μητέρα από το δικαστήριο μετά από το διαζύγιο.

Ή ακόμα την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του άντρα να στρατεύεται είτε το θέλει είτε όχι, ενώ οι γυναίκες στρατεύονται μόνο εκούσια κι επί.. μισθώ και μόνο ως βαθμοφόροι! Επί πλέον οι νεαροί χάνουν ένα ή δύο χρόνια από την επαγγελματική και κοινωνική τους ανέλιξη, χωρίς ποτέ να αποζημιωθούν γι’ αυτό και μειονεκτούν στον ανταγωνισμό έναντι των θήλεων ανταγωνιστών τους που σπεύδουν να αρπάξουν τις ευκαιρίες ερήμην τους! Όχι δεν υποστηρίζω ούτε τη μη στράτευση των αγοριών, ούτε την υποχρεωτική στράτευση των κοριτσιών. Αυτό το θέμα είναι πολύπλευρο και χρήζει ειδική προσέγγισης, όμως στα πλαίσια της θρυλούμενης ισότητας, έχει κανείς την αίσθηση ότι η ισότητα κατά το νόμο είναι και τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου! Άλλη είναι η θεώρηση της συλλογικής κοινωνικής αντίληψης για τον μπαμπά κι άλλη για τη μαμά.

Φυσικά η μητέρα έχει έναν έντονο δεσμό με το παιδί, καθώς αυτό βγαίνει από τα σπλάχνα της και της κοστίζει πολύ σε ταλαιπωρία και πόνο. Κι όταν βγει, όμως ο συναισθηματικός δεσμός που δημιουργεί μεταξύ τους η μητρότητα, είναι βαθιά χαραγμένη από τον Δημιουργό στα χρωμοσώματα της γυναίκας και εντείνεται περισσότερο από το θηλασμό. Πέρα όμως από όλα αυτά, τείνει στις μέρες μας ο ρόλος του πατέρα στη γέννηση και την ανατροφή παιδιών, να υποβαθμιστεί δραματικά. Σ’ αυτό βοήθησε και η σεξουαλική απελευθέρωση που αποδέχεται τις εφήμερες σχέσεις όπως και τις σχέσεις μιας νύχτας. Ο γάμος γίνεται κάτι βαρετό, ακριβό και βαρύ οικονομικά και συναισθηματικά στους ανεύθυνους και συναισθηματικά ανώριμους σημερινούς νεαρούς. Έτσι νεαρές γυναίκες μένουν έγκυες, είτε από λάθος, είτε επειδή το ήθελαν πολύ, αλλά η σχέση δεν περπάτησε... Έτσι πολύ συχνά έχουμε ανύπαντρες μητέρες, που μπορεί να μην ξέρουν καν τον πατέρα...

Έτσι δημιουργείται και εμπεδώνεται η αντίληψη ότι ο άντρας είναι περιττός, αφού η γυναίκα το συλλαμβάνει, το κυοφορεί με προσωπική απόφαση να το κρατήσει και στο τέλος το γεννάει και το μεγαλώνει εντελώς μόνη. Ο κακός άντρας δεν είναι εκεί. Πολύ συχνά, ούτε καν το ξέρει!

Μαύρο στους κηφήνες λοιπόν!

Το ωραίο φύλο και το άχρηστο φύλο!

Εκθηλυκίστε τους άντρες!

ΤΙ ΛΕΤΕ;

"Στημένο" ποδόσφαιρο... στα έξι μέτρα!

Καμαρώστε μορφές! Χρειάζονταν πραγματικά να είσαι ντετέκτιβ για να καταλάβεις ότι αυτά τα φυντάνια της κοινωνίας μας είναι άνθρωποι σκοτεινών δικτύων;;;

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ραγδαίες οι εξελίξεις από το σκάνδαλο των στημένων αγώνων. Ήδη το θέμα διερευνούνταν από την UEFA επί μήνες. Το προηγούμενο διάστημα είχαν κυκλοφορήσει κασσέτες με στοιχεία. Τίποτα όμως δεν είχε προχωρήσει... Όλοι έμεναν ατιμώρητοι!!! Γιατί τώρα; Είναι σίγουρα ένα ερώτημα! Εικάζεται ότι η κυβέρνηση το ρίχνει στη δημοσιότητα για να διασκεδάσει τις αρνητικές επιπτώσεις του μεσοπρόθεσμου. Όμως τώρα μαθαίνουμε ότι η ΕΥΠ παρακολουθεί τα τηλέφωνα από τον Ιανουάριο! Ο εισαγγελέας δεν επενέβη όσο τα πρωταθλήματα ήταν σε εξέλιξη. Θα ήταν πιο λογικό αυτό να είχε γίνει τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να υποψιαζόμαστε διάφορα... Όπως ότι σκέφτονταν να το κουκουλώσουν, αλλά με την κρίση αναγκάστηκαν να το βγάλουν στη φόρα, ή ότι απλώς περίμεναν πότε θα συνέφερε περισσότερο να το κάνουν. Όπως και να έχει όμως μόνο κέρδος μπορεί να έχει η αποκάλυψη και τιμωρία ενός καρκινώματος. Το ξερίζωμα όλου αυτού του δικτύου ανθρώπων του υπόκοσμου που στελέχωναν και λυμαίνονταν το ποδόσφαιρο. Μόνο που τα καρκινώματα είναι τόσα στη χώρα μας, που πρακτικά δεν θα αλλάξουν και πολλά, έστω κι αν στο συγκεκριμένο φτάσουμε μέχρι το τέλος. Ο Ντομινίκ το είχε περιγράψει γλαφυρά όταν έλεγε ότι οι Έλληνες είναι μέσα στα σκ... Ξέρει αυτός να τα μυρίζεται από μακριά, αφού κι ο ίδιος εκεί μέσα είναι αυτή τη στιγμή...

ΣΑΠΙΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΠΩΣ ΟΛΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ

Ήταν κανείς που δεν το έβλεπε μέχρι τώρα; Απλώς κανείς μας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, καθώς οι επιτήδειοι ήταν καλά δικτυωμένοι και με ερείσματα στον υπόκοσμο και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είτε επειδή και οι αρμόδιοι ήταν «μιλημένοι», είτε επειδή το σύστημα πάσχει, το συμπέρασμα είναι ότι και ο τομέας του ποδοσφαίρου εμφανίζεται ασορτί με όλους τους άλλους τομείς της πολύπαθης από τους πολίτες της αυτής χώρας και μας γεμίζει απογοήτευση.

Ελπίζω τώρα να φτάσει η υπόθεση μέχρι το κόκαλο, διότι δεν είναι καθόλου δύσκολο, γρήγορα να ξεφουσκώσει, να την πληρώσουν μερικοί παρατρεχάμενοι και οι εγκέφαλοι να φύγουν σαν κύριοι... Στην Ελλάδα είμαστε!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Αν κάτι μπορεί να συμπεράνει κανείς από αυτές τις αποκαλύψεις είναι ότι η διαφθορά στη χώρα μας, έχει γίνει κανόνας κι έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, που πια οι φορείς της δεν κρατούν πλέον ούτε τα προσχήματα, σταματούν να προφυλάσσονται και πέφτουν μόνοι τους σαν ώριμο φρούτο, αρκεί να βρίσκεται κάποιος από κάτω την κατάλληλη στιγμή για να τους πιάσει!

Το βλέπουμε στα νοσοκομεία όπου τα φακελάκια ζητούνται χωρίς περιστροφές πλέον, το βλέπουμε όλοι στις μεταξύ μας συζητήσεις, όπου τα διπλώματα οδήγησης παίρνονται χωρίς καν επίσκεψη σε γιατρούς και τα τοιαύτα, απλώς οι λαδωμένοι μας το στέλνουν στο σπίτι...

Το βλέπουμε στους δικούς μας που με ένα τηλεφώνημα έχουν τακτοποιήσει τα παιδιά τους σε μια καλή θέση, στο στρατό όπου βασιλεύει το «βύσμα», ακόμα πολύ απλά μπορεί να το δει ο κάθε άσχετος, ακόμα κι ένας τουρίστας στους δρόμους που περπατάει!

Όταν βλέπεις ένα αυτοκίνητο παράνομα σταθμευμένο με αλάρμ, καταλαβαίνεις ότι η τροχαία δεν είναι και πολύ αποτελεσματική στην αστυνόμευση. Όταν είναι χωρίς αλάρμ, προκλητικά σταθμευσμένα στη σκιά της ταμπέλας που λέει απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση, μια ουρά αυτοκινήτων, καταλαβαίνεις ότι κανείς τροχαίος δεν βγαίνει στους δρόμους. Όταν δεις το προηγούμενο σκηνικό, τώρα πια με επιπλέον διπλοπαρκαρισμένα, που και οι πρώτοι παράνομοι δεν μπορούν να βγουν και κορνάρουν δαιμονισμένα και μάλιστα μερικοί διπλοπαρκαρισμένοι, αφημένοι προκλητικά αντίθετα στο ρεύμα, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται απλώς για αδιαφορία, αλλά για νομιμοποίηση της κατάστασης. Τότε η κατάσταση είναι υπέρ το δέον ώριμη και οι τροχαίοι σε μία μόνο επιδρομή μπορούν να κόψουν τις κλήσεις της χρονιάς τους κι έπειτα να ξανακλειστούν μέσα στον κλιματισμό του γραφείου για τις υπόλοιες 364 μέρες...

Μάθετε λοιπόν το επίπεδο μιας χώρας με μια απλή βόλτα στους δρόμους, είναι τόσο απλό! Κοινωνικό επίπεδο, πολιτισμικό επίπεδο, βιοτικό επίπεδο, επίπεδο διαφθοράς κοκ. ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Τέρμα τα έξοδα σε πανάκριβες μετρήσεις. Η Ελλάδα και οι Έλληνες ένα ανοιχτό βιβλίο! Όχι για διάβασμα στις πλαζ –ποτέ το διάβασμα δεν ήταν το δυνατό σημείο μας- αλλά στα μάτια όλης της υφηλίου γυμνοί, χωρίς καν ένα φύλλο συκής!

21 Ιουνίου είχαμε το θερινό ηλιοστάσιο -η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου-.

Ας μου εξηγήσει κάποιος τι δουλειά έχουν τα νεοπαγανιστικά στην 21^η Ιουνίου!

http://redskywarning.blogspot.com/2011/06/times-square.html?spref=fb

Προχθές -21 Ιουνίου- ήταν κατά την αστρονομία η πρώτη μέρα του καλοκαιριού. Η ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, που από εκεί κι έπειτα σταδιακά μειώνεται μέχρι τη φθινοπωρινή ισημερία που η μέρα γίνεται ίση σε διάρκεια με τη νύχτα σε πρώτη φάση και μέχρι το χειμερινό ηλιοστάσιο που η μέρα σημειώνει τη μικρότερη διάρκειά της. Αυτά βέβαια ισχύουν για το Βόρειο, με τα αντίθετα να ισχύουν για το Νότιο. Κατά το θερινό ηλιοστάσιο, ο Βόρειος πόλος βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο από κάθε άλλη μέρα του χρόνου. Ο ήλιος υψώνεται ακριβώς στο μέσο του ορίζοντα και βρίσκεται στον άξονα ισημερίας, χαρίζοντας έτσι την πιο μεγάλη μέρα του έτους.

Όλα αυτά τα παρατηρούμε με δέος, ανακαλύπτοντας τον αξεπέραστο σχεδιασμό ενός οικουμενικού μηχανικού δημιουργού. Αν αυτό είναι τυχαιότητα, τότε αυτή την τυχαιότητα πρέπει να τη δημιούργησε και να την έβαλε σε λειτουργία κάποιος πάνσοφος σχεδιαστής. Δεν βρίσκω καμία διαφορά...

Το παράξενο είναι, ότι κάθε χρόνο τέτοια μέρα, νεοπαγανιστές, αλλά και αδιάφοροι κατά τα άλλα συνάνθρωποί μας, επιδίδονται σε ένα σωρό μυστηριακές τελετές ειδωλολατρίας ή λατρείας σκοτεινών πνευματικών δυνάμεων.

Δεν το κατανοώ!

Αποτελέσματα πανελλαδικών εξετάσεων

Ο αντρικός μου φακός διακρίνει την εστίαση του δημοσιογραφικού φακού στις όμορφες νεαρές με τα χέρια σηκωμένα στις λίστες επιτυχόντων. Κάτι σαν τα γυμνά πόδια των παρελαυνόντων κοριτσιών στις εθνικές επετείους. Αφήστε τις μικρούλες ήσυχες οφθαλμολάγνοι!

Αυτές είναι οι εθνικές μας εξετάσεις. Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, όλο το Έθνος σύσσωμο κατέρχεται στον αγώνα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Γιατί όμως; Γιατί πρέπει όλο το έθνος να περιμένει εναγωνίως τις ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας; Η προηγούμενη γενιά είχε θεοποιήσει –ή δαιμονοποιήσει- αυτό το Εθνικό σόου, ελπίζω ότι η επόμενη θα το απομυθοποιήσει. Εμένα προσωπικά δεν μου λένε και τίποτα ιδιαίτερο. Αν αποφορτίσουμε τα παιδιά μας από όλη αυτή τη δημοσιότητα, ελπίζω ότι θα τους μειώσουμε το άγχος και θα ξεσκεπάσουμε το μύθο των πανελλαδικών. Πολλή φασαρία για το τίποτα. Εγώ που τα λέω αυτά, πέρασα φυσικά από τις συμπληγάδες των πανελλήνιων ως εξεταζόμενος αλλά και ως πατέρας εξεταζόμενου...

Παιδιά μου cool!

Αν κάποιος δίνει εξετάσεις σ’ αυτό το «εθνικό» γεγονός, αυτό είναι το Υπουργείο Παιδείας και συνακόλουθα το κράτος. Κανείς άλλος. Κι αυτό μας έχει συνηθίσει να παίρνει μηδέν. Όχι δεν είναι ισοπεδωτικές γενικεύσεις και γενικόλογοι αφορισμοί. Το κράτος μας οδηγημένο από τους πολιτικούς μας κι εκείνοι οδηγημένοι από εμάς το λαό, κόπηκε ήδη στην οικονομική διαχείριση αλλά έχει την υποκριτική απαίτηση να διδάξεις τα παιδιά συνέπεια και ευταξία. Έχει την απαίτηση εγώ να πληρώνω με ευσυνειδησία τους φόρους μου, ενώ το ίδιο οφείλει 6 δισεκατομμύρια ευρώ στις επιχειρήσεις σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών στη δημοσιότητα για το διάστημα Ιανουαρίου-Απριλίου. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_17/05/2011_442295

Η Ελλάδα έδωσε εξετάσεις και... κόπηκε!

Έχει κοπεί προ πολλού στην οικονομική διαχείριση, στην παιδεία, στο ασφαλιστικό σύστημα, στο σύστημα υγείας, στο σύστημα δημόσιας διοίκησης...

CUT!

Όσο για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ειδικά σε ότι αφορά την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διεκδικεί το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την απαξίωση της κοινωνίας μας. Ο χώρος της παιδείας ήτανε πάντα ο κατεξοχήν ευαίσθητος.

CUT!

Γράφεις και βαθμολογείσαι κατά τα κριτήρια κάποιων...

Μετά βγαίνει η ταρίφα του χρηματιστηρίου σπουδών. Με το ποσό που διαθέτεις –βαθμολογία-, παίρνεις μόνο δημοσίων σχέσεων Καστοριάς... Τι να κάνεις, χρηματιστήριο είναι αυτό! Παίρνεις το δρόμο για Καστοριά και για... δημόσιες σχέσεις σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει. Είτε σου ταιριάζει είτε όχι!

Είναι κάτι σαν δημοπρασία. Μπορεί να στοχεύεις κάτι που σου αρέσει, αλλά με το ποσό που διαθέτεις –κατά τους εξεταστές- θα πάρεις μόνο ότι δεν πάρουν οι άλλοι.

Είναι σαν την αγορά. Βγαίνεις να αγοράσεις μπουφάν, αλλά τα λεφτά σου φτάνουν μόνο για κάλτσες. Ε λοιπόν σου δίνουν κάλτσες και βγαίνεις στον ψόφο χωρίς μπουφάν αλλά με κάλτσες!!!

Καλό καλοκαίρι παιδιά μου. Μη τους δίνεται σημασία. Κοιτάξτε να φτιάξετε το μέλλον σας μόνοι σας, ερήμην τους!

Χρεοκοπία Vs Μεσοπρόθεσμο = Χρεοκοπήσαμε!

Όλι Ρεν: "ψηφίστε το μνημόνιο για να μη χρεοκοπήσετε!"

Μα νόμιζα ότι είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι. Μόνο οι τράπεζες δεν χρεοκόπησαν ακόμα, ας είναι καλά το χρεοκοπημένο κράτος που τις επιδοτεί!

Το κρατικό ταμείο είναι ήδη χρεοκοπημένο κι έχει μόνο για τα χρεολύσια κι αυτά δεν τα έχει αλλά τα παίρνει δανεικά...

Οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα κλείνουν οι μία μετά την άλλη. Χωματερή επιχειρήσεων γίναμε.

Οι ιδιώτες δεν έχουν ούτε για να πληρώσουν τους βασικούς λογαριασμούς τους.

Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι που έχουν εισόδημα, έστω και μειωμένο αλλά και κάποιες καταθέσεις. Άλλοι μεγάλες κι άλλοι μικρές. Δεν φαίνεται όμως αυτοί να είναι ο κανόνας αλλά μια μειοψηφία μόνο. Μακάριοι σήμερα, μόνο όσοι παίρνουν μισθό –έστω και μειωμένο- από το δημόσιο, τις τράπεζες ή κάτι παρόμοιο. Αυτοί είναι που υποστηρίζουν το μνημόνιο, το απαραίτητο γι’ αυτό μεσοπρόθεσμο και τη μη πτώχευση. Λογικό είναι βέβαια γιατί με την πτώχευση θα χάσουν κι αυτή την κατ’ επίφασιν σιγουριά που έχουν. Όμως πιστεύει κανείς σοβαρά ότι σε ένα ή δύο χρόνια η Ελλάδα θα έχει φτιάξει όλες της τις υποδομές για να πάρει μπρος η ανάπτυξη; Υπάρχει δηλαδή ελπίδα μετά από 1-2 χρόνια να μη χρειαζόμαστε κι άλλα δανεικά; Μα δεν το βλέπετε ότι απλώς αναβάλλουμε την πτώχευση απλώς, μεγαλώνοντας το συνολικό ποσό των δανείων μας και σπαταλώντας άλλα δύο χρόνια, εξαντλώντας την υπομονή και ξεζουμίζοντας το λαό με επιβράβευση την ετεροχρονισμένη και όψιμη.. πτώχευση!

Αυτή η μερίδα συμπολιτών μας λοιπόν πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι που προτιμούν την πτώχευση, είναι συλλήβδην από αυτούς που έχασαν τα προνόμια της προηγούμενης περιόδου και γι’ αυτό αντιδρούν. Αν μπορούσαν να μπουν στη θέση τους όμως θα έβλεπαν ότι απλώς ανήκουν στην κατηγορία των μουσκεμένων που φυσικά δεν φοβούνται τη βροχή...κΌχι ότι δεν υπάρχουν και κάποιοι βρεγμένοι που φοβούνται τη βροχή, άλλωστε αυτές τις ημέρες που τα μπάνια συνδυάζονται με βρόχινο... ντουζ συχνά βλέπω στις παραλίες «λουόμενους» -τι γελοία έκφραση κι αυτή- να βγαίνουν τρέχοντας τρομαγμένοι από τη θάλασσα όταν πιάνει βροχή... Μεγάλο μυστήριο ο άνθρωπος τελικά!

Το γυαλί ράγισε...

Όσον αφορά τη χώρα μας και τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, προσωπικά δεν βλέπω διέξοδο. Η κατάσταση είναι έκρυθμη.

Πιστεύω ότι το γυαλί έχει ραγίσει και ο κύβος έχει ριφθεί.

Έστω κι αν ο πρωθυπουργός έχει δίκιο σ’ αυτά που υποστηρίζει, έστω κι αν αποδειχτεί ότι αυτά είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας, διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι δεν θα περάσουν, κυρίως επειδή κανείς δεν μπορεί να σηκώσει τα μέτρα, κανείς δεν έχει να τα πληρώσει, ανεξάρτητα από το αν αυτός τα πήρε κι άρα πρέπει να τα πληρώσει ή αν πληρώνει σπασμένα άλλων.

Το κίνημα των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, σωστό ή λάθος, λειτούργησε καταλυτικά και ως θρυαλλίδα, εξέφρασε κάθε πικραμένο από τους εγγύς έως τους μακράν... Ο κάθε αδύναμος ιδιώτης πολίτης που καλούνταν να πληρώσει κι ένιωθε αδύναμος να αντιδράσει και να ακουστεί, σ’ αυτό το κίνημα βρήκε τα αδέλφια του, βρήκε τη νομιμοποίηση να επαναστατήσει. Το ποτάμι τώρα πια δεν γυρνάει πίσω.

Το μεσοπρόθεσμο, έστω κι αν λογιστικά είναι σωστό –προσωπικά δεν ξέρω αν είναι- δεν είναι ρεαλιστικό, είναι έξω από την πραγματικότητα.

Τώρα πια είναι δύσκολο να ψηφιστεί, είτε λόγω ανταρσίας βουλευτών, είτε λόγω του αποκλεισμού της Βουλής. Όσοι το καταψηφίσουν θα το κάνουν άλλοι φοβούμενοι την οργή του λαού, άλλοι λόγω ιδεοληψιών του παρελθόντος άλλοι λόγω εσωκομματικών συσχετισμών κι άλλοι επειδή απλά πιστεύουν ότι είναι λάθος.

Άλλωστε κι αν ψηφιστεί δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί. Απορώ που η κυβέρνηση δεν μπορεί να το δει αυτό. Αν η κυβέρνηση επιμείνει κατασταλτικά, απλώς αυτή θα... πέσει!

Μα το γυαλί έχει ήδη ραγίσει, δεν το βλέπουν!!!

Οι παγκόσμιες πρωτιές στα φαινόμενα, συνεχίζονται...

Η συλλογή των πιο... φαινομένων παγκοσμίως, συνεχίζεται.

Ο λόγος για τη μόλυνση Γερμανών που αρχικά είχε αποδοθεί στα Ισπανικά ...αγγουράκια!
http://www.skai.gr/news/health/article/172067/germania-i-megaluteri-epidimia-ecoli-pagosmios-/
«Μέχρι σήμερα το κύμα των κρουσμάτων του βακτηρίου Eceh και του ουραιμικού αιμορραγικού συνδρόμου στη Γερμανία είναι το σοβαρότερο που έχει καταγραφεί στον κόσμο», ανακοίνωσε η εκπρόσωπος του ομοσπονδιακού ινστιτούτου αξιολόγησης των κινδύνων (BfR) Νέλε Μπέμε.

Άλλες πληροφορίες για την επιδημία:

http://www.protothema.gr/health-and-life/article/?aid=126978

Δέστε και προηγούμενες αναρτήσεις μου:

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2011/04/blog-post_30.html

Το μπλοκ των εγκλωβισμένων μεταξύ σφύρας και άκμονος...

ή

To be or not to be!

Να αγανακτεί κανείς ή να μην αγανακτεί!

Δεν ξέρω τι να πω... Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!

Ο ΓΚΡΕΜΟΣ

Διότι είναι γνωστό ότι η πλευρά του μνημονίου φαίνεται μετά το γενικό ξεσηκωμό να σοβάρεψε τους Ευρωπαίους που σκέφτονται πλέον να μας «σώσουν» για να μη τους πάρουν κι αυτούς τα απόνερα του δικού μας ναυαγίου.

Τα δημόσια οικονομικά πρέπει σίγουρα να εξυγιανθούν, δεν υπάρχει αμφιβολία. Το αμαρτωλό παρελθόν του «κράτους μπάχαλο», πρέπει κάποτε να σταματήσει για το δικό μας μεσο-μακροπρόθεσμο καλό.

Από την άλλη όμως μήπως σώζοντας το κράτος μας, πεθάνουμε εμείς προτού φέξει η μέρα της ...σωτηρίας. Αντέχουμε άλλη πίεση, άλλο στρίμωγμα, για μια σωτηρία από τη σημερινή κατάντια, που είναι αναγκαία μεν αλλά για την οποία εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη;

Το μνημόνιο ενάμισι χρόνο τώρα δεν έφερε καμία σωτηρία και βρισκόμαστε πάλι σχεδόν από την αρχή, να μας ζητούν ξανά να επιδείξουμε ...φιλότιμο. Για μια κατάρρευση για την οποία δεν φταίμε! Ακόμα και να πειστούμε και να θέλουμε, μπορούμε; Είναι θέμα συνειδητοποίησης από μένα τον αστό, ότι το πάρτι τέλειωσε και δεν μπορώ να ζω πια με λαμογιές ή αντίθετα πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι από εδώ και πέρα απειλείται η επιβίωσή μου κι όχι η καλοπέρασή μου και περνώντας την κόκκινη γραμμή, θα τους δαγκώσω σαν πληγωμένη αρκούδα;

...ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΜΑ!

Στον αντίποδα Το κίνημα των διαμαρτυρόμενων εκτός από έναν αναγκαίο γενικό ξεσηκωμό δεν προσφέρει καμία λύση. Να φύγει η κυβέρνηση και μετά τι; Να φύγουμε από το ευρώ, ξέρει κανείς από εμάς τι πραγματικά σημαίνει αυτό για τον καθένα μας στην πράξη! Ξέρουμε τις ακριβείς συνέπειες σε κάθε τομέα της ζωής μας; Το θέλουμε πραγματικά ή νομίζουμε ότι το θέλουμε επειδή δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει; Μήπως το θέλουμε απλώς από νοσταλγία και αντίδραση στη φτώχια μας κι όχι από επίγνωση του συμφέροντός μας; Τι θέλουμε να φύγουν ΟΛΟΙ οι πολιτικοί –σαν ιδέα μου αρέσει- αλλά και ποιον θα βάλετε να κυβερνάει την έρμη τη χώρα, εμένα; Και με ποιες διαδικασίες; Με ποιες δικές μου γνώσεις και εμπειρίες;

Σκούρα τα πράγματα. Δεν ξέρω τι να αποφασίσω. Ας με φωτίσει κάποιος!

Είμαι απογοητευμένος και αγανακτισμένος... διότι δεν ξέρω πια αν θα πρέπει να κάνω μπρος ή πίσω. Το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου. Να είμαι με τους διανοούμενους του Πανεπιστημίου Αθηνών επαυξημένους με ...Μίκη ή με τους άλλους 32 υπογράφοντες διανοούμενους; Ποια είναι η πιο ψύχραιμη και ώριμη ματιά, που μετά που θα κάτσει η σκόνη θα φανεί η πιο σωστή;

Είναι κα το άλλο δίλημμα που με τρώει: Να νικήσει ο Παναθηναϊκός στο final four ή ο Ολυμπιακός; Αφήστε τα, με τόσα διλήμματα δεν θα κοιμηθώ απόψε, εκτός κι αν το παίξω στα ζάρια...

Πρέπει τελικά στην πλατεία Συντάγματος να κατέβει και το μπλοκ των «εγκλωβισμένων»...

και οι blogger έχουν γενέθλια...

Σήμερα 4 Ιουνίου είναι η δική μου μέρα, όπως άλλωστε ο καθένας σας έχει τη δική του, καθώς έχω τα γενέθλιά μου. Χαίρομαι που τόσοι φίλοι με θυμήθηκαν κι επικοινώνησαν μαζί μου για να μου ευχηθούν κάτι.

Όχι αυτή τη μέρα δεν σκέφτομαι τη γέννησή μου, γιατί δεν τη ...θυμάμαι καν! Αυτό μπορεί να το θυμάται η μητέρα μου μόνο. Εγώ απλώς μένω έκθαμβος στο πέρασμα του χρόνου, που τόσο κυνικά έχει γράψει το 45 για μένα. Σαρανταπέντε ολόκληρα χρόνια ζω λοιπόν. Δεν είναι ούτε ένα, ούτε δύο. Άντε και στα ...πενήντα που θα είμαι κατά το ήμισυ αιωνόβιος! Είναι φυσικό με το που βλέπεις το στρόγγυλο νούμερο των γενεθλίων σου, να ανατρέχεις στο τέλος που φαντάζει κάπου στα 80 και να σκέφτεσαι πόσα χρόνια σου μένουν ακόμα κι εκεί αρχίζει ο πανικός. Για μένα λοιπόν απομένουν γύρω στα 30 χρόνια –αν όλα πάνε καλά- χρόνια όμως πιο δύσκολα από αυτά που ήδη έζησα, καθώς οι δυνάμεις μου αργά αλλά σταδιακά πέφτουν και η υγεία φυσιολογικά επιβαρύνεται. Η νιότη με τα καλά της αρχίζει να φαντάζει παρελθόν.

Η ζωή μου όμως μπροστά είμαι σίγουρος ότι έχει άλλους δρόμους και άλλες εμπειρίες που μέχρι τώρα δεν έζησα.

Θυμάμαι τον ψαλμό του Δαβίδ που λέει:

«τι είναι ο άνθρωπος για να θυμάσαι αυτόν..;»

και τον ψαλμό του Μωυσή που λέει:

«Το πρωί ανθίζει και παρακμάζει –ο άνθρωπος- το εσπέρας κόβεται και ξεραίνεται... διατρέχουμε τα χρόνια μας σαν μια σκέψη... Οι ημέρες της ζωής μας είναι 70 και σε υγεία 80 χρόνια, όμως και το μεγαλύτερο μέρος τους είναι κόπος και πόνος, επειδή γρήγορα περνάει κι εμείς πετάμε...»

Καλή συνέχεια σε όλους μας σ’ αυτό το διαστημικό ταξίδι...