Eurovision 2010

Άργησα αλλά έπρεπε να ξεκαθαρίσω ότι κάθε σχέση με τον συνονόματο Γιώργο Αλκαίο είναι εντελώς συμπτωματική. Άλλωστε για εκείνον είναι επώνυμο ενώ για εμένα είναι όνομα. Ξέρω με καταλάβατε, περίμενα μήπως και νικήσει για να βγω και να πω ότι κάτι κέρδισα κι εγώ στη σκιά του, τώρα όμως που καταποντίστηκε στην 8^η θέση, είμαι ελεύθερος να κάνω τη διευκρίνιση, διότι όπως ξέρετε την πατρότητα της νίκης την διεκδικούν πολλοί, ενώ η ήττα είναι πάντα ορφανή! Ενώ πάντα κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα.

Και σοβαρά τώρα νομίζω ότι η θέση του είναι καλή και μάλλον όχι άδικη αν και θα την περίμενα τρεις βαθμίδες παραπάνω.

Στην παρακάτω διεύθυνση θα βρείτε για να κατεβάσετε όλα τα τραγούδια της φετινής Eurovision: http://www.agrino.org/esc/

Ξεχείλισε ο ποταμός βατράχων της Κορώνειας

Ξέρετε ότι όταν το καράβι είναι έτοιμο να βουλιάξει τα ποντίκια το εγκαταλείπουν πρώτα και –θεωρητικά τουλάχιστον- τελευταίος ο καπετάνιος.

Τι να υποθέσουμε όμως ότι σημαίνει η εγκατάλειψη της λίμνης Κορώνειας από τα βατράχια της;

Άλλοι θυμήθηκαν τη μία από τις δέκα πληγές του Φαραώ, ενισχύοντας την εικόνα της κρίσης, όχι μόνο ως οικονομικής αλλά πρωτίστως ως οργή του ανώτατου Κριτή επί της γης της αδικίας.

Τέτοια μέρα σήμερα –επέτειος άλωσης της Πόλης-, άσχημοι συνειρμοί μας ζώνουν κι εμείς έχουμε ακόμα την τάση να τα ρίχνουμε στις κερκόπορτες, ωσάν να μην είναι προδιαγραμμένο το τέλος.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4576940

Ένα, δύο, τρία, πάμε! Οι βάτραχοι «την κάνουν» «με ελαφρά πηδηματάκια» και δεν ξέρει κανείς ποιον να θρηνήσει, τους άμοιρους βάτραχους που γίνονται λιώμα πάνω στην άσφαλτο της Εγνατίας οδού ή τους δυστυχείς οδηγούς που βρέθηκαν να φρενάρουν πάνω στο γλιστερό τους κινούμενο χαλί!

Ένα κύμα μετανάστευσης ετοιμάζει τις αποσκευές του, φοιτητές, πτυχιούχοι, καλλιτέχνες, ποδοσφαιριστές, επιχειρηματίες «γι’ άλλες πολιτείες αλαργινές!» Μια εθνική αφαίμαξη;

http://pulse.gr/ta-vatraxia-ekleisan-tin-egnatia/news/172977/

Θα δείξει! Πρώτη όμως προτεραιότητα είναι να μην επαληθευτεί η πρόβλεψη ότι το καράβι θα βουλιάξει. Γιατί είμαι βέβαιος ότι για ένα ενδεχόμενο ναυάγιο, δεν θα φταίνε οι μανταρισμένες τρύπες στα ύφαλα, αλλά οι πειρατές επιβάτες του που όταν βλέπουν τον κίνδυνο Αστερίξ από μακριά, βγάζουν το τσεκούρι και το βουλιάζουν αυτοχειρικά μόνοι τους –κάλλιο Τουρκικό καφτάνι παρά Φράγκικη τιάρα-!

Η λέξη "ΟΠΑ" είναι μια παρότρυνση σε κέφι και μεράκι κατά το χορό

Είδατε που γίναμε και λεξικογράφοι! Κάποιος φίλος επιμένει ότι ΟΠΑ σημαίνει Οικονομικό Πανεπιστήνιο Αθηνών, αλλά του επσημαίνω ότι αυτή είναι μόνο η τεχνοκρατική πλευρά του θέματος και πρέπει να μάθει να βλέπει τα πράγματα και λίγο πιο ανθρώπινα.

Για λεπτομέρειες στο λεξικό: http://translate.google.com/translate?hl=el&sl=en&tl=el&u=http%3A%2F%2Fen.wiktionary.org%2Fwiki%2F%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B1

Θα δείτε σήμερα τον τελικό της eurovision;

Τι είναι για σας η eurovision:

1. Ένα καλλιτεχνικό γεγονός, όπως μια συναυλία;

2. Ένας διαγωνισμός, όπως π.χ. τα καλλιστεία;

3. Ή μια εθνική μάχη; Όπως π.χ. οι αγώνες της εθνικής ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ;

Φυσικά σ’ αυτές τις περιπτώσεις η εύκολη απάντηση είναι: Όλα αυτά μαζί. Αυτή η απάντηση όμως δεν βοηθάει. Τι από αυτά είναι για σας περισσότερο η Eurovision. Ένα μόνο, το πρώτο και κυριότερο.

Αν έχουμε αυτή την απάντηση μπορούμε να κρίνουμε τους εαυτούς μας που την παρακολουθούν σε τόσο υψηλά ποσοστά τηλεθέασης αλλά και να αποφασίσουμε αν πρέπει και του χρόνου να συμμετέχουμε σαν χώρα.

Κάποιοι αποφαίνονται ότι η θεαματικότητα αυτού του γεγονότος αποδεικνύει το χαμηλό μας πολιτισμικό επίπεδο. Κάτι σαν το "άρτον και θέαμα" που έρριχναν οι Ρωμαίοι στον όχλο για να τον κρατούν ήσυχο και ικανοποιημένο. Κάποιοι άλλοι αντίθετα βρίσκουν αυτό το διαγωνισμό ως μια προσέγγιση των λαών της Ευρώπης και ως μια ειρηνική εκδήλωση που προάγει την καλλιτεχνική δημιουργία και την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών.

Φαντάζομαι μάθατε ότι η κυβέρνηση μελετάει την αποχή της του χρόνου από τη διοργάνωση, θεωρώντας προφανώς ότι δεν αξίζει εθνικά η συμμετοχή μας δεδομένου του κόστους της.

Περιμένω απαντήσεις...

Λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγω

Το πήρα απόφαση φίλοι: «Θα κάτσω σπίτι, θ’ αράξω σπίτι, λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγω». Έξω κυκλοφορεί στους δρόμους η εθνική μας μελαγχολία. Οι άνθρωποι λίγοι κι αυτοί σκυθρωποί. Βγήκα σήμερα το πρωί αλλά η βενζίνη είχε τελειώσει. Πήγα να βάλω και το κοντέρ της αντλίας στο βενζινάδικο, μου έσπαγε τα ρεκόρ το ένα μετά το άλλο. Πανικόβλητος του ‘πα του ανθρώπου να σταματήσει. Σε λίγο θα έπρεπε να πλένω πιάτα –ή αυτοκίνητα; -για το λογαριασμό! Λίγο παρακάτω συναντήθηκα με έναν ιππέα καβαλάρη. Στην πόλη που έχει για έμβλημά της το άλογο ζω, αλλά τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναδεί από τότε που ο δήμαρχος είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει τη δημοτική αστυνομία ιππικό. Αλήθεια τι έγινε εκείνο το πρόγραμμα; Τώρα που η βενζίνη ακρίβυνε θα συνηθίσουμε το «στ’ άλογα, στ’ άλογα...» και στην ιδέα ότι είμαστε ιππότες της Αττικής τραπέζης. Διότι όταν στη συνέχεια πέρασα από την τράπεζα να πάρω το μπλοκ των επιταγών που είχα παραγγείλει μου είπαν ότι αν δεν αγοράσω ένα ασφαλιστικό τους πρόγραμμα δεν μου το δίνουν!

Γι’ αυτό σας λέω «θα κάτσω σπίτι, σεισμός να γίνει δεν πρόκειται να βγω», ακόμα κι ο καιρός ήταν συννεφιασμένος σήμερα παρότι το θερμόμετρο του αυτοκινήτου μου έδειχνε 38^oC υπό συννεφιάν!

Κάποτε βγαίναμε για shopping therapy, σήμερα μόνο για melancholy douche, καθώς από τη μία περνάς μπροστά από σκηνές υποψήφιων αυτοχείρων πείνας, από την άλλη από έρημα καταστήματα, με το περυσινό εμπόρευμα και το «κλείνουμε όλα στη μισή τιμή».

Αλλά και στο σπίτι «όταν χτυπάει το τηλέφωνο θα το κοιτάζω και δεν θα απαντώ γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό». Γιατί ποιος άλλος μπορεί να με θυμηθεί εκτός από τους πιστωτές; Σίγουρα κάποια τράπεζα θα είναι που θα θέλει να μου θυμίσει –ή να με απειλήσει- για κανένα ξεχασμένο(;) δάνειο.

Σας αφήνω τώρα γιατί πάω να «τηγανίσω κάνα αυγό» κι έπειτα «να βάλω βίντεο και ν’ αποβλακωθώ».

ΥΓ Αν κανείς σας πει ότι με βοήθησε το παλικάρι που εμείς οι Λαρισινοί κάναμε γαμπρό στην Αννούλα μας, ο Λουκιανός που κελαηδάει, μη τον πιστέψετε. Κάθε ομοιότητα είναι και πάλι εντελώς συμπτωματική!

http://www.youtube.com/watch?v=ywGwQSBxQy8

Να ζει κανείς ή να παίζει;

Οι περιπτερούχοι στην κεντρική πλατεία της Λάρισας που κάνουν απεργία πείνας, αντί για ένα ενδιαφέρον χάπενινγκ, συνιστά ένα ακόμα μνημείο της εθνικής μας κατάθλιψης. Νομίζω ότι μας χρειάζεται λίγη ψυχραιμία. Όχι παλικαριές με το θάνατο παιδιά! Κι αν χάσουμε τη δουλειά μας, το περίπτερό μας, ο εαυτός μας έχει μεγαλύτερη αξία από όλα αυτά. Ειδικά όταν το διακύβευμα είναι οι φόροι στα... τσιγάρα που είναι ο χάρος αυτοπροσώπως.

Την εποχή της φτώχειας που όλες οι ελπίδες καταρρέουν, η τελευταία ελπίδα –που πάντα πεθαίνει τελευταία- είναι το λαχείο και όλα τα συναφή τυχερά παιχνίδια. Σκέφτεται κανείς: Εδώ που φτάσαμε μόνο ένα λαχείο θα μας σώσει. Έτσι φαίνεται ότι τα τυχερά παιχνίδια δεν παρασύρθηκαν από την καθίζηση της αγοράς, απεναντίας μάλιστα. Άρα τι; Να κλείσουμε τα περίπτερα και να ανοίξουμε ΠΡΟΠΟτζίδικο;

Σκεφτείτε όμως ότι υπάρχουν και χειρότερα από... το να κερδίσεις το λόττο. Ο 79χρονος Donald Peters από το Κονέκτικατ των ΗΠΑ, κέρδισε το λόττο τη μέρα που έχασε τη μάχη με το θάνατο. Λίγες μέρες μετά η χήρα του η Σαρλότ, ζήτησε να της τσεκάρουν τα δελτία του συγχωρημένου, οπότε διαπιστώθηκε η ευτυχής ειρωνία! 10 εκατομμύρια δολάρια λοιπόν για να ξεκινήσει μια νέα ζωή...Μπρρρρ.

Τι λέτε να κερδίζει κανείς ή να μη κερδίζει;

ΑΝ ΟΙ ΠΑΡΟΧΕΙΣ ΣΑΣ ADSL ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΣΑΣ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ...

Χρήσιμες πληροφορίες που κυκλοφορούν, τις αναμεταδίδω για κάθε πονεμένο...Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων

2106151000

φαξ 210 6105049

Συνήγορος του καταναλωτή

210 6460862, 210 6460814

ΕΚΠΟΙΖΩ

210 3304444

Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας/ΓΓ Καταναλωτή

1520

φαξ 210 3842642

Καλή δύναμη και με τη νίκη...!

Ανορθόδοξες οικονομικές λύσεις που... κυκλοφορούν σαν τρωκτικά

Γίνομαι δέκτης καθημερινά διαφόρων μηνυμάτων. Τελευταία ανάμεσα στα άλλα και δύο ανορθόδοξων οικονομικών λύσεων για την τραγική κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε όλοι μας, καθώς δεν έχω τη μανία του «απαγορεύονται τα διαφημιστικά έντυπα»!

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Τι σας πειράζουν φίλοι μου τα διαφημιστικά; Ενημερωθείτε και μετά πετάξτε τα! Εγώ αντίθετα επαναλαμβάνω, παίρνω ηλεκτρονικά και έντυπα μηνύματα από όλους, διαβάζω όσα νομίζω ότι με ενδιαφέρουν και πετάω όσα δεν προλαβαίνω να ανοίξω ή αυτά που νομίζω ότι δεν με ενδιαφέρουν. ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ.

Έλεγα λοιπόν ότι μου έρχονται μηνύματα κάποιων που προτείνουν ανορθόδοξες οικονομικές λύσεις. Δεν τις προωθώ, ούτε όμως και τις καίω στην πυρά ως «αιρετικές» μιας και δεν είμαι ειδικός για όλα, ώστε να έχω μια επαρκώς τεκμηριωμένη κρίση επ’ αυτών. Συγχωρείστε με αν σας απογοητεύω...

1. Μία πρόταση έλεγε να κηρύξει πτώχευση η Ελλάδα, να μην πληρώσει σε κανέναν και να τα βρει με την Αργεντινή και τη Ρωσία για ένα διάστημα. Στη συνέχεια να κρατικοποιήσει την τράπεζα της Ελλάδας και να κόψει δικό της νόμισμα –βγαίνοντας προφανώς από την ΟΝΕ- ανάλογα με τις ανάγκες της σε πληρωμές και να κρατήσει εκεί αυτό το ποσό για μια νομισματική σταθερότητα. Κατά τον εμπνευστή αυτού του σχεδίου όλες οι κεντρικές τράπεζες των σύγχρονων κρατών είναι ιδιωτικές –ανήκουν στους μετόχους τους- και αναφέρονται στους λίγους Κροίσους του πλανήτη, βλ. Σόρος, Ροκφέλερ & σία. Κακώς λοιπόν τα κράτη δέχονται να χρωστάνε σε ιδιώτες, οι οποίοι πού τα βρήκαν τα χρήματα; Προφανώς παίζουν με χρήματα που δεν υπάρχουν...

2. Μια άλλη πρόταση πιο πρόσφατη, μας καλεί να αποσύρουμε όλοι τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες και να τις βάλουμε κάτω... από το στρώμα μας! Αν το κάνουμε όλοι συγχρόνως, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν γιατί δεν έχουν δικά τους λεφτά αλλά τα δικά μας. Τα παίρνουν από εμένα τον καταθέτη και τα δίνουν σε εσένα τον δανειολήπτη. Μεγάλο μέρος αυτών που οι τράπεζες δανείζονται είναι οικονομικές αξίες που δεν έχουν τυπωθεί σε τραπεζογραμμάτια, λεφτά αέρας δηλαδή.

Αν ρίξουμε λοιπόν το τραπεζικό σύστημα μ’ αυτό τον καθόλα νόμιμο τρόπο θα πάψουν οι τράπεζες να υφίστανται και μαζί τους και τοι οφειλές μας προς αυτές. Όταν έτσι καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας θα συμπαρασύρει και τον Down Jones και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα μαζί του. Κι εμείς θα ζήσουμε καλά κι εκείνοι χειρότερα...

Δεν ξέρω βρε παιδιά... Αυτό που φοβάμαι είναι οι ανεύθυνες διαδόσεις. Συνταγές μη δοκιμασμένες... Λέω απλώς όχι στην ανευθυνότητα και στο συναισθηματισμό που στοχεύουν κάποιοι πολεμοκάπηλοι. Δεν ξέρω πώς είναι δυνατό να γκρεμίσουμε την πολυκατοικία και το δικό μας διαμέρισμα να μείνει ανέπαφο!

Τέτοιες κινήσεις πρέπει να γίνουν συντονισμένα καθώς ό,τι κι αν κάνουμε εγώ κι εσύ, εμείς οι δυο θα χάσουμε όχι το σύστημα. Αλλά αν βρεθεί κάποιος συντονιστής που –πράγμα μη ρεαλιστικό- τον αποδεχτούμε όλοι, πώς θα ξέρουμε εμείς ότι αυτός δεν αποβλέπει σε κάποια ιδιοτελή εξέλιξη; Σε κάθε περίπτωση μία έκρηξη κατεδάφισης πρέπει να είναι ελεγχόμενη κι όχι σαν αυτές των τρομοκρατών. Αν είναι να κάνουμε πόλεμο για τον πόλεμο, όχι ευχαριστώ! Αν αυτές είναι δόκιμες λύσεις, γιατί δεν βγαίνει να τις υποστηρίξει κανένα οργανωμένο κόμμα, από την αριστερά της Παπαρήγα του «ανυπακοή», μέχρι την άκρε δεξιά... Όλοι ανήκουν στο σύστημα και συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για το καλό του Σόρος;

Τεχνητή ζωή

Όλοι μας μάθαμε για το καινούργιο επίτευγμα της βιολογίας: Τη δημιουργία συνθετικής ζωής! Δεν είμαι ειδικός επί του θέματος γι’ αυτό δεν σχολιάζω την βιολογική πλευρά του επιτεύγματος.

Δόθηκε όμως η εντύπωση ότι ο άνθρωπος, μέσα από αυτή την επιτυχία, δημιούργησε ζωή, έγινε δημιουργός ζωής, άρα έγινε Θεός. Δεν είμαστε μακριά δηλαδή από την γνώση του καλού και του κακού της Εδέμ ή τον πύργο της Βαβέλ. Ας προσέξουμε όμως, γιατί μέσα στους γενικούς πανηγυρισμούς παρασυρόμαστε σε λανθασμένα συμπεράσματα:

Πόσο δημιουργοί γίναμε, τη στιγμή που πήραμε το κύτταρο ενός βακτηρίου –δεν το δημιουργήσαμε- και του εμφυτεύσαμε DNA. Το DNA μας είναι αυτό που είναι συνθετικό. Αυτό το DNA λοιπόν θα δώσει στο κύτταρο τη δική του «προσωπικότητα», ιδιαιτερότητα. Μέχρι τώρα χειραγωγούσαμε τη ζωή εκ των υστέρων, τώρα τη χειραγωγούμε από την αρχή της. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Με δικές μας οδηγίες σε κύτταρα, φτιάχνουμε αφύσικους οργανισμούς που σε λίγο –έστω και λίγοι από αυτούς- θα αναδειχτούν εχθροί της ανθρωπότητας. Από εδώ και πέρα η μέχρι τώρα επιστημονική φαντασία δίνει τη θέση της στην πραγματικότητα.

Γιατί βάζουμε το χέρι μας σαν μωρά στην πρίζα;

Τέλος ας ξεχωρίσουμε άλλο πράγμα είναι η δημιουργία ζωής –μάλιστα απλούστατης μορφής- κι άλλο η δημιουργία όντων με προσωπικότητα και αυτοσυνειδησία, όπως είναι ο άνθρωπος και μόνο αυτός σ’ όλο το υλικό σύμπαν, από όσο ξέρουμε μέχρι τώρα!

Σύννεφα πολέμου στην Κορέα;

Όλοι ευχόμαστε η σπίθα του πολέμου στην Κορέα να μην οδηγήσει σε πυρκαγιά, σε μια μάλιστα τόσο εύφλεκτη περιοχή.

Να πιστέψουμε στην έκθεση εμπειρογνωμόνων ή να μιλήσουμε για προβοκάτσια; Οι εμπειρογνώμονες ήταν μία ομάδα πολυεθνική κι όχι Εθνική –Νοτιοκορεατική-. Έπειτα δεν φαίνεται να συμφέρει στην Νότια Κορέα η ανάφλεξη ενός πολέμου. Μάλιστα από την πρώτη στιγμή κράτησε συνετή και ψύχραιμη στάση. Αντίθετα το σκοτεινό κι απρόβλεπτο Βορειοκορεατικό καθεστώς, που διαρηγνύει τα ιμάτια του και συνεχίζει να εκτοξεύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση, αναρωτιέται κανείς γιατί να μην είναι ύποπτο!

Όπως και να ‘χει, αναρωτιέμαι τι θα κάναμε εμείς, αν μας είχανε τορπιλίσει μια καινούργια Έλλη οι Τούρκοι αυτή τη φορά! Οι οποίοι λέει, δεν έχουν που να κάνουν τα γυμνάσια των αεροσκαφών τους και τα κάνουν ανερυθριάστως πάνω από τα δικά μας κεφάλια!!!

Συνταρακτικές, σπαρταριστές αποκαλύψεις από την κα Μαντέλη για το σκάνδαλο Βατοπεδίου

Όχι εγώ δεν θα μπω στη ουσία της υπόθεσης. Όταν λέγονται τόσο πολλά μια ακόμα φωνή ενισχύει την οχλοβοή αντί να ρίχνει φως. Άλλωστε ούτε εισαγγελέας είμαι, ούτε καν δημοσιογράφος. Μόνο δύο σημεία ήθελα να ξεχωρίσω, να τονίσω, να αναδείξω:

1. Η δικαιοσύνη μας στα χέρια ειδικών και μάλιστα επιστημόνων, χρειάζεται στοιχεία για να ξεκινήσει τις διαδικασίες και μάλιστα η δικαιοσύνη μας αυτή είναι ανεξάρτητη από το κράτος!

Συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχουν στοιχεία επαρκή που να «στοιχειοθετούν» τις κατηγορίες, ώστε να μη την πληρώνουν και αθώοι λόγω του εκδικητικού πνεύματος κάποιων που θέλουν το κακό τους. Όμως συχνά αυτό λειτουργεί ως άλλοθι κι ενώ όλοι σχετικοί ή άσχετοι ξέρουμε τι έχει συμβεί, Η δικαιοσύνη δηλώνει αδύναμη να διακρίνει αν κάτι έχει συμβεί και τότε είναι πραγματικά τυφλή!!! Διότι αν και ο τελευταίος Έλληνας ξέρει τι έγινε εκεί στο Βατοπέδι, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη δύο –τουλάχιστον- χρόνια τώρα, αδυνατούσε να πιάσει το νήμα και να ξεκινήσει! Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε βάλει την υπόθεση στο αρχείο και η ανεξάρτητη(!) δικαιοσύνη κόντρα στο κοινό περί δικαίου αίσθημα σφύριζε αδιάφορη. Ποιος πιστεύει ότι αν δεν είχε αλλάξει η κυβέρνηση σήμερα θα ακούγαμε τις σπαρταριστές περιγραφές της κας Μαντέλη!

2. Πήραμε μια γεύση για το τι γίνεται στα γραφεία των υπουργείων σε πραγματικό χρόνο: Οι επισκέψεις εκλεκτών των υπουργών στους υπαλλήλους, τα τηλέφωνα που «πέφτουν» παρακαλώντας με το καλό ή απειλώντας με το άγριο, η ανάμειξη συγγενών των πρωταγωνιστών –αδελφών ή συζύγων- και στο τέλος το αποτέλεσμα: Στην πλήρη ακινησία να προχωρούν μόνο τα ύποπτα και ιδιοτελή...

3. Τέλος είδαμε για μία ακόμα φορά την εικόνα του παπαδαριού με τα κινητά, τα λάπτοπ και τους φακέλους να είναι «το κράτος» κινώντας τα νήματα τάχα για το καλό του έργο του Θεού (οἱ γὰρ τοιοῦτοι τῷ κυρίῳ ἡμῶν Χριστῷ οὐ δουλεύουσιν ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ, καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσιν τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων –από την Προς Ρωμαίους Επιστολή του Απ. Παύλου κεφ. 16 στιχ. 18).

Αποπομπή Γκερέκου

Δεν είμαι με την Γκερέκου, ούτε με τον Τόλη της. Την Γκερέκου ως όνομα μόνο την ήξερα και τον Τόλη δεν τον άκουγα ποτέ. Εντάξει γούστα είναι αυτά... Επίσης δεν αποδέχομαι την ιδέα να γίνεται κάποιος βολευτής κι ακόμα περισσότερο υπουργός, απλώς επειδή είναι ωραίος και διάσημος. Να γίνονται οι ικανοί μόνο.

Όμως ας μην ισοπεδώνουμε ως άλλοι οδοστρωτήρες τα πάντα. Γιατί πάντα βάζω τον εαυτό μου στη θέση του θύματος κατά τον χρυσό κανόνα που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός: «Πάντα οὖν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οῖ ἄνθρωποι οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται” (Ματθ. 7:11).

Στη θέση της θα ένιωθα αδικημένος διότι:

1. Καλούμαι να πληρώσω για λάθη του/της συζύγου μου.

2. Κι αν δεχτούμε ότι η δήλωση είναι οικογενειακή και θα έπρεπε να είναι ενημερωμένη, πάλι ο ίδιος ο σύζυγός της δεν φαίνεται να ελέγχεται από το νόμο διότι με νομότυπους τρόπους κατάφερε να πάρει αναβολές, έτσι ώστε μέχρι τώρα να μην έχει καμία καταδίκη εναντίον του. Αν δεν υπάρχει καταδίκη από δικαστήριο, τότε για ποιο πράγμα εγκαλείται ο Κος «Τόλης» και πολύ περισσότερο η σύζυγός του; Φυσικά και καταλαβαίνω ότι ο Κος «Τόλης» χρωστάει και προσπαθεί να ξεφύγει από την τσιμπίδα, αλλά όσο οι θεσμοί είναι ελαστικοί, όταν τα δικαστήρια επιτρέπουν μια υπόθεση να σέρνεται 13 χρόνια στα όρια της αρνησιδικίας, όλοι οι Τόληδες θα εκμεταλλεύονται την κατάσταση. Θα είναι δηλαδή και φοροφυγάδες –μεταξύ μας- και αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου κατά το νόμο.

Βέβαια όταν σε έχουν ρίξει στη φωτιά σαν μάγισσα, είναι μάταιο να ζητάς ψυχραιμία και δικαιοσύνη. Ας μην παρασυρόμαστε όμως όλοι, γιατί αύριο θα βρεθούμε εμείς στις φωτιές του μισητού ΜακΚάρθυ!

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ...

Κάποιος νόμος πρέπει να ερμηνεύει κι αυτά τα φαινόμενα που εμφανίζονται στη διεθνή επικαιρότητα με μορφή επιδημίας! Μαθηματικοί της στατιστικής και των πιθανοτήτων, ανθρωπολόγοι, ψυχίατροι κοινωνιολόγοι, ενωθείτε!

Πώς εξηγείται η ξαφνική επιδημία στην Κίνα Ηρώδηδων –γιατί να μην έχουν πληθυντικό τα κύρια ονόματα;- που εισβάλλουν σε νηπιαγωγεία σκορπώντας το θάνατο; Κάποιο πρόγραμμα της τηλεόρασης τους κούρδισε όλους αυτούς συγχρόνως; Εκτός κι αν το κλειστό Κινεζικό καθεστώς μέχρι τώρα απέκρυπτε τη συνήθεια(;) των Κινέζων να σκοτώνουν τα νήπιά τους στα νηπιαγωγεία και τώρα ξαφνικά αποφάσισαν να τα δημοσιοποιήσουν όλα μαζί!!!

Ξέραμε –ξέρατε;- μέχρι τώρα μόνο ότι οι Κινέζοι πλούσιοι πληρώνουν όσο-όσο για μια σούπα ανθρώπινου εμβρύου, η οποία λένε ότι είναι πεντανόστιμη, εκτός των θεραπευτικών και αντιγηραντικών της ιδιοτήτων.

Πώς εξηγείται η επιδημία πτώσεων αεροσκαφών που τις τελευταίες μέρες μας βομβαρδίζει η επικαιρότητα με την αντίστοιχη ανατριχιαστική οδύνη;

Επιδημία πτώσεων αεροσκαφών με εκατοντάδες νεκρούς.

1. Ξεκινώντας από αυτό της Λιβύης στις 12 Μαΐου, με ένα παιδάκι μόνο διασωθέν και πάνω από 100 νεκρούς, δηλαδή πριν από 10 μόλις ημέρες.

2. Συνεχίζοντας με αυτό του Αntonov στα ορεινά του Αφγανιστάν χωρίς διασωθέντες από τους 43 επιβαίνοντες, πέντε μόλις μέρες μετά.

3. και με τελευταίο –ας ελπίσουμε να μην υπάρχει συνέχεια- το σημερινό στην Ινδία με 7 διασωθέντες (λένε οι μέχρι τώρα πληροφορίες).

Αν εξαιρέσουμε τους 6 νεκρούς της πτώσης μονοκινητήριου αεροσκάφους στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας και μόνο με τα προηγούμενα, το κακό τρίτωσε! Να πιστέψουμε προλήψεις, σύμπτωση, ή μήπως πάλι οι μαθηματικοί, τεχνικοί και υπόλοιποι εις –κοι έχουν κάποια εξήγηση. Έκκληση κάνω!

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ της χώρας των Τάι

Δεν θέλω να πάρω θέση για το κίνημα των κόκκινων πουκάμισων της Ταϊλάνδης . Δεν ξέρω τα πραγματικά δεδομένα από κοντά: Γιατί ζητούν την παραίτηση μιας νόμιμης(;) –αν και διορισμένης- κυβέρνησης. Έχουν δίκιο να υποστηρίζουν τον εκδιωχθέντα εκλεγμένο πρωθυπουργό; Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος διαμαρτυρίας σε μία δημοκρατία. Αν υπήρχαν κι άλλοι πιο δημοκρατικοί τρόπου που δεν χρησιμοποιήθηκαν. Δεν ξέρω ποιος φταίει για την προκλητική εικόνα πλουτισμού της χώρας σε κοντράστ με την ακραία φτώχεια του μισού και πλέον πληθυσμού. Τα ΜΜΕ λίγα μας λένε επ’ αυτών.

Θέλω μόνο να πω ότι τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΑΣ με τον ηρωισμό τους, την συντεταγμένη και ηθική τους αντίσταση, τη στιγμή που τα θύματα από τις τάξεις τους ήταν δεκάδες νεκροί κι εκατοντάδες τραυματίες.

-Το σύμβολο του κόκκινου πουκάμισου έδειξε φαντασία.

-Οι ειρηνικές τους κινητοποιήσεις χωρίς δολοφονίες και λεηλασίες – εκτός της τελευταίας μέρας- δίνουν μαθήματα στους δικούς μας αντάρτες πόλεων... απέναντι μάλιστα σε δολοφόνους που πυροβολούσαν στο ψαχνό άοπλο πλήθος.

-Ο ηρωισμός των αρχηγών τους που παραδόθηκαν για να μην αιματοκυλιστεί το πλήθος που τους υπάκουε, διδάσκει ήθος και σεβασμό στη ζωή.

Προσωπικά εύχομαι να μην πολέμησαν για ένα πουκάμισο αδειανό. Εύχομαι μια νέα, πιο δίκαιη χώρα να ξεπηδήσει μέσα από την απογοήτευση της υποχώρησης και τις στάχτες των καμένων κτηρίων.

Εύχομαι κάθε Τιεν αν μεν να παραμένει μνημείο ελεύθερου πνεύματος κι όχι μνημείο καθεστωτικό για τους τουρίστες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=332247&dt=18/05/2010

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=12800947

ΚΑΙ ΟΛΙΓΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΣΕΙ Η ΣΥΝΤΑΓΗ!

Δεν ξέρω γιατί παραδοσιακά οι άντρες αγαπούν το ποδόσφαιρο, τη στιγμή που οι γυναίκες το μισούν. Ίσως οι άντρες να είναι πιο πολύ της δράσης από τις γυναίκες. Ίσως εδώ ακριβώς να αναφαίνεται η ιδιαιτερότητα του αντρικού φύλου ως κυνηγού, μαχητή ήρωα, καθώς παθιάζονται για σκληρή, ηρωική, παλικαρίσια μάχη! Σε αντίθεση με τη γυναίκα που πάντα αναλαμβάνει εκτός από τη... διακόσμηση τους σώματός της και τη διακόσμηση του σπιτιού, τη φροντίδα και το στόλισμα των παιδιών αλλά και όλες τις κοινωνικές σχέσεις, που κυριολεκτικά τις παθιάζουν! Τώρα η γνωστή απάντηση περί στερεοτύπων δεν νομίζω ότι λέει κάτι όταν η πραγματικότητα μιλάει μόνη της.

Ξέρω ότι αν το θέσουμε σε συζήτηση τα κορίτσια και τα αγόρια θα ξεθάψουν το τσεκούρι του πολέμου φωνάζοντας: «Αγόρια ιππότες, κορίτσια...», «κορίτσια Ελλάδα, αγόρια...» κοκ. Όχι έλεος σταθείτε!

Ούτε εγώ δεν είμαι επί των ποδοσφαιρικών αν και συχνά πιάνω τον το ακοίμητο αρσενικό μέσα μου να στήνει αυτί σε «αθλητικά» νέα.

Αυτό που ήθελα εδώ ήταν μόνο να σχολιάσω την απόφαση του Σάντος να αφήσει τον ΠΑΟΚ:

Ο προπονητής λοιπόν του ΠΑΟΚ ονόματι Σάντος, όταν κατάφερε μετά από τρία χρόνια να ανεβάσει την ομάδα από τα Τάρταρα στην πρώτη θέση των play off, σηκώθηκε και έφυγε. Αυτό είναι κάτι που λίγοι έχουν την παλικαριά να κάνουν. Όχι δεν το έβαλε στα πόδια, θα λέγαμε κάτι τέτοιο αν τους παρατούσε σε ώρα απογοήτευσης και αδυναμίας. Τους έφτασε σε μία αξιοζήλευτη κορυφή και μετά είπε: Παιδιά κουράστηκα, έκλεισα τον κύκλο μου. Δεν νομίζω ότι έχω κάτι άλλο να προσφέρω εκτός από κορεσμένα αναμασήματα. Χρειάζονται άλλοι καινούργιοι, να εμφυσήσουν νέο πνεύμα, αέρα ανανέωσης, να βάλουν νέους στόχους. Αν μείνω δεν θα το ευχαριστηθώ, είμαι άνθρωπος κι εγώ και θέλω νέες προκλήσεις να με κρατήσουν ζωντανό. Άλλωστε εσείς βλέπετε το όνομά μου ως ποδόσφαιρο μόνο. Εγώ όμως ξέρω ότι είμαι ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά που έχει οικογένεια, αγαπημένα πρόσωπα, προσωπική ζωή κι όλα αυτά για μένα είναι μια μεγάλη αξία. Γειά σας τώρα που είμαστε αγαπημένοι!

Σας το συστήνω. Μη το ξεχνάτε, κάντε το. Μη περιμένετε ποτέ να σας πετάξουν από το θρόνο με τις γκλίτσες, φύγετε μόνοι σας, αξιοπρεπείς, στην ακμή σας, με το κεφάλι ψηλά! Όταν κλείνει ο φακός και οι προβολής τους δικούς σας ανθρώπους θα έχετε δίπλα σας κι όχι τους θαυμαστές. Έτσι κερδίζετε και την υστεροφημία του παρελθόντος και τη λυτρωτική ανανέωση του παρόντος και πολλούς φίλους έναντι λίγων εχθρών στο μέλλον!

Κάντε το ΣΑΝ ΤΟ ΣΑΝΤΟ!!!

Οι διαδηλωτές –και οι συνδικαλιστές- αν θέλουν μπορούν

Έγινε αυτή τη φορά –την περασμένη Πέμπτη- η απεργία με την αντίστοιχη πορεία της, χωρίς να ανοίξει μύτη.

Να που αυτή τη φορά οι συνδικαλιστές κατάφεραν να κάνουν πορεία χωρίς νεκρούς και τραυματίες. Είναι μια απόδειξη αυτό ότι αν ήθελαν μπορούσαν και την πρώτη φορά, που κατέληξε με το θάνατο τριών αθώων συνανθρώπων μας, αλλά φαίνεται να το ήθελαν και λίγο...

Γιατί όλοι μας από τις κυβερνήσεις, τους συνδικαλιστές μέχρι τον καθένα από εμάς θέλουμε πρώτα να γίνει το κακό και μετά να βάλουμε μυαλό. Δεν γίνεται να προνοούμε;

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ BLOG!!!

Αγαπητοί μου φίλοι.

Έμεινα μια εβδομάδα μακριά από αυτό το blog, αποστασιοποιημένος από την καθημερινή μας επικοινωνία, σκεφτόμενος, αναθεωρώντας αυτά που στη συνήθεια της καθημερινής χρήσης θεωρώ δεδομένα και επαναπροσδιορίζοντας τους στόχους μου.

Επανέρχομαι λοιπόν μετά την ολιγοήμερη μου αγρανάπαυση. Είμαι σίγουρος ότι δεν το κατάλαβαν πολλοί, αλλά κι από αυτούς που το κατάλαβαν δεν ήταν μεγάλη... έλλειψη.

Όχι δεν έχω να ανακοινώσω τίποτα αλλαγές, απλώς ξεκαθάρισα στον εαυτό μου –ξεκαθαρίζω εμμέσως και σε σας- τους στόχους μου μέσα από αυτό το «βήμα».

1. Το blog αυτό ήταν και θα παραμείνει πρωτίστως ένα προσωπικό ημερολόγιο που όμως δημοσιεύεται. Λόγω της κοινοποίησης φυσικά δεν περιέχει μη ανακοινώσιμα πράγματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ρόλο όμως έχει στο διαδίκτυο το προσωπικό ημερολόγιο του καθενός;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αρχικά απευθύνεται σε λίγους φίλους κι έπειτα σε όλους όσους θέλουν αν επικοινωνήσουν με άλλους.

-Γιατί με μένα συγκεκριμένα;

-Επειδή τους αρέσει ο τρόπος μου, η προσωπικότητά μου όπως αυτή αναδύεται μέσα από τις καθημερινές μου περιγραφές και σκέψεις. «Σ’ όποιους αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!»

2. Εκτός από ημερολόγιο, θα μπορούσε κανείς να δει αυτό το blog ως σχολιασμό:

α. Της επικαιρότητας, Ελληνικής και διεθνούς

β. Της καθημερινότητας ημών των ανωνύμων αλλά «ζωντανών» και αντιπροσωπευτικών ανθρώπων της πλειοψηφίας του «ανθρώπινου είδους».

Φυσικά αυτός ο σχολιασμός δεν ταιριάζει με αυτούς των επαγγελματιών δημοσιογράφων. Δεν είναι ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος, απλώς είναι διαφορετικός. Αλλά και τα θέματα που επιλέγονται να σχολιαστούν, σίγουρα δεν είναι αυτά που θα επέλεγε ένα επαγγελματίας. Από μόνη της αυτή η σταχυολόγηση έχει τη δική της συνταγή, τη δική της προσωπικότητα.

3. Τέλος μπορεί να δει κανείς αυτό το blog ως μια έκθεση των δικών μου σκέψεων, του δικού μου προβληματισμού, τις δικές μου ιδέες δηλαδή, για όσους «επιμένουν να σκέφτονται τα αυτονόητα» κατ’ εμέ.

Εγώ θα συνεχίσω να το κάνω πρωτίστως για μένα. Φυσικά ελπίζω να δημιουργηθεί μια παρέα φίλων με παρόμοιο σκεπτικό αλλά όχι απαραίτητα με ταυτόσημες γνώμες. Πάντα χαιρόμουν τις αντίθετες απόψεις όταν αυτές διατυπώνονταν πολιτισμένα, με σεβασμό στην αλήθεια και χωρίς προσωπικές επιθέσεις.

Μη διστάσετε λοιπόν να γράψετε ό,τι και όποτε θέλετε.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ:

// Για μένα αυτό το blog, κατάθεση ψυχής είναι και χρόνου –μην το ξεχνάτε-, μεράκι είναι.

// Ανάγκη αδήριτη επικοινωνίας είναι.

// Και λιγότερο είναι ενημέρωση. Κι όταν είναι τέτοια θα είναι από τα «ψιλά» των εφημερίδων.

Αχίλλια 2010, όπως λέμε... «Παναθήναια»!!!

Ο Χριστιανισμός από τότε που έγινε καθεστώς, άρχισε να μιμείται τους ειδωλολάτρες. Η εξουσία πάντα διέφθειρε. Το «άρτος και θέαμα» ήταν πάντα μια προσφιλής και αποδοτική αρχή των εχόντων την εξουσία.

Κάποτε οι Κορίνθιοι γιόρταζαν τα «Ίσθμια», οι Ελευσίνιοι τα «Ελευσίνια», οι Αθηναίοι τα «Παναθήναια» κοκ. Σήμερα οι όψιμοι αντιγραφείς της Θεσσαλονίκης γιορτάζουν τα «Δημήτρια» και της Λάρισας τα «Αχίλλια»! Χάρη λοιπόν ενός πεθαμένου παπά ή δεσπότη, όσο άγιος κι αν ήταν αυτός, διοργανώνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις –ο Θεός να τις κάνει καλλιτεχνικές-, αθλητικοί αγώνες –του επαγγελματικού αθλητισμού μάλιστα- και πανηγύρια με σουβλάκια, πατατάκια, ποπ κορν... με τα απαραίτητα μπουζούκια! Τι βλέπει ο Θεός από εκεί πάνω!!! Ή επί το λαϊκότερον: Αν ο Θεός έχει τέτοιους φίλους, τι τους θέλει τους εχθρούς; Από την εποχή του προφήτη Ησαΐα έλεγε ο Θεός στους τότε εφησυχασμένους, τυπικούς λατρευτές του: « Μη φέρνετε πλέον μάταιες προσφορές· το θυμίαμα είναι σε μένα βδέλυγμα·
τις νεομηνίες σας και τα Σάββατα, το συγκάλεσμα των συνάξεων, δεν μπορώ να υποφέρω, ανομία και πανηγυρική σύναξη. Τις νεομηνίες σας και τις διαταγμένες γιορτές σας μισεί η ψυχή μου· είναι φορτίο σε μένα· βαρέθηκα να υποφέρω.” (Ησ. α’ 13-14).

Ρίχνοντας μια ματιά στο πρόγραμμα του φετινού εορτασμού των «Αχιλλίων», αυτό που μου μένει είναι απογοήτευση. Δεν υπάρχει φαντασία στο πρόγραμμα. Δεν υπάρχει ουσία στο περιεχόμενο. Δεν έχουν κληθεί άνθρωποι εγνωσμένης αξίας, ποιότητας και κύρους να συμμετέχουν, ώστε να δούμε κάτι που να αξίζει σ’ αυτά τα 30ήμερα και πλέον «Αχίλλια»! «Ουκ εν τω πολλώ το ευ» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Το πρόγραμμα εξάλλου αποτυπώνει μια βαθιά πολιτισμική πενία του λαού μας και ιδιαίτερα της Λάρισας, αν πραγματικά αντανακλά τις προτιμήσεις των συμπολιτών μας. Αν ο σκοπός ήταν να αναδειχτεί η εντόπια δημιουργία, πού είναι αυτή, υπάρχει;

Δείτε μόνοι σας την προχειρότητα και την πενία που αποπνέει το πρόγραμμα είτε από την πλευρά του Δήμου, είτε από την πλευρά της Μητρόπολης:

- Ερασιτεχνικά μουσικά και χορευτικά σύνολα... λεσχών πολιτισμού του Δήμου. Κάτι σαν σχολική επίδειξη δηλαδή.

- Πολύς χορός με δημοτικά και λαϊκά τραγούδια –το "άρτος και θέαμα" που λέγαμε-.

- Τίποτα από ποιοτική τέχνη. Δεν αγαπούν την τέχνη στη Λάρισα; Μόνο χορό μετά ψητών και ποτών;

- Οι συντελεστές των πιο πολλών εκδηλώσεων είναι σχολικού επιπέδου. Δεν λέω ονόματα για να μη θίξω κανένα. Μακάρι δηλαδή να είχαμε και σχολεία φυτώρια τέχνης υψηλού επιπέδου.

- Για να γεμίσει ασφυκτικά το πρόγραμμα προβάλλοντας «έργο» επιστρατεύτηκε η... φιλαρμονική –Γιώργο μου σ’ εκτιμώ, αλλά όλοι ξέρουμε ότι αυτές οι φιλαρμονικές έχουν άλους και συγκεκριμένους λόγους ύπαρξης-. Επιστρατεύτηκε ακόμα ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς –τι σχέση έχει ο Άγιος Αχίλλειος, με την εργατική ή την ανθοστέφανη Πρωτομαγιά, το θέμα είναι και ολίγον παρεξηγήσιμο-!

-και τέλος επιστρατεύτηκαν διάφορες άλλες αδιάφορες καλλιτεχνικές ή «καλλιτεχνικές» εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να είχανε γίνει πιο πριν, να συμπέσουν αυτή την περίοδο, για να δώσουν την εικόνα του καλλιτεχνικού πλούτου –ή μήπως νεό-πλουτου;-

Τι λένε γι’ αυτά οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου –αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι-;