Άναψε πάλι η συζήτηση για το αν πρέπει να λειτουργούν τα καταστήματα τις Κυριακές.
Τα επιχειρήματα των υπέρμαχων είναι ότι:
1... και σε άλλες χώρες ισχύει με καλά αποτελέσματα για την απασχόληση,
2... ότι εξυπηρετεί τον κόσμο που κάνει τη βόλτα του κατά την αργία της πρώτης μέρας της εβδομάδας
3. κι ότι η επιχειρηματικότητα που έχει υποστεί καθοριστικό πλήγμα λόγω της οικονομικής κρίσης, θα αυξήσει τον τζίρο της.
Για το πρώτο επιχείρημα, νομίζω ότι όλοι ξέρουμε ότι σε λίγες χώρες ισχύει και σ’ αυτές λίγες Κυριακές του έτους. Στις λίγες περιπτώσεις χωρών με ελευθερία ανοίγματος επιχειρήσεων κατά βούληση είναι γνωστό ότι επέζησαν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις καθώς οι μικρότερες δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το αυξημένο κόστος λειτουργίας.
Για το δεύτερο επιχείρημα δεν υπάρχει αντίρρηση, καθότι αν προσφέρεις στον κόσμο τζάμπα εικοσιτετράωρη λειτουργία, κάποιοι που δεν θα είχαν ύπνο θα έβρισκαν κάτι να... κάνουν! Αυτός όμως δεν είναι λόγος να αναγκάσουμε -εμμέσως ή αμέσως- τις επιχειρήσεις να μένουν ανοιχτές όλο το εικοσιτετράωρο με το τεράστιο κόστος λειτουργίας τους που αυτό συνεπάγεται! Αν ρωτήσουμε τον κόσμο, φυσικό είναι να μας πουν ότι προτιμούν οι επιχειρήσεις να μην κλείνουν ποτέ! Η σωστή ερώτηση όμως θα έπρεπε να περιλαμβάνει και τις συνέπειες που θα έχει αυτό. Οι συνέπειες βέβαια είναι αύξηση τιμών για να εξισορροπηθεί το κόστος λειτουργίας! Αυτό θα γίνει σε δύο βήματα: Πρώτα οι μικροί θα ανεβάσουν τις τιμές για να «βγαίνουν» αλλά αυτό θα τους καταστήσει μη ανταγωνιστικούς έναντι των μεγάλων με αποτέλεσμα να κλείσουν. Τότε οι μεγάλοι στα πλαίσια του ολιγοπωλίου, φυσικό είναι να ανεβάσουν τις τιμές, αφού δεν θα φοβούνται τον ανταγωνισμό!
Τέλος το επιχείρημα ότι το χειμαζόμενο εμπόριο χρειάζεται περισσότερες ώρες λειτουργία για να αυξήσει τα κέρδη του, είναι γελοίο. Οι περισσότερες ώρες λειτουργίας όπως προαναφέραμε, ανεβάζουν το κόστος λειτουργίας ανά ώρα της επιχείρησης. Ο τζίρος όμως δεν θα ανέβει αντίστοιχα, διότι ο κόσμος δεν ψωνίζει όχι διότι... δεν προλαβαίνει ανοιχτή την αγορά, αλλά διότι δεν έχει λεφτά για ξόδεμα! Απλώς αντί να ψωνίσει την Παρασκευή ή το Σάββατο, θα βγει την Κυριακή. Αλλά τελικά το ποσό που θα ξοδέψει σε εβδομαδιαία βάση θα είναι το ίδιο, διότι απλώς δεν έχει περισσότερα. Μόνο κέντρα διασκέδασης και εστίασης επωφελούνται από το εκτεταμένο ωράριο. Όσο γι’ αυτούς που ξέχασαν να πάρουν... ζάχαρη, είναι λίγοι και εξυπηρετούνται από το μαγαζάκι της γειτονιάς. Μόνο λοιπόν για συγκεκριμένες κατηγορίες καταστημάτων μπορεί αυτό να ισχύσει, όπως τα καταστήματα τουριστικών ειδών σε περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος.
Ανεξάρτητα πάντως από τα προηγούμενα, εγώ δεν θα υποστήριζα την κατάργηση –ουσιαστικά- της Κυριακάτικης αργίας. Δεν μπορούμε να ρομποτοποιήσουμε την ανθρωπότητα. Δεν μπορούμε να αυτοματοποιήσουμε την κοινωνική ζωή. Δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε την ανθρωπιά από τον άνθρωπο. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε. Από την αρχή ο Θεός έδωσε τη μία από τις επτά ημέρες να είναι ημέρα ανάπαυσης από όλα τα έργα του. Ο άνθρωπος είναι μια αξία, ας σεβαστούμε τις ανάγκες του κι αυτές είναι σωματικές αλλά και ψυχικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου