Χάνονται τα έρμα τα κιλά;

Εκτός από το να ακούω μουσική, κάνω κι άλλα σπουδαία πράγματα, όπως το να... χάνω κιλά. Ναι αν και έχω ύψος 1.73 μόνο, πρέπει να είμαι 73 κιλά, λένε οι ειδικοί... Εγώ λόγο δεκαετίας 40 έφτασα τα 88 και στα πρόθυρα των 90!!! χτύπησα συναγερμό. Έμεινα στα 88-87 κιλά για πολύ καιρό. Δεν έπεφτα όμως. Έτσι αποφάσισα το αδιανόητο: Δίαιτα! Όχι ποτέ μου δεν ακολούθησα συγκεκριμένη στυλιζαρισμένη δίαιτα και δεν μου αρέσει να το κάνω. Απλώς αγόρασα με δύο ευρώ ένα θερμιδομετρητή και υπολόγισα πόσα καύσιμα θέλει αυτό το έρμο το κορμί για να λειτουργήσει. Στην αρχή και για δύο μήνες επέλεξα να είμαι απλώς κάτω από 2.000 θερμίδες ημερησίως. Δεν είδα όμως αποτέλεσμα κι έπεσα κι άλλο. Σταδιακά από τις 1.800 που νόμιζα ότι θα με έκαναν ultra slim, αναγκάστηκα να κάνω εκπτώσεις στις 1.500. Εδώ ναι άρχισα να χάνω κάνα κιλό το μήνα! Έτσι κατέληξα στα μεγάλα μέσα. έσφιξα τα δόντια και τη ζώνη και αποφάσισα τις 1.200 θερμίδες. Μάλιστα τώρα χάνω περίπου ένα κιλό στις δέκα μέρες. Έχω πέσει ήδη κάτω από τα 80. Από τα 79,5 που είμαι τώρα, πρώτος στόχος είναι τα 78. Όταν αυτός επιτευχθεί, θα βάλω πλώρη για τα 75 αλλά χαλαρά και σε βάθος χρόνου, χωρίς να πιέζομαι και να βιάζομαι. Απλώς θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια να μη ξανανέβω πάνω από τα 78.

Παιδιά ένα μυστικό για μένα -καθώς ο ψυχολογικός τομέας είναι αυτός που παίζει πρωτεύοντα ρόλο- ήταν τους πρώτους μήνες να κάνω δουλειά υποδομής. Δηλαδή όχι να χάσω κιλά, αλλά να εμπνεύσω στον εαυτό μου τη νοοτροπια, να μη τρώει ό,τι βρει μπροστά του, ότι δεν χρειάζεται να φάει δυο πιάτα μέχρι κορεσμού. Αρκεί το ένα. Ναι και στα γλυκά αλλά όχι συνέχεια και μικρές ποσότητες φτάνουν για να γλυκαθείς. Κατάλαβα συμβουλευόμενος τον θερμιδομετρητή, ότι μπορεί να πρόσεχα να μη τρώω πολύ, αλλά κάτι λίγο που επέτρεψα στον εαυτό μου μπορεί να χαλούσε όλη την προσπάθεια, επειδή αυτό το κάτι λίγο, ήταν θερμιδική βόμβα. Ε βέβαια μπορεί να πεινάς όλη την ημέρα και να πεις: Ε, ας φάω αυτό το μικρό σοκολατένιο γλυκάκι, πόσες θερμίδες να έχει! Κι αυτό το χαμένο μπορεί να έχει τη θερμιδική αξία ενός πλούσιου γεύματος που εσύ προηγουμένως απέφυγες με πολλή προσπάθεια... Έπειτα τα κιλά δεν πέφτουν, εσύ απογοητεύεσαι κι αρχίζεις να λες ότι δεν γίνεται τίποτα ό,τι και να κάνεις... Μου άρεσε το τυρί με το φαγητό, αλλά μπορώ και χωρίς αυτό, έτρωγα τρεις φέτες ψωμί αλλά τα καταφέρνω και με μία, μου άρεσαν οι τηγανητές πατάτες με κάθε γεύμα, αλλά τώρα τρώω λίγες, μετρημένες. Βλέπετε δεν λιμοκτονώ, απλώς αυτοπεριορίζομαι.

       Έπειτα με βοήθησε η συνεχής και πολύ σταδιακή πρόοδος. Αν ξεκινούσα από την αρχή να στοχεύω τις 1.200 θερμίδες, θα τα παρατούσα σίγουρα μετά την πρώτη εβδομάδα. Όταν όμως εμπεδώνονταν το ένα σκαλοπάτι, προχωρούσα στο άλλο. Αυτό όμως θέλει επιμονή και υπομονή. Διότι για μήνες βλέπεις τη ζυγαριά να μην υποχωρεί και σου ‘ρχεται να τα παρατήσεις. Όμως όχι η δουλειά υποδομής είναι αυτή που έχει αξία και είναι μια κατάκτηση πάνω στην οποία θα επέλθει η μετέπειτα μείωση του αποθηκευμένου λίπους και η οποία θα είναι μόνιμη, καθώς θα έχει και τη συναίνεση της θέλησής σου. Το θέμα εκτός από αισθητικής, είναι και υγείας. Γιατί να κουβαλάμε κάθε μέρα, τόσα κιλά, γιατί να κουράζουμε την καρδιά με τόσο πάχος γύρω της! Οικονομία και στο φαγητό, οικονομία και στα ρούχα που αλλιώς θα έπρεπε να αγοράσω καινούργια, στα νέα μου μέτρα, ή κιλά αν προτιμάτε.

Όσο για τη γυμναστική, εγώ την είδα πιο πολύ σαν συμπλήρωμα της δίαιτας, παρά σαν αυτούσιο μέσο αδυνατίσματος. Παιδεύεσαι πολύ και χάνεις πολύ λίγο. Τόσο που μερικές φορές δεν έχει πρακτική σημασία. Όταν χάνονται αρκετά κιλά, χρειάζεται σίγουρα η σύσφιξη για να μην κρεμάσει το χαλαρό δέρμα. Αλλά πιο πολύ η γυμναστική μου χρειάζεται για την ευεξία που μου χαρίζει και τη φυσική μου κατάσταση, που με τη σειρά τους δίνουν μια άλλη ποιότητα ζωής και άμεσα αλλά και έμμεσα, μέσω της βελτίωσης της υγείας. 

Εγώ δεν είμαι των διακοποδάνειων ή της διακοποδίαιτας! Πιστεύω σε ένα πιο ισορροπημένο τρόπο ζωής γενικώτερα που πρέπει να επιβάλλουμε στον εαυτό μας, του το οφείλουμε.