Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Η Ελλάδα σώθηκε(;)!!!

Σωθήκαμε, σωθήκαμεεεε!!!
Σήμερα πρέπει να βγούμε με τις σημαίες στους δρόμους.
Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα που πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία μας. Θα πρέπει να καθιερωθεί ως εθνική εορτή. Νικήσαμε στον πόλεμο της οικονομίας!

Μόνο που μετά από αυτή την εθνική νίκη -που είναι ακόμα υποσχέσεις χρηματοδότησης- θα αρχίσουν να έρχονται τα μέτρα της εφαρμογής. Λαίλαπα μας περιμένει. Κι όσα μέτρα δεν φτάνουν για να πάρουμε μια επόμενη δόση, θα ζητούνται κι άλλα καινούργια, όλα με αναδρομική ισχύ...  Οικονομική γενοκτονία τη χαρακτήρισαν άλλοι. Όσοι μπορείτε φύγετε στο εξωτερικό, διότι η σωσμένη Ελλάδα δεν θα είναι χώρα για πολίτες. Όσοι μείνετε, ετοιμαστείτε για μια μεγάλη περίοδο χωρίς μισθούς, χωρίς δουλειά, χωρίς ρεύμα, τηλέφωνο καύσιμα και τα συναφή. Βγείτε στα βουνά, εξασφαλίστε τροφή! Αν ψάχνετε για δουλειά καλλιεργείστε ντομάτες. Θα σας δίνουν ότι ζητήσετε για μια ντομάτα!

Εκτός κι αν ο λαός βγει στους δρόμους και πάρει τις τύχες του στα χέρια του!

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Φαίνεται ότι δεν μας έμεινε ούτε στάλα εθνικής αξιοπρέπειας, έναντι των Ευρωπαίων ...εταίρων μας!



“Ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, έφαγα και ξεκίνησα για το σχολείο” έγραφα μικρός στις σχολικές μου εκθέσεις. Σήμερα λοιπόν το πρωί ξύπνησα κι έφαγα για πρωινό τις εξελίξεις στο θέμα του ναυαγίου της χώρας μας και τις απόψεις που κυκλοφορούν γύρω από αυτό. 
Αγαπητοί μου δεν ξέρω πόσοι από μας το έχουμε καταλάβει, η Ευρώπη με αρχηγό τη Γερμανία, μας έχει βάλει κάτω και μας χτυπά σαν το χταπόδι ανελέητα! Με διάφορους εκβιασμούς έπεισαν τους άβουλους πολιτικούς μας να ψηφίσουν το μνημόνιο 2. Πριν καν “αλέκτορ φωνήσαι” δείχνουν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι. Πρέπει να κάνουμε κι άλλα... πολλά... Πόσα ; Δεν ξέρουμε ακόμα. Κι αν τα πάρουμε όλα αυτά που δεν ξέρουμε ποια είναι, πάλι δεν ξέρουμε αν θα σωθούμε; ήραμε μέτρα που καμία κυβέρνηση δεν θα έπαιρνε σε φυσιολογικές συνθήκες παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός μας αλλά εκ των αντιδράσεών τους φαίνεται ότι δεν ωφελεί! 
Ξυπνήσαμε σήμερα κι είπαμε ότι επιτέλους θα αρχίσει να πλησιάζει το τέλος του μαστιγώματος με το περιβόητο eurogroup. Μάταια! αναβλήθηκε για την επόμενη Δευτέρα. Το μαρτύριο της σταγόνας. Ο χρόνος κυλάει σε βάρος μας. Κάθε μέρα που κυλάει στην αβεβαιότητα, επιτείνει τη λαϊκή οργή που κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο και με ποια αποτελέσματα θα ξεσπάσει και καταβαραθρώνει την οικονομία της χώρας και την δική μας οικονομική κατάσταση. Αυτό το μαρτύριο είναι γνωστό από τις σοβιετικές ανακρίσεις, όπως περιγράφονται από τον Σολτσενίτσιν στο “αρχιπέλαγος γκουλάγκ”. Σε κλείνουν σε ένα κελί τόσο στενό που μένεις όρθιος και μια λάμπα 200W καίει νυχθημερόν για να μη κλείσεις μάτι, κι αφήνουν το χρόνο να κυλά, ενώ έχουν φροντίσει διάφορες φήμες να κυκλοφορούν, ότι θα σου σπάσουν τα κόκαλα, ότι θα ορμήξουν ξαφνικά μέσα και θα σε αρπάξουν για εκτέλεση ότι, ότι, ότι... Στο τέλος παρακαλάς να σε σκοτώσουν αμέσως κι εκείνοι χαιρέκακα αρνούνται! Πήραμε δηλαδή αποφάσεις 14 δισεκατομμυρίων κι εκείνοι προφασίζονται ότι δεν είμαστε εντάξει διότι εκκρεμούν 300 εκατομμύρια... Το πιστεύετε; Αμ και οι δικοί μας γιατί δεν τις πήρανε αμέσως και τρέχουν τώρα πρωί, πρωί της Τετάρτης; Γιατί δεν έβαλαν και τις υπογραφές τους από χθες, αφού θα τις έβαζαν ούτως ή άλλως και τρέχουν σήμερα με το eurogroup να έχει αναβληθεί; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! 
     Είναι δυνατό με τέτοιο πνεύμα να μας σώσουν; Είναι δυνατό με τη δουλική μας στάση να κερδίσουμε εκτίμηση, σωτηρία και ανεξαρτησία;
Η κατάσταση με δύο λόγια είμαι πια πεπεισμένος ότι έχει ως εξής:
Όλοι στην Ευρώπη ξέρουν ότι δεν έχουμε μέλλον, αλλά δεν ξέρουν τι να μας κάνουν! Φυσικά δραστικές μεθόδους πραγματικής βοήθειας δεν τις συζητούν καν, διότι δεν τους συμφέρουν οικονομικά και φοβούνται επιπλέον την κοινή τους γνώμη που θα ξεσηκωθεί.
Έτσι αναβάλλουν όσο μπορούν το μοιραίο, μέχρι να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να είναι λιγότερο επώδυνη γι’ αυτούς η εκδίωξή μας από την ευρωζώνη. Ήδη άρχισαν να διακηρύττουν στο εσωτερικό τους ακροατήριο ότι είναι πιο έτοιμοι πλέον να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της εξόδου μας από το ευρώ. Στο ενδιάμεσο διακηρύττουν όσο πιο δυνατά μπορούν, πόσο σιχαμένοι τους είμαστε και κάθε τόσο μας ρίχνουν κι από μία κλωτσιά, καθώς τους αγκαλιάζουμε δουλικά τα πόδια. Τα χρήματα θα αρχίσουν να μας τα δίνουν με το σταγονόμετρο κι όταν είναι πιο έτοιμοι, ξαφνικά θα πούνε στοπ, δεν ωφελεί, εσείς δεν σώζεστε με τίποτα κι έτσι θα γλιτώσουν τα υπόλοιπα. 
Χθες ο Γ. Μαλούχος έγραφε “‘όχι άλλο ξύλο”
Να τα μας… Πριν καν προλάβουν να περάσουν 24 ώρες από τη δραματική υπερψήφιση των απαιτήσεων των δανειστών μας, επιβεβαιώνεται, δυστυχώς, αυτό που εδώ και καιρό επιχειρεί να καταστήσει σαφές η παρούσα στήλη: ότι η υποταγή στα κελεύσματά τους, ενώ λειτουργεί διαλυτικά για τον τόπο, δεν επιτυγχάνει τον εθνικό στόχο της παραμονής στο κοινό νόμισμα και της αποφυγής της χρεοκοπίας. Κάθε άλλο μάλιστα. Ηδη, από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήρθαν τα πρώτα μηνύματα αμφισβήτησης των πάντων: ναι, λένε, ψηφίσατε. Αλλά τώρα που τα δύο κόμματα έχουν αποδυναμωθεί; Τώρα που είδαμε αυτές τις πυργκαγιές; Τώρα που νέες δυνάμεις αρχίζουν και αναδύονται στην ελληνική πολιτική ζωή; Τώρα που έχετε πει ότι θα κάνετε εκλογές; Λένε λοιπόν τώρα, ότι ακόμα και το αυριανό eurogroup θα είναι ξαφνικά πολύ σκεπτικό με το τι πρέπει να κάνει με την Ελλάδα.
Ηταν φυσικό και απολύτως αναμενόμενο: ο αληθινός εκβιασμός της χώρας, μόλις τώρα αρχίζει. Στο Βερολίνο ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι οι στόχοι που έχουν επιβάλλει, είναι αδύνατο να επιτευχθούν όχι μόνον λόγω των ενδογενών ελληνικών και πράγματι απαράδεκτων συμπεριφορών, για τις οποίες έχουμε την απόλυτη και πολύ μεγάλη ευθύνη, αλλά λόγω κυρίως, πλέον, των μέτρων που επίσης έχουν επιβάλλει. Τα ίδια τα μέτρα της ύφεσης σκοτώνουν τους στόχους που οι ίδιοι δια πυρός και σιδήρου πέρασαν.
Δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένας, ούτε ένας σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο που να συμφωνεί επιστημονικά με αυτό το έκτρωμα, τον συνδιασμό των στόχων και των μέτρων που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα. Ούτε ένας. Οι πάντες, σε Ευρώπη και Αμερική, από τον Κρούγκμαν μέχρι τον Μπόφινγκερ, φωνάζουν ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί ευθέως στην καταστροφή. Καταστροφή, την οποία εμείς εδώ, ζούμε μέρα με τη μέρα να κλιμακώνεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Όμως η Ελλάδα, όπως είναι βέβαια φυσικό, φοβάται. Δεν τολμά να εμφανιστεί στα ευρωπαϊκά όργανα και να φέρει έναν φάκελο με τις δημοσιευμένες απόψεις δεκάδων κορυφαίων επιστημόνων, όχι Ελλήνων: Γερμανών, Γάλλων, Αγγλων, Αμερικανών… Δεν τολμά να μοιράσει στο eurogroup φωτοτυπίες από αυτά που λέει ο Χέλμουτ Σμιτ, ή ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο Ζακ Ντελόρ ή τόσοι άλλοι. Δεν κομίζει τίποτα προς υπεράσπιση όχι του εαυτού της, αλλά της κοινής λογικής και της πραγματικότητας.
Το μόνο που κάνει, είναι να κάθεται να τρώει ξύλο. Κι όσο τρώει, τίποτα δεν βγαίνει, παρά μόνον ότι τρώει κι άλλο…
Οσοι πιστεύουν ότι προχθές διασφάλισαν τη χώρα, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι έχουν πέσει σε πολύ μεγάλη πλάνη. Ισως να το ανακαλύψουν αύριο κιόλας. Εστω και την τελευταία στιγμή, για μια φορά, ας δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό: ας περάσουν επιτέλους στην επίθεση. Ας μη δεχθούν να φάνε κι άλλο ξύλο. Ας υπερασπιστούν τη χώρα τους. Ας αναζητήσουν νέες συμμαχίες εντός κι εκτός ΕΕ. Ας υπενθυμίσουν τη θεσμική δύναμη της Ελλάδας που δεν μπορεί να της την πάρει κανείς. Ας φτιάξουν ένα χαρτί που να δείχνει τι έχει γίνει στη χώρα τα δύο τελευταία χρόνια και το πώς αυτά ακριβώς τα μέτρα έχουν καταστήσει αδύνατη την επίτευξη των στόχων – εκεί, θα βρουν κι άλλους να λένε τα ίδια, όπως λχ σήμερα η Ισπανία με το έλλειμμα που είναι ανάγκη να το αναθεωρήσει. Ας απειλήσουν ότι αν η Ελλάδα τιναχτεί στον αέρα, με την ευθύνη αυτού του φρικτού, εθνοκτόνου προγράμματος, κινδυνεύουν κι άλλοι να πάνε μαζί τους.
Ας κάνουν ότι θέλουν, αλλά, προς θεού, ας μην καθίσουν να φάνε κι άλλο ξύλο! Επιτέλους!
Σήμερα συνεχίζει με το “η μοίρα των δούλων”, εξίσου παραστατικά. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443729
Δέστε το βίντεο του Nigel Farage στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ της Ελλάδας και κατά της Γερμανίας. http://www.youtube.com/watch?v=DCYfUFUdeEA&feature=youtu.be
Είναι φανερό ότι οι Ευρωπαίοι πια μας αντιμετωπίζουν σαν τους λοχίες προς τους νεοσύλλεκτους, που δεν χορταίνουν να περνούν από καψόνια. Όσο πιο δουλικός είσαι και παρακαλάς, τόσο πιο πολύ τους ανατροφοδοτείται η μανία να σε γελοιοποιήσουν περισσότερο. Φερθήκαμε σαν χώρα πολύ δουλικά, τα δεχτήκαμε όλα χωρίς να τολμήσουμε να αρθρώσουμε λέξη κι αυτό είναι αντιπροσωπευτικό της σχέσης που χτίζουμε στο μέλλον απέναντί τους. Αδιέξοδο!
Ακόμα κι ο Α. Ανδριανόπουλος, αρθρογραφεί με τίτλο “η δειλία και τα λάθη οδήγησαν στο αδιέξοδο” Διαβάστε το: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-35-42-2012021451518/
Αδιέξοδο έχουμε μπροστά μας κι όχι λύση. Κανείς σοβαρός οικονομολόγος δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα σωθεί. Απλώς επιτείνουμε το πρόβλημα και μεγαλώνουμε το μαρτύριό μας. Κανείς δεν πιστεύει ότι το 2020 θα έχουμε φτάσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ. Και προσέξτε μιλάμε για 8 χρόνια μπροστά μας. κι αν όμως έφτανε στο 120%, πάλι θα είμαστε σε μια άθλια κατάσταση, καθώς σήμερα η Ιταλία έχει αυτό το ποσοστό χρέους και θεωρείται το χρέος της είναι μη βιώσιμο!!! Πολύ περισσότερο μια Ελλάδα του 2020 μετά από 13 χρόνια ύφεσης, όπου όλα θα είναι διαλυμένα!!! Διαβάστε μια μελέτη επ’ αυτού: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-14-22-42-22-2012021451519/
ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ... ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΟΥ!!!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Τελικά το μνημόνιο 2 ψηφίστηκε!


Τελικά το μνημόνιο 2 ψηφίστηκε! 
Μένει να αποδειχθεί ότι μπορεί να εφαρμοστεί και αν εφαρμοστεί ότι θα επιτύχει του στόχους του. 
Ας δούμε όμως το περιβάλλον μέσα στο οποίο ψηφίστηκε και τι άφησε πίσω του:
Ψηφίστηκε σε ένα κλίμα ψυχολογικής πίεσης και απειλών προς τους αντιτιθέμενους βουλευτές που απαξιώνει το θεσμό του βουλευτή. Πολλοί από αυτούς που ψήφισαν “ναι” θα ήθελαν να ψηφίσουν “όχι” αλλά δεν τόλμησαν υπό την πίεση των εσωκομματικών απειλών, ή υπό την απειλή της τάχα άμεσης χρεοκοπίας της χώρας μετά την επικράτηση του “όχι”. Φυσικά αυτό δεν τους τιμά. 
Ο λαός ο ίδιος πιέστηκε με το εκβιαστικό δίλημμα: “ναι” και συνεχίζεις να παίρνεις μισθό ή “όχι” και μένεις άμεσα στους πέντε δρόμους! Δίλημμα κοντόφθαλμο και ωμό που παραβλέπει όλες τις άλλες παραμέτρους, τις οποίες περιθωριοποιεί απαράδεκτα!
Οι Ευρωπαϊκοί μηχανισμοί οι περί την Γερμανία, πίεσαν εξοντωτικά και απαξιωτικά.
Όσο για τα απαράδεκτα επεισόδια, πιστεύω ότι η αλήθεια είναι πιο απλή από τα συνωμοσιολογικά σενάρια κάποιων μυθολάγνων:
Καταστροφομανείς αριστεριστές κι όχι μόνο ξέρουμε ότι υπάρχουν στη χώρα μας και ειδικά στην Αθήνα. Το ότι προσπαθούν να βρουν ευκαιρία να επιτελέσουν το νοσηρό τους έργο το ξέρουμε εδώ και δεκαετίες. Το γιατί δεν τους πιάνουν αφού είναι πλέον γνωστοί κι όχι άγνωστοι, είναι ένα μυστήριο για το οποίο αναρωτιέται όλη η Ελλάδα και επιτρέπει πλέον συνωμοσιολογικές ερμηνείες. Ο φανατισμός τους τούς ωθεί σε καταστροφικό μένος ενάντια σε καθετί που αντιπροσωπεύει εξουσία ή οικονομική δύναμη. Ένα μίσος εκδίκησης προς όλους και όλα τους διακατέχει. Ψυχολογικοί λόγοι σίγουρα ενυπάρχουν, που τους σπρώχνουν να ορθώσουν την καταπιεσμένη μικρότητά τους, ενάντια στην υπόλοιπη κοινωνία που δεν ανήκει στο δικό τους περιθώριο. Δρουν πάντα υπό την κάλυψη του πλήθους των διαδηλωτών και επιτίθενται σε κτήρια και υποδομές δίνοντας πάντα προτεραιότητα στο βασικό τους στόχο που είναι η αστυνομία, οι μισητοί τους “μπάτσοι”! Οι σημερινές πληροφορίες λένε ότι η αστυνομία ήξερε τα σχέδιά τους αλλά δεν επενέβη για να τους σταματήσει. Κακός σχεδιασμός της αστυνομικής επιχείρησης; Μάλλον! Ο μεγάλος αριθμός των 70 περίπου τραυματιών αστυνομικών, τι άλλο μπορεί να δείχνει! Αυτή η άποψη υποστηρίζει επιπλέον ότι έριξαν το βάρος στη Βουλή και δεν είχαν αρκετές δυνάμεις για την ...υπόλοιπη Αθήνα! Να σκέφτηκαν: Ας τους αφήσουμε να κάνουν και μερικές καταστροφές, που από μόνες τους θα υπονομεύσουν τον αντιμνημονιακό αγώνα; Δεν αποκλείεται!
Όπως και να ‘χει τελικά φαίνεται ότι η Βουλή παρασύρθηκε στην παγίδα:
Το μνημόνιο 2 δεν θα κρατήσει πολύ, καθώς πριν από την ψήφισή του ακόμη άρχισαν να ακούγονται οι φωνές που επεσήμαιναν ότι δεν είναι αρκετό και δεν μπορεί να επιτύχει.
Μετά τη διαφαινόμενη αποτυχία του θα είμαστε δεμένοι νομικά και με νέα δάνεια στην πλάτη μας. 
Όταν θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία τελικά θα είμαστε ακόμα πιο εξαντλημένοι, μετά από ένα τριετές μαστίγωμα για να αντέξουμε άλλα τόσα χρόνια στη δίνη της χρεοκοπίας, μέχρι να βρούμε το δρόμο μας. 
Οι χώρες του Βορά με την ηγεσία της Γερμανίας, θα είναι πιο έτοιμες να χειριστούν τις επιπτώσεις που όλοι φοβούνται ότι θα προκαλέσει η έξοδός μας από την ευρωζώνη, άρα ένα ακόμα διαπραγματευτικό μας  χαρτί θα έχει χαθεί.
Διαβάστε μία πιο εξειδικευμένη εκτίμηση της κατάστασης: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-02-12-23-26-25-2012021251255/
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης κατήγαγαν μία Πύρρειο νίκη, αφού το ΠΑΣΟΚ μεν έχασε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία και βρίσκεται αυτοπαγιδευμένο σε περίπτωση παραίτησης της παρούσας κυβέρνησης, στην οποία έδωσε τη δεδηλωμένη όταν είχε την πλειοψηφία. Τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να αποσύρει οποιαδήποτε στιγμή τους βουλευτές της από τη βουλή, προκαλώντας άμεσα την πτώση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών, κάτι που το ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε. Επιπλέον η αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ κορυφώθηκε με την αμφισβήτηση της κομματικής γραμμής και τη νομιμοποίηση της διαγραφής στελεχών πρώτης γραμμής από έναν πρόεδρο που βρίσκεται ήδη στην έξοδο κι ενόψει ψήφισης νέου.
Από την άλλη πλευρά στη ΝΔ ο πρόεδρός της αυτοπαγιδεύτηκε, δεσμευόμενος για διαγραφή όσων διαφοροποιηθούν, αφού διέγραψε τελικά το μεγαλύτερο μέρος των εσωκομματικών υποστηρικτών του του αντιμνημονιακού μπλοκ κι έμεινε με τους αντιπάλους του του μνημονιακού μπλοκ! Το εσωκομματικό τοπίο λοιπόν είναι εκρηκτικό!
Τα δώσαμε όλα λοιπόν, επιδεικνύοντας μια αδιανόητη στάση υποτέλειας, με διαδικασίες ιταμής αντιμετώπισης από τους εταίρους μας -δικαίως ή αδίκως- που σηματοδοτούν τη συνέχεια. Τα χειρότερα έπονται για τον απλό λαό και τη χώρα γενικότερα!

Με ποιο τίμημα μας καλούν να συναινέσουμε στη "σωτηρία" της χώρας;

ΚΥΡ από το ΒΗΜΑ

     Όχι δεν το έβαλα για αστείο, για να γελάσουμε. Το έβαλα διότι κατά τη γνώμη μου θέτει ξεκάθαρα ένα προβληματισμό:
     Μας καλούν να δεχτούμε θυσίες για τη σωτηρία της χώρας. Μάλιστα! 
Μέχρι ποιου ορίου; ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές μας; Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας λένε ότι για τρία τουλάχιστον χρόνια, πρέπει να βρείτε ένα τρόπο να ζήσετε, άνεργοι κι εξαθλιωμένοι, για να αρχίσει έπειτα σιγά σιγά η ανάκαμψη, αν όλα πάνε καλά και δεν ανακαλύψουμε ότι η μέθοδος είχε κάποια εγγενή λάθη! 
Αν μου πούνε π. χ. ότι πρέπει να θυσιάσεις το παιδί σου για τη σωτηρία της χώρας, πρέπει να δεχτώ; 
Αν πρέπει να θυσιάσω την τιμή της γυναίκας μου; Για καλό σκοπό πάντα, για τη σωτηρία της χώρας! Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές, ποια είναι τα όρια, πέραν των οποίων δεν πρέπει να δεχτούμε αυτού του είδους τη "σωτηρία" της χώρας; 
    Μας βιάζουν πανταχόθεν κι εμείς λέμε ότι αυτοί που αντιδρούν σ'  αυτό, δειλιάζουν! Η άρνηση σωτηρίας διά βιασμού ονομάστηκε δειλία, ενώ θαρραλέα στάση είναι η αποδοχή της θυσίας, του βιασμού δηλαδή! Μήπως κάναμε το μαύρο άσπρο;

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Είναι ώρα εμείς οι Έλληνες να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας


Φωτό από το www.tovima.gr

Νομίζω ότι είναι οι ώρα, όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας να αγωνιστούμε ώστε η εξουσία να φύγει από τα χέρια των ως τώρα πολιτικών. Του φθαρμένου πολιτικού συστήματος που μας βούλιαξε και να περάσει σε χέρια άφθαρτων και ικανών φωτεινών μυαλών που υπάρχουν. Το “πώς” προσωπικά ομολογώ ότι ακόμα δεν το ξέρω. Αν δεν το βρούμε όμως σύντομα για να το καταφέρουμε στη συνέχεια, απλώς είμαστε χαμένοι. Εδώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει μερίδιο ευθύνης. Ο λαός πρέπει να βγει ειρηνικά στους δρόμους, μαζικά κατά εκατομμύρια!!!

Πρέπει πάση θυσία να καταργηθεί το κατεστημένο της ομερτά της βουλής που δημιουργεί η “βουλευτική ασυλία”. Το πανεπιστημιακό άσυλο έπεσε -καλώς κατ’ εμέ- το βουλευτικό γιατί συνεχίζει;;;

Ναι στις διαρθρωτικές αλλαγές άμεσα γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο. Όχι όμως  στις ρυθμίσεις πείνας και εξαθλίωσης των Ελλήνων. Όχι δηλαδή στις μειώσεις συντάξεων τις οποίες οι άνθρωποι πλήρωναν μια ζωή και δεν τους τις χάρισαν. Όχι σε περαιτέρω μειώσεις των μισθών, όχι στα χαράτσια και γενικά το ανελέητο φορολογικό μαστίγωμα!

Το χρέος της χώρας μας πρέπει να επανεξεταστεί και να πληρωθεί αυτό που πραγματικά χρωστάμε. Ένα μεγάλο μέρος αυτού είναι απεχθές και άρα παράνομο. Ένα άλλο μέρος αυτού όλοι ξέρουμε ότι προήλθε από ανάθεση έργων σε αμαρτωλές εταιρείες -βλ. siemens-  που έδωσαν μίζες για να τα πάρουν με απαράδεκτα υψηλό τίμημα, άρα ως προϊόν εγκλήματος είναι παράνομο επίσης. Το ποσό που στο τέλος θα δεχτούμε να πληρώσουμε, θα κάνουμε σαφές σε όλους ότι θα το πληρώσουμε όπως και όποτε μπορούμε σαν χώρα! Όχι δεν λέω ότι πρέπει να το παίζουμε τσαμπουκάδες, αλλά να είμαστε πραγματιστές. Π.χ. 80% του ετήσιου προϋπολογισμού στο εσωτερικό της χώρας (παιδεία, υγεία κτλ) και το 20% σε τοκοχρεολύσια και μάλιστα με μια περίοδο χάριτος για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας... κι άμα θέλουν! Τέρμα οι ραγιαδισμοί του “ναι σε όλα” και με σκυμμένο κεφάλι!

Όχι δεν υποστηρίζω την έξοδό μας από την ευρωζώνη. Να το παλέψουμε με σθένος και αξιοπρέπεια. Διεκδικούμε -όσο κι αν είναι δύσκολο- τα δικαιώματά μας σαν μέλος της ευρωζώνης και δεν τα αποποιούμαστε, αλλά δεν θα δεχτούμε και το σβήσιμο της χώρας μας από το χάρτη! παραδεχόμαστε τα λάθη μας και τις ευθύνες μας σαν χώρα , είναι ένδειξη παλικαριάς. Αλλά ας αναδείξουμε και τις ευθύνες και των άλλων για τη χείριστη κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε. 

Και πού είστε. Εκείνο το  δάνειο που... δώσαμε στη ναζιστική Γερμανία, πότε θα το διεκδικήσουμε αν όχι τώρα. Όχι εκδίκηση ή αντιπαλότητα, αλλά αίσθημα δικαίου και ένστικτο αυτοσυντήρησης. 
Όταν λέμε σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να εννοούμε σωτηρία του δημόσιου ταμείου ή του χρηματοπιστωτικού και πολιτικού συστήματος μόνο. Θα πρέπει να εννοούμε και των πολιτών της χώρας. Εκτός αν σκοπεύουμε να κάνουμε χώρα χωρίς πολίτες...
ΣΥΣΤΗΝΩ:
Σχέση χρήματος και εκβιαστή 
Επιστολή παραίτησης της κας Ξενογιαννακοπούλου:



Η απάντηση ευχαριστίας του Άσαντ στο βέτο των φίλων του.

Αφιερωμένο στους υποστηρικτές του βέτο Ρωσίας, Κίνας. 
Δεν λέω αφιερωμένο στη Ρωσία και την Κίνα, διότι αυτοί έτσι κι αλλιώς εξαφανίζουν ανερυθρίαστα με νόμιμους τρόπους, χιλιάδες πολίτες τους κι όχι εκατοντάδες σαν τον φτωχό Άσαντ!

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Οφείλουμε να αποφασίσουμε όλοι μας, σήμερα κιόλας!


      Το σώου του εξευτελισμού και παγκόσμιου διασυρμού της Ελλάδας και των πολιτικών της συνεχίζεται. Τους φέρνουν με το ζόρι να ψηφίσουν μετά από πολλές αντιρρήσεις αυτό που τους ζητούν κι έπειτα τους τραβούν το κόκαλο, λέγοντάς τους ότι δεν είναι αρκετό. Πρέπει να κάνουν μερικά γαβ, γαβ ακόμα! Κι εκείνοι, δώστου να αποδείξουν πόσο πρόθυμοι είναι... Και το σώου συνεχίζεται: Τώρα, αυτή την Παρασκευή, αυτή τη Δευτέρα, αυτή την Τετάρτη θα υπογράψουν για το δάνειο. Μα μόλις φτάσουν πάλι στην όαση, θα καταλάβουν ότι μόνο ένας αντικατοπτρισμός, μια οφθαλμαπάτη ήτανε! Είτε επιδιώκουν τον τέλειο εξευτελισμό της χώρας μας και την υποταγή της στα συμφέροντά τους, είτε προσπαθούν να μας αναγκάσουν να παραιτηθούμε μόνοι μας από την ευρωζώνη. 
Οι γνωρίζοντες επιμένουν: δεν πρέπει να κάνουμε πίσω, πρέπει να ψηφίσουμε:
ΤΟ ΒΗΜΑ
Η χώρα βρίσκεται σε μεγάλο σταυροδρόμι. Αντιμετωπίζει συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών σε ένα διεθνές περιβάλλον απόλυτης δυσπιστίας. Είναι σαν έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας. Ωστόσο οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι επί 35 χρόνια ξοδεύουμε κάθε χρόνο 7% έως 10% περισσότερα απ' όσα παράγουμε. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε ένα βουνό χρεών, το βάρος του οποίου πρέπει να ελαφρύνουμε αν θέλουμε να ξαναβρούμε ρυθμό και βηματισμό. Από την εποχή των Μεδίκων ακόμη η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από καταρρεύσεις κρατών και δυναστειών εξαιτίας των χρεών. ...”
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
“Είναι απαράδεκτο αυτή την ώρα οι μικροκομματικοί και επικοινωνιακοί χειρισμοί των πολιτικών μας να οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία...
Όσο για τον κ. Παπαδήμο, το καλύτερο -από εθνική σκοπιά- είναι να μιλήσει ανοικτά και απολύτως ειλικρινά στον ελληνικό λαό και να μην φορτωθεί τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας, που δεν του ανήκει.”
Είναι έτσι όμως;
Οι "γνωρίζονται" γνωρίζουν ότι εκτός μνημονίου θα κλείσουν άμεσα οι ίδιοι! Εμείς όμως ο φτωχός λαός που τα χάσαμε ήδη όλα, δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε πλέον!

Το ερώτημα που μας θέτουν είναι: 
λεφτά και ρεαλισμός
ή
εθνικός εγωισμός και ...φούντο!
Αυτό είναι κάτι που πράγματι πρέπει να απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του, σήμερα κιόλας, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν κι όλοι πρέπει να πάρουμε θέση άμεσα! Το ερώτημα είναι ωμό: λεφτά ή αξιοπρέπεια. και τα δύο δεν γίνεται να τα έχουμε. Ας αποφασίσει ο καθένας για τον εαυτό του κι όλοι μαζί για τη χώρα στην οποία ζούμε! Η ωμή απάντηση χαρακτηρίζεται ρεαλιστική και η ιδεαλιστική φανατική και αιθεροβάμων.
Πέρα όμως για το δίλημμα, η απάντηση στο οποίο μας χαρακτηρίζει και θα μας χαρακτηρίζει στο μέλλον μας μόνιμα πια, ας ξέρουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος να πούμε ναι στα λεφτά και να χάσουμε και τα λεφτά και την αξιοπρέπεια μαζί!!! Διότι δεν αποκλείεται μετά το “ναι” να μας τραβήξουν πάλι το κόκαλο γελώντας σε βάρος μας όλη η υφήλιος, αλλά και διότι κι αν πάρουμε τα λεφτά, αυτά πανθομολογουμένως δεν φτάνουν και σε ένα χρόνο θα πτωχεύσουμε τελεσίδικα πια.

ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΙΟΛΑΣ!!!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Φαίνεται να μην υπάρχει ελπίδα για μας και τη χώρα μας

      Καθένας που νιώθει στοιχειωδώς υπεύθυνος ως πολίτης για την πορεία αυτής της χώρας, με την οποία συνέδεσε την πορεία του πάνω στη φλούδα της γης, οφείλει νομίζω να κρατάει την ανάσα του, να προσεύχεται να προβληματίζεται και να παλεύει για τη σωτηρία της. 

     Φοβάμαι ότι οι πολιτικοί μας κι αυτή την ύστατη ώρα παίζουν ένα θέατρο εντυπώσεων. Ενώ ουσιαστικά έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν όλα τα επαχθή μέτρα που θα βυθίσουν τη χώρα μας στη φτώχια της λαϊκής χρεοκοπίας, χωρίς μάλιστα μακροπρόθεσμα να διασφαλίζουν και τη μη χρεοκοπία του κράτους, επικεντρώνουν την προσοχή μας γύρω από κάποιες λεπτομέρειες, για τις οποίες τάχα δίνουν μάχη, προσποιούμενοι ότι μάχονται για τα συμφέροντά μας μέχρις εσχάτων!

      Δείτε το βίντεο debtocracy όσοι δεν το έχετε δει ακόμα. Το συστήνω όχι επειδή συμφωνώ σε όλα, με ξενίζει ένας άκρατος αριστερισμός που αναδύεται σε ορισμένα σημεία του, αλλά σίγουρα είμαστε υποχρεωμένοι πλέον στο κατώφλι της κάλπης και της χρεοκοπίας, να γίνουμε όλοι μικροί οικονομολόγοι για να έχουμε μια πιο έγκυρη γνώση και γνώμη. Με κριτική ματιά μπορεί κάποιος να πάρει αρκετή γνώση από αυτό.
Ο Θεός να μας φωτίσει όλους μας εδώ που φτάσαμε...

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Βάλτε μπουρλότο...

Να μια άποψη που με εκφράζει απόλυτα. Έτσι τη μεταφέρω copy/paste! Διαβάστε τη στο ΒΗΜΑ από τον Γιώργο Π. Μαλούχο


Σήμερα το πρωί, η Ελλάδα καλείται να υπογράψει τη θανατική της καταδίκη. Μετά το στραγγαλισμό του τελευταίου 48ωρου και τη γνωστοποίηση των απαιτήσεων για τον «ειδικό λογαριασμό», υπάρχει άραγε ακόμα άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που να πιστεύει ότι οι λέξεις «διάσωση» και «αλληλεγγύη» έχουν την παραμικρή σχέση με τα όσα καλείται, με το πιστόλι στον κρόταφο, να υπογράψει η Αθήνα; Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι μέσα απ’ όλα αυτά μπορεί να έρθει κάποιο είδος «διάσωσης» και ό,τι αυτό επιχειρείται; Ασφαλώς όχι.

Ακόμα και οι φανατικότεροι υπέρμαχοι της γερμανικής πολιτικής, που εκφράζεται με την προβιά της τρόικας, έχουν αντιληφθεί πλέον ότι το μόνο που γίνεται είναι ένας συνδυασμός διασφάλισης των ξένων πιστωτών και πλήρους άλωσης της χώρας, η οποία, αντιθέτως, κάθε άλλο παρά απομακρύνεται από τη χρεοκοπία: η νέα ύφεση που θα φέρει η νέα σύμβαση, εκτός της εσωτερικής διάλυσης, θα οδηγήσει με βεβαιότητα και στην κατάρρευση των δημοσιονομικών στόχων. Μέχρι και ο γερμανικός Spiegel κατακεραύνωσε χθες τη γερμανική πολιτική, λίγο μετά που ο Κρούγκμαν ρωτούσε γιατί οι ισχυροί της Ευρώπης οδηγούν την Ελλάδα ευθέως στο θάνατο



Η συνέχεια...http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=442446&h1=true

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Επιστροφή στην ανταλλακτική οικονομία

      Ενόψει της επερχόμενης οικονομικής κατάρρευσης της χώρας,  κάνουν την εμφάνισή τους φαινόμενα ανταλλακτικής οικονομίας. Με καλό σκοπό ξεκίνησε η αποτύπωση αξιών σε νόμισμα, αλλά σήμερα κατέληξε να είναι εργαλείο σκλαβιάς και εκμετάλλευσης των λαών. Οι ισοτιμίες, οι μετοχές, τα ομόλογα, τα χρηματιστήρια, το φαύλο τραπεζικό σύστημα και πλείστες άλλες ...εφευρέσεις, μετέτρεψαν το χρήσιμο εργαλείο σε όργανο εκμετάλλευσης και καταπίεσης του απλού πολίτη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας μας.

     Να μία ακόμα προσπάθεια απλής αν όχι πρωτόγονης συναλλαγής για τις καθημερινές ανάγκες  της ζωής. Παρόλη της απλότητάς τους, τέτοιου είδους συναλλαγές έχουν μια ανοσία στους ιούς των εκμεταλλευτών.

http://www.skai.gr/news/greece/article/193188/epistrofi-stin-adallaktiki-oikonomia-stin-patra/

Επιστροφή στην ανταλλακτική οικονομία στην Πάτρα


31/01/2012 | 11:11
Τελευταία Ενημέρωση: 
11:11 31/01/2012

«Μάς φέρνουν λεμόνια, πορτοκάλια, λάδι ή κρασί κάποια προϊόντα τα κρατάμε κάποια άλλα τα προωθούμε αντί για τους αγρότες. Βρήκαμε 10 χονδρεμπόρους και τούς προωθούμε τα προϊόντα» εξήγησε.
   



Επιστροφή στην ανταλλακτική οικονομία (και) στην Πάτρα λόγω της κρίσης. Μιλώντας στην εκπομπή του ΣΚΑΪ Πρώτη Γραμμή, ο έμπορος ενδυμάτων Αργύρης Ανδρουτσόπουλος τόνισε ότι όποιος έχει ανάγκη για κάποιο ρούχο μπορεί να φέρει ένα προϊόν στην τρέχουσα τιμή της αγοράς και να το αποκτήσει...

«Με ένα τενεκέ 
λάδι παίρνει εμπόρευμα για 50 ευρώ, ο κόσμος ήταν λίγο σφιγμένος στην αρχή, αλλά σιγά – σιγά συνηθίζει» δήλωσε ο κ. Ανδρουτσόπουλος.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Γιατί δεν επεμβαίνουν στη Συρία;


Κηδεύοντας τους νεκρούς


       Εκ των υστέρων τι θα λέγατε στα γεγονότα της Λιβύης: Καλώς ή κακώς η Δύση βοήθησε στην απομάκρυνση του Καντάφι από την εξουσία; 
Θυμηθείτε ότι αρχικά το συμβούλιο ασφαλείας λόγω αντιρρήσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας δεν συναινούσε και μπήκαν στον αγώνα πρώτες οι ΗΠΑ με τη συμπαράσταση Ευρωπαίων κυρίως συμπαραστατών. Φυσικά η τάξη δεν έχει ακόμα αποκατασταθεί, αλλά η εξέλιξη κρίνεται εκ των υστέρων θετική ή αρνητική; Τότε πολλές φωνές είχαν ακουστεί ότι οι ΗΠΑ το κάνουν για τα πετρέλαια, αν και ο Καντάφι ήταν υπέρ των συμφερόντων τους στην περιοχή. Φυσικά και το παραπάνω δεν στερείται αλήθειας, όπως και φυσικά ακόμα εκεί δεν έχει εξομαλυνθεί πλήρως η κατάσταση, όμως τελικά αυτή η πρόσφατη και φρέσκια ακόμα διδαχή της σύγχρονης ιστορίας, τι μας λέει;
Αντιθέτως στην περίπτωση της Συρίας που φοβάμαι ότι τα νεκρά κορμιά που στοιβάζει ο στοργικός πατερούλης της χώρας είναι περισσότερα από αυτά του αντιστοίχου -νεκρού πλέον- της Λιβύης, ακόμα δεν βλέπουμε εξωτερική επέμβαση! Γιατί άραγε; Τι ισχυρίζεται η Ρωσία; Πώς δικαιολογεί την άρνησή της και την επιμονή της στην άσκηση βέτο; Βρίσκουν ότι εκεί δεν εξελίσσονται ανεμπόδιστα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τον Άσαντ; Βρίσκουν ότι τα θύματα δεν είναι ακόμα... αρκετά; Βρίσκουν ότι ο αρχηγός της χώρας έχει δικαίωμα να στρέφει το στρατό του ενάντια στον απλό και άοπλο λαό του; Σήμερα μάθαμε ότι οι Κινέζοι δικαιολόγησαν το βέτο τους με το επιχείρημα "... το κάναμε για να μη γίνουν περισσότερα τα θύματα.."!!! Προφανώς εννοούν ότι σε μια εξωτερική επέμβαση θα χυθεί πολύ αίμα, ενώ τώρα κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει χωρίς μάλιστα τώρα να διαφαίνεται ένα τέλος, σε αντίθεση με την εξωτερική επέμβαση. Ενώ η Ρωσία δικαιολόγησε το βέτο της λέγοντας ότι η Δύση δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να βρεθεί συμβιβαστική λύση. Δεν φτάνει που είναι εξόφθαλμα κυνικοί, υποτιμούν επιπλέον και τη νοημοσύνη μας, όπως έχουν μάθει να ο κάνουν και οι δύο τόσα χρόνια σε βάρος του λαού τους με την κομματική προπαγάνδα!

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Πολλοί μνημονιακοί όψιμοι μετανοούντες...

      Δεν ξέρω αν "εκ της απομακρύνσεως εκ του ταμείου ...κανέν λάθος αναγνωρίζεται..." αλλά όπως και να 'χει εγώ κρατάω απλώς την ομολογία.
      Φυσικά αν με εξαχρείωσες πρώτα και μετά μου δώσεις ένα ξεροκόμματο, ουσιαστικά δεν έκανες τίποτα και η ευθύνη θα πρέπει να σε βαραίνει. Αλλά τέλος πάντων από το τίποτα και η κίνηση μεταμέλειας είναι κάτι τουλάχιστον ως ηθική αποκατάσταση.

    Πολλοί οι όψιμοι μετανοούντες και αναρωτιέμαι αν είναι ειλικρινείς ή απλώς το κάνουν για τις εντυπώσεις, συμπλέοντας πάντα καιροσκοπικά με το ρεύμα. Διότι τότε μας έλεγαν ότι το μνημόνιο είναι η σωτηρία, αφού το δίλημμα που ετίθετο ήταν μνημόνιο ή πτώχευση κι επιστροφή στη δραχμή.
    Σήμερα το ίδιο δίλημμα παραμένει: Νέο μνημόνιο ή πτώχευση και έξοδος από την ευρωζώνη. Πρέπει πάλι να επιλέξουμε μνημόνιο;
    Αν και ξέρουμε ότι έτσι θα στοχεύουμε μέχρι το 2020 έλλειμμα του ΑΕΠ 120% (το οποίο φυσικά δεν θα πετύχουμε)!
   Αν και ξέρουμε ότι τα 130 δις -αν τα πάρουμε- φτάνουν μόνο για ενός έτους αποπληρώσεις των δόσεων και μετά πάλι χάος κι εν τω μεταξύ πείνα στο εσωτερικό;

     Το πρόβλημα της σήμερον είναι ότι κανείς πολιτικός δεν τολμάει να κρατήσει την απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Όλοι τη ρίχνουν στο διπλανό τους, ελπίζοντας ότι τελικά θα σκάσει στα χέρια άλλου, για να μη χρεωθούν εκείνοι την ευθύνη. Δηλαδή δεν μένουν στο ΓΕΓΟΝΟΣ ότι αργά ή γρήγορα θα σκάσει, αλλά στο σε ποιου τα χέρια θα σκάσει!
     Γιατί ο λαός δεν αντιδρά; Μα το δίλημμα που του θέτουν είναι: θέλεις άμεση πτώχευση που σημαίνει ότι θα χάσεις πάραυτα ακόμα κι αυτό τον κουτσουρεμένο μισθό σου ή θέλεις μνημόνιο που αφήνει κάποια περιθώρια ελπίδας...; Στο κενό χρόνου μέχρι να το σκεφτείς εσύ, εκείνοι παίζουν το ρόλο τους ανενόχλητοι! Ουσιαστικά σου θέτουν το δίλημμα αν θέλεις να αυτοκτονήσεις με πιστόλι ή μαχαίρι και το... σκέφτεσαι!

   Θα πρότεινα να τους απαντήσουμε: "ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΩ, ΑΝ ΤΟΛΜΑΤΕ ΕΛΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ!" Όχι άλλα "ξεροκόμματα", τέρμα στις "αφέσεις αμαρτιών"!