Ας θρηνήσει κάποιος
για τα τριάντα κορμιά που έπεσαν σήμερα
στης Συρίας τους δρόμους
για ένα δίκιο σήμερα
κι ένα ελεύθερο αύριο.
Ας θρηνήσει κάποιος
για της Αιγύπτου τα κορμιά
που στοιβάχτηκαν στην Ταχρίρ
για της αδικίας τους μαχητές
της καταπίεσης εχθρούς
για τις μάνες που απέμειναν
μέσα από μιαν αδιάκοπη νύχτα
να περιμένουν το ξημέρωμα
Ας θρηνήσει κάποιος
για του Μουαμάρ τους νεκρούς
καλούς και κακούς
Χριστιάνους και Μουσλιμάνους
σωρούς ξεχασμένων γυναικών βλαστάρια
που θέρισε ο θάνατος
στο κυνήγι της ελπίδας.
Εραστών ζωής
ηρώον στήστε!
Καλό το ποίημα που δείχνει ευαισθησία σε κοινωνικά θέματα και δη εξωτερικού. Λίγοι ασχολούνται και παρακολουθούν τα θέματα αυτά στα blogs.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχες να βάλεις ποίημα από κάποιο φθινόπωρο και το ποίημα ήταν για φθινόπωρο αν θυμάμαι.
Απορροφημένοι από τα δικά μας προβλήματα, μου κάνει τόσο εντύπωση ότι κανείς δεν νοιάζεται για τα χιλιάδες πλέον κορμιά που μαζεύουν στη Συρία από τις σφαίρες στρατού-αστυνομίας, που ρίχνουν στο ψαχνό ανενδοίαστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε κι εμείς προβλήματα.... αλλά συγκρίνονται;
Βέβαια εκείνοι είναι οι κακοί μουσουμάνοι που στο βάθος μας πιστεύουμε ότι δεν έχουν δικαίωμα στην ελευθερία. Μουσουλμάνοι είναι ας πρόσεχαν... σκεφτόμαστε! Μαθημένοι είναι αυτοί. Άλλωστε καλύτερα υπό δικτατορίσκους και να ελέγχονται από τη Δύση παρά ελεύθεροι και να ελέγχονται από τα θρησκευτικά κέντρα του Ισλάμ!
Ναι πριν από δύο φθινόπωρα είχα δημοσιεύσει μέρος μιας συλλογής μου ποιητικού ημερολογίου, αλλά είδα ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε και δεν το ξανάκανα. Απλώς τώρα δεν είχα τι άλλο να πω για την υποβαθμισμένη στην Ελληνική τουλάχιστον δημοσιότητα Αραβική άνοιξη.
Χαίρομαι που κάποιος το πρόσεξε.
Δεν ξέρω αν έκανες καλά που με ενθάρρυνες διότι κινδυνεύεις τρέφοντας την ποιητική μου ματαιοδοξία να σε φλομώσω στα... ποιήματα!