Στα θετικά του καλοκαιρινού μου ημερολογίου, η βελτίωση των εργαλείων του blogger της google, που μέχρι τώρα ήταν απαράδεκτα. Μπορώ να πω ότι μου έλυσαν τα χέρια. Είναι τώρα πια πιο εύκολο να βλέπεις αυτό που έγραψες στο παράθυρό σου. Μέχρι τώρα δεν μεγάλωνε κι έβλεπες μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του κειμένου σου. Καλή προεπισκόπηση -έχει ακόμα κάποια προβληματάκια- πιο εύκολη η δημοσίευση φωτογραφιών. Τώρα πια δεν ειναι μαρτύριο το ανέβασμα της καθημερινής μου ανάρτησης.
Αυτό συνδυασμένο και με την αναβάθμιση του λειτουργικού των macintosh από την Apple, ήταν μια καλή έκπληξη. Το νέο λειτουργικό των Macintosh από 10.6 έγινε 10.7 κι από leopard έγινε Lion. Ευχάριστο περιβάλλον εργασίας, ευκολίες στο χειρισμό ειδικά με touchpad -trackpad- δίνει την αίσθηση ότι δουλεύεις σε iPhone ή iPad. Φαίνεται ότι η Apple στοχεύει σε σταδιακή εξομοίωση αυτών των λειτουργικών και ίσως ενοποίηση αυτών των διαφορετικών μέχρι τώρα μηχανημάτων. Στις βελτιώσεις περιλαμβάνεται η αυτόματη αποθήκευση -save- του κειμένου που γράφεις. Εργασία σε full screen mode, εύκολη πρόσβαση στα applications προγράμματα που διαθέτεις- και γύρισμα σελίδων, καθάρισμα οθόνης, προβολή όλων των ανοιχτών προγραμμάτων κτλ με μια κίνηση στο trackpad, όπως στο ipad. Ακόμα πιο όμορφες φωτογραφίες για wallpaper και σχεδιασμού της ατζέντας τηλεφώνων, του καθημερινού ημερολογίου, του προγράμματος mail κ.α.
Από Σεπτέμβρη περιμένουμε και το νέο λειτουργικό για τα iPhone/iPad, καθώς και το iCloud, όπου κάποια βασικά στοιχεία σου πχ. οι διευθύνσεις/τελέφωνα, η λίστα με τις ιστοσελίδες που έχεις επιλέξει, φωτό και μουσική, applications και eBooks, μπορούν να αποθηκεύονται στο διαδίκτυο και έτσι να έχεις πρόσβαση σ’ αυτά από οποιοδήποτε κομπιούτερ κι από οποιαδήποτε πόλη/χώρα κι αν βρίσκεσαι... Αυτή η υπηρεσία θα είναι δωρεάν για έναν αριθμό Gb και για περισσότερα θα έχει ένα μικρό κόστος ανά έτος.
Ενδιαφέρουσες εξελίξεις, διευκολύνουν τη ζωή μας αλλά πολύ γρήγορα. Αλλαγές που γίνονται προτού η προηγούμενη κατάσταση προλάβει να ωριμάσει. Δεν ξέρω πού οδηγούν όλα αυτά. Είμαστε τρελοί σαν ανθρωπότητα που καβαλήσαμε το όχημα μη μπορώντας να σταματήσουμε την τάση να πατάμε συνεχώς το γκάζι στο τέρμα. Φυσικό δεν είναι -δεν ξέρω πώς και πότε- κάποια στιγμή να διαλυθεί όλο το ... σκάφος μας μη αντέχοντας άλλο σ’ αυτή την τρελή κούρσα; Όλο και κάποιο όριο αντοχής θα πρέπει να υπάρχει στο σύστημα. Όλο και κάποιο ύψος -κόκκινη γραμμή υπάρχει πάντα για τους Ίκαρους που ανεβαίνουν προς τον ήλιο γοητευμένοι και κατά συνέπεια υπνωτισμένοι. Τα αερόστατα ξέρετε από ένα ύψος και πέρα σκάζουν, αν δεν έχεις την αυτοπειθαρχία να αποφασίσεις να σταματήσεις την αχόρταγη πείνα σου για ανύψωσή... Αυτά είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μου και νομίζω ότι είναι νομοτελειακά βέβαια.
Βάζω όμως τελεία και κοιτάζω το παρών, δεν έχω άλλη επιλογή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου