Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε και τα καλά καμιά φορά. Μετά την ανακοίνωση της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» για την εξάρθρωση της συμμορίας που έκλεβε χρυσαφικά κι όχι μόνο, θα πρέπει όλοι να συγχαρούμε την υποδιεύθυνση της Ασφάλειας γι’ αυτή την επιτυχία της.
Προσωπικά έπεσα θύμα αυτού του είδους βίας, καθώς γυρνώντας στο σπίτι μου μετά τη δουλειά βρήκα το σπίτι μου ανοιχτό και κάτι ψιλοκοσμήματα από τη γνωστή κρυψώνα –τα συρτάρια της κρεβατοκάμαρας- είχαν κάνει φτερά. Ήταν λίγα και μικρής αξίας, αλλά ήταν τα μόνα που είχαμε σαν οικογένεια και για μας είχαν υψηλή συναισθηματική αξία. Ποιο πολύ όμως μας κόστισε το αίσθημα της ανασφάλειας, νιώθαμε ευάλωτοι, τρόπον τινά βιασμένοι. Νιώθαμε ότι κινδυνεύαμε, ότι το ιερό της οικιακής μας στέγης είχε παραβιαστεί. Ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά έκαναν χρόνια να το ξεπεράσουν. Η ασφάλεια τότε είχε στείλει τη σήμανση την ...επόμενη μέρα. Αυθημερόν μας σύστησαν απλώς να λαμβάνουμε μέτρα αυτοπροστασίας γιατί εκείνοι δεν είναι δυνατό... να μας φυλάνε όλους! Ούτε καν μας ζήτησαν λίστα των κλαπέντων κι εμείς μέσα στην ταραχή της στιγμής δεν το σκεφτήκαμε, ώστε τώρα να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε συγκεκριμένα κομμάτια. Πάνε χρόνια από τότε, αλλά θυμάμαι ότι τότε όλοι είχαν από μια τέτοια ιστορία να διηγηθούν, κυρίως από Αλβανούς. Η προκείμενη όμως συμμορία φαίνεται ότι αποτελούνταν από δικά μας τζιμάνια. Λέτε να σπόυδασαν παρα τους πόδας των! Δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν είμαστε καλοί ... ούτε στο κλέψιμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου