Να λοιπόν που έφτασε μετά τα Χριστούγεννα και η παραμονή της παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Σήμερα ήταν η πραγματική παραμονή διότι η αυριανή παραμονή νομίζω ότι είναι η πραγματική Πρωτοχρονιά. Είναι το αποκορύφωμα. Ποτέ δεν απόλαυσα την Πρωτοχρονιά, όσο την παραμονή της! Η παραμονή έχει την προσμονή, η Πρωτοχρονιά τι έχει εκτός από την απογοήτευση του “α αυτό ήταν όλο κι όλο από Πρωτοχρονιά!” Η Πρωτοχρονιά έχει τη χαρά του shopping therapy, η ίδια η Πρωτοχρονιά τι έχει, αφού όλα είναι κλειστά! Η παραμονή έχει το τρέξιμο ενώ η ίδια η μέρα έχει μια χαυνωτική αμηχανία. Η παραμονή έχει το περιώνυμο revellion, η Πρωτοχρονιά καθ’ εαυτή, ειδικά μετά το μεσημέρι, έχει την απογοήτευση του “αυτό ήταν, όλα τέλειωσαν”. Σαν παρηγοριά αχνοφαίνεται η μέρα των Θεοφανίων, αλλά ωχριά τόσο μπροστά στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, που είναι ως μη υπάρχουσα.
Άντε λοιπόν, χαρείτε την αυριανή μέρα που έχει όλο το... ζουμί. Αποχαιρετίστε το νούμερο 2009, που μένει πλέον στο χώρο των αναμνήσεων. Σας το εύχομαι ολόψυχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου