Σήμερα είχαμε μια ωραία μέρα. Είναι άνοιξη, οι παπαρούνες βγαίνουν και κοκκινίζουν την ήδη πράσινη φύση. Ο ήλιος μας τιμά δεόντος. Ας αφήσουμε το ΔΝΤ να κάνει τη δουλειά του, ότι είναι να γίνει θα γίνει. Ζήσαμε τόσα χρόνια με δανεικά ατιμώρητοι. Έχουμε κρίση ηθικής μας λένε. Όλοι δυστυχώς δικαιολογούμε τις παραβατικές συμπεριφορές μας με κάποιες προφάσεις που ισχύουν για εμάς κι όχι για τους άλλους. Έτσι ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό να ζούμε με τις επιδοτήσεις των άλλων που θεωρήσαμε κουτόφραγκους, χωρίς να έρθει η ώρα να πληρώσουμε. Στη Θεσσαλία μόλις αυτή την εβδομάδα αποκαλύφτηκε ΄τι τουλάχιστον 500 αγρότες έπαιρναν συγχρόως τρεις επιδοτήσεις χωρίς να το δικαιούνται!!! Τώρα οι άλλοι δεν μας πιστεύουν και μας λένε ότι θα μας παρακολουθούν αν αυτή τη φορά θα κάνουμε όσα υποσχόμαστε και μετά θα μας δίνουν. Άδικο έχουν οι άνθρωποι; Προσωπικά δεν μου αρέσει, αλλά κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση τους. Ως εδώ, τέρμα η μεμψιμοιρία και η κατάθλιψη. Καλά θα ήταν να βάλουμε μυαλό μόνοι μας, αλλά αν δεν μπορούμε, αν είμαστε επιρρεπείς στην ανήθικη ανευθυνότητα, ας αφήσουμε τους άλλους να μας βοηθήσουν να βάλουμε μυαλό να διορθωθούμε και να νοικοκυρευτούμε. Εκτός από αυτό το μάθημα άλλο λόγο δεν έχουμε να κοιτάμε πίσω. Ας κοιτάξουμε μπροστά. Να τα βγάλουμε πέρα με αισιοδοξία, με όσο μπορούμε λιγώτερες απώλειες ο καθένας μας, ελπίζοντας ότι σε δύο, τρία χρόνια θα έχουμε ένα πιο σταθερό και προβλέψιμο δρόμο μπροστά μας για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας σ' αυτό τον τόπο.
Τώρα σας παρακαλώ τα μάτια σας μόνο στις παπαρούνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου