Ο Ισμαήλ Κανταρέ ακύρωσε τη διάλεξή του στο ΜΜΑ

Πολλές μέρες τώρα το πολεμάω να χωνέψω τη στάση του Ισμαήλ Κανταρέ που αποφάσισε να μην έρθει στην Ελλάδα για την διάλεξη του που είχε προγραμματιστεί για τις 19 Απριλίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Σκέφτομαι πόσο άσχημα θα ένιωθα εγώ αν ήμουν αντίστοιχα προσκεκλημένος στα Τίρανα και συνέβαινε κάτι ανάλογο. Άφησα λίγες μέρες να περάσουν για να καταλαγιάσουν και τα δικά μου συναισθήματα για να μη μιλώ εν θερμώ σαν τον κο Κανταρέ, αλλά λυπάμαι κε Κανταρέ δεν μπορώ να σας δικαιολογήσω.

Αντέδρασε ως μέρος του προβλήματος κι όχι ως ων υπεράνω αυτού. Με την απόφασή του αυτή έγινε συνομιλητής των ανόητων υπερπατριωτών μας. Τους έδωσε αξία και φωνή. Νόμιζα ότι οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν την ψυχραιμία να στέκονται μεγαλόκαρδα και ώριμα, πάνω από όλες αυτές τις μίζερες ακρότητες που παρασέρνουν τις μάζες σε χειμάρρους υστερίας. Ή τουλάχιστον αυτούς τους πνευματικούς ανθρώπους θα εκτιμούσα εγώ. Πολίτες του κόσμου που ξέρουν να ξεχωρίζουν τις άναρθρες κραυγές πολεμοκάπηλων από τη φωνή του δίκιου που πρέπει να διαφυλαχτεί ή να αποδοθεί. Ο κος Κανταρέ λοιπόν δεν στάθηκε στο ύψος της φήμης του ως πνευματικός άνθρωπος της Αλβανίας. Ίσως στην ηλικία του τώρα πια, να έκανε ένα βήμα πίσω στο σκοτεινό παρελθόν του που όψιμα αποκήρυξε, ταξιδεύοντας περισσότερο ως Αλβανός, παρά ως λογοτέχνης. Ελπίζω τουλάχιστον η νέα γενιά της Αλβανίας να βγάλει πνευματικούς ανθρώπους απαλλαγμένους από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.

ΟΙ υπεύθυνοι του Μεγάρου Μουσικής καλά έκαναν και προσπάθησαν να τον μεταπείσουν κρατώντας αποστάσεις για να μη ρίξουν λάδι στη φωτιά. Εμείς όμως μπορούμε άνετα να εκφράσουμε τη γνώμη μας ως πολίτες που σε κάποιο βαθμό απηχούμε την κοινή γνώμη. Αυτή τουλάχιστον που γνώριζε το γεγονός πριν αλλά και μετά την ακύρωση κι όχι αυτή που ασχολείται με αρτίστες τύπου Τζούλια.

Η απορία μας λοιπόν –ως Ελληνικό κοινό- παραμένει:

1. Τι μπορεί να σημαίνει σ’ αυτή την περίπτωση το «...αλλά εκτιμώ ότι μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα... η επίσκεψή μου θα ήταν άκαιρη». Τι ακριβώς μετέτρεψε την προγραμματισμένη του –έγκαιρη- επίσκεψη σε άκαιρη;

2. Μήπως δόθηκε σε κάποιον η εντύπωση ότι οι ανόητες κραυγές ενός κοπαδιού λιμενικών αντιπροσωπεύουν τη φωνή του μέσου Έλληνα ή ότι αυτές απηχούσαν τη βούληση της Ελληνικής κυβέρνησης που σ’ αυτή την περίπτωση θα τις αποδέχτονταν δια της συγκαλύψεως;

3. Μήπως νομίζει ο κος Κανταρέ ότι τώρα έδωσε ένα καλό μάθημα στην ομάδα των λιμενικών οι οποίοι τα έβαψαν μαύρα που δεν ήρθε στην Αθήνα, ή μήπως έτσι νομίζει ότι «τιμώρησε» όλη την Ελλάδα συλλήβδην!!!

4. Τέλος μήπως νομίζει ο κος Κανταρέ ότι έτσι πρόσφερε καλές υπηρεσίες στον τόπο του; Μόνο αν προτίθεται να βάλει υποψηφιότητα στις εκλογές θα μπορούσε να έχει κάποιο προσωπικό όφελος. Η μικρή χώρα του χρειάζεται εμβληματικές μορφές μέσα στην παγκόσμια κοινότητα. Ανθρώπους που επιβάλλουν το σεβασμό με την πολιτεία και το έργο τους για να μπορέσουν να την αντιπροσωπεύσουν διαφημίζοντάς την, στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας.

Ο κος Κανταρέ έχει αναμφισβήτητα το δικαίωμα να επιλέξει αν θα έρθει ή αν δεν θα έρθει στην Αθήνα. Η άκομψη όμως συμπεριφορά απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία τον κατεβάζει από το βάθρο. Ίσως ακόμα μας δείχνει μια πλευρά του, που μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τις προσδοκίες μας από αυτόν.