Βιβλιοφαγικές εξομολογήσεις

Αυτό τον καιρό τον περνώ σε περισυλλογή μέσα στη θερινή ραστώνη.

Ακούω μουσική όλη την ημέρα, δουλεύοντας στο γραφείο μου και κυρίως μπροστά στον υπολογιστή μου.

Σαν τη μέλισσα το λίγο χρόνο που μου απομένει, ψάχνω ποιο από τα χόμπι μου να πιάσω πρώτο.

ΑΚΟΥΩ ΜΟΥΣΙΚΗ

Την προηγούμενη εβδομάδα προσπαθούσα να ανανεώσω τα μουσικά μου ακούσματα. Κάπου ένιωσα έναν κορεσμό από τα 4.708 μουσικά κομμάτια του iTunes μου! Έκανα λοιπόν μια συλλογή 24 γαλλικών τραγουδιών που την ονόμασα απλώς καλοκαίρι 2011 και την ακούω όλη την ημέρα. Un jour viendra, une histoire d’ amour, bravo tu as gagne, c’est un beau roman, bravo monsieur le monde κτλ. Να μη σας πω δε, ότι αυτή την ώρα που γράφω παράλληλα κατεβάζω μουσική των bon Jovi που ως παλιός, αγνοούσα. Ενημερώνομαι λοιπόν και από τα εκτός ηλικίας μου γούστα.

Η ζέστη με πολιορκεί, αλλά δίπλα στο ανεμιστηράκι μου κάνω ότι δεν καταλαβαίνω και την αγνοώ επιδεικτικά και πεισματικά.

ΓΡΑΦΩ

Έπειτα έχω να γράψω κάποια άρθρα, κάποιες ιδέες ποιημάτων και ενός διηγήματος που γυρίζει στο κεφάλι μου, αλλά πάντα νιώθω ανέτοιμος να ξεκινήσω.

Έχω και κάποιες ιδέες για δύο τουλάχιστον τραγούδια αυτή την εποχή, αλλά μάλλον έχουν κολλήσει στη ζέστη δεν τα βλέπω να προχωρούν. Το στουντιάκι μου αρχίζει να σκονίζεται, η κιθάρα μου το ίδιο. Μόνο το σαξόφωνό μου ξεσκόνισα τελευταία!

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Ο αθλητισμός αναβάλλεται για ένα μήνα ακόμα που οι ζέστες δημιουργούν λιποθυμικά επεισόδια, τουλάχιστον για την ηλικία μου.  Το αγαπημένο μου μπάσκετ ας με περιμένει ένα μήνα μετά. Έχω βαλθεί μάλιστα τον τελευταίο χρόνο να μάθω και τένις και δεν τα πηγαίνω και άσχημα.

ΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟΣ

Το μπιλλιάρδο θέλει γερό ξεσκόνισμα αλλά όχι και η από κάτω του μακέτα που προχωράει αργά και σταθερά. Πειραματίζομαι πολύ με το βουνό, με διάφορα υλικά. Δεν θα αργήσω να σας τα δείξω.

ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΙΑ

    Αυτό που σήμερα ήθελα να συμμεριστώ μαζί σας είναι το βιβλιοφαγικό μου χόμπυ. Ε λοιπόν σήμερα κατέβασα ΔΩΡΕΑΝ -free download- γύρω στα 30 βιβλία που ήθελα να έχω στη βιβλιοθήκη μου, αλλά δυστυχώς μου έλειπαν...

Πρέπει να σας πω ότι παιδιόθεν ήμουν βιβλιοφάγος. Πάντα μου έτρεχαν τα σάλια έξω από τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων της Λάρισας, αλλά ελλείψει ρευστού, ξεκοκάλιζα τη Δημόσια βιβλιοθήκη Λάρισας. Εκεί έπρεπε να δανείζομαι κάθε φορά από δύο βιβλία, αλλά επειδή ήμουν άπληστος ζητούσα και μου έδιναν περισσότερα. Τα έπαιρνα πέντε-πέντε. Τα έκρυβα μάλιστα ανάμεσα στα σχολικά για να μη τα δει η μαμά, που είχε μια μανία να τα ελέγχει... Παλιές ιστορίες αυτές.

    Τέλος πάντων έχω πολλά βιβλία θα έλεγα, αλλά όχι τόσα ώστε να με χαρακτηρίζουν ως καλό βιβλιοφάγο. Γι’ αυτό φταίει λοιπόν η Δημόσια Βιβλιοθήκη Λάρισας, καθώς τα διάβαζα από εκεί και τα επέστρεφα βεβαίως. Όταν έγινα φοιτητής, πιο ελεύθερος πια, σύχναζα στα γνωστά φτηνά βιβλιοπωλεία ή ξεδιάλεγα από τα καροτσάκι και τους πάγκους των πεζοδρομίων εκεί γύρω στη Μελενίκου, την Καμάρα και τη Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη.

    Τα τελευταία χρόνια όμως σταμάτησα να αγοράζω βιβλία, καθώς έβλεπα τα eBook να πλησιάζουν και περίμενα πεισματικά. Αυτό που λέω καταλαβαίνω ότι είναι ύβρις για τη συνομοταξία των βιβλιοφάγων, που κινδυνεύω να με πετάξουν έξω από το κλαμπ τους κλοτσηδόν! Ξέρετε βέβαια ότι οι βιβλιοφάγοι είναι ερωτευμένοι με το υλικό βιβλίο. Θέλουν να μυρίζουν χαρτί, να το χαϊδεύουν, να το σημειώνουν, να το τσαλακώνουν κοκ. Συγχωρέστε με συνάδελφοι, αν θέλετε σας επιστρέφω και την ταυτότητα μέλους... Στην αρχή ήμουν κι εγώ έτσι. Όμως έχω μάθει να μην κολλάω ποτέ σε τίποτα. Έχω πετάξει από πάνω μου όλες τις υποκειμενικές φοβίες και εμμονές. Προτιμώ την πρακτική πραγματικότητα, από το ρομαντικό όνειρο. Προτιμώ να έχω όλη τη βιβλιοθήκη μου μαζί μου μέσα σε ένα φλασάκι, ή  απλώς στο laptop μου, για να μην πω τίποτα για το smartphone μου, και να τα διαβάζω όποια ώρα μου καπνίσει  -όχι δεν καπνίζω, είμαι αντικαπνιστής- κι όπου βρίσκομαι. Τελευταία τα ανέβασα και στα σύννεφα cloud storage, ώστε να μη μου λείψουν σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου, ακόμα κι αν ξεχάσω, χάσω ή μου κλέψουν το φλασάκι μου, το κομπιουτεράκι μου ή το τηλεφωνάκι μου! Δεν καταλαβαίνω γιατί να μη με ενδιαφέρει η πρακτική! Οι βιβλιοθήκες μου αναστέναζαν. Ανησυχούσα αν βαστάνε περισσότερα βιβλία και κάθε τόσο επιθεωρούσα τα ράφια που έκαναν καμπύλες κάτω από το βάρος τους, ευχόμενος να αντέξουν και να μη σπάσουν. Κάθε τόσο ήθελαν ξεσκόνισμα και κάθε που έβγαζα ένα έπρεπε να το βγάλω έξω για να φυσήξω όλη τη σκόνη που είχε μαζέψει από πάνω. Για αγορά νέων βιβλιοθηκών ούτε λόγος, μόνο όταν κερδίσω το λόττο που ποτέ δεν έχω αγοράσει. 

   Τώρα άρχισαν και οι Έλληνες εκδότες να ξυπνούν μετά την καθίζηση των εσόδων τους και την έλευση του iPad. Φιλοδοξώ να πάρω κι εγώ ένα τέτοιο, μετά το Σεπτέμβρη σίγουρα που θα βγει το νέο μοντέλο κι ελπίζω πριν από το ...2013, καθώς χρήματα δεν περισσεύουν για τέτοιες αγορές προς το παρών... Ναι, ναι είμαι και λίγο γκατζετάκιας, το παραδέχομαι, όχι όμως πολύ. Εννοώ ότι δεν με ενδιαφέρει τόσο το μηχάνημα γκάτζετ, αλλά η δουλειά μου που κάνω με αυτό.

Εξηγούμαι: Εμείς οι βιβλιοφάγοι τα βιβλία τα έχουμε απλωμένα στις βιβλιοθήκες μας και τα επιδεικνύουμε στον εαυτό μας ή στους άλλους με περισσή ματαιοδοξία, χαϊδεύοντάς τα με τα μάτια μας με μια ηδονοθηρική διάθεση.  Το είδα στον εαυτό μου και το μίσησα! Τα βιβλία έχουν αξία για το περιεχόμενό τους και μόνο. Το υλικό τους κάνει μόνο για προσάναμμα, δεν προσφέρει τίποτα άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα γκάτζετ. Έχω ένα iPhone, ένα MacBook κι ένα iMac –στο οποίο σας γράφω τώρα- μου αρέσουν τα χαίρομαι να τα βλέπω, αλλά κυρίως μου αρέσει που γύρω τους έχω οργανώσει αποδοτικά τη ζωή μου. Γράφω, διαβάζω, ερευνώ, ψυχαγωγούμαι... κι αυτό έχει κυρίως αξία! Μπορεί να πει κανείς ότι είμαι κολλημένος στο κομπιούτερ μου. Είναι μια υπεραπλουστευτική ματιά. Είναι άλλο να γράφω στο κομπιούτερ κι άλλο να διαβάζω στο κομπιούτερ. Αν με έβλεπες να γράφω στη γραφομηχανή –είχα την π.κ. εποχή (=προ κομπιούτερ) μία- και μετά να διαβάζω ένα βιβλίο και μετά μια εφημερίδα ή περιοδικό στην πολυθρόνα μου δεν θα έλεγες το ίδιο. Απλώς τώρα τα κάνω όλα αυτά με το κομπιούτερ μου. Αν τα προηγούμενα τα έκανα με τα ακουστικά από το στερεοφωνικό μου θα ήταν άλλο. Τώρα κι αυτό το κάνω με το κομπιούτερ μου! Πιο σύγχρονα, άνετα, αποδοτικά και οικονομικά –όλα σε ένα-! Ας πάψουμε πια τις υστερίες του χαρτιού που πρέπει να μυρίζει... Πριν από το χαρτί είχαν πάπυρο και τότε κάποιοι ρομαντικοί θα είχαν το ίδιο πρόβλημα με το βιομηχανοποιημένο χαρτί, έναντι του φυσικού παπύρου ή ακόμα και της περγαμηνής. Κάποτε χαράζαμε σε επιφάνειες γράφοντας, μετά «ζωγραφίζαμε» με κάρβουνο, πήγαμε στους κοντυλοφόρους και τις πένες από όπου μεταπηδήσαμε στα μισητά μολύβια και στυλό. Τώρα όλα αυτά τα μέχρι τότε μισητά έγιναν αντίκες και ρομαντικές ξεχασμένες αγάπες ενόψει της γραφομηχανής πριν από μερικές δεκαετίες και του κομπιούτερ-διαβόλου σήμερα. Σε λίγο που θα έχουμε φωνητική γραφή, μάλλον τα πληκτρολόγια των κομπιούτερ θα τα κάνουν συλλογή οι φετιχιστές! ας τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Συναίσθημα είναι και τίποτα άλλο. Δεν λέω, αν εσένα αυτό το συναίσθημα σου λέει κάτι, απόλαυσέ το, αλλά μη με πρήζεις με εξορκισμούς του ψυχρού σύγχρονου, έναντι του αγνού και πιο ανθρώπινου παλιού...

    Σήμερα λοιπόν το χάρηκα. Μπήκα στο free-ebook.gr και ξεδιάλεξα καμιά τριανταριά βιβλία που τα πήρα τζάμπα και γέμισα τα ράφια της ηλεκτρονικής μου βιβλιοθήκης. Με  backup  σε τέσσερα διαφορετικά σημεία, μηδενίζω την πιθανότητα να τα χάσω όλα μαζί. Είχα την ίδια χαρά με τότε που έβγαινα στα πεζοδρόμια και διάλεγα βιβλία από τους πάγκους των πλανόδιων. Φυσικά δεν τα κατέβασα μόνο για να γεμίσω την ηλεκτρονική μου βιβλιοθήκη που αριθμεί ήδη γύρω στα 900 βιβλία. Ένα, ένα φιλοδοξώ να τα διαβάσω μέσα στο επόμενο διάστημα, αν και μερικά από αυτά τα είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια στην χάρτινη έκδοσή τους.  

    Πριν από ένα μήνα όμως είχα τη χαρά να αγοράσω το πρώτο μου ηλεκτρονικό βιβλίο. Περίμενα ανυπόμονα πότε θα διάβαζα το πρώτο βιβλίο της Doris Lessing. Με το που το διέθεσε ηλεκτρονικά ο Καστανιώτης, το αγόρασα και τώρα το διαβάζω λίγο, λίγο. Δεν μου έλειψε καθόλου το χαρτί, απεναντίας. Επιπλέον γύρω στα 11€ που το αγόρασα βγήκα και οικονομικά κερδισμένος. Είτε είμαι στο γραφείο μου στο iMac, είτε έξω στο macBook, είτε σε ταξίδι με το iPhone. Φυσικά το iPhone έχει μικρή οθόνη για διάβασμα βιβλίου, αλλά δεν είναι λίγο να έχεις 100 βιβλία στο κινητό σου να σε περιμένουν να τα διαβάσεις, με το σελιδοδείκτη εκεί που έμεινες την προηγούμενη φορά. Φυσικά όταν καταφέρω να πάρω το iPad αυτό το πρόβλημα θα διορθωθεί. Διβλέπω ότι από δω και πέρα οι εκδότες θα αρχίσουν να βγάζουν μαζί με τη χάρτινη έκδοση και την ηλεκτρονική σε όλα τους τα βιβλία.

    Βλέπετε με τι χαίρεται ο κόσμος! Με τι χαίρονται μερικοί σαν εμένα. Τι να κάνουμε, είμαι κι εγώ ένα βιβλιοφαγικό όν! Φέτος δεν βλέπω θάλασσα, έχω καταργήσει εδώ και πολλά χρόνια την τηλεόραση, αλλά έχω κι εγώ τις δικές μου αδυναμίες. Ας μου τις συγχωρήσετε!

Δικός σας

Αλκαίος