Αν έλεγαν "επτωχεύσαμεν", υποθέτω ότι θα έπρεπε να κλάψω. Μα έβαλαν μπροστά αυτό το "επιλεκτικο-" και δεν ξέρω πια τι να κάνω. Να κλάψω ή να γελάσω.
Απευθυνθείτε φίλοι μου σε άλλο blog για την ενημέρωσή σας. Εγώ δεν είμαι σε θέση δυστυχώς να σας/με προσφέρω ενημέρωση στο θέμα. Απλώς δεν ξέρω!
Έψαξα, διάβασα μα δεν φωτίστηκα καθόλου. Όλοι μουδιασμένοι και λίγο μιλάνε, πράγμα σπάνιο και κατά συνέπεια ύποπτο. Αυτό το "επιλεκτικο-" είναι μια ακόμα στάχτη στα μάτια μας από τους πολιτικούς ή είναι όντως μια -για πρώτη φορά- έξυπνη κατάκτηση; Οι απόψεις διίστανται. Δεν έχω άλλη επιλογή από το να περιμένω/ουμε, να "κάτσει η σκόνη". Ή ίσως να μας έρθει ο λογαριασμός που λέει πάντα αλήθεια με τα ψυχρά του νούμερα.
Το επιλέξαμε ή απλώς φίλοι μου εμπλέξαμε; Μάλλον δεν το επιλέξαμε εμείς αλλά άλλοι επίλεκτοι φίλοι το επέλεξαν για μας... Εμείς αν θυμάμαι καλά διότι η επιλεκτική μνήμη μου δεν με βοηθάει πολύ, μόλις πριν από λίγες εβδομάδες επιλέξαμε μεσοπρόθεσμης λύσης επιλογή και τώρα οι πατρόνες μας επέλεξαν να μας πτωχεύσουν βραχυπρόθεσμα, πολιτισμένα και μοντέρνα! Έτσι κλαίμε πτωχοί και πένητες, την όψιμη πτωχείαν μας που διακαώς προσπαθούσαμε να αποφύγομεν πουλώντας τα λίγα ρούχα που φορούσαμε... και δεν έμεινε ούτε καν ο ιματισμός μας για να του βάλουν κλήρο.
Εδώ ο Νταλλάρας τραγουδάει τον ύμνο της επιλεκτικής χρεοκοπίας |
Αρχικά επιλέξαμε να ήμαστε πτωχοί το ήθος, έπειτα και κατά συνέπεια επτωχεύσαμε τη διανοία και εσχάτως επέλεξαν οι κηδεμόνες μας, αντί ημών που κλαυθμηρίζαμε θρηνώντας, την επιλογήν της επιλεκτικής χρεοκοπίας. Επιλέγοντας -αν καταλαβαίνω καλά- να θυσιάσουν την Ιφιγένεια, καθησυχάζοντας την οργήν του όχλου διά τας ημών αδυναμίας να δεχθώμεν άνεμον εις τα μαραμένα ιστία μας.
Εαν ηδυνάμεθα θα επιλέγαμεν μεθύσκοντα πλουτισμόν, αλλά... Επιλέξαμεν οι ανεπίλημτοι, επιλογήν ανεπανάληπτην: Επιλεκτικήν πτώχευσιν, ενώ πτωχοί ήμαστε πάντα. Συρθήκαμε όμως στην επιλογίν της επιλεκτικής χρεοκοπίας, που ποτέ δεν είχαμε επιλέξει, επιλέγοντας ουσιαστικά σε ένα πνεύμα επιλεκτικής κώφωσης και με τη βοήθεια της επιλεκτικής μνήμης μας να σπρωχτούμε από τα αφεντικά που επιλέξαμε, σε μια λύση που δεν επιλέξαμε ποτέ.
Επιλογικά κοινώς πτωχεύσαμε οι πτωχοί, επιλέγοντας στον καθρέπτην να εμφανιζόμαστε με πορφύραν και στους δανειστές με ράκη. Στα επιλεγόμενα θα γράψουν για εμάς "οι επιλέξαντες επιλεκτικίν μνήμιν και επιλεκτικόν αλλά όχι επίλεκτον θάνατον"!
Ο τίτλος σου είναι πολύ καλός και θα ταίριαζε σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας. Η ουσία πιστεύω είναι ότι μάλλον ευτυχώς επιλεκτικοεπτωχευσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να αποδειχτεί στη συνέχεια ότι ευτυχώς... Προσωπικά δεν ξέρω και δεν παίρνω θέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "δυστυχώς" απλώς αναφέρεται στο Τρικούπιο "δυστυχώς επτωχεύσαμεν".