Τι να υποθέσουμε όμως ότι σημαίνει η εγκατάλειψη της λίμνης Κορώνειας από τα βατράχια της;
Άλλοι θυμήθηκαν τη μία από τις δέκα πληγές του Φαραώ, ενισχύοντας την εικόνα της κρίσης, όχι μόνο ως οικονομικής αλλά πρωτίστως ως οργή του ανώτατου Κριτή επί της γης της αδικίας.
Τέτοια μέρα σήμερα –επέτειος άλωσης της Πόλης-, άσχημοι συνειρμοί μας ζώνουν κι εμείς έχουμε ακόμα την τάση να τα ρίχνουμε στις κερκόπορτες, ωσάν να μην είναι προδιαγραμμένο το τέλος.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4576940
Ένα, δύο, τρία, πάμε! Οι βάτραχοι «την κάνουν» «με ελαφρά πηδηματάκια» και δεν ξέρει κανείς ποιον να θρηνήσει, τους άμοιρους βάτραχους που γίνονται λιώμα πάνω στην άσφαλτο της Εγνατίας οδού ή τους δυστυχείς οδηγούς που βρέθηκαν να φρενάρουν πάνω στο γλιστερό τους κινούμενο χαλί!
Ένα κύμα μετανάστευσης ετοιμάζει τις αποσκευές του, φοιτητές, πτυχιούχοι, καλλιτέχνες, ποδοσφαιριστές, επιχειρηματίες «γι’ άλλες πολιτείες αλαργινές!» Μια εθνική αφαίμαξη;
http://pulse.gr/ta-vatraxia-ekleisan-tin-egnatia/news/172977/
Θα δείξει! Πρώτη όμως προτεραιότητα είναι να μην επαληθευτεί η πρόβλεψη ότι το καράβι θα βουλιάξει. Γιατί είμαι βέβαιος ότι για ένα ενδεχόμενο ναυάγιο, δεν θα φταίνε οι μανταρισμένες τρύπες στα ύφαλα, αλλά οι πειρατές επιβάτες του που όταν βλέπουν τον κίνδυνο Αστερίξ από μακριά, βγάζουν το τσεκούρι και το βουλιάζουν αυτοχειρικά μόνοι τους –κάλλιο Τουρκικό καφτάνι παρά Φράγκικη τιάρα-!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου