Δεν καταλαβαίνω τον προοδευτισμό αυτών που αντιτίθενται στη Δυτική επέμβαση στη Λιβύη.

ΓΙΟΡΤΕΣ ΗΡΩΙΚΩΝ... ΗΤΤΩΝ!

Πέρασε και η 25^η Μαρτίου, η εθνική μας εορτή, που οι πιο πολλοί νομίζουν ότι γιορτάζουμε το όχι στους Ιταλούς... το οποίο αν και οδήγησε σε ήττα και κατοχή, αν και ειπώθηκε από δικτάτορα ήταν ένα ηρωικό Ελληνικό όχι. Μόνο που τώρα γιορτάζουμε την επανάσταση ενάντια στην Τουρκική κατοχή. Μια επανάσταση που ξεκίνησε λίγο καιρό πριν από την 25^η Μαρτίου του 21 που εμείς την γιορτάζουμε και οδήγησε ουσιαστικά σε στρατιωτική ήττα των επαναστατημένων Ελλήνων. Άρα ούτε σ’ αυτή τη γιορτή δεν έχουμε νίκη, αφού τα Αιγυπτιακά μαζί με τα Τουρκικά στρατεύματα νίκησαν κατά κράτος τους Έλληνες επαναστάτες και κατέκαψαν τη γη.

ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

Είναι γνωστό πλέον και νομίζω ότι αρχίζουμε να το αποδεχόμαστε μετά από χρόνια άρνησης και εμμονής σε ιδεοληψίες, ότι ούτε κρυφό σχολειό υπήρχε αφού παντού υπήρχαν Ελληνικά σχολεία μερικά εκ των οποίων μάλιστα διάσημα για το έργο τους και το επίπεδό τους.

Ούτε όμως και λάβαρο της επανάστασης το οποίο τάχα ευλόγησε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Αγία Λαύρα. Στην Πάτρα βρίσκονταν ο άνθρωπος.

Ούτε καν αυτή η συγκεκριμένη μέρα σημαίνει κάτι για την κήρυξη της επανάστασης. Απλώς οι θρησκευτικοί ταγοί αποφάσισαν να ορίσουν αυτή τη γιορτή για να επιβάλλουν στις συνειδήσεις το «Ελληνορθόδοξον». Διπλή γιορτή, θρησκευτική και Εθνική, το Έθνος με την Ορθόδοξη πίστη πιασμένοι χέρι με χέρι, σε μια αναπόσπαστη ενότητα... Και βέβαια το κόλπο έπιασε για πολλά χρόνια. Τώρα αρχίζουμε λίγο, λίγο να ξυπνάμε και να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Όχι δεν θέλω να υποτιμήσω το ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά τα πράγματα πρέπει πάντα να μπαίνουν στη σωστή τους θέση. Όσο για το ρόλο ήταν και θετικός αλλά και αρνητικός σε πολλά σημεία. Το αφήνω όμως για άλλη φορά. Ας μη χαλάσω με γκρίνιες το «υψηλό Εθνικό φρόνημα»(!)

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Καλή είναι η ιστορία, αλλά αν αυτή δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην τωρινή πραγματικότητα, τότε είναι άχρηστη. Προς το παρών επιβεβαιώνεται η θεωρία που λέει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τότε ουσιαστικά δεν σωθήκαμε μόνοι μας, δεν μας έσωσε η παλικαριά μας, αφού αντίθετα οι μικρότητες της φυλής την εξουδετέρωσαν. Οι ήρωες του 21 πέθαναν πικραμένοι και ξεχασμένοι, εκτός από εκείνους που είχαν... εμπορικό δαιμόνιο και πούλησαν ακριβά το βαρύ τους όνομα. Εκείνους που μπήκαν στο σύστημα και στις κλίκες. Αυτά τα συμφέροντα στη συνέχεια τορπίλισαν τον αγώνα, ώστε να μας σώσουν τελικά οι μεγάλες δυνάμεις, οι Δυτικοί, τα μεγάλα συμφέροντα... Καλός δηλαδή ο Ελληνικός αγώνας αλλά ΕΚΕΙΝΟΙ μας έσωσαν, εκείνοι που ακόμα και σήμερα τόσο αντιπαθούμε, οι άσπονδοι σύμμαχοί μας!!! Ακόμα κι αν ευλογούσε το ανύπαρκτο λάβαρο ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τελικά δεν θα μας έσωζε αυτό. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου το Άκτιο κτλ είναι γνωστά σε μας από τος σχολείο παρότι δεν μας αρέσουν γι’ αυτό και τα προσπερνάμε γρήγορα για να σταθούμε στις ηρωικές μεν αλλά ηττογενείς μάχες της Αλαμάνας, της Γραβιάς, του Μεσολογγίου του Σουλίου κοκ.

Τώρα πια προσπαθεί να μας ξανασώσει από τον κακό μας εαυτό ο Νέων Βρυξελλών Γερμανός. Το λέω αν και ξέρω ότι το «ευχαριστούμε τους Γερμανούς», σηκώνει μούτζα σαν εκείνο το «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» του Σημίτη στα Ίμια. Μπορεί να μας στέλνουν το focus και το Stern με χυδαίες χειρονομίες αλλά παράλληλα μας συνδράμουν κιόλας. Τι θα προτιμούσαμε γλυκόλογα με ευγενικό γύρισμα πλάτης;

ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ

Καλή είναι η ιστορία, αλλά καλύτερη αυτή που γράφεται μπροστά στα μάτια μας. Ένας λαός αγωνίζεται στη Λιβύη ενάντια στον τρελό τύραννο «πατέρα» του κι εμείς αναθεματίζουμε τις μεγάλες δυνάμεις που επεμβαίνουν. Πορείες, ψηφίσματα και διαμαρτυρίες αλλά όχι για την υπεράσπιση του καταπιεζόμενου και δολοφονούμενου Λιβυκού λαού αλλά ενάντια σε εκείνους που προσπαθούν να τους σώσουν. Και προσοχή μη τυχόν βοηθήσουμε κι εμείς σε κάτι!!! Θα είμαστε συνεργοί των ιμπεριαλιστών στα άνομα έργα τους!!! Νόμιζα ότι επικίνδυνος είναι ο φανατισμός των δεξιών αλλά μερικές φορές αποκαλύπτεται πόσο επικίνδυνος είναι αυτών των αριστερών που θέλουν να ονομάζονται προοδευτικοί, αλλά είναι τόσο κολλημένοι στο επαναστατικό παρελθόν τους, που γίνονται δεξιότεροι των δεξιών.

Ας αφήσουμε λοιπόν του Λίβυους να πεθάνουν ο ένας πίσω από τον άλλο από τα πυρά του λυσσασμένου τρελού που κρύβεται στο παλάτι του πίσω από τα όπλα της πολεμικής του αεροπορίας των τανκς και των χιλιάδων μισθοφόρων. Είναι ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα κι εμείς πρέπει να μείνουμε θεατές. Αν ένας άντρας σκοτώνει τη γυναίκα του στο διπλανό διαμέρισμα εσύ βέβαια ο προοδευτικός πρέπει να μείνεις απαθής, δικιά του είναι ό,τι θέλει την κάνει!!! Μήπως κι εμάς έπρεπε να μας αφήσουν τότε να μας σφάξουν οι Τούρκοι με τους Αιγύπτιους του Κιουταχή! Ή μήπως η επέμβασή τους αποσκοπούσε στο να μας κάνουν προτεκτοράτο τους οι ιμπεριαλιστές και να μας πάρουν τα πετρέλαια; Φοβάμαι ότι της ιστορίας της έχουμε "αλλάξει τα πετρέλαια"!!!

Μήπως η μνήμη μας είναι ολίγον επιλεκτική κύριοι;

Ναι στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς;

Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας, έστω και για ειρηνικούς σκοπούς, είναι σαν τις σχέσεις μοιχείας. Όσο μένουν κλεισμένες ερμητικά στις νοικιασμένες γκαρσονιέρες, όλα πάνε καλά. Ενίοτε όμως το μυστικό σκάει και τότε τα σαρώνει όλα στο πέρασμά του: Οικογένειες, παιδιά, ψυχικές ισορροπίες, κοινωνικές ισορροπίες, οικονομικές ισορροπίες κοκ. Όλοι όσοι ασχολούνται με το προσφιλές αυτό σπορ, πιστεύουν ότι στη δική τους περίπτωση ειδικά, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Έλα όμως που κατά κανόνα, αργά ή γρήγορα συμβαίνει. Και στις λίγες περιπτώσεις όμως της εξαίρεσης, όπου αυτό δεν συμβαίνει, απλώς κρύβεται κάτω από το χαλί. Όλοι ξέρουμε ότι όσους σκελετούς κι αν μαζέψεις στην ντουλάπα σου, όση σκόνη κι αν μαζέψεις κάτω από το χαλί, θα έρθει η ώρα που τα βρεις μπροστά σου, εσύ ή οι ...απόγονοί σου!

Κι εγώ στο παρελθόν αναρωτήθηκα μερικές φορές μήπως τελικά δεν είναι και τόσο κακή ιδέα η χρήση της πυρηνική ενέργειας, τουλάχιστον για την ηλεκτροπαραγωγή. Όμως τα στοιχεία είναι συντριπτικά: Τα ατυχήματα γίνονται! Κι όταν γίνονται τα αποτελέσματα είναι εφιαλτικά για εμάς τους ίδιους, με εμβέλεια όλη σχεδόν τη γη αλλά και στο ευαίσθητο οικοσύστημα. Είναι γνωστό ότι η χαμηλής έντασης ραδιενεργή ακτινοβολία μπορεί να κάνει και καλό, αλλά μόνο όταν αυτή ασκείται με πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές, που δεν βρίσκονται ...ελεύθερες στη φύση. Συμφωνώ ότι μικρή δόση ραδιενέργειας μπορεί να πάψει τη βλαβερή της επίδραση μετά από λίγα χρόνια, αλλά η μεγάλη έκθεση σε καίσιο και στρόντιο, χρειάζεται μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να εξασθενήσει... Όπερ πρακτικά σημαίνει ότι απλά δεν το συζητάμε καν! Ε δεν μπορούμε να περιμένουμε τόσο!!!

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ.

Επιχειρηματολόγησε και ο Ταγίπ Ερντογάν: Λέει ότι το ατύχημα (ατυχήματα σωστότερα) της Ιαπωνίας, δεν πρέπει να μας σταματήσουν από τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Διότι εν τοιαύτη περιπτώσει θα έπρεπε να πούμε όχι και στο φυσικό αέριο! Δεν ξέρω πραγματικά αν το σκέφτηκε καλά πριν να το πει! Λες ένα επιχείρημα για να υπερασπιστείς τις επιλογές σου και τα συμφέροντα της χώρας σου, αλλά πρέπει τα λόγια σου να έχουν έστω και μια επιφανειακή λογική! Διότι ο καθένας καταλαβαίνει χωρίς να είναι πρωθυπουργός μιας μεγάλης χώρας σαν την Τουρκία, ότι άλλο είναι να «σκάσει» ένας αγωγός φυσικού αερίου κι άλλο να «σκάσει» ένας ...πυρηνικός αντιδραστήρας!!! Αν ακόμα δεν καταλαβαίνει το γιατί ο αγαπητός μας Ταΐπ, θα αναγκαστώ να επιχειρηματολογήσω επί των αυτονοήτων, πράγμα που δεν μου αρέσει. Αν εκραγεί ένας αγωγός ή σταθμός φυσικού αερίου, φυσικά θα προκληθεί μεγάλη πυρκαγιά. Ενδεχομένως θα γίνουν στάχτη όσοι βρίσκονται σε μια περίμετρο ας πούμε 50 μέτρων. Θα έχουμε και αρκετές υλικές ζημιές βέβαια. Θα κληθεί η πυροσβεστική και εύκολα ή δύσκολα θα κατασβέσει την πυρκαγιά αφού πρώτα βέβαια κλείσουν το διακόπτη τροφοδοσίας του αγωγού σε κάποιο σημείο πιο πριν. Το θλιβερό συμβάν κλείνει εκεί και όλοι θα το ξεχάσουμε, εκτός από μια χήρα ή μερικές χαροκαμένες μάνες που έχασαν δικό τους άνθρωπο, εργάτη ή πυροσβέστη. Αν όμως εκραγεί ένας αντιδραστήρας, θα έχουμε ουσιαστικά μια έκρηξη πυρηνικής βόμβας, με συνέπειες αντίστοιχες της Χιροσίμα, που δεν θέλουμε να δούμε ούτε στα χειρότερα όνειρά μας για τους ...εχθρούς μας δε! Όχι μόνο για την έκταση, την ακτίνα, την περίμετρο της καταστροφής –μία ολόκληρη πόλη ας πούμε- αλλά και για το είδος της ζημιάς που θα προκαλέσει –δέστε εικόνες θυμάτων της Χιροσίμα για να καταλάβετε-... Επιπλέον το κακό δεν θα σταματήσει εδώ, αλλά από την έκλυση της ραδιενέργειας, για πολλές δεκαετίες θα έχουμε τερατογενέσεις και θανάτους από καρκίνους και αλλά συναφή, όχι μόνο στην περιοχή, όχι μόνο στη χώρα, αλλά σε ένα σεβαστό ποσοστό της υφηλίου. Για δεκάδες χρόνια –ίσως λέω λίγα, θα μας έλεγε κάποιος πιο ειδικός- τα τρόφιμα θα είναι...ραδιενεργά. Ο άμοιρος άξονας περιστροφής της γης θα σπρωχτεί πάλι λίγο πιο εκεί, η ατμόσφαιρα... το έδαφος.... τα ζώα.... όλος αυτός ο ευαίσθητος οικολογικός κύκλος θα διασαλευτεί. Από μία μόνο τέτοια έκρηξη, πέστε ότι η γη μας θα επιβιώσει προσωρινά. Από λίγο περισσότερες όμως το ποτήρι θα ξεχειλίσει και θα επέλθει η μοιραία έξωσή μας από τον πλανήτη που εποικίσαμε αχάριστα.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΚΑΤΑΛΕΙΠΑ;

Ας υποθέσουμε όμως ότι ο άνθρωπος θα επιτύχει κάτι που η ιστορία του δεν μας διδάσκει ότι επέτυχε ποτέ: Να μη ξανακάνει λάθος! Ούτε ανθρώπινο λάθος, ούτε «αστοχία υλικού», ούτε ότι θα ξαναγίνει ποτέ σεισμός, καταποντισμός, επίθεση τρομοκρατών ή εχθρικών στρατών, τσουνάμι και τα τοιαύτα... Τα πυρηνικά κατάλοιπα πού πάνε; Μήπως τα ανακυκλώνουμε; Όχι βέβαια! Απλώς τα τυλίγουμε καλά και τα κρύβουμε στο... υπόγειο, τουτέστιν στα βάθη των ωκεανών!!! Μέχρι πότε όμως; Πόσα τέτοια σκουπίδια μπορεί να αντέξει ο ωκεανός. Τι θα γίνει όταν οι συσκευασίες τους διαβρωθούν και ανοίξουν; Επειδή όλοι ξέρουν –και αυτοί που τα απορρίπτουν ασφαλώς- ότι κάποτε θα έρθει αυτή η μέρα. Εκείνοι απλώς εύχονται να γίνει πολύ αργότερα. Όμως έστω κι αν εισακουστούν –το αισιόδοξο σενάριο- η κατάληξη δεν αλλάζει. Κάποτε θα γίνει η ...αποκάλυψη των φορτίων στους βυθούς. Τότε;;;; Σ’ αυτό δεν έχει απάντηση κανείς. Απλώς επιμένουν μονότονα ότι θα αργήσει πολύ να έρθει αυτή η μέρα. Σας ικανοποιεί η απάντηση;

Όχι δεν συμφωνώ με την άποψη που λέει ότι αυτά τα λέμε υπό το κράτος του τρόμου στην Ιαπωνία. Όχι δεν υπάρχει κανένας αυξημένος συναισθηματισμός, ούτε υστερία, χάριν της οποίας πρέπει να αφήσουμε τη σκόνη να κατακαθίσει για να σκεφτούμε τάχα πιο ψύχραιμα. Ακόμα και τώρα που όλοι παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα την Ιαπωνία στις εικόνες της TV, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο πιο κρίσιμα είναι τα πράγματα από ότι φαίνεται στο δικό μας απληροφόρητο μάτι. Το αντίθετο συμβαίνει. Αν το αφήσουμε για αργότερα, απλώς θα ξεχαστεί με έναν αναστεναγμό ανακούφισης, χαρούμενοι ότι τη γλιτώσαμε. Θα αλλάξουμε κανάλι και θα ξαναστραφούμε στη Λιβύη, το Μπαχρέιν κοκ. Η ζωή τραβά την ανηφόρα βλέπετε!

Το βασίλειό μου για έναν αγώνα!

Μια φρέσκια φωτογραφία...

Ξεκινάω τη μέρα μου σήμερα το πρωί. Ο ανοιξιάτικος ήλιος μου εμπνέει αισιοδοξία. Στη Λάρισα κυκλοφορείς χωρίς πανωφόρι. Οι Μανόλιες στα πεζοδρόμια έχουν ανθίσει. Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος, έλεγε ο Λουντέμης. Στα πρόσωπα των ανθρώπων όμως υπάρχει κατήφεια. Ομαδική κατάθλιψη. Δεν υπάρχει ελπίδα και διάθεση για ζωή. Όταν μια συζήτηση ανοίγει, πάντα καταλήγει σε στεναγμούς από την οικονομική δυσφορία. Εκτός από τα πρόσωπα των ανθρώπων, ασχημαίνει και το τοπίο της πόλης. Βιαστικά εκκενωθέντα μαγαζιά, μνήσκουν στην ασκήμια τους κρεμασμένα από τις προσόψεις. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο. Αν θ’ αντέξει ο μεγάλος ασθενής, χάριν του οποίου προσπαθούμε να επιζήσουμε εμείς πίσω από τα τζάμια της εντατικής. Ανάμεσα από πολυκατοικίες βλέπω τον Κίσσαβο να έχει απολέσει τα λίγα του χιόνια, ενώ στα παρτέρια κίτρινα αγριολούλουδα και χαμομήλια, ανεβάζουν την αδρεναλίνη μου.

Δεν ξέρεις πια τι να παρακολουθήσεις από την επικαιρότητα, τον αγώνα της ΑΕΛ να αναπνεύσει μετά από τα αλλεπάλληλα σοκ του απινιδωτή, την προσπάθεια της Ελλάδας να μη βουλιάξει, βουλιάζοντας τα παιδιά της για να μείνει στην επιφάνεια, την προσπάθεια των Ιαπώνων να ξεθάψουν για να ξαναθάψουν ή την προσπάθεια των Λίβυων να αναπνεύσουν αέρα ελευθερίας ανάμεσα από τους καπνούς των βομβών του ...μπαμπά τους που τους πνίγει στην αγκαλιά του σαν τανάλια! Όταν ο Μπλάζεκ ή ο Κουζέν πλησιάζουν το αντίπαλο τέρμα, σηκωνόμαστε από την κερκίδα παροτρύνοντας όλο αγωνία τη μπάλα να μπει. Όταν χάνεται η ευκαιρία ένα παρατεταμένο αααα... απογοήτευσης απομένει. Όταν οι αντίπαλοι τόσο εύκολα πλησιάζουν την εστία του Αμπάρη νεκρική σιγή, πάντα δείχνει τόσο εύκολο να δεχτούμε το γκολ που δεν μπορούμε να βάλουμε! Όταν οι μαχητές των «αντικαθεστωτικών» προελαύνουν, πανηγυρίζουμε μπροστά στην ΤV. Όταν ο Μουαμάρ προελαύνει ως τη Βεγγάζη, ο αγώνας είναι σικέ και δεν αξίζει, αλλάζουμε κανάλι προς Ιαπωνία μεριά. Πώς γίνεται και όλες οι ομάδες μας δεν πάνε καλά. Δεν θα βρεθεί ένα μέτωπο στο οποίο να κερδίζουμε; Η Τυνησία που πήγαινε για πρωτάθλημα με την Αίγυπτο σε απόσταση αναπνοής, χάθηκαν από τα πρωτοσέλιδα και οι νίκες κόλλησαν στη λάσπη. Η Υεμένη και το Μπαχρέιν καρκινοβατούν σε έναν αγώνα χαμένο από χέρι. Η «παράγκα» τα έχει υπό έλεγχο όλα.

Αυτή την άνοιξη η κερκίδα και ο καναπές του τηλεκοντρόλ δεν ...λένε! Η κερκίδα είναι κρύα και η θέση του καναπέ πνιγηρή. Λέω να ξεθάψω το καριοφίλι μου για έναν αγώνα που θα είναι νίκη μόνο το ξεκίνημά του και η έκβαση δεν θα έχει καμία σημασία όποια και να ‘ναι... Φαίνεται ότι έχουμε ανάγκη έναν αγώνα, έναν οποιοδήποτε αγώνα, δράση. Να ξεκολλήσουμε από τη θέση του νυσταγμένου θεατή και να μπούμε στην αρένα. Το βασίλειό μου για έναν αγώνα!

Σκέψεις πάνω από τα συντρίμμια της Ιαπωνίας

Δεν θα ήταν δυνατό για μένα να μη προβληματιστώ με τις καταστροφές της Ιαπωνίας.

Ειπώθηκαν πολλά, όλοι μας είμαστε ενημερωμένοι για το τι έγινε –στο περίπου τουλάχιστον-. Το ρεπορτάζ ανήκει στους επαγγελματίες που έχουν τα μέσα και το χρόνο να το κάνουν.

Εμένα φίλοι μου με προβληματίζει κάτι άλλο.

Προσπάθησα σε πολλά άρθρα μέχρι τώρα να υπογραμμίσω κάποια φαινόμενα που παρουσιάζονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τα τελευταία χρόνια.

Σταχυολογώ λοιπόν:

Μόλις ζήσαμε τον πιο ζεστό χειμώνα!!!

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/04/blog-post_9652.html

Το ηφαίστειο της Ισλανδίας και το "ηφαίστειο" στον κόλπο του Μεξικού, συνεχίζουν ακάθεκτα

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/05/blog-post_9703.html

Μόλις ζήσαμε το θερμότερο χειμώνα και τη θερμότερη άνοιξη! Και σ' ανώ...!

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/07/5-2010-1880.html

φαινόμενο θερμοκηπίου. Ξεπαγώνει ο Βόρειος Π αγωμένος Ωκεανός!

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/08/blog-post_4012.html

Οι θερμοκρασίες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο φέτος

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/09/blog-post_5127.html

Ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Όζοντος κος Χρ. Ζερεφός:

«Από το 1980 ως σήμερα είναι η πιο ζεστή τριακονταετία από τότε που έχουμε μετρήσεις στην Ελλάδα, δηλαδή από τα τέλη του 19^ου αιώνα».

«Ήταν ο θερμότερος Νοέμβριος στην ιστορία μετά το 1926»

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/12/blog-post_04.html

Πλημμυρίσαμε από... ακραία καιρικά φαινόμενα

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2011/01/blog-post_17.html

Ο εφιάλτης στον δρόμο με ...τα υπερβακτήρια

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2011/01/blog-post_21.html

ΚΟΥΙΖ: Ποιο είναι το πιο ζεστό έτος που έχει καταγραφεί ποτέ;

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2011/01/blog-post_1730.html

Συνέχεια στα "χειρότερα... της ιστορίας"

http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2011/01/blog-post_22.html

Φυσικά όλα τα παραπάνω κι εγώ τα είχα ξεχάσει, αλλά τα ξαναθυμήθηκα μόλις τώρα καθώς έκανα μια αναδρομή στα περιεχόμενα αυτού του blog, και κάνοντας απλώς copy/paste σε καταγραφές φαινομένων από την φρέσκια τότε επικαιρότητα. Για δέστε πόσα φαινόμενα συμπυκνωμένα στα δύο τελευταία χρόνια. Θα μου πείτε ότι πάντα συμβαίνουν καταστροφές, πόλεμοι, και θεομηνίες. Σύμφωνοι ως ένα σημείο. Θα ήθελα όμως να φτιάξω μια καμπύλη από αυτές των καρτεσιανών συντεταγμένων που να δείχνει αυτή ακριβώς την σταδιακή πύκνωση αυτών των φαινομένων, καθώς και τον αύξοντα βαθμό σοβαρότητας αυτών. Μέχρι να το κάνω όμως πολύ απλά παρατηρείστε τα παραπάνω δημοσιεύματα που αφορούν το 2009 και το 2010 μόνο:

• Ο πιο ζεστός χειμώνας αυτός του 2009-2010.
• Η πιο ζεστή άνοιξη αυτή του 2010.
• Το πιο θερμό καλοκαίρι από αρχής μετρήσεων αυτό του 2010.
• Ήταν ο θερμότερος Νοέμβριος (αυτός του 2010) στην ιστορία μετά το 1926
• Από το 1980 ως σήμερα (Δεκέμβρης ’10) είναι η πιο ζεστή τριακονταετία από τότε που έχουμε μετρήσεις στην Ελλάδα, δηλαδή από τα τέλη του 19^ου αιώνα.
• Κόλπος του Μεξικού η χειρότερη οικολογική καταστροφή από διαρροή αργού πετρελαίου στη θάλασσα.
• Πρωτόγνορο φαινόμενο η διασπορά στάχτης στους αιθέρες από το ηφαίστιο της Ισλανδίας που «έκλεισε» για τα καλά όλα σχεδόν τα Ευρωπαϊκά αεροδρόμια.
• Πυρκαγιά του αιώνα στη Ρωσία που έκαψε τα αποθέματα σιτηρών κι όχι μόνο.
• Πλημμύρες πρωτόγνωρης έκτασης σε Αυστραλία (με πυρκαγιές) και Βραζιλία.
• Σεισμός στην Αϊτή πρωτόγνωρης ισχύος και καταστροφικού αποτελέσματος.
• Και το επιστέγασμα πριν από δύο μήνες μόλις: Το πιο θερμό έτος ήταν αυτό του 2010!!!

Με συγχωρείτε δεν υπάρχει κανείς που να κατέχει ΝΤΙΠ! από μαθηματικά για να δει μπροστά του ολοζώντανη την καμπύλη να αναπτύσσεται! Δεν έμαθε κανείς στο σχολείο για τη γεωμετρική πρόοδο! Αν αυτή η πρόοδος συνεχιστεί και μέσα στο 2011, τι έχουμε να δούμε δηλαδή φέτος;;; Αν το προηγούμενο πρωτόγνωρο τσουνάμι –για τους ιστορικούς τουλάχιστον χρόνους- ήταν το 2007, το επόμενο έγινε φέτος το 2011!!! Το μεθεπόμενο πότε έπεται, τι λένε τα μαθηματικά μοντέλα μιας απλής μαθηματικής προόδου;;;

Διότι στην περίπτωση της Ιαπωνίας είχαμε τον πιο ισχυρό σεισμό, το πιο ισχυρό τσουνάμι (σε επίπεδο χώρας) και μάλιστα όπως όλοι σημειώνουν σε μια χώρα πρότυπο για την πρόγνωση και αντιμετώπιση των σεισμών και των τσουνάμι, με ειδικά ανυψούμενα φράγματα στις προκυμαίες που με μηχανικό τρόπο ανυψώνονται για να αναχαιτίσουν το επερχόμενο γιγάντιο κύμα... Κι όμως μετράμε πόλεις –πόσες είναι τελικά;- που χάθηκαν από το τσουνάμι!!!

Και σαν να μην έφτανε αυτό έχουμε και το πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που έγινε εργοστάσια και τον αντιδραστήρα που έγινε αντιδραστήρες. Σε όλα αυτά έχουμε ένα περίεργο ...πρωταθλητισμό! Ακόμα και στα πυρηνικά ατυχήματα, είχαμε μέχρι τώρα από ανθρώπινο λάθος και από αστοχία υλικού. Τώρα έχουμε για πρώτη φορά από φυσικό φαινόμενο. Η προηγούμενη πυρηνική καταστροφή της Ιαπωνίας ήταν στο τέλος του 2ου παγκόσμιου πολέμου, η επόμενη είναι σήμερα (2011), τη μεθεπόμενη για πότε να την περιμένουμε;

Τι λέτε είναι να μας περνάει απαρατήρητη αυτή η αλληλουχία φαινομένων που για πρώτη φορά βιώνουμε σε τέτοια έκταση και σε βαθμούς ρεκόρ;

Είναι να μας περνάει απαρατήρητη η συνεχιζόμενη πύκνωση αυτών των συμβάντων.

Πρώτα ας αναγνωρίσουμε την κατάσταση λοιπόν που επιπόλαια περνάει μπροστά από τα μάτια μας χωρίς να μας δημιουργεί καμία ιδιαίτερη εντύπωση κι έπειτα να ψάξουμε τις αιτίες κι ενδεχόμενα την όποια δυνατή –αν υπάρχει ακόμα- λύση.

Ο αθυρόστομος φίλος μας Ντομινίκ Στρος-Καν

Παρακολούθησα προσεκτικά τις δηλώσεις του «φιλέλληνα» Ντομινίκ Στρος Καν και δεν μπόρεσα ειλικρινά να βρω κάτι στο οποίο να διαφωνώ. Εντάξει η γλώσσα του ήταν εκπληκτικά ωμή κι απορώ αν είχε κάποιο λόγο γι’ αυτό ή αν απλώς είναι γενικώς χύμα, καθότι δεν τον ξέρω προσωπικά, ούτε με κάλεσε τα τελευταία χρόνια καμιά φορά για καφέ...

• Για την περιώνυμη πλέον είδηση ότι είμαστε βουτηγμένοι στα σκ... δεν ξέρω ποιος Έλληνας διαφωνεί μ’ αυτό, παρότι βέβαια ο καθένας μας μπορεί να αποδίδει σε αντίθετες κατευθύνσεις τις ευθύνες, ή ακόμα κάποιοι μπορεί να υποστηρίζουν ότι είμαστε απλώς μέχρι τη μέση, άλλοι μέχρι το στήθος και μερικοί μέχρι το λαιμό... Επί της ουσίας όμως μάλλον όλοι συμφωνούμε μαζί του.
• Για το ότι μόνοι μας διαμορφώσαμε αυτή την κατάσταση, ότι το κλέψιμο πάει σύννεφο κτλ νομίζω ότι εμείς το ξέρουμε πολύ καλύτερα από τον πολυαγαπημένο μας Δομινικούλη κι ο καθένας μας το εκμεταλλεύεται όσο καλύτερα μπορεί με το επιχείρημα ότι «όλοι το κάνουν εγώ θα σώσω την Ελλάδα;» ή «ας πιάσουν πρώτα τους μεγαλοκαρχαρίες και μετά να έρθουν να πιάσουν εμένα»...

Τώρα γιατί χρησιμοποίησε αγοραίες εκφράσεις, δεν ξέρω. Μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω...

-Απογοητεύτηκε από τη γλώσσα της ευγένειας που δεν έφερε ως τώρα αποτέλεσμα και έστειλε το μήνυμα στους πολιτικούς μας με ανεπίσημο τρόπο.

-Χτύπησε στο φιλότιμο το λαό μας, με σκοπό να ξυπνήσουν τα ανακλαστικά του και να βάλει πλάτη για τη στήριξη των επώδυνων πλην αναγκαίων μέτρων. Αφού δεν φτάνει που ως χώρα και λαός «τα φάγαμε» αλλά με θράσος ζητάμε να μας τα πληρώσουν άλλοι.

-Μια άλλη υπόθεση είναι ότι πάντα έτσι μιλάει. Γι’ αυτό δεν ξέρω θα πρέπει να ρωτήσω τη ...γυναίκα του, αν έχει!

-Τέλος μπορεί και να ανήκει στην ΠΑΣ (Παγκόσμια Ανθελληνική Συνωμοσία) όλως των ισχυρών της γης που δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο παρά με το πώς θα εξαφανίσουν το μικρό αλλά αντιστεκόμενο και αξιοζήλευτο έθνος μας... (Σημειώστε ότι στην ΠΑΣ ανήκει και το Γερμανικό Stern καθώς και το Focus και έχουν άμεση υπόγεια καθημερινή διασύνδεση με το Δομινικούλη μας.

Εγώ πάντως ειλικρινά θύμωσα πολύ που μας την πέσανε πάλι. Όχι γιατί είπανε κάτι που δεν ήξερα ή που δεν ήταν αλήθεια, αλλά επειδή άκουσα για μια ακόμα φορά την αλήθεια τόσο ...γλαφυρά. Κι επειδή αποκαλύπτεται ότι η αισιοδοξία μου είναι μάλλον ουτοπική. Δεν θα αλλάξουμε ποτέ. Δεν υπάρχει ελπίδα γι’ αυτό το Έθνος. Δεν μας αξίζει τίποτα καλύτερο. Ναι είχες δίκιο φίλε μου «Κύρο Γρανάζη» που μου έγραφες στο προηγούμενό μου άρθρο ότι «Εδώ θέλουμε όχι απλά αλλαγή λειτουργικού συστήματος αλλά ολόκληρου του PC.» Η υπεραισιοδοξία μου φταίει, που πάντα με παρασύρει και προσπαθώ να βρω λύσεις κάνοντας προτάσεις, εκεί που δεν υπάρχουν ελπίδες. Δύο δρόμοι μου απομένουν: Να πιάσω τα βουνά ώστε να μη βλέπω και να μην ακούω τίποτα εκτός από τις κοτούλες μου και τα ραπανάκια μου ή να κάνω αλλαγή φύλου (Εθνικού φύλου εννοώ) να αλλάξω ταυτότητα, να ρίξω μια μεγάλη πέτρα πίσω –κατά προτίμηση μαύρη- και να γίνω κουτόφραγκος της far west ως ένας «μοναχικός καουμπόυ»!

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ; ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!

Οι Απόκριες και οι Καθαρές Δευτέρες είναι πλέον πίσω μας. Τώρα πρέπει να ασχοληθούμε με το να παρουμε καθαρές αποφάσεις. Η σκληρή πραγματικότητα παραμένει. Σαν έθνος πρέπει να αποφασίσουμε τώρα, ώριμα για το μέλλον μας.

Όλοι οι Έλληνες μαζί, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια σκληρή πραγματικότητα, την πραγματικότητα της οικονομικής κατάρρευσης του κράτους μας. Αυτή την ώρα περιττεύουν τα «τις πταίει», διότι είναι ώρα για άμεσες αποφάσεις και δράσεις κι όχι για περισπασμό αναζήτησης αιτίων που χρειάζονται την απόσταση του χρόνου αλλά και ηρεμία για ψύχραιμη έρευνα. Άλλωστε επ’ αυτού έχουμε όλοι καλώς ή κακώς τοποθετηθεί τα δύο περίπου τελευταία χρόνια πολύ πληθωρικά...

Στις 15 Δεκεμβρίου έγραφα για τις πιθανότητες πτώχευσης. http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/12/blog-post_15.html

Το κράτος μας λοιπόν καταρρέει.

Αφού έφτασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας παρότι μαχητής και εργασιομανής να αναγνωρίσει ότι «σκούρα τα πράγματα», νομίζω ότι όλοι θα έπρεπε να λάβουμε το μήνυμα: Το κράτος μας πτωχεύει! Τον ακούσαμε για πρώτη φορά να λέει: "«είναι δύσκολο να ξέρει κανείς εάν θα φτάσουμε σε αποφάσεις και αν θα είναι και οι σωστές αποφάσεις. Όμως, θεωρώ ότι είναι μια κρίσιμη στιγμή για την Ευρώπη, διότι εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, όλο παίρνουμε αποφάσεις, αλλά δεν είναι αρκετές. Και δεν είναι και αρκετά πειστικές, για να καλμάρουν οι αγορές». " http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=388060

Η διαφαινόμενη αυτονόμηση των υπουργών που καραδοκούσαν, επίσης δείχνει ότι έρχεται κάτι που εκείνοι δεν θέλουν να χρεωθούν αλλά θέλουν να φορτώσουν στον πρωθυπουργό και την παρέα του. Κάτι που σύσσωμη η αντιπολίτευση έχει κάνει εδώ και πολύ καιρός, χωρίς να έχει προτείνει κάτι συγκεκριμένο, λογικό και πειστικό.

Η σημερινή επίσης ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών προς τα εκεί μας οδηγεί.

Όχι δεν έχω καμία εσωτερική πληροφόρηση εκτός από την κοινή λογική. Ο κρατικός μηχανισμός της χώρας μας ξοδεύει πολύ περισσότερα από όσα εισπράττει. Αυτό δεν είναι σίγουρα μια κατάσταση των τελευταίων χρόνων αλλά των τελευταίων δεκαετιών. Όλο αυτό το διάστημα το κενό καλύπτονταν με δανεισμό. Σήμερα λοιπόν εκτός από τα καθημερινά έξοδα του, το κράτος πρέπει να πληρώνει και του τόκους –σε πρώτη φάση- αυτών των υπέρογκων δανείων –και βέβαια για το κεφάλαιο, ούτε λόγος ακόμα-.

Όλα αλλά αυτά για εμάς τους πολίτες καλύπτονται από μια αχλύ μυστηρίου. Δεν είναι όμως έτσι, τα πράγματα είναι πολύ απλά:

Ουσιαστικά το κράτος μας –έτσι όπως το καταντήσαμε- έχει δύο επιλογές:

• Να ακολουθήσει ένα δρόμο θεραπείας της ασθένειας των οικονομικών του αλλά και της εν γένει λειτουργίας του. Η πιο σοβαρή πρόταση που ακούστηκε ήταν αυτή του μνημονίου, κυρίως όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα έπρεπε να είχαν γίνει στο κράτος μας εδώ και δεκαετίας και τώρα πολεμάμε να τις θεσμοθετήσουμε εν μία νυκτί. Άλλη σοβαρή πρόταση γι’ αυτή την εξυγίανση, εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει.
• Να πτωχεύσει! Δηλαδή να διαλυθεί ουσιαστικά και να προσπαθήσει να ξαναχτιστεί από την αρχή. Ούτε λίγο ούτε πολύ να περιέλθει στην μεταπολεμική του κατάσταση και να χτιστεί –αυτή τη φορά σωστά- από την αρχή.
• Υπάρχει βέβαια και η μεσαία οδό που ως συνήθως ακολουθούμε για να συγκεράσουμε όλες τις απαιτήσεις, η οποία λέει «και τα δύο» εννοώντας «τίποτα από τα δύο» και η οποία έχει τα μειονεκτήματα και των δύο αλλά όχι και τα πλεονεκτήματα και των δύο. Είναι ουσιαστικά μαζί και με την «...πίτα» αλλά και με τον «...σκύλο»!

Νομίζω ότι η επιλογή είναι μία: Δημοψήφισμα! μας αφορά όλους και πρέπει εμείς να αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Άλλωστε χωρίς τη στήριξή μας στην κυβέρνησή μας, κανένα σχέδιο δεν πρόκειται να πετύχει. Κι απορώ γιατί ο πρωθυπουργός μας ήταν αυτός που μας έλεγε από την αρχή για το Σκανδιναβικό μοντέλο διακυβέρνησης με τα πολλά δημοψηφίσματα, αλλά εδώ δεν έκανε ούτε ένα ακόμα. Ας μας εξηγηθούν λοιπόν επαρκώς, από όλες τις πλευρές τα υπέρ και τα κατά της κάθε επιλογής κι ας πάρουμε μόνοι μας την απόφαση και το ρίσκο ενσυνείδητα κι όχι συρόμενοι από επαμφοτερίζοντες και αναποφάσιστους πολιτικούς, που πάντα το βάζουν στα πόδια όταν κυκλοφορεί μια καυτή πατάτα.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΥΣΗ;

Μα απλά επειδή ο Ελληνικός λαός δεν έχει καταλάβει την κατάσταση, αφού δεν θέλει ούτε την εξυγίανση του κράτους, ούτε την πτώχευση! Όμως Τρίτη λύση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Παρεκτός ενός θαύματος, το οποίο μας παραπέμπει στο χώρο της μεταφυσικής. Όταν ενημερωθεί και καταλάβει θα επιλέξει και θα στηρίξει.

Αν επιλέξει την εξυγίανση του κράτους, θα στηρίξει –εφόσον υπάρχει σοβαρό χρονοδιάγραμμα- την λιτότητα μιας συγκεκριμένης περιόδου.

Αν αντίθετα επιλέξει την πτώχευση, θα υπομείνει τη χαώδη κατάσταση που θα διαμορφωθεί μέχρι η κυβέρνηση να επανιδρύσει το κράτος σε υγιείς βάσεις. Θα είναι επιλογή του!

Χωρίς τη συνειδητή στήριξη του λαού, ούτε το μνημόνιο μπορεί να προχωρήσει και να καρποφορήσει, ούτε μετά από μια αναγκαστική πτώχευση θα υπάρξει κυβέρνηση σταθερή που θα έχει τη βούληση και την ικανότητα να βάλει τις σωστές πλέον βάσεις για μια καλύτερη εποχή μεσοπρόθεσμα.

Δολοφονία του μόνου Χριστιανού υπουργού στο Πακιστάν

(Αναμεταδίδω από http://evangelio21.blogspot.com/2011/03/shahbaz-bhatti.html?spref=fb)

Shahbaz Bhatti: Υπουργός του Πακιστάν και συνειδητός Χριστιανός

Σήμερα το πρωί (2 Μαρτίου), ο Σαμπάζ Μπάτι, υπουργός για θέματα μειονοτήτων του Πακιστάν πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από ενόπλους, οι οποίοι του είχαν στήσει ενέδρα στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ. Το όχημά του γαζώθηκε από σφαίρες, ανακοίνωσε η αστυνομία. Δεν συνοδευόταν από οχήματα ασφάλειας. Ο οδηγός του υπουργού διέφυγε τον κίνδυνο.

Ο Σ. Μπάτι, ο μόνος Χριστιανός του υπουργικού συμβουλίου του Πακιστάν, είχε δεχτεί απειλές κατά της ζωής του, επειδή προωθούσε μεταρρύθμιση σχετικά με τους νόμους περί βλασφημίας. Τον Ιανουάριο, ο Κυβερνήτης του Παντζάμπ, ο κ. Salman Taseer, ο οποίος είχε επίσης αντιταχθεί στο νόμο, είχε πυροβοληθεί και σκοτωθεί από έναν σωματοφύλακά του.
Ο νόμος περί βλασφημίας προβλέπει την ποινή του θανάτου για όποιον προσβάλλει το Ισλάμ. Έχει χρησιμοποιηθεί για τη δίωξη μειονοτικών θρησκειών.

O Σ. Μπάτι πρίν από λίγους μήνες είχε προβλέψει τον θάνατό του σε μια συνέντευξή του στο BBC. Στο μήνυμά του είχε εκφραστεί ξεκάθαρα και σχετικά με την προσωπική του πεποίθηση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας και Κύριός του και ότι δεν θα έκανε πίσω στον αγώνα του να καταργηθεί ο άδικος αυτός νόμος. Ο Σ. Μπάτι πέθανε σε ηλικία 42 χρόνων. Υπήρξε ηγέτης του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν (PPP). Δείτε την συγκλονιστική μαρτυρία του στην ιστοσελίδα του BBC.

http://www.bbc.co.uk/news/world-south-asia-12617562