30/8/03
Στη σκιά ενός ονείρου
Ενός τρυφερού εφιάλτη
Η δροσιά του όρθρου
Υποδέχεται τη μιζέρια μου με υποσχέσεις.
Το όνειρο ενός κόσμου που έφυγε
Μου κεντάει
Τα νυσταγμένα κέντρα μου.
«μη ξυπνήσετε την αγάπη μου
Εωσού θελήσει».
Έχασα το επόμενο κύμα
Και το τραίνο πέρασε
Δεν πρόλαβα να αρπάξω την πόρτα του
Και έμεινα με το χέρι σηκωμένο
Περίοπτα γελοίος στην άμπωτη… γυμνός!
Δεν μας δικαίωσε
Η … ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου