Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Φαίνεται ότι τέτοιο καιρόμε πιάνει η μελαγχολία του χειμώνα και των γιορτών. Έτσι με πιάνουν τα ποιητικά μου και σκαλίζω αρχεία...


ΜΟΥΣΑ ΜΟΥ, ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕ ΜΟΥ ΕΡΩΤΑ

04/09/2003

Αυτή τη χίμαιρα

Ξέρω, ποτέ δεν θα τη φτάσω

Κι αλίμονο αν ποτέ την έφτανα.

Κάθε τέτοιον καιρό

Με την πρώτη υγρασία

Με πονάει ένα όνειρο που έχω εδώ

Στην κοιλιά μου

Για έναν έρωτα ανεκπλήρωτο

Για τη μούσα που με περιγέλασε

Και πεθαίνω μόνος.

Κάθε τέτοιον καιρό

Φουσκώνει μέσα μου ένα κλάμα

Και ίσα αν προλάβω

Ν’ ανοίξω την κάνουλα

Προτού να σπάσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου