Η γηραιά ήπειρος

Είναι ή δεν είναι η Εθνική ποδοσφαιρική ομάδα, αντιπροσωπευτική της εκάστοτε χώρας; Οι γνώμες διίστανται κι εγώ δεν το παίζω ειδικός, και μάλιστα στα ποδοσφαιρικά.

Νομίζω όμως ότι μπορείς να δεις τα χαρακτηριστικά των στερεοτύπων κάθε φυλής στην ποδοσφαιρική ομάδα τους κι όχι μόνο βέβαια. Νομίζω ότι όλοι βλέπουμε τη σιδερένια πειθαρχία, εργατικότητα και ομαδικότητα στους Ασιάτες –Κορεάτες, Ιάπωνες-. Ομοίως βλέπουμε το χορό και το πάθος στους Νοτιοαμερικανούς, το ψυχρό φλέγμα στους Βρετανούς κοκ.

Έτσι στην Ελληνική ομάδα είδαμε το "χύμα" στην αρχή, και το φιλότιμο αυτών που το πήραν προσωπικά στη συνέχεια.

Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι η γηραιά ήπειρος. Η οποία αν και μητέρα του δυτικού κόσμου και πνεύματος που μονοπωλεί την πρόοδο στην υφήλιο του σήμερα, δείχνει μεταμοντέρνα. Κουρασμένη, βαριεστημένη, αποσυντονισμένη. Είναι φανερό στις ομάδες της ότι απαρτίζονται πλέον από καλοταϊσμένους και κορεσμένους παίκτες χωρίς πάθος. Δεν τους κινούν αξίες, πατρίδας, τιμής. Είναι κορεσμένοι από τη ζωή που τους τα δίνει όλα, έτσι δεν ονειρεύονται κάτι άλλο μεγαλύτερο. Η φιλαυτία που τείνει να μη σέβεται το σύνολο παρά μόνο την προσωπική ικανοποίηση στην καθημερινή μας ζωή, παρέα με την έλλειψη αξιών, είναι εχθρός του ομαδικού πνεύματος αλλά και του πνεύματος αυτοθυσίας.

Αποτέλεσμα: Ήδη η Ευρώπη έμεινε ουσιαστικά με δύο εκπροσώπους σε αντίθεση με τα μέχρι τώρα αουτσάιντερ που ανακάμπτουν. Τα μεγάλα της ατού, χάθηκαν από το προσκήνιο ζαλισμένα από το χαστούκι. Το κέντρο βάρους σε όλους τους τομείς κι όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, μεταφέρεται πλέον αλλού. Οι αριστοκράτες ευρωπαίοι κάνουν στην άκρη για να περάσουν μπροστά οι ρακένδυτοι Αφρικανοί, Κινέζοι, νοτιοαμερικανοί και λοιποί καταφρονεμένοι του πλανήτη. Νέες εποχές ή τέλος εποχής;