ΠΟΙΗΣΗ: Υπολογίζοντας το ευρώ

Φέτος με την Πρωτοχρονιά Κλείσαμε 10 χρόνια στο ευρώ!

Πριν από 4 μέρες τα παιδιά μας τραγούδησαν έξω από την πόρτα μας τα κάλαντα.

Κι εγώ πριν από 8 χρόνια τέτοιο καιρό έγραφα... 

«…Όταν έκλεισα την πόρτα συνειδητοποίησα ότι έδωσα για τα κάλαντα 10 €, 3.450 δρχ. δηλαδή! Δύο χρόνια με ευρώ κι ακόμα όταν αιφνιδιάζομαι τα κάνω σαλάτα.

                                                                       (Δημοσιογράφος στο ΒΗΜΑ)

Άλλαξε το νόμισμα

Άλλαξαν τα μέτρα και τα σταθμά

Δώστε μας μια βάση να μετράμε τις αξίες

Δεν ξέρουμε πλέον πόσο αξίζει ένα πουρμπουάρ

Πόσο κοστίζει ένα δώρο

Ή ένα φιλί.

Πώς να σταθμίσουμε πια

Μια καρδιά που χτυπάει για μας;

Πώς να κοστολογήσουμε

Το φορτίο του στολισμένου δέντρου

Του αγιοβασιλιάτικου σάκου;

Και της ζωής μας 

Που δεν την φτάνουμε πλέον…

Άλλαξαν οι δραχμές σε ευρώ

Το παλιό με καινούργιο

Η μέρα με τη νύχτα

Κι ένα ασημένιο φεγγάρι μας κοιτάζει θλιμμένα.

Δεν έχουμε να πληρώσουμε πια…

Είμαστε χαμένοι σε μια άβυσσο

Πελαγωμένοι στ’ ανοιχτά

Και δεν έχουμε κάπου ν’ ακουμπήσουμε

Γυρνάμε στα παλιά λημέρια

Που μίσεψαν από καιρό

Αγαπάμε τη θλίψη μας

Και φωνάζουμε στα παιδιά να φύγουν:

«Δεν μας έμεινε τίποτα», 

«δώσαμε», 

«μας τα ‘παν».

               2 Ιανουαρίου 2004